Anatomie van het oog

Het menselijk oog is een orgaan dat licht detecteert en signalen langs de oogzenuw naar de hersenen stuurt. Misschien wel een van de meest complexe organen van het lichaam, het oog bestaat uit verschillende delen – en elk afzonderlijk deel draagt ​​bij aan je vermogen om te zien.

Hoornvlies

Het hoornvlies is de transparante, koepelachtige structuur aan de voorkant van het oog. Het geeft het oog tweederde van zijn focus- of brekingsvermogen. Een derde wordt geproduceerd door de interne kristallijne lens.

Het hoornvlies zit ook vol met zenuwen die ons waarschuwen voor irritaties die mogelijk schadelijk kunnen zijn voor ons gezichtsvermogen en de gezondheid van onze ogen. En het hoornvlies is gevoelig voor verwondingen. Veel voorkomende verwondingen van het hoornvlies zijn “krassen” op het oppervlak, ook wel schaafwonden genoemd. Kleine krassen op het hoornvlies genezen meestal vanzelf, maar diepere verwondingen kunnen pijn en soms littekens op het hoornvlies veroorzaken.

Een litteken op het hoornvlies kan resulteren in een waas op het hoornvlies die uw zicht belemmert. Als u ernstig aan uw oog krabt, is het belangrijk om een ​​oogarts te raadplegen. Een oogarts kan het hoornvlies bekijken onder een spleetlampbiomicroscoop.

Een andere veel voorkomende aandoening van het hoornvlies omvat contactlenscomplicaties, met name hoornvlieszweren. Een zweer is een wond op het oppervlak van het hoornvlies die wordt veroorzaakt door bacteriën, vaak veroorzaakt door een slechte naleving van strikte hygiëne van contactlenzen; Soms kan een virus hoornvlieszweren veroorzaken, zoals het herpesvirus (het virus dat koortsblaasjes op de lippen veroorzaakt) dat 90% van de mensen in hun lichaam heeft.

Leerling

De pupil is het gat of de opening die zich in het midden van de iris van het oog bevindt. De pupil regelt de hoeveelheid licht die het oog binnenkomt. De pupilgrootte wordt bepaald door de dilatator- en sluitspieren van de iris.

Bij mensen is de pupil rond. Sommige dieren hebben verticale spleetpupillen, terwijl sommige horizontaal georiënteerde pupillen hebben. Pupillen lijken zwart omdat het licht dat het oog binnenkomt grotendeels wordt geabsorbeerd door weefsels in het oog.

Iris

De iris is het gekleurde deel van het oog dat de hoeveelheid licht regelt die het oog binnenkomt. Het is het meest zichtbare deel van het oog. De iris ligt voor de kristallijne lens en scheidt de voorste kamer van de oogbol (alles voor de menselijke lens) van de achterste kamer (alles achter de menselijke lens).

De iris maakt deel uit van het uveale kanaal – de middelste laag van de oogwand. Het uveale kanaal omvat het corpus ciliare, de structuur in het oog die een heldere vloeistof afgeeft die de waterige humor wordt genoemd.

De kleur van de iris hangt af van de hoeveelheid melaninepigment in de iris. Een persoon met bruine ogen heeft dezelfde kleur melaninepigment als een persoon met blauwe ogen. De persoon met blauwe ogen heeft echter veel minder pigment.

Kristallijne lens

De kristallijne lens is een transparante structuur in het oog – direct achter de iris opgehangen – die lichtstralen naar een focus op het netvlies brengt. Kleine spieren die aan de lens zijn bevestigd, kunnen ervoor zorgen dat deze van vorm verandert, waardoor het oog kan focussen op nabije of verre objecten.

Na verloop van tijd verliest de lens een deel van zijn elasticiteit. Hierdoor verliest het oog een deel van zijn vermogen om scherp te stellen op nabije objecten. Deze aandoening staat bekend als presbyopie en geeft meestal problemen met lezen, rond de leeftijd van 40 jaar.

Een cataract is een vertroebeling van de lens en is een veelvoorkomend verschijnsel dat gepaard gaat met veroudering. Gelukkig groeit staar langzaam en kan het uw zicht gedurende meerdere jaren niet beïnvloeden.

Op 65-jarige leeftijd heeft meer dan 90% van de mensen cataract. Bij een cataractbehandeling wordt de troebele lens operatief verwijderd en vervangen door een implanteerbare intraoculaire lens.

waterige humor

De waterige humor is een heldere, waterige vloeistof die zich achter het hoornvlies, in de voorste kamer, bevindt. Het helpt voedingsstoffen naar het oogweefsel te brengen.

Het wordt achter de lens gevormd en stroomt naar de voorkant van het oog om de druk in het oog te behouden. Problemen met de waterige vloeistof kunnen leiden tot problemen met de oogdruk, zoals glaucoom.

Glasvocht

Het glasvocht, dat tegen het netvlies ligt, vormt een groot deel van het oog. Het is een geleiachtige substantie die de binnenkant van het oog vult.

Het glasvocht, dat grotendeels uit water bestaat, geeft het oog zijn vorm. Het is samengesteld uit water, collageen en eiwitten en bevat cellen die helpen de helderheid te behouden.

Naarmate we ouder worden, wordt het glasvocht minder stevig. Deze liquifactieve verandering zorgt ervoor dat we drijvers zien, vooral wanneer we naar blinde muren of de lucht kijken. Deze verandering zorgt er soms voor dat het aan het netvlies trekt.

Als de kracht van het trekken sterk genoeg wordt, kan het glasvocht zich zelfs van het netvlies scheiden. Dit wordt een achterste glasvochtloslating genoemd, omdat het normaal gesproken aan de achterkant (posterior) van het oog optreedt. Als dit plotseling en met een regen van flitsen gebeurt, kan dit erop wijzen dat het een netvliesscheur heeft veroorzaakt en het is belangrijk om dit onmiddellijk te laten evalueren.

Netvlies

Het netvlies, dat zich aan de binnenkant van het oog bevindt, is het lichtgevoelige gebied aan de achterkant van het oog waar de lens beelden op focust, waardoor zicht mogelijk wordt. Het netvlies is opgebouwd uit 10 zeer dunne laagjes. Binnen deze lagen bevinden zich staafjes en kegeltjes die worden gebruikt om kleur te detecteren.

Het netvlies is erg kwetsbaar. Een losstaand netvlies treedt op wanneer het netvlies wordt gescheiden van de andere structuren van het oog. Het gebeurt meestal tijdens contactsporten of als gevolg van een trauma. Een netvliesloslating is een ernstig letsel dat onmiddellijke aandacht van een opticien vereist.

Sclera

De sclera van het oog is beter bekend als het ‘wit van het oog’. Hoewel we alleen het zichtbare deel van de sclera kunnen zien, omringt het eigenlijk het hele oog.

Scleritis is een ontsteking van de sclera. Het kan bij sommige mensen intense oogpijn, roodheid en verlies van gezichtsvermogen veroorzaken. Het kan ook worden geassocieerd met trauma of infectie – meer dan de helft van de gevallen van scleritis is geassocieerd met een onderliggende systemische ziekte.