Baarmoederfibromen: oorzaak, symptomen en diagnose

Overzicht van baarmoederfibromen

Baarmoederfibromen zijn goedaardige gezwellen van de baarmoeder die vaak verschijnen tijdens de vruchtbare jaren. Ook wel leiomyomen of myomen genoemd, baarmoederfibromen worden niet geassocieerd met een verhoogd risico op baarmoederkanker en ontwikkelen zich bijna nooit tot kanker.

Vleesbomen variëren in grootte van zaailingen, niet waarneembaar voor het menselijk oog, tot omvangrijke massa’s die de baarmoeder kunnen vervormen en vergroten. U kunt een enkele vleesboom of meerdere hebben. In extreme gevallen kunnen meerdere vleesbomen de baarmoeder zo ver uitzetten dat deze de ribbenkast bereikt en gewicht kan toevoegen.

Veel vrouwen hebben ergens in hun leven baarmoederfibromen. Maar u weet misschien niet dat u vleesbomen heeft, omdat ze vaak geen symptomen veroorzaken. Uw arts kan bij toeval vleesbomen ontdekken tijdens een bekkenonderzoek of prenatale echografie.

Symptomen van baarmoederfibromen

Veel vrouwen met vleesbomen hebben geen symptomen. Bij vrouwen die symptomen hebben, kunnen de symptomen worden beïnvloed door de locatie, de grootte en het aantal vleesbomen.

Bij vrouwen die symptomen hebben, zijn de meest voorkomende tekenen en symptomen van vleesbomen:

• Hevig menstrueel bloedverlies
• Menstruatie die langer dan een week duurt
• Bekkendruk of pijn
• Frequent urineren
• Moeite met het legen van de blaas
• Constipatie
• Rugpijn of pijn in de benen

In zeldzame gevallen kan een vleesboom acute pijn veroorzaken wanneer het zijn bloedtoevoer ontgroeit en begint te sterven.

Vleesbomen worden over het algemeen geclassificeerd op basis van hun locatie. Intramurale vleesbomen groeien binnen de gespierde baarmoederwand. Submucosale vleesbomen puilen uit in de baarmoederholte. Subserosale vleesbomen projecteren naar de buitenkant van de baarmoeder.

Wanneer moet je naar een dokter?

U moet uw arts raadplegen als u:

• Bekkenpijn die niet weggaat
• Overmatig zware, langdurige of pijnlijke menstruatie
• Bloeden tussen menstruaties
• Moeite met het legen van uw blaas
• Onverklaarbaar laag aantal rode bloedcellen (bloedarmoede)

Zoek onmiddellijk medische hulp als u ernstige vaginale bloedingen of scherpe bekkenpijn heeft die plotseling optreedt.

Oorzaken van baarmoederfibromen

Artsen kennen de oorzaak van vleesbomen niet, maar onderzoek en klinische ervaring wijzen op deze factoren:

• Genetische veranderingen. Veel vleesbomen bevatten veranderingen in genen die verschillen van die in normale baarmoederspiercellen.
• hormonen. Oestrogeen en progesteron, twee hormonen die de ontwikkeling van het baarmoederslijmvlies stimuleren tijdens elke menstruatiecyclus ter voorbereiding op de zwangerschap, lijken de groei van vleesbomen te bevorderen. Vleesbomen bevatten meer oestrogeen- en progesteronreceptoren dan normale baarmoederspiercellen. Vleesbomen hebben de neiging om te krimpen na de menopauze als gevolg van een afname van de hormoonproductie.
• Andere groeifactoren. Stoffen die het lichaam helpen weefsels in stand te houden, zoals een insuline-achtige groeifactor, kunnen de groei van vleesbomen beïnvloeden.
• Extracellulaire matrix (ECM). ECM is het materiaal waardoor cellen aan elkaar blijven plakken, zoals mortel tussen stenen. ECM is verhoogd bij vleesbomen en maakt ze vezelig. ECM slaat ook groeifactoren op en veroorzaakt biologische veranderingen in de cellen zelf.

Artsen geloven dat baarmoederfibromen ontstaan ​​uit een stamcel in het gladde spierweefsel van de baarmoeder (myometrium). Een enkele cel deelt zich herhaaldelijk en vormt uiteindelijk een stevige, rubberachtige massa die zich onderscheidt van het nabijgelegen weefsel.

De groeipatronen van baarmoederfibromen variëren – baarmoederfibromen kunnen langzaam of snel groeien, of ze kunnen dezelfde grootte behouden. Sommige vleesbomen maken een groeispurt door en sommige kunnen vanzelf krimpen.

Veel vleesbomen die tijdens de zwangerschap aanwezig waren, krimpen of verdwijnen na de zwangerschap, omdat de baarmoeder weer normaal wordt.

Risicofactoren

Er zijn weinig bekende risicofactoren voor baarmoederfibromen, behalve dat ze een vrouw in de vruchtbare leeftijd zijn. Factoren die van invloed kunnen zijn op de ontwikkeling van vleesbomen zijn onder meer:

• Menselijk ras. Hoewel elke vrouw in de vruchtbare leeftijd vleesbomen kan ontwikkelen, hebben zwarte vrouwen meer kans op vleesbomen dan vrouwen van andere raciale groepen. Bovendien hebben zwarte vrouwen vleesbomen op jongere leeftijd, en ze hebben waarschijnlijk ook meer of grotere vleesbomen, samen met meer ernstige symptomen.
• Erfelijkheid. Als uw moeder of zus vleesbomen had, loopt u een verhoogd risico om ze te ontwikkelen.
• Andere factoren. Begin van de menstruatie op jonge leeftijd; zwaarlijvigheid; een vitamine D-tekort; een dieet hebben dat hoger is in rood vlees en lager in groene groenten, fruit en zuivel; en het drinken van alcohol, inclusief bier, lijkt uw risico op het ontwikkelen van vleesbomen te vergroten.

Complicaties van baarmoederfibromen

Hoewel vleesbomen meestal niet gevaarlijk zijn, kunnen ze ongemak veroorzaken en kunnen ze leiden tot complicaties zoals een daling van het aantal rode bloedcellen (bloedarmoede), wat vermoeidheid veroorzaakt, door zwaar bloedverlies. In zeldzame gevallen is een transfusie nodig vanwege bloedverlies.

Zwangerschap en vleesbomen

Fibromen interfereren meestal niet met zwanger worden. Het is echter mogelijk dat vleesbomen – vooral submucosale vleesbomen – onvruchtbaarheid of zwangerschapsverlies kunnen veroorzaken.

Fibromen kunnen ook het risico op bepaalde zwangerschapscomplicaties verhogen, zoals placenta-abruptie, foetale groeibeperking en vroeggeboorte.

Preventie van baarmoederfibromen

Hoewel onderzoekers de oorzaken van vleesboomtumoren blijven bestuderen, is er weinig wetenschappelijk bewijs beschikbaar over hoe ze te voorkomen. Het voorkomen van baarmoederfibromen is misschien niet mogelijk, maar slechts een klein percentage van deze tumoren heeft behandeling nodig.

Maar door gezonde levensstijlkeuzes te maken, zoals het handhaven van een normaal gewicht en het eten van fruit en groenten, kunt u mogelijk uw vleesboomrisico verminderen.

Sommige onderzoeken suggereren ook dat het gebruik van hormonale anticonceptiva gepaard kan gaan met een lager risico op vleesbomen.

Diagnose van baarmoederfibromen

Baarmoederfibromen worden vaak incidenteel gevonden tijdens een routine bekkenonderzoek. Uw arts kan onregelmatigheden in de vorm van uw baarmoeder voelen, wat wijst op de aanwezigheid van vleesbomen.

Als u symptomen van vleesbomen heeft, kan uw arts deze tests bestellen:

• Echografie. Als bevestiging nodig is, kan uw arts een echo laten maken. Het maakt gebruik van geluidsgolven om een ​​beeld van uw baarmoeder te krijgen om de diagnose te bevestigen en om vleesbomen in kaart te brengen en te meten. Een arts of technicus beweegt het ultrasone apparaat (transducer) over uw buik (transabdominaal) of plaatst het in uw vagina (transvaginaal) om afbeeldingen van uw baarmoeder te krijgen.
• Lab testen. Als u abnormale menstruatiebloedingen heeft, kan uw arts andere tests bestellen om mogelijke oorzaken te onderzoeken. Deze tests kunnen een volledig bloedbeeld (CBC) omvatten om te bepalen of u bloedarmoede heeft vanwege chronisch bloedverlies en andere bloedonderzoeken om bloedingsstoornissen of schildklierproblemen uit te sluiten.

Andere beeldvormende tests

Als traditionele echografie niet voldoende informatie geeft, kan uw arts andere beeldvormende onderzoeken bestellen, zoals:

• Magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Deze beeldvormende test kan in meer detail de grootte en locatie van vleesbomen laten zien, verschillende soorten tumoren identificeren en helpen bij het bepalen van geschikte behandelingsopties. Een MRI wordt meestal gebruikt bij vrouwen met een grotere baarmoeder of bij vrouwen die de menopauze naderen (perimenopauze).
• Hysterosonografie. Hysterosonografie, ook wel een zoutoplossing-infusie-sonogram genoemd, gebruikt steriele zoutoplossing om de baarmoederholte uit te breiden, waardoor het gemakkelijker wordt om beelden te krijgen van submucosale vleesbomen en het slijmvlies van de baarmoeder bij vrouwen die zwanger willen worden of die hevige menstruatiebloedingen hebben.
• Hysterosalpingografie. Hysterosalpingografie gebruikt een kleurstof om de baarmoederholte en eileiders op röntgenfoto’s te markeren. Uw arts kan het aanbevelen als onvruchtbaarheid een probleem is. Deze test kan uw arts helpen bepalen of uw eileiders open of geblokkeerd zijn en sommige submucosale vleesbomen kunnen vertonen.
• Hysteroscopie. Hiervoor brengt uw arts een kleine, verlichte telescoop, een hysteroscoop genaamd, door uw baarmoederhals in uw baarmoeder. Uw arts injecteert vervolgens zoutoplossing in uw baarmoeder, waardoor de baarmoederholte groter wordt en uw arts de wanden van uw baarmoeder en de openingen van uw eileiders kan onderzoeken.

Kunnen baarmoederfibromen kanker worden?

Vleesbomen zijn bijna altijd goedaardig (niet kanker). Zelden (minder dan één op de 1.000) zal een vleesboom kanker worden. Wanneer een baarmoederfibroom kanker wordt, wordt dit leiomyosarcoom genoemd. Artsen denken dat de kanker niet voortkomt uit een reeds bestaande vleesboom. Het hebben van vleesbomen verhoogt het risico op het ontwikkelen van een kankerachtige vleesboom niet. Het hebben van baarmoederfibromen verhoogt ook niet de kans van een vrouw om andere vormen van kanker in de baarmoeder te krijgen.

Voorbereiden op een afspraak met uw arts

Uw eerste afspraak zal waarschijnlijk zijn met uw huisarts of een gynaecoloog. Omdat afspraken kort kunnen zijn, is het een goed idee om je goed voor te bereiden op je afspraak.

Wat je kunt doen om je voor te bereiden?

• Maak een lijst van alle symptomen die u ervaart. Neem al uw symptomen op, zelfs als u denkt dat ze geen verband houden.
• Maak een lijst van alle medicijnen, kruiden en vitaminesupplementen die u neemt. Voeg doses toe en hoe vaak u ze inneemt.
• Laat een familielid of goede vriend je vergezellen, indien mogelijk. Tijdens uw bezoek krijgt u mogelijk veel informatie en het kan moeilijk zijn om alles te onthouden.
• Neem een ​​notebook of elektronisch apparaat mee. Gebruik het om belangrijke informatie te noteren tijdens uw bezoek.
• Maak een lijst met vragen die u aan uw arts kunt stellen. Maak een lijst van uw belangrijkste vragen als eerste, voor het geval de tijd om is.

Voor baarmoederfibromen zijn enkele basisvragen die u kunt stellen:

• Hoeveel vleesbomen heb ik? Hoe groot zijn ze?
• Bevinden de vleesbomen zich aan de binnen- of buitenkant van mijn baarmoeder?
• Wat voor soort tests heb ik nodig?
• Welke medicijnen zijn beschikbaar om baarmoederfibromen of mijn symptomen te behandelen?
• Wat zijn bijwerkingen van medicatiegebruik?
• Onder welke omstandigheden raadt u een operatie aan?
• Heb ik medicatie nodig voor of na de operatie?
• Zullen mijn baarmoederfibromen mijn vermogen om zwanger te worden beïnvloeden?
• Kan de behandeling van vleesbomen mijn vruchtbaarheid verbeteren?

Zorg ervoor dat u alles begrijpt wat uw arts u vertelt. Aarzel niet om uw arts informatie te laten herhalen of om andere vragen te stellen.

Wat uw arts kan vragen

Enkele vragen die uw arts kan stellen, zijn onder meer:

• Hoe vaak heeft u deze symptomen?
• Hoe lang heb je al symptomen?
• Hoe ernstig zijn uw symptomen?
• Lijken uw symptomen verband te houden met uw menstruatiecyclus?
• Verbetert iets uw symptomen?
• Maakt iets uw symptomen erger?
• Heeft u een familiegeschiedenis van baarmoederfibromen?