Spijsverteringsziekten: rectale en dikke darmziekten

Overzicht

Veel Amerikanen hebben moeite met het bewegen van hun darmen. Veel dingen dragen bij aan dit probleem, waaronder dieet en activiteitenniveau. Andere oorzaken zijn niet bekend.

Dit artikel beschrijft enkele van de meest voorkomende darmproblemen.

Anatomie en fysiologie

De dikke darm bestaat uit de dikke darm (5 voet lang) en het rectum (8 duim lang). (Vaak wordt het rectum de opening genoemd waar de ontlasting naar buiten komt, maar dat is eigenlijk de anus.) Het rectum bevindt zich net stroomopwaarts van de anus en de dikke darm is verbonden met de dunne darm.

Anatomie van de dikke darm (colon).

De belangrijkste functie van de dikke darm is om de 3 liter vloeibare ontlasting die het elke dag ontvangt te verwerken tot een beheersbare hoeveelheid vaste ontlasting, klaar voor eliminatie. Het rectum coördineert dit proces. Normaal gesproken kan een persoon dagelijks tot 200 gram vaste ontlasting doorgeven. Er is echter veel variatie in de hoeveelheid ontlasting die een gezond persoon passeert, en kan variëren van 3 keer per dag tot 3 keer per week.

Functionele stoornissen

Functionele stoornissen zijn aandoeningen waarbij de darm er normaal uitziet maar niet goed werkt. Dit zijn de meest voorkomende problemen die de dikke darm en het rectum aantasten. De directe oorzaak is vaak onbekend.

Constipatie

Constipatie wordt gedefinieerd als kleine, harde, moeilijke of onregelmatige ontlasting. Obstipatie kan worden veroorzaakt door:

• Onvoldoende “ruwvoer” of vezels in de voeding
• Niet genoeg drinken
• Slechte gewoonten, vooral het uitstellen van het toiletgebruik
• Bewegingsproblemen in de dikke darm, waaronder langzame of ongecoördineerde bewegingen

Een persoon die geconstipeerd is, kan zich belasten tijdens een stoelgang, of gewoon heel harde ontlasting passeren. Doorgaan van harde ontlasting kan leiden tot anale problemen zoals kloven (pijnlijke scheuren in de anale weefselvoering) of aambeien.

Prikkelbare darm syndroom (gevoelige dikke darm; spastische dikke darm)

Prikkelbare of gevoelige darm is een aandoening waarbij de dikke darmspier op een abnormale manier samentrekt (strekt), wat tot verschillende problemen kan leiden. Sommige patiënten hebben diarree, anderen hebben constipatie en weer anderen wisselen constipatie en diarree af. De abnormale samentrekking kan leiden tot hoge druk die zich ophoopt in de dikke darm, waardoor buikkrampen, gasvorming, een opgeblazen gevoel en soms extreme urgentie (moeten naar het toilet) ontstaan.

De behandeling omvat het vermijden van voedsel dat de problemen verergert, het aanpassen van het dieet aan de specifieke symptomen, het omgaan met stress en medicijnen.

structurele stoornissen

Structurele stoornissen zijn aandoeningen waarbij er iets abnormaals is dat mogelijk moet worden verwijderd, gewijzigd of gerepareerd door een operatie. Deze kunnen het verwijderen van een deel van de dikke darm omvatten voor diverticulitis of voor kanker.

Anale stoornissen

Interne aambeien

Interne aambeien zijn normale bloedvaten die de binnenkant van de anale opening bekleden. We zijn ermee geboren. Men denkt dat ze het fine-tuning-mechanisme zijn dat ons in staat stelt om gas in te dammen en te vermijden het door te laten totdat we het sociaal acceptabel vinden. Wanneer inwendige aambeien vergroot worden als gevolg van overbelasting of zwangerschap, kunnen ze geïrriteerd raken en gaan bloeden. Af en toe kunnen interne aambeien groot genoeg worden om buiten de anale opening uit te puilen.

Aambeien zijn gezwollen en ontstoken aderen rond de anus of het onderste rectum.

Traditionele zorg voor inwendige aambeien omvatte het verbeteren van de stoelgang, het gebruik van elastische banden om de aambeien terug in het rectum te trekken of ze operatief te verwijderen. Apparaten die geluidsgolven gebruiken, kunnen precies ontdekken waar de overmatige bloedstroom in deze bloedvaten plaatsvindt en de arts in staat stellen om het gebied specifiek af te sluiten. Een andere behandeling is de geniete hemorrhoidectomie, waarbij een speciaal apparaat wordt gebruikt om het aambeiweefsel terug in het lichaam te trekken en op zijn plaats te nieten.

Externe aambeien

Externe aambeien zijn aderen die net onder de huid aan de buitenkant van de anus liggen. Meestal veroorzaken ze geen symptomen. Af en toe kan zich een bloedstolsel vormen en dit kan erg pijnlijk zijn. Dit zijn geen gevaarlijke bloedstolsels die naar andere organen kunnen reizen. De grootste zorg die ze uiten is pijn. Vaak gaat dit vanzelf beter. Soms wordt het stolsel onder plaatselijke verdoving in de spreekkamer verwijderd.

Anale spleet

Een anale fissuur is een spleet of scheur in het slijmvlies van de anus die optreedt na een trauma. Dit kan gebeuren als gevolg van harde ontlasting of zelfs diarree.

Een anale fissuur veroorzaakt bloedingen en intense brandende pijn na stoelgang. De pijn wordt veroorzaakt door spasmen van de sluitspier, die door deze traan aan lucht wordt blootgesteld. De pijn bij stoelgang is beschreven als het gevoel van passerende scheermesjes.

Fissuren zijn het anale probleem dat het vaakst verkeerd wordt gediagnosticeerd. Ze worden vaak aangezien voor aambeien.

Fissuren genezen vaak vanzelf. Als ze niet verbeteren, kan uw arts een zalf of medicatie aanbevelen die de pijn zal verlichten. In bepaalde gevallen kan een operatie worden aanbevolen als de traan niet geneest vanwege overmatige sluitspierspasmen.

Een anale fissuur is een spleet of scheur in het slijmvlies van de anus. Een perianaal abces is een zak met pus die het gevolg is van een geblokkeerde, geïnfecteerde anaalklier.

Perianale abscess

Het anale gebied heeft kleine klieren aan de binnenkant van de anus die opengaan en waarschijnlijk helpen bij de doorgang van ontlasting. Wanneer een van deze klieren verstopt raakt, kan zich een infectie ontwikkelen en kan er een abces (een zak met pus) ontstaan. De behandeling omvat het draineren van het abces, meestal onder plaatselijke verdoving in de spreekkamer.

Fistula-in-ano

In ongeveer 50% van de gevallen ontstaat er na het draineren van een perianaal abces een tunnel van de klier aan de binnenkant van de anus naar de huid rondom de anus. Dit wordt een fistel-in-ano genoemd. Fistels voeren slijmvocht af op de huid en het bloed. Ze genezen zelden vanzelf en hebben meestal een operatie nodig.

Andere perianale infecties

Haar in het gebied tussen het anale gebied en het staartbeen kan zich onder het oppervlak ingraven en een infectie veroorzaken die pilonidale ziekte wordt genoemd. Het kan zich voordoen als een abces in dit gebied net onder het stuitje, of als kleine afvoeropeningen. Meestal is een operatie nodig om dit probleem te behandelen.

Seksueel overdraagbare aandoeningen die de anus kunnen aantasten, zijn herpes, aids, chlamydia en gonorroe. Anale wratten zijn kleine gezwellen op de anale huid die eruitzien als kleine roze bloemkooltjes en worden veroorzaakt door een virus (HPV).

Colon- en rectale aandoeningen

diverticulaire ziekte

Colon diverticula zijn kleine uitstulpingen of zakjes in de darmwand die optreden wanneer de bekleding door zwakke plekken in de spier van de darmwand wordt geduwd. Ze verschijnen meestal in de sigmoïde colon, waar de dikke darm de hoogste druk uitoefent.

Colon divertikels zijn kleine uitstulpingen of zakjes die door zwakke plekken in de spierlagen van de dikke darmwand dringen.

Diverticulaire aandoeningen komen veel voor in westerse samenlevingen en kunnen te wijten zijn aan vezelarme westerse diëten. Diverticula veroorzaken zelden symptomen, tenzij een van de zakjes geblokkeerd en geïnfecteerd raakt. Dit wordt diverticulitis genoemd en komt voor bij ongeveer 10% van de mensen met divertikels. Er is af en toe een bloeding in dit gebied.

Ongeveer de helft van de patiënten met complicaties van hun divertikels zal een operatie nodig hebben.

Poliepen en kanker

Kanker van de dikke darm en het rectum is tegenwoordig een groot gezondheidsprobleem in Amerika. Het treedt op wanneer de cellen in het slijmvlies van de dikke darm ongecontroleerd groeien en delen. Veel factoren dragen bij aan dit verlies van controle, waaronder het milieu, ons dieet en genetica (wat we van onze ouders erven).

De eerste afwijking in de darm bij darmkanker is een poliep, een kleine groei die eruit kan zien als een paddenstoel die uit het slijmvlies van de dikke darm steekt. Er zijn veel soorten poliepen, en niet alle zijn het type dat kanker wordt. Het verwijderen van deze poliepen voordat ze ernstige veranderingen ontwikkelen en groeien, kan echter de progressie naar kanker voorkomen.

Poliepen zijn kleine abnormale gezwellen die uitsteken uit het weefsel langs de dikke darm of het rectum.

Wanneer kanker zich ontwikkelt, moet deze operatief worden verwijderd. Chemotherapie kan worden aanbevolen voor kanker van de dikke darm of het rectum. Bepaalde kankers van het rectum kunnen bestralingsbehandeling vereisen.

Met een snelle, deskundige behandeling kunnen de meeste mensen worden genezen van colorectale kanker. Hoewel mensen zich misschien zorgen maken dat ze een stomazak op de buik moeten dragen om ontlasting te verzamelen, hebben maar heel weinig mensen een permanente stomazak nodig.

Omdat colorectale kanker afkomstig is van poliepen, kan een colonoscopieprocedure colorectale kanker voorkomen door poliepen te vinden en te verwijderen. Mensen met een groter risico op colorectale kanker zijn onder meer degenen die in het verleden poliepen of kanker hebben gehad, of degenen met een familiegeschiedenis van colorectale kanker.

Colitis

Colitis is een groep aandoeningen die een ontsteking van de dikke darm veroorzaakt.

Colitis is een ontsteking van de binnenwand van de dikke darm.

Er zijn verschillende soorten colitis, waaronder:

• Infectieuze colitis (door een infectie die de dikke darm aanvalt)
• Ischemische colitis (veroorzaakt doordat er niet genoeg bloed naar de dikke darm gaat)
• Bestralingscolitis (na bestralingstherapie, meestal voor prostaat-, rectum- of gynaecologische kanker)
• Colitis ulcerosa
• ziekte van Crohn

Colitis veroorzaakt diarree, rectale bloedingen, buikkrampen en urgentie (verhoogde behoefte om naar het toilet te gaan). De behandeling hangt af van de diagnose, die wordt gesteld door colonoscopie en biopsie (verwijdering van cellen of weefsel voor onderzoek onder een microscoop).

Overzicht

Veel ziekten van de dikke darm en het rectum kunnen worden voorkomen of behandeld door snelle medische zorg te zoeken. Mensen die symptomen van een van deze aandoeningen hebben, moeten hun arts raadplegen.

Het belangrijkste is dat darmkanker een ziekte is die te voorkomen is. De belangrijkste risicofactor is het hebben van een direct familielid met darmkanker. Vraag uw arts wanneer u een evaluatie nodig heeft (meestal een colonoscopie) om poliepen te zoeken. Voor mensen zonder familiegeschiedenis en zonder symptomen, is de huidige aanbeveling dat iedereen zijn eerste colonoscopie op 45-jarige leeftijd zou moeten hebben.