Hoe pokkeninentingen hielpen de Amerikaanse revolutie te winnen

Vaccinatie kan voor sommigen een controversieel onderwerp zijn, maar Amerika zou zonder die vaccinatie misschien nooit zijn onafhankelijkheid hebben gewonnen. Het verhaal van George Washington die zijn troepen inent tegen pokken illustreert waarom het belangrijk is om voldoende mensen te immuniseren om te voorkomen dat ziekten zich verspreiden en de loop van de geschiedenis te veranderen.

Pokken in Valley Forge

De geschiedenis heeft ons laten zien hoe de verspreiding van ziekten de geboorte van een natie had kunnen veranderen.

Tijdens de winter in Valley Forge in 1776 besloot George Washington te beginnen met het inenten van soldaten tegen pokken, een ziekte die hij als tiener had ervaren in 1751 tijdens een bezoek aan het eiland Barbados.

De revolutionaire kameraad van Washington, John Adams, had niet zoveel geluk. In tegenstelling tot de troepen bij Valley Forge, waren Adams’ troepen gedwongen zich terug te trekken uit Quebec toen de helft ziek was geworden met pokken.

Uiteindelijk overleefden op 50 na alle troepen van Washington de pokkenepidemie. Als Adams dezelfde acties had ondernomen en zijn troepen had ingeënt, geloofden historici dat Quebec heel goed een deel van de Verenigde Staten had kunnen worden.

De geboorte van vaccinatie

De praktijk van variolatie was geen nieuw concept; het was in feite al eeuwenlang gebruikt, helemaal terug naar het Ottomaanse rijk.

Volgens historici vonden de eerste wijdverbreide variaties in Amerikaanse koloniën meer dan 50 jaar vóór Valley Forge plaats toen de beroemde pamfletschrijver Cotton Mather de praktijk introduceerde tijdens de pokkenepidemie van 1721. Het was iets dat hij naar verluidt had geleerd van zijn slaaf, Onesimus, die had leerde het in Afrika.

Tegelijkertijd smeekte aristocraat Lady Mary Wortley Montagu in Engeland de regering om dezelfde actie te ondernemen om Britse kinderen te beschermen tegen de pokkenepidemie in dat land. Ze was getuige geweest van de praktijk van variolatie tijdens een rondreis door Constantinopel (nu Istanbul) en had het zelfs thuis toegepast op haar eigen 3-jarige zoon.

In tegenstelling tot de reactie van Washington werden de acties van Lady Montagu echter door velen in het Britse publiek begroet met consternatie en veroordeling, wat ertoe leidde dat sommigen organisaties oprichtten die specifiek de praktijk van inenting moesten bestrijden. Het was misschien wel een van de eerste georganiseerde voorbeelden van de anti-vaccinatiebeweging die zich tegenwoordig afspeelt.

Twintig jaar nadat Washington zijn troepen in Valley Forge had ingeënt, creëerde de Britse wetenschapper Edward Jenner in 1796 het pokkenvaccin – het allereerste vaccin dat ooit werd uitgevonden.

Les geleerd

Aan het eind van de 18e eeuw was het idee van vaccinatie nieuw en ongetest, en een groot aantal mensen was net zo bang voor het vaccin als voor de ziekte.

Tegenwoordig heeft de hoeveelheid wetenschappelijk bewijs aangetoond dat vaccins werken en ziekten in de Verenigde Staten elimineren die ooit miljoenen mensen over de hele wereld hebben gedood, zoals difterie. Toch weigeren veel mensen vaccinatie, omdat ze in complottheorieën geloven of niet-ondersteunde beweringen over gezondheidsrisico’s (waaronder dat het BMR-vaccin autisme veroorzaakt of dat het COVID-19-vaccin iemands DNA verandert).

Mocht hetzelfde gebeuren met COVID-19-vaccinaties, dan bestaat het risico dat de Amerikaanse bevolking – en de wereldbevolking – niet de kudde-immuniteit zal bereiken die nodig is om de pandemie effectief onder controle te krijgen.

Ondanks beweringen van het tegendeel, wegen de voordelen van vaccinaties ruimschoots op tegen de mogelijke risico’s. De aanbevelingen die worden aanbevolen door het Raadgevend Comité voor immunisatiepraktijken (ACIP) van de Centers for Disease Control and Prevention, worden als essentieel beschouwd voor de bescherming van kinderen en volwassenen tegen ziekten die ernstige schade kunnen veroorzaken of opnieuw kunnen optreden als mensen afzien van vaccinaties.

Als u niet zeker weet welke vaccins u of uw kind nodig heeft, neem dan contact op met uw zorgverlener. U dient ook met een arts te praten als u achterloopt op het vaccinatieschema van uw kind, aangezien aanvullende doses of andere vaccins nodig kunnen zijn.