Wat is genderidentiteit?

Genderidentiteit is iemands begrip van zichzelf als man, vrouw of een ander geslacht. Genderidentiteit staat los van zowel sekse als seksuele geaardheid. Individuen wiens genderidentiteit niet is wat zou worden verwacht van hun toegewezen geslacht bij de geboorte zijn transgender, terwijl degenen wiens genderidentiteit is wat zou worden verwacht van hun toegewezen geslacht bij de geboorte cisgender zijn.

Statistieken

Over het algemeen zijn gegevens over de prevalentie van verschillende genderidentiteiten niet erg betrouwbaar. Dit komt omdat, ondanks het bestaan ​​van veel nationale enquêtes over bevolking en gezondheid, onderzoekers vaak alleen naar sekse vragen en niet naar gender.BB

Bovendien, zelfs als ze naar geslacht vragen, doen ze dit niet op een manier die consistent is in alle onderzoeken. Hierdoor zijn er grote verschillen ontstaan ​​in de schattingen van de omvang van de transgenderpopulatie.BB

Een van de beste schattingen voor de Amerikaanse transgenderpopulatie werd in 2016 gepubliceerd door het Williams Institute. Het ontdekte dat onderzoeken suggereerden dat tussen 0,3-0,8% van de bevolking van een bepaalde staat zich identificeert als transgender, met een algemene schatting van 0,6% van de bevolking.BB

Die schatting zou impliceren dat er ongeveer 1,4 miljoen transgender-volwassenen in de VS waren, maar dat aantal zal waarschijnlijk met de tijd toenemen, aangezien transgender-identiteiten vaker voorkwamen bij jongere populaties.

Medische betekenis

Genderidentiteit vereist geen medische of geestelijke gezondheidsbehandeling of geeft aan dat een dergelijke behandeling nodig is. Personen van wie de genderidentiteit niet overeenstemt met hun fysieke lichaam, kunnen echter genderdysforie ervaren.

Voor sommige mensen kan geslachtsdysforie medische of chirurgische behandeling vereisen. Bovendien kunnen personen die lijden aan genderdysforie of die hun genderidentiteit onderzoeken, baat hebben bij het werken met een ondersteunende professional in de geestelijke gezondheidszorg.

Het is belangrijk om te begrijpen dat in gevallen van genderdysforie de genderidentiteit van een persoon op zich niet het probleem is. Dit is inderdaad de reden waarom de diagnose die werd gebruikt om de medische en chirurgische gendertransitie te ondersteunen, verschoof van genderidentiteitsstoornis naar genderdysforie.BB

De identiteit is geen stoornis, in plaats daarvan is de mismatch tussen lichaam en identiteit de oorzaak van het probleem. Bovendien kunnen discriminatie en stigmatisering van transgenders ook leiden tot fysieke en mentale gezondheidsverschillen.BB

Relevante terminologie

Terminologie rond thema’s van genderidentiteit heeft de neiging zeer snel te verschuiven. Enkele veel voorkomende termen zijn:

• Cisgender: een persoon wiens geslachtsidentiteit is wat naar verwachting zou worden geassocieerd met hun toegewezen geslacht als geboorte (bijvoorbeeld een persoon met een vrouwelijke genderidentiteit die bij de geboorte een vrouw was toegewezen, is een cisgendervrouw)

• Binair geslacht: een geslacht dat mannelijk of vrouwelijk is

• Genderdysforie: ongemak geassocieerd met iemands genderidentiteit, vaak vanwege een mismatch tussen iemands identiteit en iemands fysieke zelf

• Gendereuforie: geluk of tevredenheid in verband met iemands genderidentiteit, of iemands begrip van iemands genderidentiteit.

• Genderexpressie: hoe individuen zich uiten op een gendergerelateerde manier, zoals door middel van kledingkeuzes en kapsels

• Seksuele geaardheid: een manier om het geslacht te beschrijven van mensen tot wie een persoon zich seksueel aangetrokken voelt (dit staat los van genderidentiteit – veelvoorkomende seksuele geaardheden omvatten heteroseksueel, homoseksueel, biseksueel, panseksueel en aseksueel)

• Transgender: een persoon wiens genderidentiteit verschilt van wat naar verwachting zou worden geassocieerd met het toegewezen geslacht bij de geboorte (bijvoorbeeld een niet-binaire of agender persoon, ongeacht het toegewezen geslacht bij de geboorte)

Gezondheidszorg

Zoals hierboven besproken, is genderidentiteit niet iets dat moet worden behandeld. In feite worden behandelingen die zijn ontworpen om iemands genderidentiteit te veranderen algemeen beschouwd als onethisch en zijn ze op veel plaatsen illegaal. Sommige personen met verschillende genderidentiteiten kunnen echter medische of chirurgische zorg zoeken om hun genderdysforie aan te pakken.

Medische behandeling van genderdysforie omvat het gebruik van hormonen en/of hormoonblokkers om te voorkomen dat een persoon secundaire seksuele kenmerken ontwikkelt die niet overeenkomen met hun identiteit, of om hen te helpen kenmerken te ontwikkelen die wel overeenkomen met hun identiteit.

Een transgender man kan bijvoorbeeld testosteron voorgeschreven krijgen om zijn stem te verlagen, de haargroei in het gezicht te vergroten en andere mannelijke veranderingen te veroorzaken. Een transgender-adolescent kan puberteitblokkers voorgeschreven krijgen om hen de tijd te geven om hun geslacht volledig te begrijpen, zonder puberale veranderingen te ondergaan die hun dysforie kunnen verergeren.

Chirurgische behandelingen voor genderdysforie hebben hetzelfde doel als medische behandelingen, maar worden gebruikt om veranderingen teweeg te brengen die medisch niet kunnen worden beheerd. Topchirurgie kan bijvoorbeeld worden gebruikt om de borstkas van een transgender man te vermannelijken die vóór de overgang borstgroei heeft ervaren.

Vaginoplastiek kan worden gebruikt om een ​​vagina te creëren voor een transgender vrouw. Phalloplastiek of metoidioplastiek kan worden gebruikt om een ​​penis te maken voor een transgender man.

Niet alle transgenders, of zelfs alle mensen met genderdysforie, zijn geïnteresseerd in een medische of chirurgische transitie. Een aantal factoren is van invloed op de vraag of deze opties geschikt zijn voor een bepaalde persoon. Iemand is niet meer of minder transgender, of geldig in hun genderidentiteit, op basis van het feit of ze een bepaald type medische of chirurgische zorg hebben ondergaan.

Discriminatie

Onder president Barack Obama was er een beweging in de richting van de bescherming van personen met verschillende genderidentiteiten op grond van wetten die discriminatie op grond van geslacht verboden. Deze veranderingen hebben onder andere de toegang tot gezondheidszorg uitgebreid, zowel federaal als in veel staten.

Onder de regering-Trump heeft het ministerie van Justitie geprobeerd genderidentiteit als een beschermde categorie te verwijderen, zowel binnen als buiten het medische domein.BB

In juni 2020 oordeelde het Hooggerechtshof dat de burgerrechtenwetgeving homo- en transgenderwerkers beschermt tegen discriminatie op de werkplek. Een deel van de mening van de meerderheid, geschreven door rechter Gorsuch, verklaarde: “Het is onmogelijk om een ​​persoon te discrimineren omdat hij homoseksueel of transgender is zonder die persoon te discrimineren op basis van geslacht.”BB

Daarom is het mogelijk dat wetten die discriminatie op grond van geslacht op andere gebieden verbieden, op dezelfde manier worden geïnterpreteerd als het beschermen van transgender Amerikanen.

Hoewel de term genderidentiteit het vaakst wordt besproken met betrekking tot transgenders, heeft iedereen een genderidentiteit. Ongeacht of mensen cisgender of transgender zijn, gender is een onderdeel van identiteit.

Net als bij andere aspecten van identiteit, kan het belang van genderidentiteit voor een persoon nogal verschillen. Mensen zien zichzelf misschien eerst als zwart, of joods, of een academicus, voordat ze zichzelf als man, vrouw, agender of niet-binair beschouwen. Dat betekent echter niet dat geslacht niet nog steeds relevant is voor hun leven.

Dat geldt evenzeer voor cisgender als voor transgenders. Dat cisgender-mensen misschien niet veel tijd besteden aan het in twijfel trekken van hun genderidentiteit, betekent niet dat het niet relevant is voor hoe ze zichzelf zien en hoe ze hun interacties met anderen structureren. Mensen hebben veel verwachtingen over gender en, goed of fout, die verwachtingen spelen een rol in hoe ze zich door de wereld bewegen.