Alles wat u moet weten over chemische onevenwichtigheden in de hersenen

Een chemische onbalans in de hersenen treedt op wanneer een persoon te weinig of te veel van bepaalde neurotransmitters heeft.

Neurotransmitters zijn de chemische boodschappers die informatie tussen zenuwcellen doorgeven. Voorbeelden van neurotransmitters zijn serotonine, dopamine en noradrenaline.

Neurotransmitters
Neurotransmitters zijn chemische boodschappers die een signaal van een neuron over de synaps naar een doelcel verzenden, wat een ander neuron, een spiercel of een kliercel kan zijn. Neurotransmitters zijn chemische stoffen die speciaal door het neuron worden gemaakt om een ​​boodschap over te brengen.

Mensen noemen serotonine en dopamine soms “gelukshormonen” vanwege hun rol bij het reguleren van stemming en emoties.

Er is een populaire hypothese dat psychische stoornissen, zoals depressie en angst, zich ontwikkelen als gevolg van chemische onevenwichtigheden in de hersenen.

Hoewel deze theorie in sommige opzichten waar kan zijn, simplificeert ze psychische aandoeningen. In werkelijkheid zijn stemmingsstoornissen en psychische aandoeningen zeer complexe aandoeningen die miljoenen volwassenen in ons land treffen.

In dit artikel beschrijven we gezondheidsproblemen die verband houden met chemische onevenwichtigheden in de hersenen, misvattingen over de bovenstaande theorie, behandelingsopties en wanneer een arts moet worden gezien.

Alles wat u moet weten over chemische onevenwichtigheden in de hersenen
Veel factoren kunnen bijdragen aan het risico van een persoon op een psychische aandoening.

Er is een populaire misvatting dat chemische onevenwichtigheden in de hersenen als enige verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken van psychische aandoeningen.

Hoewel chemische onevenwichtigheden in de hersenen verband houden met stemmingsstoornissen en psychische aandoeningen, hebben onderzoekers niet bewezen dat chemische onevenwichtigheden de eerste oorzaak van deze aandoeningen zijn.

Andere factoren die bijdragen aan psychische aandoeningen zijn onder meer:

  • genetica en familiegeschiedenis
  • levenservaringen, zoals een geschiedenis van fysiek, psychologisch of emotioneel misbruik
  • een voorgeschiedenis hebben van alcoholgebruik of illegaal drugsgebruik
  • bepaalde medicijnen nemen
  • psychosociale factoren, zoals externe omstandigheden die leiden tot gevoelens van isolement en eenzaamheid

Hoewel sommige onderzoeken verbanden hebben gevonden tussen verschillende chemische onevenwichtigheden en specifieke psychische aandoeningen, weten onderzoekers niet hoe mensen in de eerste plaats chemische onevenwichtigheden ontwikkelen.

Huidige biologische tests kunnen ook niet op betrouwbare wijze een psychische aandoening verifiëren. Artsen diagnosticeren daarom geen psychische aandoeningen door te testen op chemische onevenwichtigheden in de hersenen. In plaats daarvan stellen ze een diagnose op basis van de symptomen van een persoon en de resultaten van een lichamelijk onderzoek.

Welke gezondheidsproblemen zijn gekoppeld aan chemische onevenwichtigheden?

Onderzoek heeft chemische onevenwichtigheden gekoppeld aan een aantal psychische aandoeningen, waaronder:

Depressie

Depressie, ook wel klinische depressie genoemd, is een stemmingsstoornis die veel aspecten van iemands leven beïnvloedt, van hun gedachten en gevoelens tot hun slaap- en eetgewoonten.

Hoewel sommige onderzoeken chemische onevenwichtigheden in de hersenen in verband brengen met depressiesymptomen, beweren wetenschappers dat dit niet het hele plaatje is.

Onderzoekers wijzen er bijvoorbeeld op dat als depressie uitsluitend te wijten zou zijn aan chemische onevenwichtigheden, behandelingen die zich richten op neurotransmitters, zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s), sneller zouden moeten werken.

De symptomen van depressie variëren sterk van persoon tot persoon, maar kunnen zijn:

  • aanhoudende gevoelens van verdriet, hopeloosheid, angst of apathie
  • aanhoudende gevoelens van schuld, waardeloosheid of pessimisme
  • verlies van interesse in voorheen plezierige activiteiten of hobby’s
  • moeite met concentreren, beslissingen nemen of dingen onthouden
  • prikkelbaarheid
  • rusteloosheid of hyperactiviteit
  • slapeloosheid of te veel slapen
  • veranderingen in eetlust en lichaamsgewicht
  • lichamelijke pijnen, krampen of spijsverteringsproblemen
  • gedachten aan zelfmoord

Mensen kunnen op elke leeftijd een depressie ontwikkelen, maar de symptomen beginnen meestal wanneer een persoon in de tienerjaren of vroege leeftijd van 20 en 30 jaar is. Vrouwen hebben meer kans dan mannen om een ​​depressie te ontwikkelen.

Er zijn veel verschillende soorten depressie, waaronder:

  • depressieve stoornis (MDD)
  • aanhoudende depressieve stoornis
  • psychotische depressie
  • postnatale depressie
  • seizoensgebonden affectieve stoornis (SAD)

De dramatische hormonale verandering die plaatsvindt na de bevalling is een factor die het risico van een vrouw op het ontwikkelen van postpartumdepressie verhoogt. Volgens het National Institute of Mental Health ervaart 10% -15% van de vrouwen postpartumdepressie.

Bipolaire stoornis

Bipolaire stoornis is een stemmingsstoornis die afwisselende perioden van manie en depressie veroorzaakt. Deze perioden kunnen enkele dagen tot enkele jaren duren.

Manie is een toestand van abnormaal hoge energie. Een persoon die een manische episode doormaakt, kan de volgende kenmerken vertonen:

  • opgetogen of euforisch voelen
  • met ongewoon hoge niveaus van energie
  • deelnemen aan meerdere activiteiten tegelijk
  • taken onafgemaakt laten
  • extreem snel praten
  • geagiteerd of prikkelbaar zijn
  • vaak in conflict komen met anderen
  • risicovol gedrag vertonen, zoals gokken of overmatige hoeveelheden alcohol drinken
  • de neiging hebben om lichamelijk letsel op te lopen

Ernstige episodes van manie of depressie kunnen psychotische symptomen veroorzaken, zoals wanen en hallucinaties.

Mensen met een bipolaire stoornis kunnen duidelijke veranderingen in hun stemming en energieniveau ervaren. Ze kunnen een verhoogd risico hebben op middelenmisbruik en een hogere incidentie van bepaalde medische aandoeningen, zoals:

  • migraine hoofdpijn
  • schildklier aandoening
  • hartziekte
  • suikerziekte
  • zwaarlijvigheid of overmatig gewichtsverlies

De exacte oorzaak van een bipolaire stoornis blijft onbekend. Onderzoekers geloven dat veranderingen in de dopaminereceptoren – resulterend in veranderde dopaminegehalten in de hersenen – kunnen bijdragen aan de symptomen van een bipolaire stoornis.

Ongerustheid

Een persoon met een angststoornis kan overmatige zorgen ervaren.
Een persoon met een angststoornis kan overmatige zorgen ervaren.
Veel mensen ervaren af ​​en toe angst wanneer ze te maken krijgen met belangrijke veranderingen in het leven, problemen thuis of belangrijke projecten op het werk.

Mensen met een angststoornis ervaren echter vaak aanhoudende angst of overmatige zorgen in stressvolle situaties.

Volgens de auteurs van een overzichtsartikel uit 2015 suggereert bewijs uit neurowetenschappelijk onderzoek dat de neurotransmitter gamma-aminoboterzuur (GABA) een cruciale rol kan spelen bij angststoornissen. [1]

De GABA-neurotransmitter vermindert de neuronale activiteit in de amygdala, het deel van de hersenen dat emotionele informatie opslaat en verwerkt.

GABA is niet de enige neurotransmitter die bij angststoornissen betrokken is. Andere neurotransmitters die kunnen bijdragen aan deze aandoeningen zijn onder meer:

  • serotonine
  • endocannabinoïden
  • oxytocine
  • corticotropine-releasing hormoon
  • opioïde peptiden
  • neuropeptide Y

Behandeling van chemische onbalans in de hersenen

Artsen kunnen een groep medicijnen, psychotrope genaamd, voorschrijven om de concentratie van bepaalde neurochemicaliën in de hersenen weer in evenwicht te brengen.

Artsen gebruiken deze medicijnen om een ​​reeks psychische aandoeningen te behandelen, waaronder depressie, angst en bipolaire stoornis.

Voorbeelden van psychofarmaca zijn:

  • Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI), zoals fluoxetine (Prozac), citalopram (Celexa) en sertraline (Zoloft).
  • Serotonine-noradrenaline heropname remmers (SNRI), waaronder venlafaxine (Effexor XR), duloxetine (Cymbalta) en desvenlafaxine (Pristiq).
  • Tricyclische antidepressiva (TCA), zoals amitriptyline (Elavil), desipramine (Norpramin) en nortriptyline (Pamelor).
  • Benzodiazepinen, waaronder clonazepam (Klonopin) en lorazepam (Ativan).

Volgens onderzoek uit 2017 verbeterden antidepressiva de symptomen bij 40-60% van de mensen met een matige tot ernstige depressie binnen 6-8 weken. [2]

Terwijl de symptomen bij sommige mensen binnen een paar weken verminderen, kan het soms maanden duren voordat anderen de effecten voelen.

Verschillende psychofarmaca hebben verschillende bijwerkingen. Mensen moeten de voordelen en risico’s van deze medicijnen met hun arts bespreken.

De bijwerkingen van psychotrope medicijnen kunnen zijn:

  • droge mond
  • Schorre stem
  • hoofdpijn
  • duizeligheid
  • verminderd libido
  • verergerende symptomen
  • zelfmoordgedachten

Wanneer moet je naar een dokter?

Als een persoon langer dan 2 weken elke dag angst en stemmingswisselingen ervaart, moet hij naar een dokter gaan.
Als een persoon langer dan 2 weken elke dag angst en stemmingswisselingen ervaart, moet hij naar een dokter gaan.
Angst en stemmingswisselingen kunnen om verschillende redenen optreden.

Deze symptomen zouden geen ernstig probleem moeten veroorzaken als ze mild zijn en binnen een paar dagen verdwijnen.

Het kan echter nodig zijn dat mensen met een arts of een opgeleide professional in de geestelijke gezondheidszorg moeten praten als ze gedurende meer dan 2 weken elke dag emotionele, cognitieve of fysieke symptomen ervaren.

Samenvatting

Geestelijke gezondheid is complex en veelzijdig, en tal van factoren kunnen het mentale welzijn van een persoon beïnvloeden.

Hoewel chemische onbalans in de hersenen mogelijk niet direct psychische stoornissen veroorzaakt, kunnen medicijnen die de concentratie van neurotransmitters beïnvloeden meestal de symptomen verlichten.

Mensen die gedurende meer dan 2 weken tekenen en symptomen van een psychisch gezondheidsprobleem ervaren, moeten met een arts praten.

Referentiemateriaal

[1] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4303399/

[2] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK361016/

.

Meer weten

No Content Available

Discussion about this post