De ziekte van Dupuytren is een aandoening die het bindweefsel onder de huid van de handpalm en vingers aantast. Deze ziekte veroorzaakt de ontwikkeling van verdikte koorden die een of meer vingers naar binnen trekken, waardoor het moeilijk is om de aangetaste vingers volledig recht te houden. De ziekte van Dupuytren ontwikkelt zich meestal langzaam en tast de ringvinger en pink vaker aan dan andere vingers. Hoewel de ziekte geen pijn veroorzaakt, kan het de handfunctie en levenskwaliteit aanzienlijk aantasten.
Hoewel de exacte oorzaak van de ziekte van Dupuytren niet bekend is, lijkt genetica een sterke rol te spelen.
Onderzoekers, farmaceutische bedrijven en medisch specialisten hebben verschillende nieuwe behandelingen ontdekt om deze ziekte effectiever aan te pakken. Elke behandelingsoptie is erop gericht om de koorden van Dupuytren te doorbreken of te verwijderen om de beweging van de vingers te herstellen. De keuze van de behandeling hangt af van de ernst van de contractuur, de locatie van de koorden en de gezondheid van de patiënt.

Nieuwe behandelingen voor de ziekte van Dupuytren
1. Injectie met collagenase clostridium histolyticum
Collagenase clostridium histolyticum is een behandeling op basis van enzymen die ontworpen is om het collageen in de koorden van Dupuytren af te breken.
Dit injectiemedicijn bevat bacteriële collagenase-enzymen die de collageenvezels in de koorden verteren. Na het verzwakken van de koorden manipuleert de arts de vinger met de hand om de koord te scheuren en de strekking van de vinger te herstellen.

De arts injecteert collagenase rechtstreeks in het koord op één of twee punten. Na 24 tot 72 uur strekt en strekt de arts de aangetaste vinger om het koord te breken. De procedure wordt poliklinisch uitgevoerd zonder algehele anesthesie.
Resultaat van de behandeling:
Klinische onderzoeken, waaronder de centrale CORD I- en CORD II-studies, meldden succespercentages van 64% tot 76% bij het bereiken van klinische verbetering, gedefinieerd als het verminderen van de gewrichtscontractuur tot 5 graden of minder. Bij de meeste patiënten trad binnen een week een aanzienlijke verbetering van de handfunctie op. De recidiefpercentages variëren van 10% tot 50% binnen vijf jaar, afhankelijk van de betrokkenheid van de gewrichten en de ernst van de ziekte.
Voordelen:
- Dit is een niet-chirurgische en minimaal invasieve methode.
- Er is geen algemene verdoving nodig.
- Snel herstel met verbeterde functie binnen 4-5 dagen
Nadelen:
- Mogelijke bijwerkingen zijn zwelling, blauwe plekken en pijn.
- Risico op peesscheuring of zenuwbeschadiging, hoewel zeldzaam
- Hoog recidiefpercentage voor bepaalde gewrichtstypen
2. Naaldaponeurotomie (naaldfasciotomie)
Naaldaponeurotomie is een minimaal invasieve mechanische techniek waarbij een fijne naald wordt gebruikt om de koord van Dupuytren door te snijden.
De arts brengt een naald door de huid in en gebruikt deze om het koord van Dupuytren op verschillende punten te verdelen. Dit proces verzwakt het koord zodat de vinger met de hand rechtgezet kan worden.

De arts gebruikt een plaatselijke verdoving en een kleine naald. De procedure wordt uitgevoerd met meerdere huidpuncties over het koord van Dupuytren. De arts rekt de vinger daarna uit om het loslaten te voltooien.
Resultaat van de behandeling:
Naaldaponeurotomie zorgt in de meeste gevallen voor onmiddellijke correctie van de contractuur. Onderzoeken hebben 80-90% succes aangetoond bij milde tot matige contracturen. Het recidiefpercentage kan echter meer dan 50% bedragen binnen vijf jaar.
Voordelen:
- Deze methode wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving.
- Minimale littekens en snel herstel
- Deze methode is geschikt voor oudere volwassenen en personen met medische comorbiditeiten.
- Laag complicatiepercentage
Minpunten:
- Recidief komt vaker voor dan bij chirurgische behandeling.
- Deze methode kan geen ziek weefsel verwijderen; het snijdt alleen de navelstreng door.
- De effectiviteit neemt af bij ernstige contracturen of contracturen van meerdere gewrichten.
- Deze methode vereist vaardigheid en ervaring van de arts.
3. Beperkte fasciectomie
Beperkte fasciectomie is een chirurgische techniek waarbij segmenten van zieke fascia worden verwijderd om contracturen op te heffen en de beweeglijkheid van de vinger te verbeteren.
De chirurg verwijdert de aangetaste fascie en het bijbehorende fibrotische weefsel. Deze procedure maakt directe visualisatie en completere verwijdering van ziek weefsel mogelijk.

De patiënt krijgt regionale of algehele anesthesie. De chirurg maakt incisies in de handpalm of vingers en verwijdert de navelstreng en het abnormale weefsel. De chirurg kan huidtransplantaten plaatsen of de wond open laten, afhankelijk van de wondspanning en de gezondheid van de huid.
Resultaat van de behandeling:
Beperkte fasciectomie blijft de meest duurzame behandeling voor matige tot ernstige contracturen. Studies melden succespercentages van 80-90%, met een recidiefpercentage van 20-40% na tien jaar. De beweging van de vingers verbetert meestal aanzienlijk, hoewel het herstel langer duurt dan bij niet-chirurgische behandelingen.
Voordelen:
- Langdurige verbetering bij de meeste patiënten
- Deze methode is geschikt voor gevorderde ziekte en betrokkenheid van meerdere gewrichten.
- Bij deze methode wordt ziek weefsel direct verwijderd.
- Minder recidief dan bij behandelingen met naalden
Nadelen:
- Deze methode heeft chirurgische risico’s, zoals infectie, zenuwbeschadiging of vertraagde wondgenezing.
- Deze methode vereist langer herstel en postoperatieve zorg.
- Deze methode veroorzaakt in sommige gevallen littekenvorming en gewrichtsstijfheid.
- Deze methode kan handtherapie vereisen om de volledige functie te herstellen.
4. Enzymatische hydrogeltherapie
Onderzoekers hebben nieuwe enzymatische hydrogelformules ontwikkeld die collageenafbrekende stoffen bevatten. Deze hydrogels bieden een minder invasieve manier om therapeutische stoffen toe te dienen in de koorden van Dupuytren.
De hydrogel bevat collagenase of andere enzymen ingebed in een biologisch afbreekbaar materiaal. Dit materiaal laat het enzym langzaam los in het zieke weefsel om de collageenvezels af te breken.
De arts brengt de hydrogel rechtstreeks aan of injecteert deze in de navelstreng van Dupuytren. De langzame afgifte zorgt voor een geleidelijke verzwakking van de navelstreng. Mechanische manipulatie kan 1-3 dagen later volgen.
Resultaat van de behandeling:
Preklinische studies en klinische onderzoeken in een vroeg stadium hebben veelbelovend aangetoond. Voorlopige gegevens suggereren een gunstige verdraagbaarheid en een vergelijkbare effectiviteit als injecteerbaar collagenase. Langetermijngegevens en grootschalige onderzoeken blijven noodzakelijk.
Voordelen:
- Deze methode vermindert het risico op verspreiding van het enzym naar omliggende weefsels.
- Deze methode maakt gecontroleerde en gelokaliseerde afgifte van een therapeutische stof mogelijk.
- Deze methode is minimaal invasief.
- Deze methode kan de behoefte aan handmatige manipulatie verminderen.
Nadelen:
- Deze behandelmethode wordt nog onderzocht en is niet overal verkrijgbaar.
- De veiligheid en effectiviteit op lange termijn is nog onbekend.
- Deze methode vereist wettelijke goedkeuring en klinische validatie.
5. Radiotherapie
Bij radiotherapie wordt een lage dosis ioniserende straling gebruikt om de progressie van de ziekte van Dupuytren in een vroeg stadium te stoppen, voordat er contracturen ontstaan.
Bestraling remt de fibroblastproliferatie en vermindert de collageendepositie, waardoor het pathofysiologische proces van de vorming van de Dupuytren-koord wordt aangepakt.
De patiënt krijgt meerdere sessies radiotherapie met lage dosis over de palm, meestal 5 sessies over 1 week en herhaald na 6 tot 12 weken. Deze procedure is niet-invasief en vereist geen verdoving.
Resultaat van de behandeling:
Verschillende observationele onderzoeken in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk meldden stabilisatie of regressie van nodules in tot 80% van de gevallen wanneer ze in een vroeg stadium werden behandeld. Bestraling verminderde de noodzaak voor chirurgische interventie in de toekomst. Gegevens op lange termijn over het risico op maligniteit zijn echter beperkt.
Voordelen:
- Deze behandelmethode is niet-invasief en pijnloos.
- Deze methode kan progressie van de ziekte in een vroeg stadium voorkomen.
- Deze methode vermindert de noodzaak voor chirurgie bij geselecteerde patiënten.
Minpunten:
- Deze methode is niet effectief bij gevestigde contracturen.
- Stralingsrisico’s op lange termijn
- Beperkte beschikbaarheid en klinische ervaring
Hierboven staan nieuwe behandelingen voor de ziekte van Dupuytren om de handfunctie te verbeteren en de ziekteprogressie te vertragen. De keuze van de behandeling moet afhangen van de ernst van de ziekte, de betrokkenheid van de gewrichten, de gezondheid van de patiënt en de doelstellingen. U moet een handarts raadplegen om te bepalen welke methode voor u het meest geschikt is.
Discussion about this post