Spijsverteringsenzymen zijn stoffen die u helpen uw voedsel te verteren. Ze worden uitgescheiden (vrijgegeven) door de speekselklieren en cellen die de maag, pancreas en dunne darm bekleden.
Ze doen dit door de grote, complexe moleculen waaruit eiwitten, koolhydraten en vetten bestaan op te splitsen in kleinere. Hierdoor kunnen de voedingsstoffen uit deze voedingsmiddelen gemakkelijk in de bloedbaan worden opgenomen en door het lichaam worden vervoerd.
Blijf lezen om meer te weten te komen over verschillende soorten spijsverteringsenzymen en hoe ze werken.
:max_bytes(150000):strip_icc()/GettyImages-943787340-ef154c538abe4e188571cbc1a425578a.jpg)
Rost-9D / Getty Images
Overzicht
Spijsverteringsenzymen komen vrij wanneer we:
- Anticipeer op eten
- Eten ruiken en proeven
- Doorloop het spijsverteringsproces
Sommige voedingsmiddelen hebben bepaalde spijsverteringsenzymen nodig om de specifieke voedingsstoffen die ze bevatten af te breken.
Een verscheidenheid aan gezondheidsproblemen, vooral die welke de pancreas aantasten, kunnen leiden tot tekorten aan spijsverteringsenzymen. Dit komt omdat de alvleesklier verschillende sleutelenzymen afscheidt.
Vaak kunnen deze tekortkomingen worden verholpen door uw dieet te veranderen. U kunt bepaalde voedingsmiddelen vermijden of voedingsmiddelen eten die van nature voorkomende spijsverteringsenzymen bevatten. U kunt ook enzymsupplementen op recept of over-the-counter (OTC) gebruiken.
Types
Elk van de vele verschillende spijsverteringsenzymen richt zich op een specifieke voedingsstof en splitst deze op in een vorm die uiteindelijk kan worden opgenomen. De belangrijkste spijsverteringsenzymen zijn:
- Amylase
- Maltase
- Lactase
- lipase
- proteasen
- Sucrase
Blijf lezen om meer te weten te komen over de meest essentiële soorten spijsverteringsenzymen.
Amylase
Amylase is belangrijk voor het verteren van koolhydraten. Het breekt zetmeel af tot suikers.
Amylase wordt uitgescheiden door zowel de speekselklieren als de pancreas. De meting van het amylasegehalte in het bloed wordt soms gebruikt als hulpmiddel bij de diagnose van verschillende pancreas- of andere ziekten van het spijsverteringskanaal.
Hoge niveaus van amylase in het bloed kunnen betekenen dat u:
- Een geblokkeerd of gewond kanaal van de pancreas
- Alvleesklierkanker
- Acute pancreatitis, een plotselinge ontsteking van de alvleesklier
Lage niveaus van amylase kunnen betekenen dat u chronische pancreatitis (voortdurende ontsteking van de alvleesklier) of een leverziekte heeft.
Maltase
De dunne darm geeft maltase af, dat verantwoordelijk is voor het afbreken van maltose (moutsuiker) tot glucose (eenvoudige suiker). Het lichaam gebruikt glucose voor energie.
Tijdens de spijsvertering wordt zetmeel gedeeltelijk omgezet in maltose door amylasen. Het maltase-enzym zet vervolgens maltose om in glucose. Deze suiker wordt dan ofwel onmiddellijk door het lichaam gebruikt of in de lever opgeslagen als glycogeen voor toekomstig gebruik.
Lactase
Lactase (ook wel lactase-florizine hydrolase) is een enzym dat lactose afbreekt, een suiker die in zuivelproducten voorkomt. Het zet lactose om in de enkelvoudige suikers glucose en galactose.
Lactase wordt geproduceerd door cellen die bekend staan als enterocyten die het darmkanaal bekleden. Lactose dat niet wordt opgenomen, wordt gefermenteerd door bacteriën in de darm. Hierdoor kunt u last krijgen van gasvorming en maagklachten.
lipase
Lipase is verantwoordelijk voor de afbraak van vetten tot vetzuren en glycerol (eenvoudige suikeralcohol). Het wordt in kleine hoeveelheden geproduceerd door uw mond en maag, en in grotere hoeveelheden door uw alvleesklier.
proteasen
Ook wel peptidasen genoemd, proteolytisch enzymen, of proteïnasen, breken deze spijsverteringsenzymen eiwitten af tot aminozuren. Ze spelen ook een rol in tal van lichaamsprocessen, waaronder:
- Celverdeling
- Bloedstolling
- Immuunfunctie
Proteasen worden geproduceerd in de maag en pancreas. De belangrijkste zijn:
-
Pepsine: Pepsine wordt door de maag uitgescheiden om eiwitten af te breken in peptiden, of kleinere groepen aminozuren. Die aminozuren worden dan ofwel geabsorbeerd of verder afgebroken in de dunne darm.
-
Trypsine: Trypsine wordt gevormd wanneer een enzym dat door de pancreas wordt uitgescheiden, wordt geactiveerd door een enzym in de dunne darm. Trypsine activeert vervolgens extra pancreasenzymen, zoals: carboxypeptidase en chymotrypsine, om peptiden te helpen afbreken.
-
Chymotrypsine: Dit enzym breekt peptiden af tot vrije aminozuren die door de darmwand kunnen worden opgenomen.
- Carboxypeptidase A: Afgescheiden door de alvleesklier, splitst het peptiden in individuele aminozuren.
- Carboxypeptidase B: Afgescheiden door de alvleesklier, breekt het basische aminozuren af.
Sucrase
Sucrase wordt uitgescheiden door de dunne darm, waar het sucrose (de suiker in tafelsuiker) afbreekt in fructose en glucose. Dit zijn eenvoudigere suikers die het lichaam kan opnemen.
Sucrase wordt gevonden langs de darmvlokken. Dit zijn kleine haarachtige structuren die de darm bekleden en voedingsstoffen in de bloedbaan opnemen.
tekortkomingen
Er zijn verschillende gezondheidsproblemen die de afscheiding van voldoende spijsverteringsenzymen kunnen verstoren om voedsel volledig te verteren. Sommige zijn erfelijke genetische aandoeningen, terwijl andere zich in de loop van de tijd ontwikkelen.
Lactose intolerantie
Lactose-intolerantie treedt op wanneer u lactose niet kunt verteren vanwege onvoldoende productie van lactase door de dunne darm. Wanneer u zuivelproducten consumeert, kunt u last krijgen van:
- opgeblazen gevoel
- Diarree
- Buikpijn
- Gas
Er zijn verschillende vormen van lactose-intolerantie.
Congenitale lactasedeficiëntie
Congenitale lactasedeficiëntie (ook wel aangeboren) alactasia) is een zeldzame erfelijke vorm van lactose-intolerantie. Het gebeurt wanneer pasgeborenen lactose niet kunnen afbreken in moedermelk of flesvoeding. Ze krijgen ernstige diarree als ze geen lactosevrij alternatief krijgen.
Congenitale lactasedeficiëntie wordt veroorzaakt door mutaties in het LCT-gen dat instructies geeft voor het maken van het lactase-enzym.
Lactase niet-persistentie
Lactase-non-persistentie is een veel voorkomende vorm van lactose-intolerantie die sommige mensen als volwassenen ontwikkelen. Het treft ongeveer 65% van de mensen en wordt veroorzaakt door verminderde expressie (activiteit) van het LCT-gen. Symptomen beginnen meestal 30 minuten tot twee uur na het eten of drinken van zuivelproducten.
De meeste mensen met non-persistentie van lactase behouden een bepaald niveau van lactase-activiteit en kunnen een kleine hoeveelheid lactose in hun voeding blijven opnemen. Dit kan in de vorm van kaas of yoghurt zijn, omdat beide de neiging hebben om beter te worden verdragen dan verse melk.
Secundaire lactose-intolerantie
Secundaire lactose-intolerantie ontstaat wanneer de lactaseproductie wordt verminderd vanwege ziekten die de dunne darm kunnen beschadigen. Deze ziekten omvatten coeliakie of de ziekte van Crohn, evenals andere ziekten of verwondingen die de darmwand aantasten.
Exocriene pancreasinsufficiëntie
De alvleesklier produceert de belangrijkste spijsverteringsenzymen amylase, protease en lipase. Mensen met exocriene pancreasinsufficiëntie (EPI) hebben een tekort aan deze enzymen. Als gevolg hiervan kunnen ze voedsel, vooral vetten, niet goed verteren.
De gezondheidsproblemen die de pancreas beïnvloeden en die verband houden met EPI zijn:
-
Chronische pancreatitis: een ontsteking van de alvleesklier die het orgaan na verloop van tijd permanent kan beschadigen
-
Cystic fibrosis: een erfelijke genetische aandoening die ernstige schade aan de longen en het spijsverteringsstelsel veroorzaakt, inclusief de pancreas
- Alvleesklierkanker
Aanvulling
Mensen die niet voldoende spijsverteringsenzymen hebben of die een gezonde spijsvertering willen ondersteunen, kunnen overwegen om hun dieet aan te vullen met spijsverteringsenzymen. Ze kunnen dit doen door gezond voedsel te eten dat van nature voorkomende spijsverteringsenzymen bevat. Maar onder begeleiding van een zorgverlener kunnen ze ook voedingssupplementen slikken.
Spijsverteringssappen vereisen hydratatie, dus zorg ervoor dat je de hele dag door water drinkt.
voedsel
Een verscheidenheid aan voedingsmiddelen, vooral tropisch fruit en gefermenteerde groenten, bevatten van nature veel spijsverteringsenzymen die de vertering van bepaalde voedingsstoffen kunnen versnellen. Het is het beste om ze rauw te eten, omdat warmte deze plantenenzymen kan verminderen of vernietigen.
| Voedingsmiddelen met spijsverteringsenzymen | ||
|---|---|---|
| Voedsel | Enzymen | Voordeel |
| Ananas | Proteasen (bromelaïne) | Helpt bij het verteren van eiwitten en heeft extra ontstekingsremmende effecten |
| Papaja | Proteasen (papaïne) | Helpt bij het verteren van eiwitten en is een populaire vleesvermalser |
| Kiwi | Proteasen (actinidaïne) | Naast de spijsverteringsenzymen bevat de vrucht veel vezels om de functie van het spijsverteringskanaal te ondersteunen |
| Mango | Amylasen | Helpt bij het afbreken van koolhydraten uit zetmeel in eenvoudige suikers en neemt toe naarmate het fruit rijpt |
| Banaan | Amylasen, glucosidasen | Net als amylasen breken glucosidasen ook complexe koolhydraten af |
| Rauwe honing | Amylasen, diastasen, invertasen, proteasen | De amylasen en diastasen helpen bij het afbreken van zetmeel, invertasen breken suikers af en proteasen breken eiwitten af |
| Avocado | Lipasen | Helpt bij het verteren en metaboliseren van vet |
| Kefir | Lipasen, lactase, proteasen | De lactase in kefir helpt de gefermenteerde melk te verteren en kan door sommige mensen met lactose-intolerantie worden verdragen |
| Zuurkool, kimchi | Lipasen, proteasen | Gefermenteerde voedingsmiddelen ontwikkelen enzymen tijdens het fermentatieproces, evenals probiotica, of nuttige bacteriën, om de spijsvertering verder te ondersteunen |
| Miso | Lactasen, lipasen, proteasen, amylasen | Deze gefermenteerde sojapasta bevat een krachtige combinatie van enzymen die helpen bij het afbreken van lactose in zuivel, vetten, eiwitten en koolhydraten |
| Gember | Protease (zingibaïne) | Naast de enzymen die kunnen helpen bij het afbreken van eiwitten, kan gember ook misselijkheid helpen verlichten |
Voedingssupplementen
Spijsverteringsenzymsupplementen kunnen komen in:
- Pillen
- Poeders
- Vloeistoffen afkomstig van dieren, planten of microben
Er zijn voorgeschreven supplementen die worden gereguleerd door de FDA, evenals vrij verkrijgbare supplementen.
Voorgeschreven enzymsupplementen worden aanbevolen voor aandoeningen die de werking van de alvleesklier beïnvloeden, zoals chronische pancreatitis of alvleesklierkanker. Merken van voorgeschreven pancreasenzymsupplementen (pancrelipase) omvatten Creon, Pancreaze, Zenpep, Ultresa, Viokace en Pertzye.
Over-the-counter enzymsupplementen worden niet gereguleerd door de FDA. Er zijn niet genoeg onderzoeken van hoge kwaliteit naar hen geweest, dus het is moeilijk om te weten hoe effectief ze zijn. De volgende zijn enkele van de aanvullende enzymen waarvoor geen recept nodig is:
-
Lactasesupplementen kunnen mensen met lactose-intolerantie helpen om zuivelproducten te verteren en zijn verkrijgbaar als tabletten of druppels.
-
Bromelaïne is een krachtige protease uit de vrucht of stengel van ananas die in capsule-, tablet- of poedervorm wordt geleverd en kan helpen bij de vertering van eiwitten.
-
Papaïne van papaja kan helpen bij het verteren van eiwitten en de poedervorm kan worden gebruikt als vleesvermalser.
Zoals met elk supplement, neem contact op met uw zorgverlener voordat u een vrij verkrijgbaar spijsverteringsenzym inneemt om er zeker van te zijn dat het veilig voor u is.
Samenvatting
Spijsverteringsenzymen zijn stoffen die u helpen uw voedsel te verteren. Ze worden uitgescheiden door de speekselklieren en cellen die de maag, alvleesklier en dunne darm bekleden.
Soms hebben mensen een tekort aan spijsverteringsenzymen. Deze tekortkomingen houden verband met verschillende gezondheidsproblemen. Veel van deze gezondheidsproblemen zijn gerelateerd aan de alvleesklier.
U kunt een tekort aan spijsverteringsenzymen behandelen door uw dieet te veranderen en/of een recept of een vrij verkrijgbaar enzymsupplement te nemen. Vraag uw zorgverlener om advies voordat u besluit een enzymsupplement te nemen. Zij kunnen u helpen bepalen of het veilig voor u is.
Veel Gestelde Vragen
-
Wie moet spijsverteringsenzymsupplementen nemen?
Als u pancreatitis, pancreaskanker, cystische fibrose of een andere aandoening van de pancreas heeft, moet u mogelijk spijsverteringsenzymen op recept gebruiken. Degenen die lactose-intolerant zijn, kunnen OTC-supplementen nemen. Onderzoekers onderzoeken of spijsverteringsenzymen ook mensen met coeliakie kunnen helpen.
Kom meer te weten:
Spijsverteringsenzymen en coeliakie
-
Wanneer moet ik spijsverteringsenzymen nemen?
Het hangt ervan af waarom je ze neemt. Zo moeten voorgeschreven supplementen voor cystische fibrose bij elke maaltijd en snack worden ingenomen, maar de dosering en timing kunnen variëren, afhankelijk van wat u eet of uw leeftijd. Volg het recept van uw zorgverlener of de OTC-instructies.
Kom meer te weten:
Een overzicht van Cystic Fibrosis-dieet en supplementen
Discussion about this post