Hoe uw spieren worden aangetast bij MS

In multiple sclerose (MS), belemmert schade aan zenuwvezels in het centrale zenuwstelsel de signalering die optreedt tussen uw zenuwen en spieren. Als gevolg hiervan kunnen spierzwakte, spasticiteit en coördinatieverlies optreden. U kunt sommige van deze problemen vroeg in uw ziekteverloop ervaren (en ze kunnen met de tijd verergeren), of ze kunnen optreden naarmate uw MS vordert.

Hier zijn de drie meest voorkomende soorten spierproblemen die u met MS kunt ervaren en wat u eraan kunt doen. Als u gerelateerde symptomen begint te ervaren, is het belangrijk dat u deze bij uw zorgverlener meldt.

Zwakheid

Spierzwakte bij MS is meer dan alleen een gebrek aan energie of niet de kracht hebben om een ​​zware halter op te tillen. Integendeel, het is echt moeite hebben om je spieren te bewegen, bijna alsof ze te wiebelig of te moe zijn om te werken.

Hoewel spierzwakte overal in het lichaam kan voorkomen, is dit het meest merkbaar in de ledematen. Zwakte in de armen en benen kan ook behoorlijk invaliderend zijn, omdat het kan leiden tot problemen met lopen, douchen, aankleden en het voltooien van andere basisactiviteiten van het dagelijks leven.

Een veelvoorkomend voorbeeld van een complicatie van spierzwakte bij MS is een klapvoet, waarbij u het voorste deel van uw voet niet kunt optillen.Voetval treedt op als gevolg van een slechte zenuwsignalering naar de spieren die worden gebruikt om uw voet te buigen, waardoor patiënten tijdens het lopen met hun voeten en/of tenen slepen.

Behandeling

Omgaan met spierzwakte houdt in de eerste plaats in dat de bron wordt opgespoord: de ziekte zelf (van demyelinisatie van zenuwen in de hersenen en/of het ruggenmerg) of een gebrek aan spiergebruik. In het eerste geval helpt spierversterking met gewichten (weerstandstraining) meestal niet; in feite kan het gevoelens van zwakte vergroten.

Het beste wat u kunt doen, is een fysiotherapeut (PT) zoeken die ervaring heeft met het werken met patiënten met MS. Een PT kan u helpen erachter te komen welke spieren een verminderde versus gezonde zenuwsignalering hebben. U kunt dan leren de spieren te versterken die de juiste zenuwsignalen ontvangen en de tonus van de spieren met een verminderde zenuwfunctie te behouden.

Als uw spierzwakte het gevolg is van niet-gebruik (misschien heeft u invaliderende vermoeidheid of zit u in een rolstoel), kan een PT een krachttraining- en oefenprogramma voorschrijven om de spieren te helpen versterken.

Een fysiotherapeut kan ook hulpmiddelen aanbevelen. Een enkel-voetorthese wordt bijvoorbeeld vaak gebruikt om een ​​klapvoet bij MS te behandelen. Het is ook een goed idee om een ​​verwijzing van uw zorgverlener te krijgen voor een ergotherapeut – iemand die u kan helpen bij het ontwerpen van een veilige thuis- en/of werkomgeving die het behoud van spierenergie optimaliseert.

Het is belangrijk om, indien mogelijk, de oorzaak achter uw spiermisbruik te behandelen. Als vermoeidheid bijvoorbeeld de boosdoener is, kunt u betere slaapgewoonten, strategieën voor energiebesparing overwegen of zelfs voorgeschreven medicijnen zoals Provigil (modafinil) of Ritalin (methylfenidaat) nemen. Oefening kan ook vermoeidheid helpen.

spasticiteit

Bij MS treedt een verhoogde spierspanning of spierstrakheid (spasticiteit) op als gevolg van verlies van de myelineschede (demyelinisatie) in de paden die motorische signalen van de hersenen transporteren. Door deze beschadigde paden wordt de zenuwsignalering naar de spieren vertraagd, waardoor de spieren van een persoon uit zichzelf kunnen verharden en samenklemmen.

Als gevolg van spasticiteit kunnen de spieren verkrampen en/of stijf en stijf worden – en dit kan behoorlijk pijnlijk zijn. Na verloop van tijd kan een persoon stoppen met het gebruik van bepaalde spieren vanwege spasticiteit, en dit kan leiden tot spieratrofie (wanneer een spier wegsterft en kleiner lijkt).

Evenzo kan een persoon met ernstige stijfheid contracturen ontwikkelen – wanneer een gewricht op zijn plaats bevroren raakt als gevolg van verkorting van de spier.

Behandeling

In tegenstelling tot spierzwakte, zijn er medicijnen die spasmen en stijfheid kunnen verlichten, en ze werken door de spieren te ontspannen. Sommige van deze medicijnen omvatten:

• Spierverslappers zoals baclofen en Zanaflex (tizanidine)
• Benzodiazepinen zoals Valium (diazepam)

Het nadeel van deze medicijnen is dat ze vermoeidheid of spierzwakte kunnen veroorzaken, wat bewegingsproblemen kan bemoeilijken.

Andere medische opties zijn het anticonvulsivum Neurontin (gabapentine), Botox-injecties die rechtstreeks in de spier gaan,of een baclofenpomp die in de buik van een persoon wordt geplaatst.

In combinatie met of in plaats van medicatie is revalidatie met een fysiotherapeut en ergotherapeut een belangrijk onderdeel van het beheersen van spasticiteit bij MS. Een revalidatietherapeut kan u specifieke rekoefeningen aanleren en contracturen voorkomen.

Naast revalidatietherapie worden vaak alternatieve therapieën gebruikt om spasticiteit het hoofd te bieden. Sommige van deze alternatieve therapieën omvatten yoga, massage, biofeedback,en medicinale marihuana.

Ten slotte is het belangrijk om spasticiteitsprikkels te vermijden of te minimaliseren. Veelvoorkomende zijn onder meer overmatige hitte, een stijging van de interne temperatuur van uw lichaam (bijvoorbeeld koorts), een volle blaas en irriterende of strakke kleding. Het snel behandelen van infecties en pijn kan ook helpen spierspasmen en stijfheid te voorkomen.

Verlies van coördinatie

Een verlies van coördinatie of evenwicht bij MS komt grotendeels voort uit spierproblemen, met name spierzwakte en spasticiteit. Andere MS-gerelateerde factoren die bijdragen aan een verlies van coördinatie zijn wazig zicht, duizeligheid en sensorische problemen, zoals gevoelloosheid in de benen.

Een van de grootste zorgen met een verlies van coördinatie is vallen. Dit komt omdat een persoon met evenwichtsproblemen een wiegend, onhandig looppatroon kan aannemen (ataxie genaamd).

Volgens een grote analyse uit 2015 is het gemiddelde valpercentage bij mensen met MS (over een brede leeftijdsgroep en de ernst van de ziekte) ongeveer één val per maand.Ander onderzoek heeft aangetoond dat ongeveer 50 procent van de mensen van middelbare leeftijd en ouderen met MS in een periode van zes maanden minstens één keer valt.

Behandeling

Het behandelen van evenwichtsproblemen bij MS vereist een grondig onderzoek door uw zorgverlener om de primaire oorzaak te achterhalen. Als spierzwakte bijvoorbeeld de waarschijnlijke oorzaak is van uw verlies van coördinatie, dan kan een hulpmiddel zoals een wandelstok of rollator nuttig zijn, evenals het uitvoeren van oefeningen die bepaalde spieren in uw benen en romp versterken.

Sterker nog, hoewel een trainingsprogramma je spierkracht zal verbeteren, blijkt uit onderzoek dat het ook andere symptomen van MS kan verbeteren, zoals vermoeidheid, depressie en cognitieve problemen.

Als duizeligheid – een veel voorkomend symptoom bij MS – uw evenwicht verstoort, kunnen evenwichtsoefeningen nuttig zijn.

Een ergotherapeut kan ook met u samenwerken om ervoor te zorgen dat uw huis veilig is. Ideeën kunnen zijn het wegwerken van losse tapijten, zorgen voor voldoende verlichting en het installeren van leuningen.

Multiple sclerose kan leiden tot slopende, zelfs pijnlijke, spierproblemen. Gelukkig kunnen medicijnen en revalidatie verlichting bieden. Zelfs als u slechts milde spiersymptomen ervaart, is het redelijk om met uw zorgverlener te praten over het zien van een fysiotherapeut, die strategieën en oefeningen kan bieden die gericht zijn op het verbeteren van unieke spiersymptomen.