Osteomyelitis: symptomen, oorzaak en behandeling

Overzicht

Osteomyelitis (Engels: osteomyelitis) is een infectie in een bot. Infecties kunnen een bot bereiken door door de bloedbaan te reizen of zich vanuit nabijgelegen weefsel te verspreiden. Infecties kunnen ook in het bot zelf beginnen als een blessure het bot blootstelt aan ziektekiemen.

Rokers en mensen met chronische gezondheidsproblemen, zoals diabetes of nierfalen, lopen een groter risico op het ontwikkelen van osteomyelitis. Mensen met diabetes kunnen osteomyelitis aan hun voeten krijgen als ze voetzweren hebben.

Hoewel osteomyelitis ooit als ongeneeslijk werd beschouwd, kan het nu met succes worden behandeld. De meeste mensen hebben een operatie nodig om afgestorven delen van het bot te verwijderen. Na de operatie zijn doorgaans sterke intraveneuze antibiotica nodig.

Symptomen van osteomyelitis

Tekenen en symptomen van osteomyelitis zijn onder meer:

• Koorts
• Zwelling, warmte en roodheid over het infectiegebied
• Pijn in het gebied van de infectie
• Vermoeidheid

Soms veroorzaakt osteomyelitis geen tekenen en symptomen of zijn de tekenen en symptomen moeilijk te onderscheiden van andere problemen. Dit kan vooral gelden voor baby’s, oudere volwassenen en mensen van wie het immuunsysteem is aangetast.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

U moet naar een arts gaan als u last krijgt van verergering van de botpijn en koorts. Als u risico loopt op een infectie vanwege een medische aandoening, een recente operatie of letsel, ga dan onmiddellijk naar een arts als u tekenen en symptomen van een infectie opmerkt.

Wat veroorzaakt osteomyelitis?

De meeste gevallen van osteomyelitis worden veroorzaakt door stafylokokkenbacteriën. Dit type bacterie wordt vaak aangetroffen op de huid of in de neus van zelfs gezonde personen.

Ziektekiemen kunnen op verschillende manieren een bot binnendringen, waaronder:

• De bloedbaan. Ziektekiemen in andere delen van het lichaam – bijvoorbeeld in de longen door longontsteking of in de blaas door een urineweginfectie – kunnen zich via de bloedbaan naar een verzwakte plek in een bot verspreiden.
• Blessures. Bij ernstige steekwonden kunnen ziektekiemen diep in uw lichaam terechtkomen. Als een dergelijke verwonding geïnfecteerd raakt, kunnen de ziektekiemen zich naar een nabijgelegen bot verspreiden. Ziektekiemen kunnen ook het lichaam binnendringen als u een bot zo ernstig gebroken heeft dat een deel ervan door uw huid heen steekt.
• Chirurgie. Directe besmetting met ziektekiemen kan optreden tijdens operaties om gewrichten te vervangen of fracturen te repareren.

Risicofactoren

Normaal gesproken zijn uw botten resistent tegen infecties, maar deze bescherming neemt af naarmate u ouder wordt. Andere factoren die uw botten kwetsbaarder kunnen maken voor osteomyelitis kunnen zijn:

Recent letsel of orthopedische operatie

Een ernstige botbreuk of een diepe prikwond geeft bacteriën een route om uw bot of nabijgelegen weefsel binnen te dringen. Een diepe prikwond, zoals een dierenbeet of een nagel die door een schoen prikt, kan ook een infectieroute vormen.

Een operatie om gebroken botten te repareren of versleten gewrichten te vervangen, kan ook per ongeluk een pad openen waar ziektekiemen een bot kunnen binnendringen. Geïmplanteerde orthopedische hardware is een risicofactor voor infectie.

Bloedsomloopstoornissen

Wanneer bloedvaten beschadigd of geblokkeerd zijn, heeft uw lichaam problemen met het verspreiden van de infectiebestrijdende cellen die nodig zijn om te voorkomen dat een kleine infectie groter wordt. Een kleine snee kan zich ontwikkelen tot een diepe zweer die diep weefsel en bot kan blootstellen aan infecties.

Ziekten die de bloedcirculatie belemmeren, zijn onder meer:

• Slecht gecontroleerde diabetes
• Perifere aderziekte, vaak gerelateerd aan het roken van tabak
• Sikkelcelziekte

Problemen waarbij intraveneuze lijnen of katheters nodig zijn

Er zijn een aantal ziekten waarbij het gebruik van medische slangen nodig is om de buitenwereld met uw inwendige organen te verbinden. Deze slang kan echter ook dienen als een manier waarop ziektekiemen uw lichaam binnendringen, waardoor uw risico op een infectie in het algemeen toeneemt, wat kan leiden tot osteomyelitis.

Dit type slang kan in de volgende gevallen worden gebruikt:

• Dialysemachineslangen
• Urinekatheters
• Langdurige intraveneuze slangen, ook wel centrale lijnen genoemd

Aandoeningen die het immuunsysteem aantasten

Als uw immuunsysteem wordt aangetast door een medische aandoening of medicatie, heeft u een groter risico op osteomyelitis. Factoren die uw immuunsysteem kunnen onderdrukken zijn onder meer:

• Kankerbehandeling
• Slecht gecontroleerde diabetes
• De noodzaak om corticosteroïden of geneesmiddelen te gebruiken die tumornecrosefactorremmers worden genoemd

Illegale drugs

Mensen die illegale drugs injecteren, hebben een groter risico op het ontwikkelen van osteomyelitis omdat ze mogelijk niet-steriele naalden gebruiken en het minder waarschijnlijk is dat ze hun huid vóór injecties steriliseren.

Complicaties van osteomyelitis

Complicaties van osteomyelitis kunnen zijn:

• Botdood (osteonecrose). Een infectie in een bot kan de bloedcirculatie in het bot belemmeren, wat kan leiden tot botsterfte. Gebieden waar bot is afgestorven moeten operatief worden verwijderd om antibiotica effectief te laten zijn.
• Septische arthritis. Soms kan een infectie in de botten zich verspreiden naar een nabijgelegen gewricht.
• Verminderde botgroei. De normale groei van botten of gewrichten bij kinderen kan worden beïnvloed als osteomyelitis optreedt in de zachtere gebieden, de zogenaamde groeischijven, aan beide uiteinden van de lange botten van armen en benen.
• Huidkanker. Als uw osteomyelitis heeft geresulteerd in een open zweer die pus afvoert, loopt de omliggende huid een groter risico om plaveiselcelkanker te ontwikkelen.

Preventie van osteomyelitis

Als u is verteld dat u een verhoogd risico op infectie heeft, overleg dan met uw arts over manieren om infecties te voorkomen. Het verminderen van uw risico op infectie zal ook uw risico op het ontwikkelen van osteomyelitis vergroten.

Neem in het algemeen voorzorgsmaatregelen om snijwonden, schaafwonden en krassen of beten van dieren te voorkomen, waardoor ziektekiemen gemakkelijk toegang krijgen tot uw lichaam. Als u of uw kind een lichte verwonding heeft, maak het gebied dan onmiddellijk schoon en breng een schoon verband aan. Controleer wonden regelmatig op tekenen van infectie.

Diagnose van osteomyelitis

Uw arts kan het gebied rond het aangetaste bot voelen om te controleren op pijn, zwelling of warmte. Als u een voetulcus heeft, kan uw arts een botte sonde gebruiken om de nabijheid van het onderliggende bot te bepalen.

Uw arts kan een combinatie van tests en procedures voorschrijven om osteomyelitis te diagnosticeren en om te bepalen welke ziektekiem de infectie veroorzaakt. Tests kunnen het volgende omvatten:

Bloedtesten

Bloedonderzoek kan verhoogde aantallen witte bloedcellen en andere factoren aan het licht brengen die erop kunnen wijzen dat het lichaam een ​​infectie bestrijdt. Als osteomyelitis wordt veroorzaakt door een infectie in het bloed, kunnen tests uitwijzen welke ziektekiemen de oorzaak zijn.

Geen enkele bloedtest kan uw arts vertellen of u wel of geen osteomyelitis heeft. Bloedtesten kunnen echter aanwijzingen geven om uw arts te helpen beslissen welke aanvullende tests en procedures u mogelijk nodig heeft.

Beeldvormende tests

• Röntgenstralen. Röntgenfoto’s kunnen schade aan uw bot aan het licht brengen. Het is echter mogelijk dat de schade pas zichtbaar is nadat osteomyelitis al enkele weken aanwezig is. Meer gedetailleerde beeldvormende onderzoeken kunnen nodig zijn als uw osteomyelitis zich recenter heeft ontwikkeld.
• Magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Met behulp van radiogolven en een sterk magnetisch veld kunnen MRI-scans uitzonderlijk gedetailleerde beelden produceren van botten en de zachte weefsels eromheen.
• Computertomografie (CT). Een CT-scan combineert röntgenfoto’s die vanuit veel verschillende hoeken zijn genomen, waardoor gedetailleerde dwarsdoorsneden van de interne structuren van een persoon ontstaan. CT-scans worden meestal alleen gedaan als iemand geen MRI kan krijgen.

Botbiopsie

Een botbiopsie kan onthullen welk type ziektekiem uw bot heeft geïnfecteerd. Als de arts het type ziekte kent, kan hij een antibioticum kiezen dat bijzonder goed werkt bij dat type infectie.

Een open biopsie vereist anesthesie en een operatie om toegang te krijgen tot het bot. In sommige situaties steekt een chirurg een lange naald door uw huid en in uw bot om een ​​biopsie te nemen. Deze procedure vereist lokale verdoving om het gebied waar de naald wordt ingebracht te verdoven. Röntgenfoto’s of andere beeldvormende scans kunnen ter begeleiding worden gebruikt.

Behandeling van osteomyelitis

De meest voorkomende behandelingen voor osteomyelitis zijn een operatie om delen van het bot te verwijderen die geïnfecteerd of dood zijn, gevolgd door intraveneuze antibiotica die in het ziekenhuis worden gegeven.

Chirurgie

Afhankelijk van de ernst van de infectie kan een osteomyelitisoperatie een of meer van de volgende procedures omvatten:

• Laat het besmette gebied leeglopen. Door het gebied rond uw geïnfecteerde bot te openen, kan uw chirurg eventuele pus of vloeistof afvoeren die zich heeft opgehoopt als reactie op de infectie.
• Verwijder ziek bot en weefsel. Bij een procedure die debridement wordt genoemd, verwijdert de chirurg zoveel mogelijk van het zieke bot en neemt een kleine marge van gezond bot om er zeker van te zijn dat alle geïnfecteerde gebieden zijn verwijderd. Omringend weefsel dat tekenen van infectie vertoont, kan ook worden verwijderd.
• Herstel de bloedtoevoer naar het bot. De chirurg kan de lege ruimte die door de debridementprocedure overblijft opvullen met een stukje bot of ander weefsel, zoals huid of spier, uit een ander deel van uw lichaam.

  Soms worden tijdelijke fillers in de pocket geplaatst totdat u gezond genoeg bent om een ​​bot- of weefseltransplantatie te ondergaan. Het transplantaat helpt uw ​​lichaam beschadigde bloedvaten te herstellen en nieuw bot te vormen.

• Verwijder eventuele vreemde voorwerpen. In sommige gevallen moeten vreemde voorwerpen, zoals chirurgische platen of schroeven die tijdens een eerdere operatie zijn geplaatst, mogelijk worden verwijderd.
• Amputeer het ledemaat. Als laatste redmiddel kunnen chirurgen het getroffen ledemaat amputeren om te voorkomen dat de infectie zich verder verspreidt.

Medicijnen

Een botbiopsie zal uitwijzen welk type ziektekiem uw infectie veroorzaakt, zodat de arts een antibioticum kan kiezen dat goed werkt tegen dat type infectie. De antibiotica worden gewoonlijk gedurende ongeveer zes weken via een ader in uw arm toegediend. Bij ernstigere infecties kan een aanvullende kuur met orale antibiotica nodig zijn.

Als u tabak rookt, kan stoppen met roken de genezing helpen versnellen. U moet ook stappen ondernemen om eventuele chronische aandoeningen te beheersen, zoals het onder controle houden van uw bloedsuikerspiegel als u diabetes heeft.