Hoe hartfalen te behandelen?

De term ‘hartfalen’ is beangstigend. Het betekent niet dat het hart niet meer werkt. Het betekent dat het hart het bloed niet zo goed rondpompt als zou moeten. Dit artikel beschrijft methoden voor de behandeling van hartfalen.

Behandeling van hartfalen

Hartfalen is een chronische ziekte die levenslang moet worden behandeld. Met de behandeling kunnen de tekenen en symptomen van hartfalen echter verbeteren en wordt het hart sterker. De behandeling kan u helpen langer te leven en uw kans op plotseling overlijden te verkleinen.

Artsen kunnen hartfalen soms corrigeren door de onderliggende oorzaak te behandelen. Het repareren van een hartklep of het beheersen van een snel hartritme kan bijvoorbeeld hartfalen omkeren. Maar voor de meeste mensen omvat de behandeling van hartfalen een evenwicht tussen de juiste medicijnen en, in sommige gevallen, het gebruik van apparaten die het hart helpen kloppen en goed samentrekken.

Medicijnen die worden gebruikt om hartfalen te behandelen

Artsen behandelen hartfalen meestal met een combinatie van medicijnen. Afhankelijk van uw symptomen, kunt u een of meer medicijnen gebruiken, waaronder:

• Angiotensine-converting enzyme (ACE) remmers. Deze medicijnen helpen mensen met systolisch hartfalen langer te leven en zich beter te voelen. ACE-remmers zijn een soort vasodilatator, een medicijn dat de bloedvaten verwijdt om de bloeddruk te verlagen, de bloedstroom te verbeteren en de belasting van het hart te verminderen. Voorbeelden zijn enalapril (Vasotec), lisinopril (Zestril) en captopril (Capoten).
• Angiotensine II-receptorblokkers. Deze geneesmiddelen, waaronder losartan (Cozaar) en valsartan (Diovan), hebben veel van dezelfde voordelen als ACE-remmers. Deze medicijnen kunnen een alternatief zijn voor mensen die geen ACE-remmers kunnen verdragen.
• Bètablokkers. Deze klasse geneesmiddelen vertraagt ​​niet alleen uw hartslag en verlaagt de bloeddruk, maar beperkt of herstelt ook een deel van de schade aan uw hart als u systolisch hartfalen heeft. Voorbeelden zijn carvedilol (Coreg), metoprolol (Lopressor) en bisoprolol (Zebeta). Deze geneesmiddelen verminderen het risico op bepaalde abnormale hartritmes en verminderen uw kans om onverwacht te overlijden. Bètablokkers kunnen de tekenen en symptomen van hartfalen verminderen, de hartfunctie verbeteren en u helpen langer te leven.
• Diuretica. Diuretica zorgen ervoor dat u vaker moet plassen en voorkomen dat er vocht in uw lichaam komt. Diuretica, zoals furosemide (Lasix), verminderen ook het vocht in uw longen, zodat u gemakkelijker kunt ademen. Omdat diuretica ervoor zorgen dat uw lichaam kalium en magnesium verliest, kan uw arts ook supplementen van deze mineralen voorschrijven. Als u een diureticum gebruikt, zal uw arts waarschijnlijk het kalium- en magnesiumgehalte in uw bloed controleren door middel van regelmatige bloedonderzoeken.
• Aldosteron-antagonisten. Deze geneesmiddelen omvatten spironolacton (Aldactone) en eplerenon (Inspra). Dit zijn kaliumsparende diuretica, die ook aanvullende eigenschappen hebben waardoor mensen met ernstig systolisch hartfalen langer kunnen leven. In tegenstelling tot sommige andere diuretica, kunnen spironolacton en eplerenon het kaliumgehalte in uw bloed tot gevaarlijke niveaus verhogen, dus neem contact op met uw arts als u zich zorgen maakt over een verhoogd kaliumgehalte en vraag of u uw inname van voedsel met veel kalium moet aanpassen. .
• Inotropen. Dit zijn intraveneuze medicijnen die worden gebruikt bij mensen met ernstig hartfalen in het ziekenhuis om de pompfunctie van het hart te verbeteren en de bloeddruk te handhaven.
• Digoxine (Lanoxine). Dit medicijn, ook wel digitalis genoemd, verhoogt de kracht van uw hartspiercontracties. Dit medicijn heeft ook de neiging om de hartslag te vertragen. Digoxine vermindert de symptomen van hartfalen bij systolisch hartfalen. Dit medicijn kan worden gegeven aan iemand met een hartritmeprobleem, zoals atriale fibrillatie.

Mogelijk moet u twee of meer medicijnen gebruiken om hartfalen te behandelen. Uw arts kan ook andere hartmedicatie voorschrijven – zoals nitraten voor pijn op de borst, een statine om cholesterol te verlagen of bloedverdunnende medicijnen om bloedstolsels te voorkomen – samen met medicijnen die hartfalen behandelen. Het kan zijn dat uw arts uw medicatiedoses regelmatig moet aanpassen, vooral als u net met een nieuw medicijn bent begonnen of als uw toestand verslechtert.

U kunt in het ziekenhuis worden opgenomen als u een opflakkering van symptomen van hartfalen heeft. Terwijl u in het ziekenhuis bent, kunt u aanvullende medicijnen krijgen om uw hart beter te laten pompen en uw symptomen te verlichten. U kunt ook extra zuurstof krijgen via een masker of kleine buisjes in uw neus. Als u ernstig hartfalen heeft, moet u mogelijk langdurig extra zuurstof gebruiken.

Chirurgie en medische hulpmiddelen voor de behandeling van hartfalen

In sommige gevallen bevelen artsen een operatie aan om het onderliggende probleem te behandelen dat tot hartfalen heeft geleid. Sommige behandelmethoden die bij bepaalde mensen worden bestudeerd en gebruikt, zijn onder meer:

• Coronaire bypass-operatie. Als ernstig geblokkeerde slagaders bijdragen aan uw hartfalen, kan uw arts een bypass-operatie aan de kransslagader aanbevelen. Bij deze operatiemethode omzeilen bloedvaten uit uw been, arm of borst een geblokkeerde slagader in uw hart, zodat het bloed vrijer door uw hart kan stromen.
• Hartklep reparatie of vervanging. Als een defecte hartklep uw hartfalen veroorzaakt, kan uw arts aanbevelen om de klep te repareren of te vervangen. De chirurg kan de originele klep aanpassen om achterwaartse bloedstroom te elimineren. Chirurgen kunnen de klep ook repareren door klepbladen opnieuw aan te sluiten of door overtollig klepweefsel te verwijderen zodat de klepbladen goed kunnen sluiten. Soms omvat het repareren van de klep het aandraaien of vervangen van de ring rond de klep (annuloplastiek). Klepvervanging wordt gedaan wanneer klepreparatie niet mogelijk is. Bij klepvervangingschirurgie wordt de beschadigde klep vervangen door een kunstmatige (prothese)klep. Bepaalde soorten hartklepreparatie of -vervanging kunnen nu worden uitgevoerd zonder openhartoperatie, met behulp van minimaal invasieve chirurgie of hartkatheterisatietechnieken.
• Implanteerbare cardioverter-defibrillatoren (ICD’s). Een ICD is een apparaat dat lijkt op een pacemaker. Dit apparaat wordt onder de huid in uw borst geïmplanteerd met draden die door uw aderen naar uw hart leiden. De ICD bewaakt het hartritme. Als het hart op een gevaarlijk ritme begint te kloppen, of als uw hart stopt, probeert de ICD uw hart op gang te brengen of het weer in een normaal ritme te brengen. Een ICD kan ook fungeren als een pacemaker en uw hart versnellen als het te langzaam gaat.
• Cardiale resynchronisatietherapie (CRT) of biventriculaire stimulatie. Een biventriculaire pacemaker stuurt getimede elektrische impulsen naar beide lagere kamers van het hart (de linker- en rechterventrikels), zodat ze op een efficiëntere, gecoördineerde manier pompen. Veel mensen met hartfalen hebben problemen met het elektrische systeem van hun hart, waardoor hun toch al zwakke hartspier ongecoördineerd gaat kloppen. Door deze inefficiënte spiercontractie kan het hartfalen verergeren. Vaak wordt een biventriculaire pacemaker gecombineerd met een ICD voor mensen met hartfalen.
• Ventriculaire hulpapparaten (VAD’s). Een VAD, ook bekend als een mechanisch ondersteuningsapparaat voor de bloedsomloop, is een implanteerbare mechanische pomp die helpt bloed uit de lagere kamers van uw hart (de ventrikels) naar de rest van uw lichaam te pompen. Een VAD wordt geïmplanteerd in de buik of borst en bevestigd aan een verzwakt hart om het bloed naar de rest van uw lichaam te pompen. Artsen gebruikten voor het eerst hartpompen om kandidaten voor een harttransplantatie in leven te houden terwijl ze wachtten op een donorhart. VAD’s kunnen ook worden gebruikt als alternatief voor transplantatie. Geïmplanteerde hartpompen kunnen de kwaliteit van leven verbeteren van sommige mensen met ernstig hartfalen die niet in aanmerking komen voor of in staat zijn om een ​​harttransplantatie te ondergaan of wachten op een nieuw hart.
• Hart transplantatie. Sommige mensen hebben zo’n ernstig hartfalen dat een operatie of medicijnen niet helpen. Het kan nodig zijn dat hun zieke hart wordt vervangen door een gezond donorhart. Harttransplantaties kunnen de overlevingskans en kwaliteit van leven van sommige mensen met ernstig hartfalen verbeteren. Kandidaten voor transplantatie moeten echter vaak lang wachten voordat een geschikt donorhart is gevonden. Sommige transplantatiekandidaten verbeteren tijdens deze wachttijd door middel van medicamenteuze behandeling of apparaattherapie en kunnen van de wachtlijst voor transplantaties worden verwijderd. Een harttransplantatie is niet voor iedereen de juiste behandeling. Een team van artsen in een transplantatiecentrum zal u evalueren om te bepalen of de procedure veilig en gunstig voor u kan zijn of niet.

Palliatieve zorg en zorg aan het levenseinde

Uw arts kan aanbevelen om palliatieve zorg in uw behandelplan op te nemen. Palliatieve zorg is gespecialiseerde medische zorg die zich richt op het verlichten van uw klachten en het verbeteren van uw kwaliteit van leven. Iedereen met een ernstige of levensbedreigende ziekte kan baat hebben bij palliatieve zorg. Palliatieve zorg helpt bij de behandeling van symptomen van de ziekte, zoals pijn of kortademigheid, of om de bijwerkingen van de behandeling, zoals vermoeidheid of misselijkheid, te verlichten.

Het is mogelijk dat uw hartfalen zo verergert dat medicijnen niet langer werken en een harttransplantatie of apparaat geen optie is. Als dit gebeurt, moet u mogelijk naar het hospice gaan. Hospicezorg biedt een speciale behandelingskuur voor terminaal zieke mensen.

Hospicezorg stelt familie en vrienden in staat – met de hulp van verpleegkundigen, maatschappelijk werkers en getrainde vrijwilligers – een geliefde thuis of in hospices te verzorgen en te troosten. Hospicezorg biedt emotionele, psychologische, sociale en spirituele ondersteuning aan patiënten en hun naasten.

Hoewel de meeste mensen onder hospicezorg thuis blijven, is dit programma overal beschikbaar – inclusief verpleeghuizen en centra voor begeleid wonen. Voor mensen die in een ziekenhuis verblijven, kunnen specialisten in de zorg aan het levenseinde comfort, compassievolle zorg en waardigheid bieden.

Hoewel het moeilijk kan zijn, kunt u problemen met het levenseinde bespreken met uw familie en medisch team. Een deel van deze discussie zal waarschijnlijk betrekking hebben op wilsverklaringen – een algemene term voor mondelinge en schriftelijke instructies die u geeft met betrekking tot uw medische zorg als u niet meer voor uzelf kunt spreken.

Als u een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) heeft, is een belangrijk ding om met uw familie en artsen te bespreken het uitschakelen van de defibrillator, zodat deze geen schokken kan afgeven waardoor uw hart blijft kloppen.

Hoe hartfalen te voorkomen?

Het belangrijkste bij het voorkomen van hartfalen is het verminderen van uw risicofactoren. U kunt veel van de risicofactoren voor hartaandoeningen – hoge bloeddruk en coronaire hartziekte bijvoorbeeld – beheersen of elimineren door veranderingen in levensstijl aan te brengen, samen met de hulp van medicijnen indien nodig.

Veranderingen in levensstijl die u kunt aanbrengen om hartfalen te helpen voorkomen, zijn onder meer:

• Geen tabak roken smoking
• Beheersing van bepaalde gezondheidsproblemen, zoals hoge bloeddruk en diabetes
• Fysiek actief blijven
• Gezond eten
• Een gezond gewicht behouden
• Stress verminderen en beheersen