Gedilateerde cardiomyopathie: symptomen en behandeling

Overzicht van gedilateerde cardiomyopathie

Gedilateerde cardiomyopathie is een ziekte van de hartspier, die meestal begint in de belangrijkste pompkamer van uw hart (linker ventrikel). Het ventrikel strekt zich uit en wordt dunner (verwijdt) en kan het bloed niet zo goed rondpompen als een gezond hart. De term “cardiomyopathie” is een algemene term die verwijst naar de afwijking van de hartspier.

Gedilateerde cardiomyopathie veroorzaakt misschien geen symptomen, maar voor sommige mensen kan het levensbedreigend zijn. Een veelvoorkomende oorzaak van hartfalen – het onvermogen van het hart om het lichaam van voldoende bloed te voorzien – verwijde cardiomyopathie kan ook bijdragen aan onregelmatige hartslag (aritmieën), bloedstolsels of plotselinge dood.

Deze ziekte kan voorkomen bij mensen van alle leeftijden, inclusief zuigelingen en kinderen, maar komt het meest voor bij mannen van 20 tot 50 jaar.

Symptomen van gedilateerde cardiomyopathie

Als u gedilateerde cardiomyopathie heeft, heeft u waarschijnlijk symptomen van hartfalen of aritmieën veroorzaakt door uw aandoening. Symptomen van gedilateerde cardiomyopathie zijn onder meer:

• Vermoeidheid
• Kortademigheid (kortademigheid) wanneer u actief bent of ligt
• Verminderd vermogen om te oefenen
• Zwelling (oedeem) in uw benen, enkels en voeten
• Zwelling van uw buik door vochtophoping (ascites)
• pijn op de borst
• Extra of ongebruikelijke geluiden die u hoort wanneer uw hart klopt

Wanneer moet je naar een dokter?

Als u kortademig bent of andere symptomen van verwijde cardiomyopathie heeft, raadpleeg dan zo snel mogelijk uw arts. Bel het noodnummer als u pijn op de borst voelt die langer dan een paar minuten aanhoudt of als u ernstige ademhalingsmoeilijkheden heeft.

Als een familielid gedilateerde cardiomyopathie heeft, overleg dan met uw arts over screening of het laten screenen van familieleden op deze ziekte. Vroege detectie met behulp van genetische tests kan gunstig zijn voor mensen die vormen van gedilateerde cardiomyopathie hebben geërfd, maar geen duidelijke tekenen of symptomen hebben.

Wat veroorzaakt gedilateerde cardiomyopathie?

De oorzaak van gedilateerde cardiomyopathie kan vaak niet worden vastgesteld. Er zijn echter tal van factoren die ervoor kunnen zorgen dat de linker hartkamer verwijdt en verzwakt, waaronder:

• suikerziekte
• zwaarlijvigheid
• Hoge bloeddruk
• Alcohol misbruik
• Bepaalde medicijnen tegen kanker
• Gebruik en misbruik van cocaïne
• Infecties, waaronder infecties veroorzaakt door bacteriën, virussen, schimmels en parasieten
• Blootstelling aan toxines, zoals lood, kwik en kobalt
• Aritmieën
• Complicaties van een zwangerschap in een laat stadium

Risicofactoren

Gedilateerde cardiomyopathie komt het meest voor bij mannen in de leeftijd van 20 tot 50 jaar. Maar deze ziekte kan ook bij vrouwen voorkomen. Andere risicofactoren zijn onder meer:

• Schade aan de hartspier door een hartaanval
• Familiegeschiedenis van gedilateerde cardiomyopathie
• Ontsteking van de hartspier door aandoeningen van het immuunsysteem, zoals lupus
• Neuromusculaire aandoeningen, zoals spierdystrofie

Complicaties van gedilateerde cardiomyopathie

Complicaties van gedilateerde cardiomyopathie zijn onder meer:

• Hartfalen. Een slechte doorbloeding van de linker hartkamer kan leiden tot hartfalen. Uw hart kan uw lichaam mogelijk niet van het bloed voorzien dat het nodig heeft om goed te kunnen functioneren.
• Hartklepregurgitatie. Een vergroting van het linkerventrikel kan het moeilijker maken voor uw hartkleppen om te sluiten, waardoor het bloed terugstroomt en uw hart minder effectief pompt.
• Vochtophoping (oedeem). Er kan zich vocht ophopen in de longen, buik, benen en voeten (oedeem).
• Abnormale hartritmes (aritmieën). Veranderingen in de structuur van uw hart en veranderingen in druk op de kamers van uw hart kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van aritmieën.
• Plotselinge hartstilstand. Gedilateerde cardiomyopathie kan ervoor zorgen dat uw hart plotseling stopt met kloppen.
• Bloedstolsels (emboli). Ophoping van bloed (stasis) in de linker hartkamer kan leiden tot bloedstolsels, die in de bloedbaan kunnen komen, de bloedtoevoer naar vitale organen kunnen afsnijden en een beroerte, hartaanval of schade aan andere organen kunnen veroorzaken. Aritmieën kunnen ook bloedstolsels veroorzaken.

Diagnose van gedilateerde cardiomyopathie

Uw arts zal uw persoonlijke en familiale medische geschiedenis beoordelen. Dan zal de arts ook een lichamelijk onderzoek doen door met een stethoscoop naar uw hart en longen te luisteren en tests te bestellen. Uw arts kan u voor onderzoek doorverwijzen naar een hartspecialist (cardioloog).

Tests die uw arts kan bestellen, zijn onder meer:

• Bloedtesten. Deze tests geven uw arts informatie over uw hart. Uit bloedonderzoek blijkt ook of u een infectie, een stofwisselingsstoornis of toxines in uw bloed heeft of niet. Deze problemen kunnen verwijde cardiomyopathie veroorzaken.
• Röntgenfoto van de borst. Uw arts kan een thoraxfoto bestellen om uw hart en longen te controleren op veranderingen of afwijkingen in de structuur en grootte van het hart, en om te controleren op vocht in of rond uw longen.
• Elektrocardiogram (ECG). Een elektrocardiogram – ook wel een ECG of ECG genoemd – registreert elektrische signalen terwijl ze door uw hart reizen. Uw arts kan zoeken naar patronen die een teken kunnen zijn van een abnormaal hartritme of problemen met de linker hartkamer. Uw arts kan u vragen om een ​​draagbaar ECG-apparaat (Holter-monitor) te dragen om uw hartritme gedurende 1 of 2 dagen te registreren.
• Echocardiogram. Dit primaire hulpmiddel voor het diagnosticeren van gedilateerde cardiomyopathie maakt gebruik van geluidsgolven om beelden van het hart te produceren, zodat uw arts kan zien of uw linkerventrikel vergroot is. Deze test kan ook uitwijzen hoeveel bloed er bij elke slag uit het hart wordt gestoten en of het bloed in de goede richting stroomt.

• Oefening stresstest. Uw arts kan u een lichamelijke inspanningstest laten uitvoeren, hetzij op een loopband of op een hometrainer. Elektroden die tijdens de test aan u zijn bevestigd, helpen uw arts uw hartslag en zuurstofverbruik te meten.

  Dit type test kan de ernst van problemen aantonen die worden veroorzaakt door gedilateerde cardiomyopathie. Als u niet in staat bent om te oefenen, kunt u medicijnen krijgen om uw hart te belasten.

• CT- of MRI-scan. In sommige situaties kan uw arts een van deze tests bestellen om de grootte en functie van de pompkamers van uw hart te controleren.

• Hartkatheterisatie. Bij deze invasieve procedure wordt een lange, smalle buis door een bloedvat in uw arm, lies of nek in uw hart gestoken. Met deze test kan uw arts uw kransslagaders op röntgenfoto’s zien, de druk in uw hart meten en een monster spierweefsel nemen om te controleren op schade die wijst op verwijde cardiomyopathie.

  Deze procedure kan inhouden dat er een kleurstof in uw kransslagaders wordt geïnjecteerd om uw arts te helpen uw kransslagaders te bestuderen (coronaire angiografie).

• Genetische screening of counseling. Als uw arts de oorzaak van gedilateerde cardiomyopathie niet kan identificeren, kan uw arts voorstellen om andere familieleden te screenen om te zien of de ziekte in uw familie wordt geërfd.

Behandeling van gedilateerde cardiomyopathie

Als u gedilateerde cardiomyopathie heeft, kan uw arts behandeling voor de onderliggende oorzaak aanbevelen, als de oorzaak bekend is. Behandeling kan ook worden voorgesteld om de bloedstroom te verbeteren en verdere schade aan uw hart te voorkomen.

Medicijnen die worden gebruikt om gedilateerde cardiomyopathie te behandelen

Artsen behandelen gedilateerde cardiomyopathie meestal met een combinatie van medicijnen. Afhankelijk van uw symptomen heeft u mogelijk twee of meer van deze geneesmiddelen nodig.

Geneesmiddelen die nuttig zijn gebleken bij de behandeling van hartfalen en gedilateerde cardiomyopathie zijn onder meer:

• Angiotensine-converting enzyme (ACE) remmers. ACE-remmers zijn een type geneesmiddel dat bloedvaten verwijdt of verwijdt (vasodilatator) om de bloeddruk te verlagen, de bloedstroom te verbeteren en de werkbelasting van het hart te verminderen. ACE-remmers kunnen de hartfunctie verbeteren.

  Bijwerkingen zijn onder meer lage bloeddruk, laag aantal witte bloedcellen en nier- of leverproblemen.

• Angiotensine II-receptorblokkers. Deze medicijnen hebben veel van de gunstige effecten van ACE-remmers en kunnen een alternatief zijn voor mensen die ACE-remmers niet kunnen verdragen. Bijwerkingen zijn diarree, spierkrampen en duizeligheid.

• Bètablokkers. Een bètablokker vertraagt ​​uw hartslag, verlaagt de bloeddruk en kan enkele van de schadelijke effecten van stresshormonen voorkomen. Dit zijn stoffen die door uw lichaam worden aangemaakt en die hartfalen kunnen verergeren en abnormale hartritmes kunnen veroorzaken.

  Bètablokkers kunnen de tekenen en symptomen van hartfalen verminderen en de hartfunctie verbeteren. Bijwerkingen zijn duizeligheid en lage bloeddruk.

• Diuretica. Diuretica verwijderen overtollig vocht en zout uit uw lichaam. Deze medicijnen verminderen ook het vocht in uw longen, zodat u gemakkelijker kunt ademen.
• Digoxine. Dit medicijn, ook bekend als digitalis, versterkt de contracties van uw hartspier. Dit medicijn heeft ook de neiging om de hartslag te vertragen. Digoxine kan de symptomen van hartfalen verminderen en uw vermogen om actief te zijn verbeteren.
• Bloedverdunnende medicijnen. Uw arts kan medicijnen voorschrijven, waaronder aspirine of warfarine, om bloedstolsels te helpen voorkomen. Bijwerkingen zijn onder meer overmatige blauwe plekken of bloedingen.

Implanteerbare apparaten

Implanteerbare apparaten die worden gebruikt om gedilateerde cardiomyopathie te behandelen, zijn onder meer:

• Biventriculaire pacemakers, die elektrische impulsen gebruiken om de acties van de linker- en rechterventrikels te coördineren.
• Implanteerbare cardioverter-defibrillatoren (ICD’s), die het hartritme bewaken en indien nodig elektrische schokken afgeven om abnormale, snelle hartslagen onder controle te houden, inclusief hartslagen die ervoor zorgen dat het hart stopt. Deze apparaten kunnen ook als pacemaker fungeren.
• Linker ventriculaire hulpapparaten (LVAD’s), dit zijn mechanische apparaten die in de buik of borst worden geïmplanteerd en aan een verzwakt hart worden bevestigd om het te helpen pompen. Deze apparaten worden meestal overwogen nadat minder invasieve benaderingen niet succesvol zijn geweest.

Hart transplantatie

U kunt een harttransplantatie worden aanbevolen als medicijnen en andere behandelingen niet langer effectief zijn.

Leefstijl en zorg aan huis

Als u gedilateerde cardiomyopathie heeft, kunnen deze zelfzorgstrategieën u helpen uw symptomen te beheersen:

• Lichaamsbeweging. Vraag uw arts welke activiteiten veilig en gunstig voor u zijn. Over het algemeen worden competitieve sporten niet aanbevolen omdat ze het risico kunnen vergroten dat het hart stopt en een plotselinge dood veroorzaakt.
• Stoppen met roken. Uw arts kan u advies geven om u te helpen stoppen met het roken van tabak.
• Gebruik geen illegale drugs en drink niet overmatig alcohol. Het gebruik van cocaïne of andere illegale drugs kan uw hart belasten. Vraag uw arts om advies voordat u alcohol drinkt.
• Zorg voor een gezond lichaamsgewicht. Extra gewicht laat je hart harder werken. Probeer af te vallen als u te zwaar of zwaarlijvig bent.
• Eet een hart-gezond dieet. Het eten van volle granen en een verscheidenheid aan groenten en fruit, en het beperken van zout, toegevoegde suikers en cholesterol, verzadigde vetten en transvetten is goed voor je hart. Vraag uw arts om een ​​diëtist voor u te zoeken als u hulp nodig heeft bij het plannen van uw dieet.