Hoe down-regulatie wordt gebruikt om IVF-succes te garanderen

Down-regulatie is een term die wetenschappers gebruiken om het proces te beschrijven van het verminderen of onderdrukken van de reactie van het lichaam op specifieke stimuli. Bij gebruik met betrekking tot in-vitrofertilisatie (IVF), worden de eierstokken door neerwaartse regulering in wezen “uitgeschakeld” om de eisprong en eicelrijping tijdens de behandeling beter onder controle te houden.

Hiervoor worden twee soorten medicijnen gebruikt: GnRH-agonisten en GnRH-antagonisten. Een agonist is een type medicijn dat een reactie stimuleert, terwijl een antagonist een type is dat een reactie blokkeert.

Hoewel de werkingsmechanismen voor de twee geneesmiddelen verschillen, werken ze allebei door de productie van verschillende hormonen door het lichaam te onderdrukken die de ontwikkeling van eieren en de eisprong veroorzaken. Op deze manier reguleren ze de fysiologische functie van de eierstokken.

Waarom neerwaartse regulering wordt gebruikt?

Je eierstokken bevatten duizenden follikels. Elke follikel bevat een onrijpe eicel of eicel.

Aan het begin van je cyclus triggeren luteïniserend hormoon (LH) en follikelstimulerend hormoon (FSH) het rijpingsproces in een groep concurrerende follikels. Naarmate de follikels groter beginnen te worden, zullen ze andere hormonen afgeven om de stroom van LH en FSH te reguleren – soms omhoog, soms omlaag – totdat de eisprong uiteindelijk plaatsvindt.

Ovulatie omvat meestal slechts één ei. Nadat dat ei is vrijgegeven, verdorren alle andere follikels in die groep en sterven. Bij IVF wil uw arts niet dat dit gebeurt. In plaats daarvan zou het doel zijn om de respons naar beneden te reguleren, zodat:

1. Meerdere follikels kunnen een levensvatbaar, volwassen ei produceren.
2. De eieren blijven in de follikels zodat ze gemakkelijk kunnen worden geoogst.

Lang versus kort IVF-protocol

Je hebt misschien ook gehoord van de termen ‘lang en kort protocol’. Deze beschrijven twee verschillende benaderingen van neerwaartse regulering. Zoals de naam al aangeeft, is het verschil tussen deze twee benaderingen de tijdsduur dat downregulatie aan het lichaam wordt opgelegd.

Lang protocol

Bij het lange protocol wordt in de cyclus voor de IVF-behandeling een neerwaartse regulatie gestart. Het kan beginnen op dag één of twee van de cyclus ervoor, of het kan pas beginnen in de mid-luteale fase, dat is ongeveer een week na de eisprong (rond dag 21 van een cyclus van 28 dagen).

Medicijnen die bekend staan ​​als gonadotropine-releasing hormoonagonisten worden gebruikt tijdens een langdurige neerwaartse regulatie van het protocol, waarvan Lupron de meest voorkomende is. (Meer over die medicijnen hieronder.) Anticonceptiepillen kunnen ook de cyclus of twee vóór de behandeling worden ingenomen.

Omdat uw hormonen gedurende meer dagen naar beneden worden gereguleerd, is de kans groter dat u gedurende een langere periode bijwerkingen ervaart.

Dat gezegd hebbende, biedt het lange IVF-protocol voor veel mensen de beste kansen op IVF-succes. Dit maakt de extra dagen behandeling, bijwerkingen en hogere kosten mogelijk de moeite waard.

Kort protocol

In het korte protocol wordt neerwaartse regulering snel bereikt en begint meestal pas aan het begin van de IVF-cyclus zelf. De medicijnen die hiervoor worden gebruikt zijn GnRH-antagonisten zoals Antagon, Ganirelix en Orgalutran.

Het korte protocol is mogelijk beter voor degenen die slecht reageren en mogelijk beter voor degenen die een hoger risico lopen op het ontwikkelen van het ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS). Doordat u korter medicijnen slikt, betekent dit ook lagere kosten en minder dagen bijwerkingen.

Anderzijds kan het korte protocol leiden tot minder follikels (en dus minder embryo’s). Er zijn ook enkele zorgen dat GnRH-antagonisten gepaard gaan met een verhoogd risico op geboorteafwijkingen, hoewel het risico nog steeds relatief klein is.

Geneesmiddelen die worden gebruikt voor neerwaartse regulering

Er zijn een aantal medicijnen die bij IVF worden gebruikt voor neerwaartse regulering, en ze worden in grote lijnen als volgt gekarakteriseerd:

• GnRH-agonisten omvatten geneesmiddelen als Lupron (leuprolide), Synarel (nafareline) en Zoladex (gosereline). GnRH-agonisten bootsen het natuurlijk voorkomende hormoon na dat bekend staat als gonadotropine-releasing hormone (GnRH).Dit is het hormoon dat een verhoogde productie van FSH en LH veroorzaakt. Door het lichaam te overspoelen met “nep” GnRH, raken de eierstokken steeds meer overweldigd en stoppen ze uiteindelijk de productie van LH en FSH na ongeveer drie weken.

• GnRH-antagonisten omvatten de geneesmiddelen Antagon (ganirelix) en Cetrotide (cetrorelix). GnRH-antagonisten werken door zich te binden aan de receptor op GnRH en het vermogen ervan om signalen van welke aard dan ook te ontvangen te blokkeren.Hierdoor wordt de productie van FSH en LH vrijwel onmiddellijk stilgelegd.

Nadat de GnRH-medicijnen enkele dagen of weken zijn ingenomen, zou een echografie worden gebruikt om te bevestigen dat het baarmoederslijmvlies dun is en dat de eieren klaar zijn om te worden geoogst. Vruchtbaarheidsmedicijnen zouden dan worden toegediend om de eierstokken te stimuleren, waarna de eicellen onder plaatselijke verdoving zouden worden geoogst.

Alternatieve technieken

Hoewel neerwaartse regulering een effectief middel is om de eierstokken tijdens IVF ongevoelig te maken, werkt het niet voor alle mensen goed.

Dit geldt vooral bij mensen met lage ovariële reserves (een significant verminderd aantal eieren). Omdat er veel minder follikels zouden zijn om mee te werken, kunnen GnRH-medicijnen soms te goed werken. In plaats van de eierstokken ongevoelig te maken, kunnen ze de cyclus uiteindelijk helemaal annuleren.

Voor deze mensen zijn er alternatieve technieken die vruchtbaarheidsspecialisten zullen gebruiken om neerwaartse regulering te bereiken:

• Extra hormonen toevoegen aan de behandeling
• GnRH-medicijnen geven in lagere doses of voor minder dagen
• Starten en vervolgens stoppen van de GnRH-injecties in verschillende stadia
• Een maand voor IVF beginnen met anticonceptiepillen en dan doses overslaan om het rijpingsproces en de eisprong te temperen
• Veel later dan normaal starten met de GnRH-behandeling

Gedurende deze tijd zal de arts bloedonderzoek en echografie gebruiken om de folliculaire ontwikkeling te beoordelen en beter te reguleren.

Down-regulering kan helpen om de slagingspercentages te verhogen voor veel mensen die IVF ondergaan, maar het werkt nog steeds niet voor iedereen. Praat met uw arts om uw opties af te wegen en kijk of dit een waardevolle procedure kan zijn voor uw individuele situatie.