Complicaties van aan multiple sclerose gerelateerde immobiliteit

Als u aan multiple sclerose (MS) gerelateerde immobiliteit heeft, brengt uw gebrek aan fysieke activiteit u een groot risico op het ontwikkelen van problemen zoals decubitus, stijve spieren en gewrichten en botzwakte. Deze problemen kunnen ernstige medische complicaties veroorzaken, zoals infecties en verwondingen, maar er zijn stappen die u kunt nemen om ze te voorkomen en vroege tekenen die erop kunnen wijzen dat ze zich ontwikkelen.

Drukzweren

Doorligwonden (ook wel doorligwonden, decubitus of decubitus genoemd) zijn gebieden met een zwakke of ruwe huid die ontstaan ​​na langdurig zitten of liggen in één houding. De overmatige druk onderbreekt de bloedtoevoer naar de huid en het onderliggende weefsel. Zonder adequate zuurstofvoorziening breekt de huid af en vormt zich een zweer.

Decubitus vormt zich op benige delen van het lichaam, meestal het staartbeen, de heup en het heiligbeen, het laagste deel van uw wervelkolom boven uw billen. Ze kunnen zich ook vormen op de hiel, het schouderblad, de binnenkant van de knie, de elleboog en de achterkant van het hoofd.

Decubitus herkennen

Het lastige van doorligwonden is dat ze er in het begin niet slecht uitzien. Ze kunnen beginnen als een klein stukje rode huid en kunnen snel vorderen als de druk niet wordt verlicht.

Een van de eerste veelbetekenende tekenen van een decubitus is een rood deel van de huid dat, wanneer erop wordt gedrukt, rood blijft in plaats van terug te keren naar zijn normale kleur. Dit wordt een stadium één decubitus genoemd.

Naarmate de decubitus vordert, kan het rode deel van de huid beginnen op te zwellen, blaren te vormen en uiteindelijk af te schilferen. De pijn kan dieper worden, zich uitstrekken tot de vetlaag onder de huid en uiteindelijk tot de spier en mogelijk het bot. Dit wordt een stadium vier decubitus genoemd.

complicaties

Een van de grootste zorgen bij decubitus is het risico op infectie, die koorts kan veroorzaken en zich kan verspreiden of zelfs levensbedreigend kan worden.

preventie

Preventie is de sleutel als het gaat om decubitus. Actief blijven, wanneer en indien mogelijk, is belangrijk, ook als u niet erg gemotiveerd bent.

Drukverlagende hulpmiddelen zijn onder andere een speciaal matras voor uw bed en/of kussen voor uw stoel of rolstoel. U kunt aanbevelingen en een recept voor de juiste producten krijgen van uw fysiotherapeut of fysiotherapeut.

Als u niet in staat bent om mobiel te blijven (u bent bed- of stoelgebonden), is het belangrijk om uw houding ten minste om de twee uur te veranderen. Hiervoor kan de zorg van een verpleegkundige of verzorger nodig zijn.

Contracturen en spasticiteit

Door MS veroorzaakte immobiliteit veroorzaakt stijfheid van gewrichten en spieren, waardoor uw bewegingsbereik wordt beperkt. En MS zorgt er vaak voor dat spieren verstijven en samentrekken, met of zonder immobiliteit.

Spiercontractie is de verkorting van een spier tijdens beweging, die normaal wordt gevolgd door ontspanning (verlenging van de spier). Contracturen kunnen zich ontwikkelen wanneer de spieren samengetrokken blijven, zelfs als er geen beweging is.

Spasticiteit is een abnormale toename van de spiertonus of spierstijfheid die de beweging belemmert en die gepaard kan gaan met spierspasmen en pijn. Spasticiteit komt vaak voor als u contracturen heeft, maar het kan ook optreden als deze er niet zijn.

Contracturen en spasticiteit herkennen

Als u plotselinge schokkende bewegingen opmerkt, kunt u spasticiteit hebben. Als u uw handen, armen, benen of voeten in een ongewone positie houdt terwijl u rust, kunt u contracturen krijgen. Pijn bij het bewegen van uw spieren is een ander teken van contracturen.

complicaties

Contracturen en spasticiteit kunnen beide in verband worden gebracht met pijn. Ze verstoren ook de spiercontrole en veroorzaken mogelijk zelfs een blessure wanneer u uw spieren probeert te gebruiken.

preventie

Het beheersen van gewrichtsstijfheid, contracturen en spasticiteit helpt deze cyclus van gebeurtenissen te stoppen en blessures te voorkomen.

Verschillende strategieën kunnen helpen bij preventie, waaronder:

• Regelmatig aan lichaamsbeweging doen, zoals wandelen
• Elke dag je spieren strekken
• Fysiotherapie
• Op de zorgverlener gerichte passieve bewegingen als uw spiercontrole zeer beperkt is
• Spierverslappers, bijvoorbeeld Lioresal (baclofen)

• Botox-injecties in de aangedane spier

Zelden is een operatie nodig om de spier en pees te verlengen en het bewegingsbereik te verbeteren.

osteoporose

Mobiliteitsbeperking of zittend zijn vanwege MS-gerelateerde problemen kan ook bijdragen aan de ontwikkeling van osteoporose – een aandoening van botverlies en verzwakking die het risico op botbreuken verhoogt.

Het bedrieglijke van osteoporose is dat het een stille ziekte is. In feite wordt osteoporose meestal gediagnosticeerd door röntgenfoto’s, meestal nadat er al een fractuur is opgetreden.

preventie

Voordat u met een botversterkend regime begint, kunt u het beste een fysiotherapeut raadplegen die ervaring heeft met het werken met verminderde mobiliteit. U krijgt een gewichtdragend oefenprogramma dat rekening houdt met uw andere MS-gerelateerde problemen, zoals spierzwakte, vermoeidheid en spasticiteit.

Voorbeelden van gewichtdragende activiteiten zijn tennis, dansen, gewichtheffen, snelwandelen en joggen.

Het beste is als je 30 minuten per dag je oefeningen kunt doen. Maar als dit te veel is, doe dan wat je kunt – een paar minuten is veel beter dan niets.

Naast bewegen is goed eten belangrijk. Maaltijden die rijk zijn aan fruit, groenten, magere eiwitten en calcium zijn goed voor het behoud van sterke botten. Neem contact op met uw zorgverlener om te zien of een calciumsupplement geschikt voor u is. Vitamine D is belangrijk voor de opname van calcium, dus zorg ervoor dat u er voldoende van binnenkrijgt via uw dieet en blootstelling aan de zon.

Leven met MS is een reis, dus neem elke dag een voor een, wees aardig voor jezelf in de mindere momenten, leer wat je kunt, ga vooruit en koester alle ups. Het kan zijn dat u te maken krijgt met periodes van immobiliteit, maar deze kunnen verbeteren naarmate een exacerbatie verdwijnt. Tijdens uw meest ernstige stadia van immobiliteit is het belangrijk om complicaties te vermijden, die veel langer kunnen duren dan de exacerbatie zelf.