Hoofdpijn bij bukken en hoesten: oorzaak, diagnose en behandeling

Hoofdpijn bij bukken en hoesten is een veel voorkomend symptoom dat door verschillende factoren kan worden veroorzaakt. In dit artikel zullen we alle oorzaken van hoofdpijn bij bukken en hoesten opsommen, uitleggen hoe dit symptoom ontstaat en hoe het wordt gediagnosticeerd en behandeld.

Hoofdpijn bij bukken en hoesten

Een van de volgende ziekten of aandoeningen kan hoofdpijn veroorzaken bij bukken en hoesten

Primaire hoesthoofdpijn (primary cough headache)

Primaire hoesthoofdpijn is een vorm van hoofdpijn die spontaan optreedt, zonder enige aanwijsbare onderliggende oorzaak. Primaire hoesthoofdpijn is meestal een scherpe, stekende pijn die enkele seconden tot minuten aanhoudt na hoesten, niezen, persen of bukken. Deze hoofdpijn treft voornamelijk mensen boven de 40 jaar. De precieze oorzaak is nog onbekend, maar er wordt aangenomen dat er drukveranderingen in de schedel en het wervelkanaal zijn.

Wanneer een persoon hoest, niest of voorover buigt, is er een plotselinge toename van de druk in de borst en de buik. Deze drukverhoging wordt doorgegeven aan de aderen en vervolgens aan het veneuze systeem in de schedel en het wervelkanaal, wat leidt tot een voorbijgaande stijging van de cerebrospinale vloeistofdruk. Deze plotselinge drukverandering kan zenuwvezels in de hersenvoering (hersenvliezen) stimuleren, wat leidt tot primaire hoesthoofdpijn.

Diagnose: Primaire hoesthoofdpijn is een diagnose van uitsluiting. Het wordt voornamelijk gediagnosticeerd op basis van de beschrijving van de symptomen, de geschiedenis en een neurologisch onderzoek van de patiënt. Artsen sluiten secundaire oorzaken uit door middel van beeldvormingstests zoals MRI- of CT-scans. Als er geen zichtbare structurele of vasculaire afwijkingen zijn, kan de diagnose primaire hoesthoofdpijn worden gesteld.

Behandeling: In de meeste gevallen zijn primaire hoesthoofdpijn goedaardig en vereisen geen behandeling. In aanhoudende gevallen kunnen echter preventieve medicijnen zoals indomethacine (een type niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel), propranolol (een bètablokker) of acetazolamide (een diureticum) worden voorgeschreven. Deze medicijnen kunnen de intracraniale druk verminderen, waardoor de hoofdpijn wordt verlicht.

Secundaire hoesthoofdpijn (secondary cough headache)

Secundaire hoesthoofdpijn komt minder vaak voor, maar is ernstiger omdat ze het gevolg zijn van onderliggende structurele problemen in de hersenen. Secundaire hoesthoofdpijn kan verschillende oorzaken hebben, waaronder een Chiari-misvorming, een hersentumor of een spontaan hersenvochtlek.

Chiari misvorming

Een Chiari malformatie is een aangeboren afwijking waarbij een deel van de hersenen, het cerebellum, vanuit de schedel in het wervelkanaal zakt. Wanneer een persoon met deze aandoening hoest of bukt, kan hersenvocht niet goed stromen, wat kan leiden tot drukopbouw met hoofdpijn tot gevolg.

Diagnose: Deze aandoening wordt gediagnosticeerd met MRI-scans, die de structurele afwijking kunnen onthullen. Symptomen zoals coördinatieproblemen, slikproblemen en gevoelloosheid in de handen kunnen ook wijzen op een Chiari-misvorming.

Behandeling: De behandeling omvat het beheersen van de symptomen en het voorkomen van complicaties. Medicatie voor pijnbeheersing kan nodig zijn. In ernstigere gevallen wordt vaak een operatie aanbevolen om meer ruimte te creëren voor het cerebellum en om de stroom van hersenvocht te normaliseren.

Hersentumor

Hersentumoren kunnen secundaire hoesthoofdpijn veroorzaken door de intracraniale druk te verhogen. Hoesten of bukken verhoogt deze druk verder, wat leidt tot hoofdpijn.

Diagnose: beeldvormingstests, waaronder MRI- of CT-scans, worden gebruikt om de aanwezigheid en locatie van een hersentumor te detecteren. Aanvullende tests kunnen neurologische onderzoeken en weefselbiopten omvatten.

Behandeling: Het behandelplan omvat doorgaans een combinatie van chirurgie, bestralingstherapie en chemotherapie. De keuze van de behandeling hangt af van verschillende factoren, zoals het type en de graad van de tumor, de grootte en locatie en de algehele gezondheid van de patiënt. Chirurgie kan worden uitgevoerd om zoveel mogelijk van de tumor te verwijderen, terwijl de neurologische functie behouden blijft. Na de operatie kan bestralingstherapie worden gebruikt om de resterende kankercellen te doden. Chemotherapie, het gebruik van medicijnen om kankercellen te doden, kan ook in het behandelingsregime worden opgenomen. De introductie van gerichte therapie, waarbij medicijnen worden gebruikt die specifiek kankercellen identificeren en aanvallen, heeft een revolutie teweeggebracht in de aanpak van het beheersen van hersentumoren.

Spontane lekkage van hersenvocht

Cerebrospinale vloeistof is de heldere vloeistof die de hersenen en het ruggenmerg beschermt. Een spontaan lek in hersenvocht is hersenvocht dat lekt door een durale traan zonder enige bekende oorzaak. Het lekken kan leiden tot lage cerebrospinale vloeistofdruk, waardoor een soort hoofdpijn ontstaat die verergert bij rechtop staan ​​of zitten en verbetert bij liggen. Hoesten of bukken kan ook de hoofdpijn verergeren.

Diagnose: Diagnose wordt meestal gedaan met behulp van MRI-scans met intrathecaal contrast, die de aanwezigheid en locatie van het lek kunnen detecteren. Een lumbale punctie of een CT-myelogram kan ook worden uitgevoerd om respectievelijk de cerebrospinale vloeistofdruk te meten en lekken te identificeren.

Behandeling: De eerste behandeling is vaak conservatief management, zoals bedrust, verhoogde vochtinname en cafeïne, wat helpt de productie van hersenvocht te verhogen. Als deze maatregelen niet effectief zijn, kan een epidurale bloedpleister worden uitgevoerd, waarbij het eigen bloed van de patiënt wordt geïnjecteerd in de buurt van de prikplaats om stolling te bevorderen en het lek te dichten. In refractaire gevallen kan chirurgisch herstel noodzakelijk zijn.

Sinusitis

Sinusitis kan ook hoofdpijn veroorzaken bij het bukken.

Ontsteking in de sinussen kan een opbouw van druk veroorzaken, vooral bij bukken, wat leidt tot pijn en ongemak.

Diagnose: De diagnose wordt meestal gesteld door een lichamelijk onderzoek, inclusief een controle op pijn in de neus en keel. Beeldvormingstests zoals CT-scans of MRI kunnen nodig zijn om de diagnose te bevestigen en de mate van sinusontsteking te evalueren.

Behandeling: De behandeling maakt vaak gebruik van medicijnen zoals antibiotica (als de oorzaak bacterieel is), decongestiva en pijnstillers. In gevallen waarin sinusitis chronisch of recidiverend is, kunnen meer invasieve procedures zoals een sinusoperatie worden aanbevolen.

Conclusie

Hoofdpijn bij bukken of hoesten kan verschillende oorzaken hebben, en het begrijpen van de specifieke oorzaak is cruciaal voor een juiste behandeling. Hoewel primaire hoesthoofdpijn goedaardig is, vereisen secundaire oorzaken vaak een uitgebreidere behandeling, omdat ze symptomatisch zijn voor onderliggende neurologische problemen. U moet een zorgverlener raadplegen als u vaak hoofdpijn ervaart die wordt veroorzaakt door hoesten of bukken, omdat dit kan wijzen op een onderliggende aandoening die aandacht nodig heeft.