Oorzaken en behandeling van contractuur van Dupuytren

Contractuur van Dupuytren is een aandoening die verstrakking of contractuur veroorzaakt van de palmaire fascia, het bindweefsel dat onder de huid in de palm van uw hand ligt. Door de contractuur kunnen de vingers blijvend gebogen worden en wordt de functie van uw hand aangetast.

De palmaire fascia is een dik weefsel dat boven de pezen en onder de huid van de hand ligt. De fascia is zowel aan de huid erboven als aan de onderliggende structuren bevestigd. De palmaire fascia zorgt voor een stevig, grijpoppervlak voor de hand en vingers.

Oorzaken

Niemand weet echt wat de contractuur van Dupuytren veroorzaakt, maar het is algemeen bekend dat het in families voorkomt – 60 tot 70 procent van de personen heeft een familiegeschiedenis van de aandoening. Er wordt vermoed dat andere factoren de contractuur van Dupuytren veroorzaken, zoals trauma, diabetes, alcoholisme, epilepsie en leverziekte, maar er is geen duidelijk verband.

De aandoening komt het meest voor bij oudere (meestal na de leeftijd van 40), mannen (vaker dan vrouwen), met Noord-Europese afkomst. Een groep die vaak wordt genoemd, zijn die met Viking-afkomst, en het kan de ziekte van Viking worden genoemd.

Er zijn aanwijzingen dat trauma kan bijdragen aan de ontwikkeling van de contractuur van Dupuytren. Er is onderzocht of specifieke traumatische gebeurtenissen of een voorgeschiedenis van handenarbeid kunnen bijdragen aan dit probleem. Microscopisch is er bewijs van bloeding in de aangetaste weefsels, bewijs dat trauma kan bijdragen aan deze aandoening. Dat gezegd hebbende, wordt de ziekte van Dupuytren vaak met beide handen gezien, en even vaak in dominante en niet-dominante handen – een bewijs dat dit probleem niet het gevolg is van herhaald trauma.

Wat te verwachten

De eerste klinische tekenen van contractuur van Dupuytren zijn meestal kleine, pijnloze knobbeltjes in de handpalm. De knobbeltjes kunnen beginnen samen te smelten en de huid wordt gebobbeld. Uiteindelijk, in de latere stadia van de ziekte, trekken de huid en de onderliggende fascia samen, waardoor de hand- en vingerfunctie wordt aangetast. Mensen met een contractuur van Dupuytren hebben vingers die naar hun handpalm zijn gebogen.

Hoewel alle vingers erbij betrokken kunnen raken, treft de contractuur van Dupuytren meestal de ringvinger en de pink. De progressie van de ziekte van Dupuytren verloopt meestal in snelle uitbarstingen, gevolgd door perioden van weinig verandering. De contractuur van Dupuytren is zelden pijnlijk, maar kan erg vervelend zijn. De ziekte van Dupuytren is meestal beperkt tot betrokkenheid van de hand, maar kan ook betrekking hebben op andere delen van het lichaam, meestal de voetzolen. Ongeveer vijf procent van de patiënten met een contractuur van Dupuytren heeft ook een vergelijkbare aandoening van de voetzolen, de ziekte van Lederhose.

Contractuur van Dupuytren versus ziekte

De meeste mensen, ook artsen, gebruiken deze termen door elkaar. Technisch gezien verwijst de ziekte van Dupuytren naar de proliferatie van de cellen die de vorming van de knobbeltjes en contracturen veroorzaken. Contractuur van Dupuytren is het resultaat van deze celproliferatie en een veel voorkomende manifestatie van de ziekte van Dupuytren. Behandeling van de contractuur van Dupuytren kan worden overwogen wanneer de aandoening moeilijkheden veroorzaakt bij het uitvoeren van normale dagelijkse taken.

Prognostische factoren

Erfelijkheid	Een voorgeschiedenis van deze aandoening in uw familie is een indicatie dat deze agressiever zal zijn.
Seks	Dupuytren begint meestal later en vordert langzamer bij vrouwen.
Alcoholisme of epilepsie	Deze aandoeningen worden geassocieerd met de ziekte van Dupuytren die agressiever is en vaker voorkomt.
Locatie van de ziekte	Wanneer in beide handen, of wanneer er sprake is van voetbetrokkenheid, is de progressie meestal sneller.
Gedrag van ziekte	Agressiever Dupuytren’s is waarschijnlijker na de operatie en blijft agressief.

Gedurende vele jaren was de behandeling in de vroege stadia van de contractuur van Dupuytren een afwachtende houding. Omdat chirurgische behandeling invasief is en mogelijk langdurig herstel en revalidatie vereist, werd het vaak gereserveerd als laatste redmiddel als de symptomen de dagelijkse activiteiten teveel gingen hinderen.

Onlangs hebben minder invasieve behandelingsopties enige hoop gegeven dat de contractuur van Dupuytren goed kan worden beheerd, vooral als ze in de vroege stadia van het probleem worden behandeld. We weten wel dat hoe erger de contractuur, hoe moeilijker het zal zijn om ooit weer een normale handfunctie te hebben. Daarom zijn veel mensen op zoek naar minder ingrijpende behandelingsopties, vooral voor de contractuur van Dupuytren in een vroeg stadium.

Behandeling

Er zijn momenteel vier primaire behandelingsopties beschikbaar voor de behandeling van de contractuur van Dupuytren:

Observatie: Observatie wordt vaak overwogen in het vroege stadium van de contractuur van Dupuytren. Dit is meestal de beste optie voor mensen die geen last hebben van hun handfunctie. Dit kunnen mensen zijn met minimale contractuur of mensen die hun handen niet gebruiken en al hun gebruikelijke activiteiten kunnen uitvoeren.
Naaldaponeurotomie: Naaldaponeurotomie is een in Frankrijk ontwikkelde procedure die pas recentelijk populairder is geworden in de Verenigde Staten. Zonder incisies wordt een naald gebruikt om de koorden van Dupuytren te scheiden en de vingerbeweging geheel of gedeeltelijk te herstellen. Naaldaponeurotomie is het meest succesvol in de vroege stadia van de contractuur van Dupuytren.
Collagenase-injecties: Collagenase is een enzym dat wordt geproduceerd door een bacterie die wordt geïnjecteerd in de streng van Dupuytren. Het enzym lost het strakke weefsel van Dupuytren op. Een dag na de injectie, nadat het enzym zijn werk heeft gedaan, keert u terug naar de arts om de vinger te laten manipuleren om het gespannen weefsel te breken en de vingermobiliteit te herstellen.
Chirurgie: Een operatie wordt uitgevoerd om de palmaire fascia uit de handpalm te verwijderen. Een operatie kan effectief zijn bij het herstellen van de functie en kan nodig zijn in de latere stadia van de contractuur van Dupuytren. De operatie heeft meestal een langdurige revalidatie.

Chirurgie

Bij sommige patiënten zijn minder-invasieve behandelingen mogelijk niet geschikt. Ook zijn niet alle artsen zich ervan bewust dat een naaldaponeurotomie een behandelingsoptie is voor de contractuur van Dupuytren. Er is controverse over het gebruik van deze behandeling en daarom raden niet alle artsen naaldaponeurotomie aan. Als u naaldaponeurotomie wilt bespreken met een arts, vindt u een lijst van de artsen die deze procedure uitvoeren op de website van Dupuytren’s-Online.

De chirurgische procedure voor contractuur van Dupuytren staat bekend als een fasciectomie, waarbij segmenten van de palmaire fascia worden verwijderd. Het nadeel van chirurgie is dat er aanzienlijke risico’s aan de procedure zijn verbonden. De meest voorkomende is dat littekenweefsel zich kan vormen na een operatie, wat leidt tot een probleem dat lijkt op de contractuur van Dupuytren, maar met littekenweefselvorming. Ook de Dupuytren’s kunnen terugkeren, en een tweede operatie doen brengt veel problemen met zich mee. Andere problemen met chirurgie zijn zenuwbeschadiging, infectie en langdurige genezing.

Revalidatie

Revalidatie na naaldaponeurotomie is relatief snel. Gewoonlijk kunnen patiënten hun normale activiteiten onmiddellijk hervatten en krijgen ze de instructie om ongeveer een week niet te sporten en zware arbeid te verrichten. Afhankelijk van het type contractuur kan een verwijderbare spalk worden gegeven die enkele uren per dag moet worden gedragen.

De revalidatie na een operatie varieert aanzienlijk. Patiënten met minimale contracturen kunnen binnen enkele weken de normale activiteiten hervatten zodra de incisies genezen zijn. Ernstigere contracturen kunnen maanden van spalken en revalidatie met een handtherapeut vereisen om de vorming van littekenweefsel te voorkomen.