Een overzicht van schildklier-oogziekte

Mensen met een schildklieraandoening ontwikkelen soms een oogaandoening waardoor het immuunsysteem de spieren en andere weefsels rond de ogen aanvalt. Deze ontsteking kan ervoor zorgen dat de oogbollen uit hun kassen puilen. In zeldzame gevallen kan het ernstig genoeg zijn om verlies van het gezichtsvermogen te veroorzaken.

Er zijn veel verschillende namen die u kunt vinden voor de auto-immuunziekte die vaak wordt gezien bij mensen met een schildklieraandoening. Deze namen zijn onder meer:

• Schildklier-oogziekte, soms afgekort als TED

• Graves’ oftalmopathie (GO)

• Schildklier-geassocieerde orbitopathie (TAO)
• Orbitopathie van Grave

Symptomen

Een oogziekte van de schildklier kan een ontsteking veroorzaken die de spieren en andere weefsels rond de ogen kan aantasten. Symptomen omvatten vaak het volgende:

• Pijn in de ogen bij omhoog, omlaag of opzij kijken
• Droogte, jeuk, droge ogen, moeite met het dragen van contactlenzen
• Ontsteking en zwelling van het oog en de omliggende weefsels
• Zwelling van de orbitale weefsels waardoor het oog naar voren wordt geduwd, ook wel exophthalmus genoemd,waardoor mensen met een schildklier-oogziekte een grote of uitpuilende, uitpuilende blik lijken te hebben.
• Bloeddoorlopen ogen

• Dubbelzien (diplopie)

• Licht gevoeligheid
• Beperkt zicht
• Moeite met het bewegen van de ogen

Van schildklier-oogziekte is bekend dat deze verschillende gradaties van ernst doormaakt en in perioden van remissie kan gaan. Vaak duurt het zes maanden tot twee jaar.Als het ongeveer een half jaar inactief is geweest, is de kans kleiner dat het terugkeert.

Oorzaken

Schildklier-oogziekte is een auto-immuun oogaandoening die, hoewel gescheiden van schildklierziekte, vaak wordt gezien in combinatie met de ziekte van Graves. Ongeveer een op de drie mensen met de ziekte van Graves heeft een milde vorm, terwijl vijf procent een ernstige vorm ontwikkelt.

De aandoening wordt echter gezien bij mensen zonder ander bewijs van schildklierdisfunctie, en af ​​en toe bij patiënten met de ziekte van Hashimoto. De meeste schildklierpatiënten zullen echter geen oogziekte van de schildklier ontwikkelen, en zo ja, slechts in lichte mate. Roken gaat gepaard met een verergering van de symptomen.

Diagnose

Als u hyperthyreoïdie heeft en symptomen van uw ogen begint te krijgen, moet u een volledig oogonderzoek door een oogarts ondergaan. (Als u nog nooit problemen heeft gehad met uw schildklier, zal een eenvoudige bloedtest worden besteld om uw schildklierniveaus te controleren.) Uw zorgverlener kan zwelling en vergroting van de oogspieren aantreffen. Een CT-scan of MRI-scan van de ogen kan worden gebruikt om eventuele zwelling van de weefsels achter het oog te onderzoeken, om de diagnose te bevestigen.

Behandeling

Voor een mild geval, druppel een paar keer per dag smerende oogdruppels en kunstmatige tranen. Vermijd wind en fel licht. Als u ernstige symptomen heeft, kan uw zorgverlener corticosteroïden zoals prednison voorschrijven om zwelling te verminderen. Bij een zeer klein percentage van de patiënten kan orbitale decompressiechirurgie worden aanbevolen. Deze procedure verwijdert het bot tussen de oogkas en de luchtsinus erachter, zodat uw oog meer ruimte heeft. Dit kan uw zicht verbeteren, maar er is een risico op dubbelzien.

Dubbelzien kan ook optreden wanneer littekenweefsel van de oftalmopathie een oogspier te kort maakt. Oogspierchirurgie kan worden gebruikt om de spier te bevestigen op een punt waar deze weer de juiste lengte heeft om enkelvoudig zicht te bieden. Er kan echter meer dan één operatie nodig zijn om succesvol te zijn.

Als u de diagnose schildklierziekte heeft, moet u een zonnebril dragen als u in de zon bent. Je ogen zijn gevoeliger voor zon en wind en kwetsbaarder voor ultraviolette stralen. U kunt ook proberen het hoofdeinde van uw bed omhoog te brengen om de druk en zwelling te verlichten. Koele kompressen kunnen ook verlichting bieden.