AC-gewrichtsartritis Symptomen en behandeling

AC-artritis is een chronische ontsteking van het acromioclaviculaire (AC) gewricht, een van de vier gewrichten die samenwerken in het complexe systeem dat de schouder vormt. Zoals de meeste gevallen van artritis, treedt AC-artritis op wanneer het kraakbeen dat bepaalde botten in het gewricht beschermt, dun wordt.

Het herkennen van AC-artritis als de unieke aandoening die het is, is belangrijk als het gaat om de behandeling. Hoewel schouderartritis in dezelfde regio voorkomt, zijn de omstandigheden niet hetzelfde.

Je schoudergewrichten

Het schoudergewricht met kogelgewricht, het glenohumerale gewricht, is de kruising van twee botten: het schouderblad (scapula) en het bovenarmbeen (humerus). De scapula vormt de koker van het gewricht en de humerus heeft een ronde kop die in deze koker past.

Schouderartritis is eigenlijk een lekenterm voor glenohumerale artritis. Hier slijten de humeruskogel en zijn kraakbeenbedekking af bij de holte van het schoudergewricht.

Een vingerachtige projectie van het schouderblad wordt het acromion genoemd, dat samenkomt met het laterale uiteinde van het sleutelbeen om het acromioclaviculaire/AC-gewricht te vormen. Verlies van kraakbeen tussen deze botten is de oorzaak van AC-artritis.

Deze twee aandoeningen zijn niet alleen anatomisch verschillend, maar de implicaties voor behandeling, herstel en complicaties zijn ook verschillend.

De andere twee gewrichten van de schouder zijn het sternoclaviculaire (SC) gewricht, dat het sleutelbeen met het borstbeen verbindt, en het scapulothoracale gewricht, dat het schouderblad verbindt met de achterste ribben.

Symptomen

Patiënten met AC-artritis klagen gewoonlijk over pijn die gepaard gaat met schouderbewegingen, maar nek- en armpijn kunnen ook een rol spelen, wat de diagnose kan bemoeilijken.

Specifieke bewegingen hebben de neiging om de symptomen te verergeren. Een veel voorkomende test die door uw zorgverlener wordt uitgevoerd, is om de aangedane arm over uw borst te brengen. Deze beweging comprimeert het AC-gewricht en zal meestal pijnsymptomen recreëren.

Oorzaken

AC-artritis is meestal artrose, het resultaat van herhaalde bewegingen die kraakbeen in het acromioclaviculaire gewricht wegslijten. Omdat de schouder zo vaak wordt gebruikt, is het niet verwonderlijk dat het gewrichtsoppervlak na jarenlang gebruik dun kan zijn.

Andere problemen kunnen echter symptomen veroorzaken:

• Ontstekingsaandoeningen: Auto-immuunziekten zoals reumatoïde en artritis psoriatica kunnen het AC-gewricht aantasten.

• Septische artritis: Dit komt voort uit een infectie in het gewricht die kan worden overgedragen via de bloedbaan of door een verwonding die ziektekiemen rechtstreeks naar het gewricht brengt (bijvoorbeeld een punctie).

• Verwondingen: Schoudertrauma, zoals schouderscheiding, kan bijdragen aan de ontwikkeling van AC-artritis.

Behandeling

Behandeling van AC-artritis hangt af van de ernst van de symptomen en de aanwezigheid van andere schouderproblemen, waaronder het impingement-syndroom, glenohumerale artritis en spierletsel zoals een scheur in de rotator cuff.

Als de symptomen van AC-artritis mild tot matig zijn, zijn ontstekingsremmende medicijnen en fysiotherapie de meest gebruikelijke conservatieve maatregelen. Uw zorgverlener kan het AC-gewricht injecteren met plaatselijke verdoving of steroïden om te zien of uw symptomen verbeteren.

Als de symptomen niet reageren op conservatieve behandeling, of als de pijn te hevig is, kan een operatie noodzakelijk zijn. Een arthroscopische procedure kan het uiteinde van het sleutelbeen (sleutelbeen) verwijderen en het AC-gewricht laten vullen met littekenweefsel.

Meestal wordt minder dan een centimeter bot verwijderd. Dit zorgt voor een normale beweging van het AC-gewricht (die zelfs bij gezonde schouders minimaal is), terwijl de blootliggende botten niet tegen elkaar wrijven.

Voor een geïsoleerde AC-gewrichtsresectie duurt de behandeling meestal ongeveer acht weken en gaat vaak gepaard met het werken met een fysiotherapeut.