Een voedingssonde is een medisch hulpmiddel dat wordt gebruikt om een persoon te voeden die voedsel niet veilig via de mond kan innemen. Deze moeilijkheid kan te wijten zijn aan moeite met slikken, een veranderd bewustzijnsniveau, een eetstoornis of andere problemen die het eten uitdagend maken.
Er zijn meerdere soorten voedingssondes en er zijn veel redenen waarom een voedingssonde nodig kan zijn. Elke situatie is anders en de beslissing om een voedingssonde permanent te laten plaatsen is iets heel anders dan het laten plaatsen van een tijdelijke sonde.
Om een weloverwogen beslissing te nemen over voedingssondes, is het noodzakelijk om te begrijpen wat een voedingssonde is, wat de verschillen zijn tussen soorten voedingssondes, wanneer een sonde nodig of optioneel is, en hoe deze sondes worden geplaatst.
Wat is een voedingssonde?
Een voedingssonde is een plastic buis die wordt gebruikt om kauwen en slikken te omzeilen bij een patiënt die niet veilig kan eten of drinken. Deze buizen kunnen worden gebruikt om zowel voedsel als vloeistoffen toe te dienen, en kunnen ook worden gebruikt voor het verstrekken van medicijnen wanneer dat nodig is. Een voedingssonde kan ook worden gebruikt om vloeistoffen uit de maag te verwijderen als het lichaam de maaginhoud niet goed verwerkt.
Toepassingen
Voedingsslangen zijn goed voor meer dan alleen het verstrekken van voedsel, ze kunnen ook gas en een opgeblazen gevoel verlichten en misselijkheid en braken verminderen.
Veelvoorkomende toepassingen van een voedingssonde zijn:
-
Voeding verstrekken: Voedsel, in vloeibare vorm, kan worden verstrekt via een voedingssonde. Sondevoeding of enterale voeding kan via de sonde worden toegediend om het lichaam van koolhydraten, eiwitten en vetten te voorzien zonder dat de patiënt hoeft te slikken of te kauwen.
-
Vloeistoffen toedienen: Er kan water worden toegediend via een voedingsslang om de patiënt gehydrateerd te houden zonder dat er IV-vloeistoffen hoeven te worden gegeven.
-
Medicatie verstrekken: Medicijnen, waaronder veel pillen en tabletten, kunnen via een voedingssonde worden toegediend. Tabletten moeten mogelijk vermalen worden en sommige capsules moeten mogelijk worden geopend, maar als de deeltjes klein genoeg zijn, kunnen de meeste medicijnen met water worden gemengd en via een voedingssonde worden toegediend.
-
Decomprimeren van de maag: Sommige soorten voedingssondes kunnen worden gebruikt om lucht uit de maag te verwijderen. Sommige soorten voedingssondes, met name de tijdelijke, kunnen worden aangesloten op afzuiging om voorzichtig gas uit de maag te verwijderen om de uitzetting te verminderenen een opgeblazen gevoel.
-
Maaginhoud verwijderen: Als u geen voedsel of vloeistoffen verwerkt, kan er voedsel in de maag zitten dat ongemak, misselijkheid, braken of maagpijn en een opgeblazen gevoel veroorzaakt. Zachte zuigkracht kan worden gebruikt om vloeistoffen en kleine voedseldeeltjes uit uw maag te verwijderen.
Indicaties
Een voedingssonde is nodig wanneer u voedsel of vloeistoffen niet veilig via de mond kunt innemen. Hoewel het mogelijk is om vocht en voeding te geven via een infuus, doet het lichaam het beter als voedsel in de darm wordt afgeleverd dan in de bloedvaten.
Waar mogelijk is het veiliger en beter voor het lichaam om voedsel en vloeistoffen in de maag te krijgen voor een normale spijsvertering, maar als u moeite heeft met slikken, is dit misschien niet veilig.
Moeite met slikken kan betekenen dat de patiënt zich verslikt in voedsel en vloeistoffen, of dat ze “door de verkeerde pijp gaan” en dingen worden ingeademd in de longen in plaats van te worden ingeslikt. Dit kan leiden tot ernstige ziekten, waaronder longontsteking, doordat de voedseldeeltjes de longen binnendringen.
Anderen zijn misschien te ziek om te slikken, of liggen op de beademing met een buis in de luchtweg die slikken voorkomt. Sommige patiënten zijn alert en georiënteerd, maar hebben het vermogen om goed te slikken verloren. Toch hebben anderen een ziekte of aandoening die het slikken bemoeilijkt, zoals mondkanker.
Beslissing om een voedingssonde te plaatsen
De beslissing om een voedingssonde te plaatsen is ingewikkeld en wordt bemoeilijkt als de patiënt niet kan deelnemen aan de discussie of zijn wensen met betrekking tot zijn gezondheidszorg nog niet heeft gedeeld. In veel gevallen is een patiënt die een voedingssonde nodig heeft, verdoofd of bewusteloos en kan hij zijn wensen niet delen met vrienden en geliefden.
De vraag wat de patiënt zou willen en of de buis waarschijnlijk tijdelijk, langdurig of permanent zal zijn, moet worden overwogen. Sommige gezinnen besteden dagen aan het onderling bespreken van de beslissing of hebben een familiebijeenkomst met medisch personeel om de beslissing te bespreken.
In veel gevallen gaat de beslissing om een voedingssonde te plaatsen gepaard met de beslissing om een tracheostomie te plaatsen, een gat in de keel waardoor een beademingsapparaat je ademhaling kan ondersteunen.
Dit komt omdat intubatie, het proces waarbij een buisje in de mond en in de luchtwegen wordt ingebracht zodat een beademingsapparaat kan worden gebruikt, slechts enkele weken kan worden gebruikt totdat de schade in de keel kan optreden.
Aangezien deze zaken beide binnen een termijn van twee weken vallen, wordt het plaatsen van een tracheostomie en een maagsonde vaak tegelijkertijd of binnen een paar dagen na elkaar gedaan.
Soorten
Er zijn meerdere soorten voedingssondes en ze worden voor verschillende omstandigheden gebruikt. De aard van het probleem dat slikproblemen veroorzaakt, ook wel dysfagie genoemd, zal helpen bij het bepalen van het type buis dat wordt gebruikt.Sommige zijn bedoeld om tijdelijk te zijn, en andere zijn bedoeld voor de lange termijn of zelfs permanent.
Een tijdelijke voedingssonde, die in de neus of mond, door de keel en in de maag (G-tube) of dieper in de darm (J-tube) wordt ingebracht, kan slechts ongeveer 14 jaar veilig op zijn plaats blijven. dagen.
Plaatsing via de keel langer dan twee weken verhoogt het risico op erosie van de delicate weefsels van de keel en de slokdarm. Dit kan leiden tot blijvende problemen zoals schade aan de voicebox en keel.
Een langdurige of permanente voedingssonde is bedoeld voor maanden, jaren of zelfs permanente plaatsing. Net als de tijdelijke slang kunnen deze slangen worden verwijderd als ze niet langer nodig zijn, maar kunnen ze gedurende langere tijd op hun plaats blijven zonder risico voor de mond, keel en slokdarm omdat voedsel rechtstreeks in de maag komt.
Voedingsslangen voor korte termijn
Nasogastrische (NG) buis: Dit type buis wordt in de neus ingebracht, door de keel, door de slokdarm naar de maag. Het kan vier tot zes weken op zijn plaats blijven voordat het moet worden verwijderd of vervangen door een langdurige voedingssonde.
Orogastrische (OG) sonde: hetzelfde type sonde als een neussonde, de sonde wordt in de mond ingebracht, door de keel in de slokdarm en rust in de maag. Deze buis kan ook maximaal twee weken op zijn plaats blijven wanneer deze moet worden verwijderd of vervangen door een permanente buis.
Tijdelijke voedingsslangen
Een tijdelijke voedingssonde wordt in de mond of neus ingebracht, door de keel, in de slokdarm en dan rust het uiteinde in de maag (G-buis) of het midden van de dunne darm (J-buis).
Dit soort buizen hebben een radiopake punt, wat betekent dat er een kleine hoeveelheid materiaal aan het uiteinde van de buis zit waarmee ze op röntgenfoto’s kunnen worden gedetecteerd. Na plaatsing wordt een röntgenfoto gemaakt, waarmee de juiste plaatsing kan worden bevestigd voordat de buis wordt gebruikt.
Permanente/lange termijn voedingsslangen
Maagsonde (G-sonde): Dit type sonde zorgt voor directe toegang tot de maag via een incisie in de linker bovenzijde van de buik. Deze buis omzeilt de mond en keel volledig en zorgt ervoor dat voedsel, vloeistoffen en medicijnen kunnen worden toegediend zonder te slikken.
Jejunostomiebuis (J-buis): deze buis wordt geplaatst via een incisie in de buik die lager is dan de plaatsing van de G-buis. Het zorgt voor directe toegang tot het jejunum, het middelste derde deel van de dunne darm.Het is meestal kleiner dan de G-buis, wat kan beperken wat kan worden toegediend aan dunne vloeistoffen en fijngemalen poedervormige medicijnen.
Percutane endoscopische gastrostomie (PEG): Deze term verwijst naar de techniek die wordt gebruikt om de G-tube te plaatsen.Percutane (door de huid) endoscopische (met behulp van een verlichte endoscoop) gastrostomie (plaatsing van een chirurgisch gat in de maag) beschrijft de procedure die wordt gebruikt om de G-tube te plaatsen, niet de G-tube zelf.
Plaatsingsprocedure:
De procedure om de maagsonde te plaatsen is meestal snel en kan al dan niet verdoving vereisen, afhankelijk van uw toestand. Bij zeer zieke patiënten op de intensive care kan geen extra sedatie nodig zijn om de sonde aan het bed te plaatsen.
De endoscoop is een lang dun instrument met een lampje en een camera aan het uiteinde waarmee de zorgverlener de procedure op een monitor kan bekijken.De scoop wordt in de mond, in de keel en in de maag ingebracht.
Eenmaal in de maag is het eigenlijk mogelijk om het licht van de scoop door de huid van de buik te zien schijnen en de gastro-enteroloog te laten zien waar de incisie moet worden gemaakt.
Er wordt een kleine incisie gemaakt van ongeveer een centimeter lang, waardoor de flexibele slang op zijn plaats wordt gebracht. Oudere G-tubes hebben mogelijk een ballon die de tube op zijn plaats houdt.
Het buitenste gedeelte van de buis heeft een dop waarmee de buis kan worden geopend en voedsel en vloeistoffen voorzichtig door de buis in de maag kunnen worden geduwd. Met goede zorg voor de sonde zal de incisie strakker rond de sonde sluiten en het lekken van voedsel of vloeistof in de dagen onmiddellijk na de procedure moet tot een minimum worden beperkt met genezing.
Terwijl de incisie geneest, wordt een verband met een spleet erin om de buis gelegd. Dit helpt bij het absorberen van eventuele vloeistof die uit de site kan lekken.
Als drainage aanwezig is en de huid irriteert, kan ter bescherming een barrièrezalf worden gebruikt. De plek voorzichtig wassen met water en zeep en zeepresten van de plek afspoelen is vaak al de zorg die de plek nodig heeft.
Op de lange termijn hebben veel patiënten geen zalf of gaas nodig op de plaats, maar sommigen geven de voorkeur aan een verband voor het geval er drainage is om huidirritatie of vervuiling van kleding te voorkomen.
Verwijderingsprocedure:
De procedures voor verwijdering zijn afhankelijk van of het een tijdelijke of permanente voedingssonde is.
Tijdelijke verwijdering van voedingssonde
Het verwijderen van een tijdelijke voedingssonde is zowel snel als eenvoudig. Het kan irriterend zijn voor de delicate weefsels van de mond, keel en neus, maar dit is meestal minimaal.
Om de sonde te verwijderen, wordt de sonde ontdaan van voedsel en vloeistoffen, met een grote injectiespuit gemaakt voor gebruik met een voedingssonde. Het wordt dan voorzichtig uitgetrokken, het duurt drie tot vijf seconden om het gestaag te verwijderen. Als de punt van de buis intact is, waaruit blijkt dat de hele buis met succes is verwijderd, wordt deze weggegooid.
Permanente verwijdering van voedingssonde
Als u weer goed kunt eten en drinken, is het mogelijk om een “permanente” voedingssonde te verwijderen. Verrassend genoeg is de procedure snel, en hoewel er wat pijn is, is deze meestal matig en kort.
Beoefenaars verschillen in hun vereisten voor het verwijderen van een buis; bij sommige moet u uw gewicht gedurende ten minste een maand behouden terwijl u al het voedsel en vocht via de G-tube inneemt, terwijl bij andere een langere periode nodig kan zijn.
Zodra de beslissing is genomen om de buis te verwijderen, kan de buis worden uitgetrokken, maar hiervoor is enige kracht nodig. De patiënt heeft meestal een wegwerphanddoek in de buurt van de locatie, en de zorgverlener pakt de buis stevig vast en trekt gestaag maar stevig om deze van de locatie te verwijderen.
Als er zich een ballon aan de binnenkant van de maag bevindt, wordt deze leeggelaten voordat de buis wordt verwijderd, maar de meeste typen hebben een flens in plaats van een ballon en deze stap is niet nodig. Het proces prikt meestal, en in sommige gevallen is er een kleine hoeveelheid bloed, maar de pijn gaat snel over.
U mag verwachten dat de incisie dichtgenaaid wordt, maar dit is niet nodig en een schoon verband is meer dan voldoende om de kleding van de patiënt schoon te houden in de dagen die volgen als er drainage is. De incisie sluit meestal binnen een week nadat de buis is verwijderd.
De beslissing om een voedingssonde te plaatsen, moet u niet lichtvaardig nemen, het is belangrijk om te bespreken wat voor soort langetermijnresultaat voor u of uw geliefde kan worden verwacht. Voor sommige patiënten wordt verwacht dat de buis tijdelijk is terwijl ze herstellen van een ziekte. Bij andere patiënten kan worden verwacht dat de voedingssonde de rest van hun leven op zijn plaats blijft.
Of dit wel of niet geschikt is voor u of uw geliefde is de primaire vraag. Als u een verzorger bent in een situatie waarin mogelijk een voedingssonde nodig is, heeft uw geliefde mogelijk uitgesproken meningen over het onderwerp uitgesproken, of heeft hij nooit zijn wensen voor hun langdurige gezondheidszorg genoemd.
Als u niet zeker bent van hun wensen, zal het gebruik van uw gezond verstand – samen met de mening van het team dat zorg verleent en mogelijk het advies van andere dierbaren – uw gids zijn bij het nemen van beslissingen.
Discussion about this post