Hoe mononucleosis wordt behandeld?

Behandeling voor mononucleosis (mono) is gebaseerd op het beheersen van de symptomen terwijl uw lichaam deze virale ziekte bestrijdt. De meest vervelende symptomen van mono zijn extreme vermoeidheid, keelpijn en gezwollen amandelen. U kunt vrij verkrijgbare koortsverlagers en pijnstillers gebruiken terwijl u voldoende rust en vocht krijgt. Geneesmiddelen op recept zijn meestal niet nodig, maar corticosteroïden kunnen in extreme gevallen helpen om overdreven gezwollen amandelen te verminderen.

De meeste symptomen verdwijnen na ongeveer een maand, maar het kan langer duren. Vermoeidheid kan maximaal zes maanden niet volledig verdwijnen. Dit is echter zeer variabel, dus u kunt veel sneller herstellen. Kinderen met mono kunnen meestal weer naar school als de koorts is verdwenen en ze zich klaar voelen om terug te keren. Dat gezegd hebbende, kan mono enkele maanden als besmettelijk worden beschouwd.

Huismiddeltjes en levensstijl

De primaire behandeling voor mono omvat rust en huismiddeltjes om de symptomen te verlichten. U moet er ook voor zorgen dat u voldoende water drinkt om uitdroging te voorkomen, wat een risico is als u koorts heeft of pijn bij het slikken. Gebruik deze tactieken om je immuunsysteem een ​​boost te geven om het virus te bestrijden.

Rest

Voldoende rust wordt vaak aanbevolen voor de eerste of twee weken.U hoeft niet de hele tijd in bed te blijven, maar u moet uw activiteit sterk beperken.

Hoewel stimulerende middelen, zoals cafeïne, misschien een goed idee lijken om vermoeidheid te bestrijden, moet je echt de tijd nemen om gewoon te rusten. Vermijd alles dat u in de weg staat om een ​​goede nachtrust te krijgen, wat nodig is voor een sterk immuunsysteem. Kinderen met mono moeten worden aangemoedigd om een ​​pauze te nemen van actief spel.

Koortsverlichting

Bij koorts kunt u naast OTC-koortsverlagende medicatie de temperatuur van uw kamer verlagen, een lauw (niet koud) bad nemen of een koud washandje op uw voorhoofd leggen. Als uw koorts daarna ongecontroleerd blijft, moet u medische hulp inroepen om gevaarlijke complicaties te voorkomen.

Keelpijn en zwelling van de amandelen

De amandelen kunnen zo opzwellen dat ze elkaar bijna raken.

Kalmeer jezelf met een warme gorgel met zout water. Je kunt ook koude dranken drinken, bevroren yoghurt of ijs eten, of een ijslolly nemen.

Pijn in het lichaam

U kunt ijspakkingen of verwarmingskussens gebruiken om lichaamspijnen te verlichten. Bel uw zorgverlener als de pijn nog steeds niet te verdragen is.

De vergrote milt beschermen

Het is belangrijk om contactsporten, zwaar tillen en inspannende activiteiten te vermijden, omdat de vergrote milt die bij mononucleosis wordt gezien, kan scheuren. Dit omvat de meeste teamsporten, cheerleading en gewichtheffen. Het is ook een goed idee om zware klusjes in huis te vermijden. Kinderen moeten worden ontmoedigd om ruw te spelen of te worstelen met broers en zussen. Makkelijke oefeningen zoals wandelen zijn prima zolang je je niet te moe voelt.

Vermijd alcohol

Volwassenen hebben meer kans op leverbetrokkenheid bij mono. Daarom mag u geen alcohol drinken terwijl u monosymptomen heeft of herstellende bent.

Vrij verkrijgbare therapieën

U kunt meestal keelpijn, koorts en lichaamspijnen die gepaard gaan met mono onder controle krijgen door OTC-pijnstillers zoals Tylenol (paracetamol) en Motrin (ibuprofen) te gebruiken. Je kunt ook keelpastilles en sprays vinden om een ​​zere keel te verzachten. Neem contact op met uw zorgverlener voor advies over de juiste pijn- en koortsverlagers, doseringen en timing voor uw leeftijdsgroep of die van uw kind.

Het is belangrijk om de ingrediënten te noteren in alle OTC-medicijnen die u gebruikt, omdat u mogelijk paracetamol in meer dan één product krijgt, wat een overdosis kan veroorzaken.

Hoewel volwassenen aspirine kunnen gebruiken, mag het niet aan iemand jonger dan 19 jaar worden gegeven vanwege het risico op het syndroom van Reye. Zorg ervoor dat u alle OTC-producten die worden gebruikt op de symptomen van mono controleert om er zeker van te zijn dat ze geen ingrediënten bevatten met deze woorden, die synoniemen zijn voor aspirine: acetylsalicylaat, acetylsalicylzuur, salicylzuur of salicylaat.

Je pijn voelen kan heel gewoon zijn bij mono. Naast orale pijnstillers kunt u OTC-pijnstillende zalven gebruiken die menthol bevatten, zoals Tijgerbalsem. Misschien wilt u de ingrediëntenlijst voor aspirine-bevattende verbindingen controleren als de persoon met mono jonger is dan 19. Helaas bevatten veel salicylaten, waaronder Icy-Hot. Hoewel niet is bewezen dat actuele salicylaten geassocieerd zijn met het syndroom van Reye, kiezen sommige mensen ervoor om ze te vermijden tot de leeftijd van 19.

recepten

Gezwollen amandelen en lymfeklieren zijn meestal niet erg en verdwijnen vanzelf. Als ze echter zo opgezwollen raken dat ze het slikken of ademen belemmeren, moet u meteen worden behandeld. Soms worden steroïde medicijnen gebruikt om de amandelen te verkleinen als ze te groot zijn geworden. Corticosteroïden kunnen ook worden gebruikt als er complicaties zijn, zoals een zeer laag aantal bloedplaatjes of hemolytische anemie.

Een extreem pijnlijke keelpijn kan zelfs leiden tot een voorgeschreven verdovend middel.

Antibiotica worden niet gebruikt voor mononucleosis omdat het een virale ziekte is. De symptomen kunnen echter worden aangezien voor keelontsteking en er kan een antibioticum worden voorgeschreven. Het gebruik van amoxicilline of andere vormen van penicilline kan uitslag veroorzaken, zelfs als iemand niet allergisch is voor het medicijn, maar die uitslag komt vaker voor bij mensen met mono.

In sommige gevallen is keelontsteking of een bacteriële sinusinfectie aanwezig, samen met mono- en antibioticumgebruik. Als dat het geval is, krijgt u mogelijk een antibioticum voorgeschreven dat minder snel huiduitslag veroorzaakt.

Er zijn onderzoeken gedaan naar het gebruik van antivirale therapie voor infectieuze mononucleosis van het Epstein-Barr-virus, vooral bij patiënten die een verhoogd risico lopen vanwege een verminderde afweer. Uit een beoordeling van dit onderzoek bleek dat enig voordeel onzeker was. De gebruikte medicijnen waren onder meer aciclovir, valomaciclovir en valaciclovir.

Er zijn andere complicaties van mono waarvoor mogelijk voorgeschreven medicatie nodig is, die zal variëren op basis van het verloop van de ziekte.