Een losstaand netvlies treedt op wanneer het netvlies, een laag weefsel die het grootste deel van de achterkant van het oog bedekt, loskomt van zijn verankerde positie. Oogtrauma is de meest voorkomende oorzaak en de symptomen – wazig zien en/of het zien van drijvers of flitsende lichten – zijn in dergelijke gevallen plotseling. Deze aandoening is een echte oognoodsituatie en vereist onmiddellijke behandeling om ernstig verlies van gezichtsvermogen of blindheid te voorkomen. Een oogonderzoek kan het letsel (en de risicofactoren) identificeren en de noodzaak van een interventieprocedure om het te behandelen bevestigen.
Soorten vrijstaand netvlies
Het netvlies bestaat uit een lichtgevoelige laag neurale cellen die de binnenkant van de oogbol bekleden. Net als een camera vangt het netvlies lichtstralen op en zet deze om in elektrische impulsen. Deze impulsen reizen langs de oogzenuw naar de hersenen, waar ze worden omgezet in afbeeldingen.
Het netvlies ligt bovenop het vaatvlies, een vaatweefsel dat verantwoordelijk is voor het voeden van het netvlies. Netvliesloslating treedt op wanneer het neurosensorische netvlies wordt losgemaakt van het retinale pigmentepitheel. Wanneer subretinale vloeistof zich ophoopt in deze ruimte, treedt een sereuze netvliesloslating op.
Er zijn drie soorten netvliesloslating:
-
Regmatogene netvliesloslating: dit is het meest voorkomende type.BHet wordt veroorzaakt door scheuren of gaten in het netvlies, ook wel netvliesbreuken genoemd.
-
Tractie-retinale loslating: Dit type loslating treedt op wanneer littekenweefsel of ander abnormaal weefsel op het oppervlak van het netvlies groeit, waardoor het netvlies wordt weggetrokken van de laag eronder.
-
Exsudatieve netvliesloslating: dit treedt op wanneer vloeistof of bloed onder het netvlies stroomt en het scheidt van de onderliggende laag. Exsudatieve netvliesloslating is meestal een complicatie van andere aandoeningen, waaronder maculaire degeneratie, oogtumoren en hoge bloeddruk.BB
Vrijstaand netvliessymptomen
Bij netvliesloslating is meestal één oog betrokken. Hoewel het niet gebruikelijk is, kan de aandoening tegelijkertijd in beide ogen voorkomen.BSommige netvliesloslatingen geassocieerd met netvliesbreuken in het rooster kunnen plotseling optreden. Naarmate het netvlies losraakt, veroorzaakt het geen pijn, maar beïnvloedt het permanent het gezichtsvermogen.
Veelvoorkomende visuele symptomen van een losstaand netvlies – die vaak verontrustend, maar subtiel zijn – zijn onder meer:
-
Drijvers die kunnen verschijnen als grijze vlekken, draden of spinnenwebben die in uw gezichtsveld drijven
- Lichtflitsen
- Wat lijkt op een donker gordijn of sluier dat over je hele gezichtsveld beweegtBB
- Wazig zichtBB
- Een schaduw zien aan de zijkant van je gezichtsveldBB
Het is misschien niet duidelijk dat slechts één van uw ogen wordt aangetast, tenzij u één oog per keer bedekt.
U moet niet verwachten pijn in uw oog te voelen als gevolg van netvliesloslating zelf. Oogpijn (evenals hoofd- of gezichtspijn en blauwe plekken) kan echter het gevolg zijn van het veroorzakende letsel.
Wanneer een chronische medische aandoening de oorzaak is van een losgelaten netvlies, kunnen de effecten in plaats daarvan geleidelijk optreden.
Als u een van de symptomen van een netvliesloslating ervaart, aarzel dan niet om medische hulp in te roepen. Tijd is van essentieel belang bij de behandeling van een netvliesloslating. Vroegtijdige behandeling kan de kans op herstel van uw gezichtsvermogen vergroten.
Oorzaken
Netvliesloslating wordt voornamelijk veroorzaakt door roosterdegeneratie, een anatomische bevinding bij bepaalde patiënten, vooral degenen die extreem bijziend zijn. Bepaalde risicofactoren kunnen u vatbaarder maken voor een losgelaten netvlies als u een klap of verwonding aan uw hoofd, gezicht of oog krijgt die bloedingen in de ogen of intense oogbewegingen veroorzaakt (bijv. een airbag raken tijdens een auto-ongeluk).
Maar sommige losgemaakte netvliezen komen spontaan voor zonder recente trigger als gevolg van langzame veranderingen die het oog aantasten of bepaalde ziekten en aandoeningen:
- Het glasvocht, een gelachtige vloeistof die de holte van het oog vult, omringt het netvlies. Naarmate u ouder wordt, kan het glasvocht vloeibaar worden en loskomen van het netvlies, waardoor u vatbaarder wordt voor een achterste glasvochtloslating (PVD), wat het risico op een netvliesloslating verhoogt.
- Bepaalde chronische ziekten, zoals diabetes en natte maculaire degeneratie, kunnen leiden tot de groei van nieuwe bloedvaten of littekens, waardoor het netvlies van het vaatvlies en het glasvocht wordt verdrongen.BB
Risicofactoren
Verschillende factoren kunnen uw risico op het ontwikkelen van een netvliesloslating met trauma of zelfs bij afwezigheid ervan vergroten, waaronder:
- Eerder losstaand netvlies in één oog
- Geschiedenis van oogchirurgie, zoals cataractchirurgie
- Een voorgeschiedenis van oogtrauma, zelfs als het geen losstaand netvlies veroorzaakte
- Zwakke gebieden in de periferie van het netvlies, genaamd Lattice
- Een familiegeschiedenis van netvliesloslating
- Een tumor in het oog
- suikerziekte
-
Ontsteking in de buurt van of in de choroidea, die kan optreden als gevolg van problemen zoals ooginfectie, oogchirurgie of een tumor in het oog
- Hoge mate van bijziendheidBB
Bijziendheid is een zwak zicht op afstand dat wordt veroorzaakt door de vorm van de lens in het oog, en deze langwerpige vorm zorgt ervoor dat het netvlies sneller loslaat.
Diagnose
De diagnose van een losgelaten netvlies vereist een zorgvuldig oogonderzoek en omvat meestal ook diagnostische tests. Met deze tests kan uw zorgverlener de structuren in uw oog visualiseren, zodat een loslating, vasculaire veranderingen, ontstekingen of andere problemen zichtbaar kunnen worden gezien.
Uw optometrist of oogarts kan uw pupillen verwijden met oogdruppels. Een verrekijker indirecte oftalmoscoop kan worden gebruikt om een driedimensionaal beeld te krijgen om de binnenkant van uw oog te onderzoeken.
In sommige gevallen kan bloed het zicht belemmeren, waardoor het moeilijk is om uw netvlies te onderzoeken. Een echografieapparaat kan worden gebruikt om naar uw oog te kijken, vooral als er sprake is van een dichte bloeding in uw oog. Het ultrasone apparaat produceert geluidsgolven die tegen de achterkant van het oog weerkaatsen en een beeld vormen dat uw zorgverlener helpt te zien of uw netvlies echt los is.
Behandeling
Deze aandoening vereist een interventiebehandeling en het losraken kan niet worden gerepareerd met medicatie. Er zijn verschillende behandelingsopties die kunnen worden overwogen, die met uw zorgverlener moeten worden besproken.
De uiteindelijke behandeling die wordt gekozen, hangt af van het type, de ernst en de locatie van uw netvliesloslating. Een losgelaten netvlies kan bijvoorbeeld in verband worden gebracht met netvliesscheuren, vooral in de context van trauma, en het kan zijn dat u de tranen moet herstellen samen met het herstel van uw loslating.
Procedures die worden gebruikt om een losstaand netvlies te repareren, zijn onder meer:
-
Lasers: deze procedure maakt gebruik van lasers om kleine littekens in uw oog te creëren om een netvliesscheur te herstellen of, in het geval van loslating, om uw netvlies te helpen hechten aan het vaatvlies.
-
Cryotherapie: deze procedure maakt gebruik van een bevriezingsmethode om het netvlies weer op zijn plaats te houden of een scheur in het netvlies te repareren.
-
Pneumatische retinopexie: als u deze procedure ondergaat, wordt uw oog geïnjecteerd met een gasbel die tegen het netvlies drukt en het weer in de juiste positie plaatst. Dit kan een optie voor u zijn als uw netvlies loslaat in het bovenste deel van uw oog.
-
Vitrectomie: deze procedure omvat het verwijderen van glasvochtgel uit uw oog, zodat het netvlies terug op zijn plaats kan worden geduwd, meestal met het plaatsen van siliconenolie.
-
Sclerale gesp: dit is een procedure waarbij een kleine siliconenband aan de buitenkant van het oog wordt bevestigd om het netvlies op zijn plaats te houden, waardoor het netvlies opnieuw kan hechten aan de achterste voering. Eenmaal geplaatst, is de gesp niet zichtbaar zonder een speciaal onderzoeksapparaat.
Houd er rekening mee dat een procedure om een netvliesloslating te herstellen, ernstig verlies van het gezichtsvermogen kan helpen voorkomen. Dat gezegd hebbende, kunt u nog steeds wat achterblijvend gezichtsverlies ervaren en uw gezichtsvermogen wordt mogelijk niet meer normaal, zelfs niet na een chirurgische reparatie.
Netvliesloslating is een ernstige oogaandoening die onmiddellijke professionele aandacht vereist. Indien onbehandeld, kan het totale gezichtsvermogen in het aangedane oog veroorzaken.
Als de vroege tekenen en risicofactoren van een losgelaten netvlies echter worden geïdentificeerd, kunnen de meeste losgemaakte netvliezen chirurgisch opnieuw worden bevestigd met gedeeltelijk of volledig herstel van het gezichtsvermogen.
Discussion about this post