Wat is het Fishing Eye-syndroom?

Fishing eye-syndroom, ook wel mucus eye-syndroom genoemd, is een zeldzame aandoening die meestal één oog aantast. Het wordt gekenmerkt door overmatige slijmproductie in uw oog na een mechanisch trauma.

Meestal is het mechanische trauma het verwijderen van de slijmafscheidingen, die schade toebrengen aan het hoornvlies van het oog, de heldere koepel van weefsel aan de voorkant van uw oog. Dit leidt op zijn beurt tot een verhoogde productie van slijm.

Zo begint een cyclus van mechanisch oculair trauma waarbij het verwijderen van de slijmdraden ervoor zorgt dat het lichaam reageert door meer slijmdraden te produceren.

Symptomen van het Fishing Eye-syndroom

Mensen met het visserijoogsyndroom kunnen slijmvliezen uit hun aangedane oog trekken.

Andere symptomen kunnen zijn:

• Waterige ogen
• Roodheid in of rond uw aangedane oog
• Pijn
• Ontsteking

Oorzaken

Het Fishing Eye-syndroom wordt meestal veroorzaakt door een andere aandoening, zoals:

• Allergische conjunctivitis: Allergenen activeren verschillende cellen in de conjunctiva, het heldere weefsel dat het witte deel van uw oog bedekt, waardoor een ontstekingsreactie ontstaat. Dit zorgt ervoor dat de ogen jeuken en zwellen, en verhoogt de slijmproductie. Mensen die last hebben van allergische conjunctivitis zijn vatbaar voor herhaaldelijk krabben aan hun ogen, waardoor het mechanische trauma ontstaat dat het Fishing Eye-syndroom kan veroorzaken.

• Blefaritis: Blefaritis is een ontsteking van de oogleden. De oogleden zien er rood en gezwollen uit en kunnen pijnlijk of branderig aanvoelen. Overproductie van bacteriën aan de basis van de wimpers, of problemen met de talgklieren in de oogleden, kunnen schilfers veroorzaken. Blefaritis komt vaker voor bij mensen met een vette huid, roos of rosacea.

• Droge-ogen-syndroom: het oog heeft vocht nodig om gezond te blijven. Gebrek aan traanproductie door het oog is de oorzaak van droge ogen. Elke traan heeft drie lagen om gezonde ogen te vergemakkelijken: de olie-, water- en slijmlaag. Zonder voldoende traanproductie kunnen de ogen prikkend of branderig aanvoelen, mogelijk zelfs krassend. Het bindvlies blijft slijm produceren, maar zonder de waterige en olieachtige lagen die door het oog worden geproduceerd, zullen mensen die last hebben van droge ogen, slierten slijm in of rond hun ogen hebben. Dit kan leiden tot het vissenoogsyndroom, omdat mensen de neiging hebben om de slijmdraden te verwijderen, wat op zijn beurt het bindvlies stimuleert om meer slijm te produceren.

Diagnose

Als u regelmatig oogslijmdraden verwijdert, moet u een afspraak maken met een oogspecialist, zoals een optometrist of oogarts. Ze kunnen het Fishing Eye-syndroom diagnosticeren.

De diagnose wordt gesteld door een grondige anamnese af te nemen en een specifieke vlek – de roze Bengaalse kleurstof – op het oog te gebruiken om indicatoren te identificeren van onderliggende aandoeningen die het vissenoogsyndroom veroorzaken.

Behandeling

Om het Fishing Eye-syndroom te behandelen, moet u eerst de onderliggende aandoening behandelen die het veroorzaakt.

Lichaamsgericht repetitief gedrag wordt gedefinieerd als repetitief, geritualiseerd gedrag dat gericht is op het lichaam en waarbij iemands fysieke verschijning dwangmatig wordt beschadigd of lichamelijk letsel wordt veroorzaakt. Het Fishing Eye-syndroom kan leiden tot lichaamsgericht repetitief gedrag.

Er is een zwakke relatie tussen lichaamsgericht repetitief gedrag en psychische stoornissen zoals een obsessieve compulsieve stoornis. Als behandeling van de onderliggende oculaire aandoening van het vissenoogsyndroom de lichaamsgerichte repetitieve stoornis niet verlicht of elimineert, kan het raadplegen van een psycholoog of psychiater nuttig zijn bij de behandeling van de op het lichaam gerichte repetitieve stoornis.

Overzicht

Het Fishing Eye-syndroom wordt gekenmerkt door overmatige slijmproductie en treedt meestal op na mechanisch trauma aan uw oog. Sommige aandoeningen kunnen leiden tot het vissenoogsyndroom, zoals allergische conjunctivitis, blefaritis en het droge-ogen-syndroom. Het Fishing Eye-syndroom wordt meestal beter naarmate u de onderliggende aandoening behandelt die het veroorzaakt.

Wanneer u voortdurend slijmdraden uit uw oog verwijdert, kunt u het visoogsyndroom hebben en moet u deskundig advies inwinnen bij een oogspecialist. Begrijpen welke onderliggende aandoening uw symptomen veroorzaakt, kan niet alleen uw ooggezondheid verbeteren, maar kan ook de kans verkleinen dat u met de bijbehorende mentale angst en stress omgaat.

Veel Gestelde Vragen

Wat is het vissersoogsyndroom?

Fishing eye-syndroom is een aandoening waarbij een onderliggende oculaire aandoening, zoals allergische conjunctivitis of blefaritis of het droge-ogen-syndroom, ervoor zorgt dat het oog slijmdraden produceert. Deze draden worden herhaaldelijk verwijderd door de persoon die is getroffen door de onderliggende oogaandoening. Door de slijmdraden te verwijderen maar de onderliggende oogaandoening niet te behandelen, blijft het bindvlies slijmdraden produceren die het getroffen individu blijft verwijderen. Zo gaat de cyclus door, wat leidt tot een diagnose van het vissenoogsyndroom.

Hoe lang duurt het visserijoogsyndroom?

Het Fishing Eye-syndroom houdt aan totdat de onderliggende aandoening is behandeld. Vaak zien mensen die last hebben van herhaalde vertraging van de productie van slijmdraad, maanden of jaren naar een oogspecialist, zoals een optometrist of oogarts.

Hoe stop je het Fishing Eye-syndroom?

Het Fishing Eye-syndroom wordt gestopt wanneer de onderliggende oculaire aandoening wordt behandeld. Afhankelijk van de ernst van de onderliggende aandoening, kan het maanden duren om de beste behandelingsoptie te vinden om de onderliggende oogaandoening te verlichten.

Hoe vaak komt het Fishing Eye-syndroom voor?

Het Fishing Eye-syndroom is over het algemeen zeldzaam. De onderliggende oogaandoeningen die leiden tot het vissenoogsyndroom (bijv. allergische conjunctivitis, blefaritis, droge ogen-syndroom) komen echter vaak voor. Het zoeken naar een oogspecialist om onderliggende oogaandoeningen vroegtijdig te diagnosticeren en te behandelen, kan de ontwikkeling van het visserijoogsyndroom voorkomen.