Een bundel kruisende zenuwen, bloedvaten of lymfevaten
Een plexus is een bundel van elkaar kruisende zenuwen, bloedvaten of lymfevaten in het menselijk lichaam. Deze bundels zijn meestal afkomstig uit hetzelfde anatomische gebied en dienen specifieke delen van het lichaam. Bundels zenuwen die een plexus vormen, geven informatie door aan uw hersenen over pijn, temperatuur en druk.
Deze zenuwvlechten sturen ook berichten van de hersenen naar de spieren, waardoor beweging kan plaatsvinden. Een plexus dient als een gebied waar spinale zenuwen samenkomen, worden gesorteerd en vervolgens naar hun respectieve delen van het lichaam reizen.
Plexus-locaties
Bloedvaten die een plexus vormen, worden door het hele lichaam aangetroffen, waar slagaders en aders zich vertakken in kleinere haarvaten. Deze plexus zorgen ervoor dat de bloedstroom niet wordt verstoord als een bloedvat verstopt raakt of gewond raakt.
Dit geldt ook voor lymfatische plexus. Deze groepen lymfevaten zorgen voor de ongestoorde beweging van lymfe in je lichaam.
Zenuwbundels die een plexus vormen, bevinden zich ook door uw hele lichaam. Er zijn twee hoofdgroepen van zenuwplexussen in het lichaam: de spinale plexus en de autonome plexus. Er zijn vijf verschillende plexussen in elk van deze hoofdgroepen van zenuwen. Ze worden genoemd op basis van de locatie of functie van de plexus.
Spinale plexus
Vijf plexussen komen voort uit het ruggenmerg in je lichaam. De vijf plexussen omvatten:
-
Cervicale plexus: De cervicale plexus is afkomstig van cervicaal niveau één tot en met vier en innerveert de achterkant van uw hoofd en de bovenste cervicale spieren.
-
Brachiale plexus: De brachiale plexus is afkomstig van cervicale niveaus vijf tot en met acht en thoracaal niveau één. Deze plexus van zenuwen innerveert je borst, schouder en armen. De drie belangrijkste zenuwen van uw arm zijn afkomstig van de plexus brachialis, het zijn de medianuszenuw, de nervus ulnaris en de radiale zenuw.
-
Lumbale plexus: De lumbale plexus is afkomstig van lumbale niveaus één tot en met vier en innerveert spieren en huid in uw heup en dij. Twee belangrijke zenuwen ontstaan via de lumbale plexus: de femorale zenuw en de obturatorzenuw. Deze zenuwen leveren motorische informatie aan uw heup- en dijspieren en geven sensorische informatie van uw dijen en heupen door aan uw hersenen. Takken van de lumbale plexus innerveren ook gebieden van uw bekkengordel en genitale gebied.
-
Sacrale plexus: De sacrale plexus is afkomstig van lumbale niveau vier tot sacrale niveau vier. Je heupzenuw komt uit deze plexus en bedient de spieren en huid van de achterkant van je dijen, onderbenen en voeten. Andere zenuwen die afkomstig zijn van de sacrale plexus innerveren uw gluteale en piriformis-spieren van uw heupen.
-
Coccygeale plexus: deze plexus bedient een klein gebied in de buurt van uw staartbeen.
Autonome Plexus
De vijf autonome plexussen omvatten:
-
Coeliakie plexus (ook bekend als de solar plexus): Deze plexus zit achter je maag en innerveert organen van je buik.
-
Plexus van Auerbach: Deze plexus innerveert je darmen en functioneert als onderdeel van je spijsverteringsstelsel.
-
Pharyngeale plexus: De faryngeale plexus is afkomstig van hersenzenuw IX tot en met XI en innerveert spieren en huid van de voorkant van uw nek. Deze plexus van zenuwen helpt bij het slikmechanisme.
-
Cardiale plexus: De cardiale plexus zorgt voor innervatie van uw hartspier.
-
Plexus van Meissner: deze zenuwplexus innerveert je darmwand en werkt samen met de plexus van Auberbach om de spijsvertering te bevorderen.
Functie van een plexus
Dus waarom zelfs een plexus van zenuwen hebben? Waarom niet gewoon elke individuele zenuw het ruggenmerg laten verlaten en rechtstreeks naar een spier laten lopen?
Een plexus van zenuwen kan worden gezien als een elektrische aansluitdoos. Verschillende zenuwen komen samen, worden gesorteerd en reizen vervolgens naar hun respectievelijke spier- of anatomische structuur om signalen van en naar uw hersenen te communiceren.
Dit heeft een beschermend effect; een beschadiging van één zenuw kan alleen specifieke delen van een spier aantasten, terwijl andere delen intact blijven die worden geïnnerveerd door een andere zenuw in dezelfde plexus.
Letsel aan een plexus
Een verwonding aan een plexus van zenuwen kan verschillende symptomen veroorzaken, waaronder pijn, zwakte, gevoelloosheid en tintelingen, of verlamming van spieren. De meest voorkomende plexus die gewond raakt, is de plexus brachialis van de arm. Dit kan optreden als gevolg van spanning en overstrekking, compressie of scheuren van de zenuwen in de plexus.
Een verwonding aan een plexus kan klein zijn, of het kan een ernstig probleem zijn. Kleine verwondingen aan de plexus leiden tot milde symptomen die tijdelijk zijn. Een voorbeeld van een plexusblessure is een ‘stinger’. Deze treden vaak op tijdens sportdeelname waarbij de plexus brachialis in de bovenarm is ontregeld, vaak door een plotseling trekken van uw arm.
Wanneer een angel optreedt, kan een lichte tinteling en brandende pijn in uw nek, schouder en arm optreden. Symptomen duren een paar seconden en verdwijnen dan snel.
Andere plexusletsels kunnen ernstiger zijn. Als een krachtig trauma aan uw arm aanzienlijke spanning van de plexus brachialis veroorzaakt, kan er meer permanente schade ontstaan, wat kan leiden tot aanhoudende tintelingen, gevoelloosheid, zwakte of verlamming van de spieren in uw arm of been. Dit gebeurt meestal als gevolg van een aanzienlijk trauma, zoals een auto-ongeluk, sportblessure of een val.
Behandeling van plexusblessures
Als je een blessure hebt opgelopen, ga dan meteen naar je huisarts. Zij kunnen uw toestand beoordelen en aanbevelingen doen voor een juiste behandeling. Diagnose van een verwonding aan een plexus omvat meestal een klinisch onderzoek gevolgd door een test genaamd elektromyografie (EMG).
Tijdens een EMG-test worden kleine naalden langs uw arm of been geplaatst waar de zenuwen van een plexus reizen. Vervolgens worden kleine elektrische signalen tussen de naalden doorgegeven. De snelheid waarmee die signalen reizen wordt gemeten en vergeleken met geaccepteerde normale waarden.
Een vertraging van het elektrische signaal geeft aan dat een specifieke zenuw is beschadigd. Zodra die zenuw van een specifieke plexus is geïdentificeerd, kan de behandeling goed worden gericht. Soms worden andere diagnostische tests, zoals magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT-scan), uitgevoerd om schade aan een zenuwplexus op te sporen.BB
Een lichte verwonding aan een plexus vereist meestal helemaal geen behandeling. Symptomen zijn meestal mild en tijdelijk en verdwijnen meestal met het verstrijken van de tijd.
Sommige plexusblessures vereisen mogelijk meer intensieve behandelingen om te herstellen. Behandeling voor een gescheurde zenuw kan een operatie inhouden om de schade te herstellen. Een operatie kan een zenuwoverdracht, neurolyse (het vrijmaken van zenuwen van littekenweefsel) of een zenuwtransplantaat inhouden.
Deze operaties worden als het meest effectief beschouwd wanneer ze binnen zes maanden na het letsel worden uitgevoerd, dus tijd is van essentieel belang.BHoud er rekening mee dat zenuwweefsel erg langzaam groeit, dus uw hersteltijdlijn na een operatie aan een plexus van zenuwen kan in jaren worden gemeten.
Na een zenuwletsel kan het nuttig zijn om samen te werken met een fysiotherapeut of ergotherapeut. Zij kunnen uw toestand beoordelen en specifieke behandelingen voorschrijven om de spierfunctie en het bewegingsbereik van de gewrichten te behouden.
Je lichaam is een complexe reeks spieren, botten, pezen en zenuwen. Wanneer zenuwen uw wervelkanaal verlaten, worden ze gesorteerd en georganiseerd in een plexus. Deze plexus dient om zenuwsignalen georganiseerd te houden en om een systeem te creëren waarin uw zenuwen worden beschermd tegen letsel. Een verstoring van een zenuw kan worden verzacht door de aangrenzende zenuwen.
Een plexusblessure kan gevoelloosheid, tintelingen of bewegingsverlies veroorzaken. Ernstige verwondingen aan de plexus kunnen de zorg van een gekwalificeerde arts vereisen om u te helpen volledig te herstellen.
Discussion about this post