Gezwollen lymfeklieren en nachtelijk zweten zijn symptomen die wijzen op verschillende ziekten. Oorzaken van gezwollen lymfeklieren en nachtelijk zweten kunnen infecties zijn of ernstiger aandoeningen zoals kanker.
Oorzaken van gezwollen lymfeklieren en nachtelijk zweten
1. Lymfoom (lymphoma)
Lymfoom is een vorm van kanker die begint in cellen die deel uitmaken van het immuunsysteem van het lichaam, met name in de lymfocyten. Lymfocyt is een type witte bloedcel. Er zijn verschillende soorten lymfoom, maar Hodgkin-lymfoom en non-Hodgkin-lymfoom zijn de meest voorkomende typen.
Bij lymfoom kunnen de kankercellen ervoor zorgen dat de lymfeklieren opzwellen terwijl ze zich daar ophopen. Nachtelijk zweten kan ook optreden als gevolg van de reactie van het lichaam op de kanker. De exacte oorzaak van nachtelijk zweten bij lymfoom is niet helemaal duidelijk, maar wordt verondersteld te wijten te zijn aan de reactie van het lichaam op stoffen die door de kanker worden geproduceerd, evenals aan de immuunrespons van het lichaam op de ziekte.
Diagnose van lymfoom wordt meestal uitgevoerd door een lichamelijk onderzoek (om te controleren op gezwollen lymfeklieren), bloedonderzoek, beeldvormingstests zoals een CT-scan of PET-scan en een lymfeklierbiopsie. Lymfeklierbiopsie is het nemen van een monster van lymfeklierweefsel voor laboratoriumtests.
Behandeling voor lymfoom hangt af van het type en het stadium van de ziekte, maar kan chemotherapie, bestralingstherapie, immunotherapie, gerichte therapie of stamceltransplantatie omvatten.
2. Tuberculose
Tuberculose is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Mycobacterium tuberculosis. Tuberculose tast meestal de longen aan, maar kan ook andere delen van het lichaam aantasten.
Bij tuberculose kunnen de bacteriën ontstekingen in de lymfeklieren veroorzaken, wat leidt tot zwelling. De infectie kan ook de ontstekingsreactie van het immuunsysteem activeren, met koorts en nachtelijk zweten tot gevolg.
De diagnose van tuberculose wordt uitgevoerd door een huidtest of bloedtest om de aanwezigheid van tuberculosebacteriën te detecteren, een röntgenfoto van de borstkas om te controleren op veranderingen in de longen en een sputumtest om tuberculosebacteriën te identificeren.
De behandeling van tuberculose bestaat meestal uit een lange antibioticakuur (6 tot 9 maanden) om de bacteriën te doden.
3. Humaan immunodeficiëntievirus (HIV)
HIV is een virus dat het immuunsysteem van het lichaam aanvalt, met name de CD4-cellen (T-cellen). Na verloop van tijd kan HIV zoveel van deze cellen vernietigen dat het lichaam infecties en ziekten niet meer kan bestrijden, wat leidt tot Acquired Immunodeficiency Syndrome (AIDS) – het laatste stadium van infectie.
In de vroege stadia van hiv kan het virus zwelling van de lymfeklieren veroorzaken wanneer het zich binnen deze structuren vermenigvuldigt. De poging van het immuunsysteem om de infectie te bestrijden kan ontstekingen door het hele lichaam veroorzaken, wat leidt tot koorts en nachtelijk zweten.
De diagnose van HIV wordt bevestigd door middel van bloedonderzoek of speekseltest die antilichamen tegen het HIV detecteren. Een ander type test controleert op delen van het virus zelf, zoals het RNA of antigenen.
De behandeling van hiv is antiretrovirale therapie – een combinatie van medicijnen die voorkomen dat het virus zich vermenigvuldigt. Deze behandeling helpt het immuunsysteem in stand te houden en progressie naar aids te voorkomen.
4. Infectieuze mononucleosis (infectious mononucleosis)
Infectieuze mononucleosis is een virale infectie die meestal wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus. Dit virus wordt overgedragen via speeksel, vandaar de bijnaam ‘de kussende ziekte’.
Bij mononucleosis veroorzaakt het virus een verhoogde productie van witte bloedcellen, wat leidt tot zwelling van de lymfeklieren. De immuunrespons van het lichaam op de infectie kan leiden tot koorts en nachtelijk zweten.
Diagnose van mononucleosis wordt uitgevoerd door een lichamelijk onderzoek om te controleren op gezwollen lymfeklieren en een bloedtest om antilichamen tegen het virus te detecteren.
De behandeling bestaat meestal uit rust, voldoende hydratatie en vrij verkrijgbare medicijnen om de symptomen te verlichten. In sommige gevallen kunnen corticosteroïden worden gebruikt om zwelling te verminderen.
Gezwollen lymfeklieren, koorts en nachtelijk zweten kunnen ook symptomen zijn van verkoudheid en griep. In tegenstelling tot verkoudheid en griep verdwijnen de symptomen van non-Hodgkin-lymfoom echter meestal niet. Als u symptomen heeft die langer dan 2 weken aanhouden, of als de symptomen terugkeren en intenser worden, moet u een arts raadplegen.
Discussion about this post