Infectiepreventiecontrole in ziekenhuizen

Er zijn veel voorzorgsmaatregelen en protocollen die ziekenhuispersoneel, inclusief artsen en verpleegkundigen, volgen om de verspreiding van infecties binnen een ziekenhuis te helpen voorkomen.

Om dit te doen, worden gezondheidswerkers opgeleid om zich te houden aan de regels die zijn opgesteld door de Centers for Disease Control and Prevention (CDC), die bekend staan ​​als standaardvoorzorgsmaatregelen.

Standaard voorzorgsmaatregelen zijn van toepassing op alle patiënten en hun zorg. Ze omvatten basishygiënepraktijken, zoals handenwas- en desinfectieapparatuur, en veiligheidsrichtlijnen bij het omgaan met bloed of het hanteren van naalden.

Dit artikel gaat in op de vele eenvoudige, maar strikte, standaardvoorzorgsmaatregelen die ziekenhuispersoneel volgt om patiënten en zichzelf te beschermen tegen het krijgen van infecties.

Soorten transmissie

Overdracht verwijst naar hoe ziektekiemen die infecties veroorzaken een persoon bereiken.

Infecties, vooral die welke bacterieel of viraal zijn, kunnen zich op verschillende manieren in ziekenhuizen verspreiden.

Elke infectie die u krijgt nadat u in een ziekenhuis aan ziektekiemen bent blootgesteld, worden ziekenhuisinfecties genoemd. Dit zijn een soort zorginfecties en worden soms nosocomiale infecties genoemd.

Soorten overdracht in een ziekenhuis zijn onder meer:

• Indirect contact: Een veelvoorkomende manier waarop ziekte wordt verspreid in ziekenhuizen is wanneer een geïnfecteerde persoon een object of een oppervlak aanraakt en besmet dat een niet-geïnfecteerde persoon vervolgens aanraakt. Dit wordt fomite-overdracht genoemd.

• Direct contact: Verspreiding kan optreden wanneer een zieke iemand anders aanraakt.

• Sprays of spatten: wanneer iemand niest of hoest, stoten ze druppeltjes uit die de ogen, neus of mond van een andere persoon kunnen bereiken of van een korte afstand kunnen worden ingeademd.

• Inademing: Bepaalde bacteriën of virussen kunnen in de lucht terechtkomen of in de lucht zweven. De zwevende deeltjes kunnen dan over grote afstanden in luchtstromen blijven hangen en vervolgens door andere mensen worden ingeademd.

• Scherpe verwondingen: dit is wanneer een door bloed overgedragen infectie, wat betekent dat deze in het bloed wordt gedragen, een persoon binnendringt via een gebruikte naald of instrument dat niet op de juiste manier is gehanteerd of schoongemaakt.

Standaard voorzorgsmaatregelen

Standaardvoorzorgsmaatregelen zijn de minimale voorzorgsmaatregelen die voor alle patiënten worden genomen om de verspreiding van infecties te voorkomen.

In de regel wordt elke patiënt behandeld alsof hij een infectie heeft, zelfs als hij geen ziekte heeft. Dit betekent dat standaard voorzorgsmaatregelen worden gevolgd zonder uitzonderingen.

Om bijvoorbeeld de verspreiding van door bloed overgedragen ziekten te voorkomen, worden voorzorgsmaatregelen genomen om direct contact met bloed, sperma, vaginale afscheidingen, vruchtwater, cerebrospinale vloeistof, geëxtraheerde weefsels of organen, of vocht gewonnen uit de gewrichten, longen, hart, of buikholte (peritoneum).

Voorzorgsmaatregelen om door bloed overgedragen infecties te voorkomen, worden ook wel universele voorzorgsmaatregelen genoemd.

Strikt genomen hebben universele voorzorgsmaatregelen alleen betrekking op de hierboven vermelde lichaamsvloeistoffen, maar in de praktijk zijn de protocollen ook van toepassing op speeksel, sputum, urine, ontlasting, braaksel, neusafscheidingen of elke vloeistof die met bloed besmet kan zijn.

Standaard voorzorgsmaatregelen beschermen ziekenhuispersoneel en patiënten ook tegen een steeds groter wordende reeks geneesmiddelresistente bacteriën, waaronder methicilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA), carbapenem-resistente Enterobacteriaceae (CRE) en vancomycine-resistente Enterococci (VRE).

Hygiëneprotocollen

Om het risico op infectie voor ziekenhuispersoneel en andere patiënten te verminderen, worden standaard verschillende hygiëneprotocollen strikt gevolgd.

Waaronder:

• Regelmatig oppervlakken, instrumenten en objecten reinigen met chemische desinfectiemiddelen of sterilisatietechnieken, zoals stomen

• Regelmatig handen wassen met gewone zeep voor routinematig handen wassen of een antimicrobiële zeep in specifieke omstandigheden

• Het aanbevelen van bepaalde vaccinaties voor ziekenhuispersoneel, waaronder voor hepatitis B en de jaarlijkse griepprik

• Het isoleren van patiënten met bepaalde infecties of het in quarantaine plaatsen van degenen die zijn blootgesteld aan een besmettelijke ziekte om te zien of ze ziek worden.

Ademhalingshygiëne

Ademhalingshygiëne is ook een standaardvoorzorgsmaatregel. Het is bedoeld om de verspreiding van infecties door hoesten en niezen te helpen verminderen.

Ziekenhuizen zullen patiënten en personeel vaak instructies geven over het afdekken van een hoest en het personeel onmiddellijk waarschuwen voor luchtwegsymptomen.

Op transmissie gebaseerde voorzorgsmaatregelen

Voorzorgsmaatregelen op basis van overdracht zijn een tweede reeks standaardvoorzorgsmaatregelen die specifiek zijn bedoeld voor patiënten van wie bekend is of vermoed wordt dat ze bepaalde soorten infecties hebben.

Deze omvatten mogelijk ernstige luchtinfecties zoals COVID-19, tuberculose (tbc) of mazelen.

Een van de voorzorgsmaatregelen die ziekenhuispersoneel neemt als er een bekend of vermoed risico op een dergelijke overdracht bestaat:

• Isoleer de patiënt van anderen (hoewel patiënten met dezelfde infectie, zoals COVID-19, een kamer kunnen delen).
• Ga op minstens drie voet (en idealiter zes voet) van de patiënt staan.
• Draag een medisch masker of andere gespecificeerde persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) voordat u de kamer betreedt.
• Raak oppervlakken niet onnodig aan.
• Was de handen krachtig na het verlaten van de kamer.

Druppels versus vernevelde deeltjes

De op transmissie gebaseerde voorzorgsmaatregelen variëren afhankelijk van het feit of een infectie ademhalingsdruppels (groter dan 5 micron) of vernevelde deeltjes in de lucht (kleiner dan 5 micron) betreft.

Vernevelde deeltjes zijn klein en licht van gewicht, wat betekent dat ze langer in de lucht kunnen blijven hangen. Bovendien, hoe kleiner het deeltje is, hoe verder het kan reizen en hoe dieper het in de longen kan komen.

In gevallen waarin sprake is van een ernstige ziekteverwekker of een epidemie is uitgeroepen, kunnen andere voorzorgsmaatregelen worden getroffen. Onder hen:

• De patiënt kan worden geïsoleerd in een kamer met negatieve druk. Dit zijn kamers waarin de lucht wordt afgevoerd en niet wordt omgeleid naar aangrenzende kamers of gangen.
• Speciale ultraviolette (UV) lampen kunnen worden geïnstalleerd om de schadelijke ziekteverwekker te doden, zoals in bepaalde gevallen van tuberculose.
• Als er sprake is van een door de lucht verspreide ziekteverwekker, moet iedereen die de kamer binnenkomt mogelijk een speciaal N-95-masker dragen dat deeltjes van 0,1 tot 0,3 micron kan filteren.

Samenvatting

Standaardvoorzorgsmaatregelen zijn voorzorgsmaatregelen die ziekenhuispersoneel bij alle patiëntenzorg gebruikt om de verspreiding van infecties te voorkomen.

Dit omvat het wassen van de handen, het correct hanteren en desinfecteren van apparatuur en het gebruik van beschermende kleding wanneer er een kans bestaat op blootstelling aan besmettelijk materiaal.

Wanneer bekend is of vermoed wordt dat een patiënt bepaalde infecties heeft, zoals tbc of COVID-19, zijn er aanvullende op overdracht gebaseerde voorzorgsmaatregelen die worden genomen, zoals isolatie van de patiënt en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen.

Ziekenhuisinfecties zijn een bron van zorg voor zowel patiënten als ziekenhuispersoneel. Tijdens het begin van de COVID-19-pandemie waren ongeveer 6% van de gedocumenteerde ziekenhuisopnames in 13 staten ziekenhuispersoneel.

Zonder standaard voorzorgsmaatregelen, waaronder hygiëneprotocollen, had het tarief hoger kunnen zijn.

Veel van dezelfde voorzorgsmaatregelen die door ziekenhuispersoneel worden genomen, zoals handen wassen en het desinfecteren van oppervlakken, kunnen thuis worden toegepast als een familielid ooit ziek wordt of een uitbraak van infectie wordt gemeld door uw plaatselijke gezondheidsafdeling.

Door de principes achter deze voorzorgsmaatregelen te begrijpen, kunt u uzelf en uw gezin beter beschermen.