Juveniele idiopathische artritis: symptomen en behandeling

Overzicht

Juveniele idiopathische artritis, voorheen bekend als juveniele reumatoïde artritis, is de meest voorkomende vorm van artritis bij kinderen jonger dan 16 jaar.

Juveniele idiopathische artritis kan aanhoudende gewrichtspijn, gewrichtszwelling en stijfheid veroorzaken. Sommige kinderen kunnen slechts enkele maanden symptomen ervaren, terwijl andere kinderen jarenlang symptomen hebben.

Sommige vormen van juveniele idiopathische artritis kunnen ernstige complicaties veroorzaken, zoals groeiproblemen, gewrichtsschade en oogontsteking. De behandeling is gericht op het beheersen van pijn en ontstekingen, het verbeteren van de functie en het voorkomen van schade.

Symptomen van juveniele idiopathische artritis

De meest voorkomende tekenen en symptomen van juveniele idiopathische artritis zijn:

• Pijn. Hoewel uw kind misschien niet klaagt over gewrichtspijn, merkt u misschien dat uw kind mank loopt, vooral ’s morgens vroeg of na een dutje.
• Zwelling bij het gewricht. Gewrichtszwelling komt vaak voor, maar wordt vaak voor het eerst opgemerkt in grotere gewrichten zoals de knie.
• Gewrichts-stijfheid. Het zal u misschien opvallen dat uw kind onhandiger lijkt dan normaal, vooral ’s ochtends of na een dutje.
• Koorts, gezwollen lymfeklieren en huiduitslag. In sommige gevallen kunnen hoge koorts, gezwollen lymfeklieren of huiduitslag op de romp optreden, wat meestal ’s avonds erger is.

Juveniele idiopathische artritis kan één gewricht of meerdere gewrichten aantasten. Er zijn verschillende subtypes van juveniele idiopathische artritis, maar het belangrijkste type is systemisch, oligoarticulair en polyarticulair. Welk type uw kind heeft, hangt af van de symptomen, het aantal aangetaste gewrichten en of koorts en huiduitslag opvallende kenmerken zijn.

Net als andere vormen van artritis wordt juveniele idiopathische artritis gekenmerkt door momenten waarop de symptomen oplaaien en momenten waarop de symptomen minimaal kunnen zijn.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

Breng uw kind naar de arts als uw kind langer dan een week gewrichtspijn, zwelling van de gewrichten of stijfheid heeft, vooral als uw kind ook koorts heeft.

Wat veroorzaakt juveniele idiopathische artritis?

Juveniele idiopathische artritis treedt op wanneer het immuunsysteem van het lichaam zijn eigen cellen en weefsels aanvalt. Onderzoekers weten niet waarom dit proces plaatsvindt, maar zowel erfelijkheid als omgeving lijken een rol te spelen.

Risicofactoren

Sommige vormen van juveniele idiopathische artritis komen vaker voor bij meisjes.

Complicaties van juveniele idiopathische artritis

Verschillende ernstige complicaties kunnen het gevolg zijn van juveniele idiopathische artritis. Maar door de toestand van uw kind nauwlettend in de gaten te houden en passende medische hulp te zoeken, kunt u het risico op deze complicaties aanzienlijk verminderen:

• Oogproblemen. Sommige vormen van juveniele idiopathische artritis kunnen oogontsteking veroorzaken. Als deze aandoening onbehandeld blijft, kan dit leiden tot staar, glaucoom en zelfs blindheid.

  Oogontstekingen treden vaak zonder symptomen op. Daarom is het belangrijk dat kinderen met deze aandoening regelmatig door een oogarts worden onderzocht.

• Groei problemen. Juveniele idiopathische artritis kan de groei en botontwikkeling van uw kind verstoren. Sommige medicijnen die voor de behandeling worden gebruikt, voornamelijk corticosteroïden, kunnen ook de groei remmen.

Diagnose van juveniele idiopathische artritis

De diagnose van juveniele idiopathische artritis kan moeilijk zijn omdat gewrichtspijn door veel verschillende soorten problemen kan worden veroorzaakt. Geen enkele test kan een diagnose bevestigen, maar tests kunnen wel andere aandoeningen helpen uitsluiten die soortgelijke klachten en symptomen veroorzaken.

Bloedtesten

Enkele van de meest voorkomende bloedonderzoeken voor verdachte gevallen zijn:

• Erytrocytsedimentatiesnelheid (ESR). De sedimentatiesnelheid is de snelheid waarmee uw rode bloedcellen naar de bodem van een buisje bloed bezinken. Een verhoogde snelheid kan op een ontsteking duiden. Het meten van de ESR wordt voornamelijk uitgevoerd om de mate van ontsteking te bepalen.
• C-reactief eiwit. Deze bloedtest meet ook de niveaus van algemene ontstekingen in het lichaam, maar op een andere schaal dan de ESR.
• Antinucleair antilichaam. Antinucleaire antilichamen zijn eiwitten die gewoonlijk worden geproduceerd door het immuunsysteem van mensen met bepaalde auto-immuunziekten, waaronder artritis. Antinucleair antilichaam is een marker voor een verhoogde kans op oogontsteking.
• Reumatoïde factor. Dit antilichaam wordt af en toe aangetroffen in het bloed van kinderen met juveniele idiopathische artritis en kan betekenen dat er een hoger risico bestaat op schade door artritis.
• Cyclisch gecitrullineerd peptide (CCP). Net als de reumafactor is de CCP een ander antilichaam dat kan worden aangetroffen in het bloed van kinderen met juveniele idiopathische artritis en kan duiden op een hoger risico op schade.

Bij veel kinderen met juveniele idiopathische artritis worden bij deze bloedonderzoeken geen significante afwijkingen gevonden.

Beeldscans

Er kunnen röntgenfoto’s of magnetische resonantiebeelden worden gemaakt om andere aandoeningen uit te sluiten, zoals fracturen, tumoren, infectie of aangeboren afwijkingen.

Na de diagnose kan van tijd tot tijd ook beeldvorming worden uitgevoerd om de botontwikkeling te volgen en gewrichtsschade op te sporen.

Voorbereiding op een afspraak met een arts

Als uw kinderarts of huisarts vermoedt dat uw kind juveniele idiopathische artritis heeft, kan de arts u doorverwijzen naar een arts die gespecialiseerd is in artritis om de diagnose te bevestigen en de behandeling te onderzoeken.

Wat je kunt doen ter voorbereiding

Vóór de afspraak wilt u misschien een lijst maken met daarin:

• Gedetailleerde beschrijvingen van de symptomen van uw kind
• Informatie over medische problemen die uw kind in het verleden heeft gehad
• Informatie over de medische problemen die vaak in uw gezin voorkomen
• Alle medicijnen en voedingssupplementen die uw kind gebruikt
• De immunisatiestatus van uw kind
• Vragen die u aan de arts wilt stellen

Wat de dokter u zal vragen

Uw arts zal u waarschijnlijk de volgende vragen stellen:

• Welke gewrichten lijken aangetast?
• Wanneer zijn de symptomen begonnen? Lijken de symptomen te komen en te gaan?
• Maakt iets de symptomen beter of slechter?
• Is de gewrichtsstijfheid erger na een rustperiode?

Behandeling van juveniele idiopathische artritis

De behandeling van juveniele idiopathische artritis is erop gericht uw kind te helpen een normaal niveau van fysieke en sociale activiteit te behouden. Om dit te bereiken kunnen artsen een combinatie van strategieën gebruiken om pijn en zwelling te verlichten, volledige beweging en kracht te behouden en complicaties te voorkomen.

Medicijnen bij de behandeling van juveniele idiopathische artritis

De medicijnen die worden gebruikt om kinderen met juveniele idiopathische artritis te helpen, zijn gekozen om de pijn te verminderen, de functie te verbeteren en mogelijke gewrichtsschade te minimaliseren.

Typische medicijnen zijn onder meer:

• Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s). Deze medicijnen, zoals ibuprofen (Advil, Motrin, andere merken) en naproxennatrium (Aleve), verminderen pijn en zwelling. Bijwerkingen zijn onder meer maagklachten en, veel minder vaak, nier- en leverproblemen.
• Ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen (DMARD’s). Artsen gebruiken deze medicijnen wanneer NSAID’s alleen de symptomen van gewrichtspijn en zwelling niet kunnen verlichten of als er een groot risico bestaat op schade in de toekomst.

  DMARD’s kunnen in combinatie met NSAID’s worden ingenomen en worden gebruikt om de voortgang van juveniele idiopathische artritis te vertragen. De meest gebruikte DMARD’s voor kinderen is methotrexaat (Trexall, Xatmep, andere merken). Bijwerkingen van methotrexaat kunnen zijn: misselijkheid, laag bloedbeeld, leverproblemen en een licht verhoogd risico op infectie.

• Biologische middelen. Deze nieuwere klasse geneesmiddelen, ook bekend als biologische responsmodificatoren, omvat tumornecrosefactor (TNF) -blokkers, zoals etanercept (Enbrel, Erelzi, Eticovo), adalimumab (Humira), golimumab (Simponi) en infliximab (Remicade, Inflectra, andere merken). ). Deze medicijnen kunnen systemische ontstekingen helpen verminderen en gewrichtsschade voorkomen. Deze medicijnen kunnen worden gebruikt met DMARD’s en andere medicijnen.

  Andere biologische middelen werken op enigszins verschillende manieren om het immuunsysteem te onderdrukken, waaronder abatacept (Orencia), rituximab (Rituxan, Truxima, Ruxience), anakinra (Kineret) en tocilizumab (Actemra). Alle biologische geneesmiddelen kunnen het risico op infectie vergroten.

• Corticosteroïden. Medicijnen zoals prednison kunnen worden gebruikt om de symptomen onder controle te houden totdat een ander medicijn effect heeft. Deze medicijnen worden ook gebruikt om ontstekingen te behandelen als deze zich niet in de gewrichten bevinden, zoals een ontsteking van de zak rond het hart.

  Deze medicijnen kunnen de normale groei verstoren en de vatbaarheid voor infecties vergroten. Daarom moeten ze over het algemeen zo kort mogelijk worden gebruikt.

Fysiotherapie

De arts kan aanbevelen dat uw kind samenwerkt met een fysiotherapeut om de gewrichten soepel te houden en het bewegingsbereik en de spiertonus te behouden.

Een fysiotherapeut of ergotherapeut kan aanvullende aanbevelingen doen over de beste oefen- en beschermingsmiddelen voor uw kind.

Een fysiotherapeut of ergotherapeut kan uw kind ook aanraden om gewrichtssteunen of spalken te gebruiken om de gewrichten te beschermen en in een goede functionele positie te houden.

Chirurgie

In zeer ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om de gewrichtsfunctie te verbeteren.

Zorg thuis

Verzorgers kunnen kinderen helpen zelfzorgtechnieken te leren die de effecten van juveniele idiopathische artritis helpen beperken. Technieken omvatten:

• Regelmatige lichaamsbeweging krijgen. Lichaamsbeweging is belangrijk omdat het zowel de spierkracht als de gewrichtsflexibiliteit bevordert. Zwemmen is een uitstekende keuze omdat het de gewrichten minimaal belast.
• Koude of warmte toepassen. Gewrichtsstijfheid treft veel kinderen met juveniele idiopathische artritis, vooral in de ochtend. Sommige kinderen reageren goed op koude kompressen, vooral na een activiteit. De meeste kinderen geven echter de voorkeur aan een warmpakking of een warm bad, vooral ’s ochtends.
• Goed eten. Sommige kinderen met artritis hebben een slechte eetlust. Andere kinderen kunnen overgewicht krijgen als gevolg van medicijnen of lichamelijke inactiviteit. Een gezond dieet kan helpen een passend lichaamsgewicht te behouden.

  Voldoende calcium in de voeding is belangrijk omdat kinderen met juveniele idiopathische artritis het risico lopen zwakke botten te ontwikkelen als gevolg van de ziekte, het gebruik van corticosteroïden en verminderde lichamelijke activiteit en gewichtsbelasting.

Coping en ondersteuning

Familieleden kunnen een cruciale rol spelen bij het helpen van kinderen bij het omgaan met hun ziekte. Als ouder moet u:

• Behandel uw kind zoveel mogelijk net als de andere kinderen in uw gezin.
• Laat uw kind zijn woede uiten over het hebben van juveniele idiopathische artritis. Leg uit dat de ziekte niet wordt veroorzaakt door iets wat uw kind heeft gedaan.
• Moedig uw kind aan om deel te nemen aan fysieke activiteiten, waarbij u de aanbevelingen van de arts en fysiotherapeut in gedachten houdt.
• Bespreek de toestand van uw kind en de problemen eromheen met leraren en beheerders op de school van uw kind.