Chlamydia is een seksueel overdraagbare aandoening (soa) die moet worden behandeld met voorgeschreven antibiotica. Bij correct gebruik kunnen antibiotica de ziekte genezen en verdere complicaties voorkomen. Behandeling voorkomt echter geen toekomstige infecties en herinfectie komt vaak voor. Er zijn zowel aanbevolen als alternatieve antibioticaregimes, met specifieke aanbevelingen voor vrouwen die zwanger zijn of kunnen zijn.
Vrij verkrijgbare therapieën
Vrij verkrijgbare therapieën zijn niet effectief tegen chlamydia en mogen niet worden gebruikt.
Vaginaal douchen moet worden vermeden, omdat het risico bestaat dat het de bacteriën hoger in de vrouwelijke geslachtsorganen kan duwen, waardoor het risico op pelvic inflammatory disease (PID) en daarmee samenhangende complicaties, zoals onvruchtbaarheid en chronische bekkenpijn, toeneemt.
Als u chlamydia-gerelateerde afscheiding hinderlijk vindt, houd er dan rekening mee dat dit snel zal verdwijnen met een voorgeschreven behandeling. Zelfzorggeneesmiddelen zullen niet helpen en kunnen u ongemakkelijker maken.
recepten
De aanbevolen behandeling voor niet-zwangere volwassenen die niet allergisch zijn voor dit medicijn is:
- Doxycycline – 100 milligram (mg) oraal twee keer per dag gedurende zeven dagen
Alternatieve medicijnen zijn beschikbaar, hoewel ze mogelijk niet zo effectief zijn of meer bijwerkingen kunnen veroorzaken.
De aanbevolen alternatieve behandelingen voor niet-zwangere volwassenen zijn onder meer:
- Azithromycine-1 gram oraal in een enkele dosis
- Levofloxacine – 500 mg eenmaal daags gedurende zeven dagen
Houd bij het afwegen van uw opties rekening met het volgende:
- Sommige mensen vinden de eenmalige dosis azithromycine de gemakkelijkste keuze. U kunt het vooral overwegen als u de neiging heeft om medicijnen te vergeten.
- De prijzen van deze medicijnen variëren. Van de alternatieve behandelingen op recept is levofloxacine bijvoorbeeld meestal duurder.
Voor degenen die niet zwanger zijn, wordt geen specifieke follow-up na de behandeling aanbevolen. Als u echter symptomen blijft houden, moet u uw zorgverlener raadplegen. U kunt onze Dokter Discussiegids hieronder gebruiken om dat gesprek te beginnen.
Voorschriften (zwangere vrouwen)
De aanbevolen behandelingen voor zwangere vrouwen verschillen van de bovenstaande.
Als u zwanger bent, mag u geen doxycycline of levofloxacine gebruiken.
Doxycycline kan bijvoorbeeld de botontwikkeling bij de foetus beïnvloeden en verkleuring van tanden veroorzaken.
Azithromycine, een enkelvoudige, orale dosis van 1 gram, is de aanbevolen behandeling. Het is zowel veilig als effectief bij zwangere vrouwen.
De alternatieve optie voor zwangere vrouwen is:
- Amoxicilline-500 mg driemaal daags gedurende zeven dagen
Overwegingen voor seksuele partners
Wanneer u wordt behandeld voor chlamydia, is het uiterst belangrijk dat iedereen met wie u seks heeft gehad in de 60 dagen voordat uw symptomen begonnen of, indien niet van toepassing, bij u werd gediagnosticeerd, ook wordt behandeld. Als dat niet het geval is, kunt u de infectie tussen u heen en weer doorgeven.
Deel uw antibioticum niet. Afgezien van het feit dat het misschien niet wordt aanbevolen voor uw partner, zal uw infectie niet worden uitgeroeid zonder uw volledige recept.
Om te voorkomen dat u uw sekspartners infecteert, moet u zich ook zeven dagen onthouden van seks na het innemen van uw eenmalige dosis of totdat uw zevendaagse regime is voltooid en eventuele symptomen zijn verdwenen. Om herinfectie te voorkomen, dient u zich te onthouden van geslachtsgemeenschap totdat uw sekspartner(s) ook zijn behandeld.
Zelfs als u klaar bent met uw antibiotica, neem dan contact op met uw zorgverlener als uw symptomen aanhouden en blijf afzien van seks totdat zij u heeft onderzocht. Als onthouding niet mogelijk is, zorg er dan voor dat u condooms gebruikt voor alle seksuele ontmoetingen, inclusief orale seks.
Behandeling van complicaties
De complicaties van chlamydia komen vaak voort uit een aanhoudende onbehandelde infectie, dus de hierboven genoemde behandelingen zijn van het grootste belang. Wanneer er complicaties optreden, wordt de chlamydia-infectie behandeld met dezelfde antibiotica als hierboven vermeld, maar er kunnen ook verdere behandelingen nodig zijn.
Pelvic inflammatory disease (PID) die mild is, kan worden behandeld als een ongecompliceerde genitale infectie, maar ernstige gevallen kunnen ziekenhuisopname en intraveneuze antibiotica vereisen. Omdat het micro-organisme dat de infectie veroorzaakt misschien nog niet bekend is, kunnen twee antibiotica (en soms meer) worden voorgeschreven om alle mogelijke organismen te dekken. PID kan leiden tot een abces (een verzameling pus die door het lichaam wordt ommuurd), waarvoor drainage nodig kan zijn.
Behandelingen zoals een operatie om littekenweefsel te verwijderen, kunnen nodig zijn voor degenen die onvruchtbaar zijn als gevolg van een infectie. Aangezien buitenbaarmoederlijke zwangerschap vaker voorkomt bij vrouwen met PID, is zorgvuldige monitoring en behandeling van eileiderszwangerschappen, als ze zich voordoen, van cruciaal belang.
Chronische bekkenpijn gerelateerd aan chlamydia-infecties bij zowel vrouwen als mannen is moeilijk te behandelen en vereist vaak een combinatie van modaliteiten.
Pasgeborenen en kinderen
Chlamydia-infectie bij pasgeborenen en kinderen komt veel minder vaak voor dan infectie bij volwassenen.
Als blijkt dat een kind besmet is met chlamydia, is de eerste stap (behalve het stabiliseren van het kind) om te bepalen of de infectie tijdens de bevalling is overgedragen of daarna is opgelopen.
Pasgeborenen die ooginfecties of longontsteking ontwikkelen (na het oplopen van chlamydia van een moeder met onbehandelde chlamydia tijdens een vaginale bevalling) moeten worden behandeld met voorgeschreven antibiotica.
Oudere kinderen (midden in de tienerjaren en ouder) moeten als volwassenen worden behandeld, maar jongere kinderen, vooral degenen die prepuberaal zijn, moeten worden beoordeeld door een zorgverlener die bekwaam is in het beoordelen van soa’s bij kinderen.
Infecties in de eerste drie levensjaren kunnen hardnekkige infecties zijn vanaf de geboorte, maar voor elke infectie bij een kind moet rekening worden gehouden met seksueel misbruik van kinderen.
Andere soorten chlamydia-infecties behandelen
Twee andere aandoeningen veroorzaakt door Chlamydia trachomatis zijn ongebruikelijk in de Verenigde Staten, maar komen wereldwijd veel voor:
-
Lymphogranuloma venereum (LGV): Lymphogranuloma venereum wordt op dezelfde manier behandeld als standaard genitale chlamydia-infecties, maar er wordt een langere behandelingskuur gebruikt (21 dagen in plaats van zeven). Andere zorg kan ook nodig zijn om genitale ulcera of abcessen in de liesklieren te behandelen als deze zich voordoen.
-
Trachoom: Trachoom is wereldwijd de belangrijkste vermijdbare oorzaak van blindheid en vereist vaak een agressieve behandeling met antibiotica en chirurgie; het aanpakken van onhygiënische levensomstandigheden is ook noodzakelijk.
levensstijl
Het krijgen van een diagnose van chlamydia is een goede gelegenheid om naar uw levensstijl te kijken en te zien of er iets kan worden veranderd om uw risico te verminderen.
- Neem even de tijd om veilige sekspraktijken door te nemen.
- Praat vanzelfsprekend met uw seksuele partner(s) over hun voorgeschiedenis van diagnoses.
- Houd rekening met de frequentie van uw gezondheidsonderzoeken. Het is belangrijk dat vrouwen hun routinematige uitstrijkjes krijgen en, afhankelijk van de leeftijd, bijvoorbeeld jaarlijkse chlamydia-tests.
Het lichaam ontwikkelt geen immuniteit tegen chlamydia zoals tegen sommige micro-organismen, dus herinfectie is heel gewoon.
Discussion about this post