Polymorfonucleaire leukocyten Witte bloedcellen

Polymorfonucleaire leukocyten (PMN’s) zijn een soort witte bloedcellen (WBC) die neutrofielen, eosinofielen, basofielen en mestcellen omvatten. Leukocyten (WBC’s) zijn betrokken bij de bescherming van het lichaam tegen infectieuze organismen en PMN’s zijn een subtype van leukocyten.

Ook bekend als granulocyten, spelen PMN’s een centrale rol in het aangeboren immuunsysteem. Onder normale omstandigheden is verreweg de meest voorkomende PMN de neutrofiel.

Wat betekent polymorfonucleaire?

De term polymorfonucleair beschrijft de gevarieerde vormen en afmetingen van de kern van deze cellen.

De kernen van PMN’s hebben twee of drie lobben met diepe delingen. Dit is in tegenstelling tot veel andere cellen waarin de kern meer een verenigd “eigeel” uiterlijk heeft.

PMN’s worden ook granulocyten of granulaire leukocyten genoemd omdat ze granules bevatten en afgeven.

De inhoud van korrels verschilt per celtype. In het geval van neutrofielen bevatten de korrels enzymen en stoffen met antimicrobiële eigenschappen die infecties helpen bestrijden.BB

Bij mestcellen en basofielen komt histamine, een chemische stof, vrij wanneer de cel degranuleert (de korrels breken af), wat een defensieve ontstekingsreactie veroorzaakt.BB

Oorsprong van PMN’s

PMN’s evenals andere soorten witte bloedcellen, rode bloedcellen en bloedplaatjes dalen allemaal af (ontstaan ​​uit) hematopoëtische stamcellen in het beenmerg. Van hematopoëtische stamcelprecursoren differentiëren de bloedcellijnen langs twee verschillende routes:

• Lymfoïde cellijn: Cellen kunnen differentiëren om lymfocyten te worden.

• Myeloïde cellijn: Cellen kunnen naast andere bloedcellen ook verschillende soorten PMN’s worden.BB

Met uitzondering van mestcellen worden PMN’s voornamelijk in het bloed aangetroffen. De cellen zullen echter vaak chemische signalen volgen die door het immuunsysteem worden uitgezonden en migreren naar verschillende plaatsen in het lichaam waar ze nodig zijn.

Wanneer het lichaam bijvoorbeeld een ontsteking veroorzaakt, verwijden de bloedvaten zich zodat deze cellen gemakkelijker de plaats van een infectie of verwonding kunnen bereiken. Wanneer ze snel arriveren, vormen PMN’s de eerstelijnsverdediging van het lichaam tegen ziekten en aanvallen van buitenaf.

Functie

PMN’s maken deel uit van het niet-specifieke aangeboren immuunsysteem.B Dit betekent dat ze alle indringers op dezelfde manier behandelen. De term aangeboren betekent dat dit systeem vanaf de geboorte kan functioneren. De cellen hoeven de indringers niet te leren herkennen; ze vallen gewoon alles aan wat het lichaam als vreemd beschouwt.

Elke verschillende PMN heeft een iets andere rol in de gezondheid, hoewel er enige overlap is. Hoewel een gezonde PMN-reactie infecties kan bestrijden, kan een ongepaste reactie (zoals het vrijkomen van histamine bij mensen met allergisch astma) nadelige gevolgen hebben.

De functies van neutrofielen en andere PMN’s zijn als volgt:

• Neutrofielen: deze cellen zijn de eerste verdedigingslinie van het lichaam tegen bacteriën, virussen en schimmelinfecties. Bij weefselbeschadiging komen stoffen die chemotactische factoren worden genoemd vrij om neutrofielen aan te trekken.BB

• Eosinofielen: deze cellen zijn betrokken bij allergische reacties en ook tegen parasitaire infecties. Hoge niveaus van eosinofielen kunnen het gevolg zijn van andere aandoeningen, zoals reacties op geneesmiddelen of aandoeningen van het immuunsysteem zoals eosinofiele oesofagitis.BB

• Basofielen: deze cellen zijn ook betrokken bij allergische reacties en scheiden histamine en andere verbindingen af ​​die tot ontsteking leiden. Basofielen zijn het bloedgedragen equivalent van mestcellen.BB

• Mestcellen: deze cellen worden aangetroffen in weefsels en spelen een belangrijke rol bij aandoeningen van de luchtwegen en de spijsvertering. Mestcellen bestaan ​​in twee belangrijke subtypes: bindweefsel-mestcellen, die ontstekingen veroorzaken, en mucosale mestcellen, die de homeostase van de darm in stand houden. Histamine en andere stoffen in deze granulocyten (zoals het antistollingsmiddel heparine) helpen de balans van de immuunrespons te reguleren.BB

De aangeboren immuunrespons verschilt van de verworven immuunrespons.

In het verworven immuunsysteem leren gespecialiseerde immuuncellen specifieke indringers te herkennen. De respons is complexer en veelzijdiger dan die van de aangeboren immuunrespons, en omvat zowel B-cel- en T-cellymfocyten als antigeenpresenterende cellen (APC’s) – die lymfocyten waarschuwen voor de aanwezigheid van een specifiek vreemd agens.

Abnormale niveaus van PMN’s

Bloedonderzoek wordt gemeten met een compleet bloedbeeld (CBC). Voor elk celtype wordt een referentiewaarde (RV) gebruikt. Alles onder de RV kan als laag worden beschouwd, terwijl alles boven de referentiewaarde als hoog kan worden beschouwd.

Er zijn aandoeningen die lage of hoge niveaus van PMN’s in het bloed veroorzaken.

Deze worden aangeduid als:

• Neutrofilie: Hoge niveaus van neutrofielen in het bloed, ook wel neutropenie genoemd, worden meestal veroorzaakt door infecties. Bepaalde bloedkankers, waaronder chronische myelocytische leukemie, polycythaemia vera, primaire myelofibrose (angiogene myeloïde metaplasie) resulteren in verhoogde neutrofielen, maar er zijn ook veel niet-kankerachtige oorzaken.

• Neutropenie: wanneer het lichaam niet genoeg neutrofielen heeft, ook wel neutropenie genoemd, kan dit het risico op infectie van een persoon verhogen. Bepaalde kankertherapieën kunnen ervoor zorgen dat de neutrofielenspiegels dalen, wat leidt tot door chemotherapie geïnduceerde neutropenie.

• eosinofilie: De overmatige productie van eosinofielen, ook wel eosinofilie genoemd, kan het gevolg zijn van allergische reacties, geneesmiddelreacties of parasitaire infecties. Een tekort aan deze cellen is zeldzaam.

• basofilie: een overmaat aan basofielen, basofilie genoemd, kan optreden bij hypothyreoïdie en bij sommige bloedkankers. Andere aandoeningen die verband houden met basofilie zijn de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, die elk zijn geclassificeerd als een inflammatoire darmaandoening (IBD). Lage basofielentellingen zijn ook ongewoon.