Hoe een urineweginfectie wordt behandeld?

Urineweginfecties (UTI’s) zijn vaak mild en kunnen soms verdwijnen als u voldoende drinkt. Soms kan het nemen van een milde vrij verkrijgbare pijnstiller het ongemak helpen verlichten terwijl de infectie aan het verdwijnen is. Soms moeten urineweginfecties die langer dan twee dagen aanhouden, worden behandeld met een antibioticakuur. U kunt ernstige complicaties krijgen als de infectie van uw blaas naar uw nieren is verplaatst. In dergelijke gevallen is het onwaarschijnlijk dat huismiddeltjes en pijnstillers verlichting bieden en het risico op complicaties vergroten.

Huismiddeltjes

Hoewel antibiotica vaak worden voorgeschreven om een ​​urineweginfectie te behandelen, is de houding de afgelopen jaren veranderd als gevolg van het toenemende aantal antibioticaresistente E. coli en andere bacteriën. Tegenwoordig zullen sommige zorgverleners een afwachtende houding aannemen als een UTI ongecompliceerd is en lichte symptomen heeft.

In Europa zullen zorgverleners bijvoorbeeld vaak een voorschrift met een uitstel van 48 uur verstrekken dat naar goeddunken van de patiënt kan worden gebruikt. Soortgelijke praktijken worden toegepast door sommige zorgverleners in de Verenigde Staten.

Om de noodzaak van antibiotica bij een kleine UTI te minimaliseren, zijn er een aantal beproefde remedies:

• Drink veel water: Vloeistoffen kunnen uw lichaam helpen meer van de circulerende bacteriën in de blaas te verwijderen. Streef ernaar om ten minste acht glazen water per dag te drinken (of ongeveer een halve gallon). Mogelijk moet u vaker plassen – zorg ervoor dat u het niet urenlang inhoudt en zorg ervoor dat u zo vaak gaat als nodig is.

• Drink cranberrysap: Al lang geprezen vanwege zijn vermogen om UTI’s te behandelen, bevat cranberrysap verbindingen waarvan wordt aangenomen dat ze voorkomen dat bacteriën aan de wanden van de urinewegen blijven kleven. Terwijl sommige wetenschappers publiekelijk hebben getwijfeld deze beweringen, concludeerde onderzoek van de Boston University School of Medicine dat een dagelijks glas van 8 ons cranberrysap, gedurende 24 weken ingenomen, de herhaling van UTI’s met bijna 45% verminderde. Cranberry-pilextract kan gunstig zijn voor de mogelijke preventie van UTI’s.

• Verhoog uw inname van vitamine C. Vitamine C kan helpen bij de behandeling van een milde urineweginfectie door de zuurgraad van de urine te verhogen en deze minder geschikt te maken voor bacteriën. Indien nodig kunt u uw inname versterken door middel van voedsel of met een dagelijkse aanvulling.

U moet eten of drinken vermijden dat de urinewegen kan irriteren en/of de symptomen kan doen oplaaien. Dit omvat gekruid voedsel, alcohol en cafeïne.

Het plaatsen van een verwarmingskussen, warmwaterkruik of warm kompres op uw buik of rug kan helpen om het ongemak van een blaasontsteking te verminderen.

Vrij verkrijgbare therapieën

Zelfzorgmedicijnen worden voornamelijk gebruikt om het ongemak en de pijn van een UWI te verlichten. De belangrijkste hiervan zijn niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) zoals Advil (ibuprofen) of analgetische pijnstillers zoals Tylenol (acetaminophen). Maar dergelijke medicijnen mogen geen vervanging zijn voor antibiotica.

Een ander medicijn, bekend als fenazopyridine, is speciaal ontworpen om urinewegpijn te behandelen. Het is zonder recept verkrijgbaar in lage doses en wordt op de markt gebracht onder merknamen als Azo of Uristat. Urine wordt oranje van kleur bij gebruik van dit medicijn.

Formuleringen met een hogere sterkte zijn op recept verkrijgbaar en worden vaak gebruikt om pijn te verminderen totdat de infectie begint te verdwijnen. U moet alcohol vermijden als u fenazopyridine gebruikt, omdat de combinatie levertoxiciteit kan veroorzaken. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid, verhoogde dorst, buikpijn, vermoeidheid, misselijkheid en braken.

recepten

Hoewel sommige mensen graag antibiotica willen krijgen, mogen deze medicijnen alleen door zorgverleners worden voorgeschreven als dat nodig is en op de juiste manier worden gebruikt om het risico op resistentie tegen geneesmiddelen te verminderen.

Behandeling van cystitis

De eerstelijns antibiotica die worden gebruikt voor de behandeling van ongecompliceerde cystitis zijn onder meer:

• Trimethoprim-sulfamethoxazol (TMP-SMX)
• Nitrofurantoïne monohydraat
• Fosfomycine

Symptomen van cystitis, zoals pijn in de onderbuik en troebele of bloederige urine, verdwijnen doorgaans binnen zes dagen na aanvang van de behandeling. De behandeling kan langer duren als u terugkerende urineweginfecties heeft of ernstige urinewegsymptomen heeft. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn, duizeligheid, maagklachten, vermoeidheid, misselijkheid, braken, jeuk en huiduitslag.

Nitrofurantoïne en fosfomycine moet worden vermeden als er tekenen zijn van een nierinfectie, waaronder pijn in de flank, koorts, misselijkheid, braken en koude rillingen.

Behandeling van pyelonefritis

Ongeveer 90% van de acute nierinfecties kan worden behandeld met orale antibiotica. De meest voorgeschreven zijn:

• Fluoroquinolonen (zoals ciprofloxacine en levofloxacine)
• Cefalosporines
• Penicilline
• Amoxicilline
• Augmentin (amoxicilline-clavulanaat kalium)

Mensen met mildere infecties hebben mogelijk slechts vijf tot zeven dagen behandeling nodig. Daarentegen kunnen zwangere vrouwen een kuur van zeven tot veertien dagen nodig hebben, terwijl immuungecompromitteerde mensen tot 21 dagen behandeling nodig kunnen hebben. Ernstige gevallen kunnen een combinatie van intraveneuze (IV) en orale antibiotica vereisen.

Bijwerkingen van de aanbevolen antibiotica zijn in wezen dezelfde als die voor blaasontsteking. Bepaalde geneesmiddelen (zoals penicilline) kunnen echter een mogelijk levensbedreigende allergie voor het hele lichaam veroorzaken die bekend staat als anafylaxie. Als anafylaxie niet op tijd wordt behandeld, kan dit leiden tot shock, coma, hart- of ademhalingsfalen en overlijden.

Complementaire geneeskunde (CAM)

Hoewel er een aantal alternatieve benaderingen zijn voorgesteld om een ​​urineweginfectie te behandelen of te voorkomen, is er minimaal bewijs over de effecten ervan.

Sommige, zoals probiotica, hebben geen voordelen aangetoond voor de behandeling van urineweginfecties. Anderen, zoals zinksupplementen die worden gebruikt om UTI-therapie te ondersteunen, hebben aangetoond dat ze het risico op urinewegcomplicaties verhogen.

Andere folkremedies zoals knoflook, mierikswortel, Oost-Indische kers, uva ursi en Salvia plebeia – gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde (TCM) – hebben weinig tot geen voordeel opgeleverd bij het behandelen of voorkomen van UTI’s in enkele beschikbare onderzoeken die het gebruik ervan onderzoeken.

D-mannose

Een voedingssupplement dat de afgelopen jaren de aandacht heeft getrokken, is een eenvoudige suiker afgeleid van veenbessen en andere planten die bekend staat als D-mannose. In tegenstelling tot de meeste suikers komt D-mannose niet gemakkelijk in de bloedbaan en wordt het snel onveranderd in 30 tot 60 minuten door het lichaam uitgescheiden.

Omdat D-mannose niet gemetaboliseerd blijft, verhoogt het de bloedsuikerspiegel niet op dezelfde manier als andere suikers. In plaats daarvan bindt het zich aan de bekleding van het darmkanaal en voorkomt dat bacteriën zich hechten aan epitheelcellen en deze infecteren.

Bovendien bleek het dagelijkse gebruik van D-mannose net zo effectief te zijn in het voorkomen van het opnieuw optreden van urineweginfecties als het dagelijks gebruik van het antibioticum nitrofurantoïne.

Dat gezegd hebbende, kunnen D-mannose-supplementen een opgeblazen gevoel, dunne ontlasting en diarree veroorzaken. Bij te hoge doses is er ook bezorgdheid dat D-mannose kan leiden tot nierbeschadiging.

Als zodanig moet u met uw zorgverlener praten voordat u dit of een ander OTC-remedie, supplement of kruidenmedicijn gebruikt. Het is een goede gewoonte om een ​​bijgewerkte medicatielijst naar het kantoor van uw arts te brengen, zodat zij op de hoogte zijn van alle medicijnen en supplementen die u gebruikt.