De anatomie van de testikels

De teelballen, of testikels, zijn mannelijke geslachtsklieren die een belangrijke rol spelen in het voortplantingssysteem. Ze zijn de plaats van spermaproductie en zijn ook verantwoordelijk voor de productie van testosteron. Testosteron is een steroïde hormoon dat belangrijk is voor een aantal lichaamsfuncties, niet alleen voor de geslachtsdrift en de ontwikkeling van sperma.

De teelballen hebben de vorm van twee eivormige organen in het scrotum. Het scrotum hangt buiten het lichaam. De locatie van de teelballen buiten de buik is geëvolueerd, althans gedeeltelijk, omdat de teelballen koeler moeten blijven dan de lichaamstemperatuur om volledig te kunnen functioneren.

Anatomie

De meeste mannen worden geboren met twee testikels, gezamenlijk bekend als de testikels. Deze zachte, eivormige organen bevinden zich in het scrotum. Ze zijn omgeven door een aantal accessoire structuren, waaronder de epididymis en de zaadleider.

De teelballen zijn opgehangen aan de buik door de zaadstreng. Dit is een verzameling bloedvaten, zenuwen en kanalen die de gezondheid van de teelballen ondersteunen. Van een persoon wiens testikels in hun lichaam blijven, wordt gezegd dat ze niet-ingedaalde testikels hebben.

De testikels bestaan ​​uit verschillende lobben, elk opgebouwd uit tubuli seminiferi. Deze tubuli zijn de plaats waar sperma wordt geproduceerd. Naarmate het sperma zich ontwikkelt en rijpt, bewegen ze door de tubuli totdat ze worden verzameld in de rete testikels en vervolgens door de bijbal gaan. De epididymis is waar het sperma rijpt vóór de ejaculatie.

De testikels zijn ingesloten in de tunica albuginea. Deze vezelachtige capsule omringt de teelballen en verdeelt deze ook in de lobben die de tubuli seminiferi bevatten. De hele massa wordt dan grotendeels omringd door de tunica vaginalis. Door deze bedekking kunnen de teelballen soepel in het scrotum bewegen. Bij volwassen mannen zijn de teelballen 2-3 centimeter (cm) breed en 3-5 cm lang. De teelballen worden groter naarmate ze volwassen zijn en nemen later in het leven af.

Anatomische variaties

Er zijn een aantal mogelijke variaties in de testikelstructuur.

Cryptorchisme is een aandoening waarbij een of beide testikels vóór de geboorte niet in het scrotum zijn bewogen. Het is een van de meest voorkomende aangeboren afwijkingen bij jongens. Cryptorchisme bij zuigelingen wordt niet als een medisch noodgeval beschouwd en vaak zal de zaadbal vanzelf dalen. Het is echter belangrijk om met de arts van uw kind te bespreken hoe vaak het moet worden onderzocht om de gezondheid van de testikels te controleren.

Als de testikel niet binnen de eerste paar maanden van het leven is ingedaald, kan de arts chirurgische correctie aanbevelen. Dit komt omdat de teelballen het beste functioneren bij de lagere lichaamstemperatuur in het scrotum. Men denkt dat mannen met niet-ingedaalde testikels een hoger risico lopen op vruchtbaarheidsproblemen en teelbalkanker.

Naast niet-ingedaalde testikels, hebben mannen mogelijk geen testikels, één testikel of meer dan twee testikels. De aandoening waarbij individuen meer dan twee testikels hebben, wordt polyorchidisme genoemd. Mensen met polyorchidisme hebben meestal drie testikels, maar mannen met maar liefst vijf testikels zijn geïdentificeerd. Polyorchidisme is een zeer zeldzame aandoening, gediagnosticeerd bij minder dan 200 personen.

Transversale testiculaire ectopie, of gekruiste testiculaire ectopie, is een zeldzame aandoening. Het komt voor wanneer beide testikels naar dezelfde kant van het scrotum afdalen, in plaats van elk naar hun eigen kant van het scrotum af te dalen. Deze aandoening treedt meestal op naast andere ontwikkelingsstoornissen die het voortplantingsstelsel beïnvloeden, zoals hypospadie (waarbij de opening van de urethra zich niet aan het uiteinde van de penis bevindt).

De bloedtestisbarrière

De bloed-hersenbarrière is een anatomisch basisconcept, met implicaties voor ziekte en behandeling. Dit systeem beschermt de hersenen en maakt het moeilijk voor veel gifstoffen, medicijnen en andere stoffen om deze te beïnvloeden. Er is een soortgelijke barrière in de teelballen die de bloed-testis-barrière wordt genoemd. Deze barrière beschermt het zich ontwikkelende sperma, waardoor de kans kleiner wordt dat hun ontwikkeling wordt beïnvloed door gezondheids- of omgevingsfactoren. Het betekent echter ook dat het moeilijk kan zijn om eventuele problemen die de gezondheid van de teelballen aantasten medisch te behandelen. Het betekent ook dat het waarschijnlijk erg moeilijk zal zijn om een ​​medisch gebaseerde anticonceptie voor mannen te ontwikkelen.BB

Functie

De teelballen hebben twee primaire functies. De eerste functie van de teelballen is het produceren van testosteron. Testosteron is een steroïde hormoon dat verantwoordelijk is voor de seksuele differentiatie van de man. Het is belangrijk voor de prenatale ontwikkeling. Het reguleert ook de ontwikkeling van primaire en secundaire geslachtskenmerken, zoals penisgrootte en borsthaar.BDaarnaast draagt ​​testosteron bij aan de groeispurt die mannen ervaren tijdens de puberteit, bot- en spiergroei en de vorming van bloedcellen.

De tweede functie van de teelballen is het produceren van sperma. Sperma ontwikkelt zich in het netwerk van tubuli seminiferi die een groot deel van de testikels vormen. In tegenstelling tot vrouwen, die een beperkt aantal kiemcellen hebben die gedurende hun hele leven in eieren kunnen veranderen, kunnen mannen elke dag miljoenen en miljoenen sperma maken. Het duurt dan enkele maanden voordat het sperma voldoende rijp is om functioneel te zijn bij de ejaculatie. Deze rijping begint in de teelballen, maar vindt meestal plaats in de bijbal.

Bijbehorende voorwaarden

Zoals hierboven vermeld, zijn cryptorchisme, of niet-ingedaalde testikels, een relatief veel voorkomende aangeboren aandoening. Hoewel de aangedane testikel(s) vanzelf kunnen afdalen, blijven ze het risico lopen terug te stijgen in de buik. Dit geldt zelfs als een orchiopexy-operatie wordt uitgevoerd, die wordt gebruikt om de zaadbal in het scrotum te verplaatsen. Mannen met cryptorchisme lopen een verhoogd risico op vruchtbaarheidsproblemen en zaadbalkanker.

Retractiele teelballen zijn teelballen die heen en weer bewegen van het scrotum naar de buik. Zolang de testikels het grootste deel van hun tijd in het scrotum doorbrengen, wordt dit niet noodzakelijk als problematisch beschouwd als niet-ingedaalde testikels. Als een man echter vruchtbaarheidsproblemen heeft en/of de testikels zich meestal in de buik bevinden, kan een orchiopexie-operatie worden gebruikt om de testikels permanent in het scrotum te verplaatsen.

Varicocele is een andere veelvoorkomende aandoening die de teelballen aantast. Het gaat om een ​​abnormale verwijding, of toename in grootte, van de testiculaire bloedvaten en/of abnormaal verdraaide bloedvaten. Tot 15 procent van de mannen in de totale bevolking en meer dan een derde van de mannen met primaire onvruchtbaarheid ervaart varicocele. Varicocele wordt meestal ontdekt tijdens de puberteit of later, en men denkt dat ze zich pas in de puberteit ontwikkelen. Vanwege anatomische verschillen komen ze vaker voor aan de linkerkant van het lichaam dan aan de rechterkant.

Testiculaire torsie treedt op wanneer de zaadbal in het scrotum roteert en de bloedtoevoer afsnijdt. De symptomen van testiculaire torsie omvatten pijn en zwelling van het scrotum, en deze symptomen moeten onmiddellijk aan een arts worden gemeld. Testiculaire torsie is zeldzaam en wordt meestal ook gecorrigeerd via orchiopexy.

Orchitis verwijst naar een ontsteking van de teelballen. Het is vaak een reactie op een infectie. Bij jonge, seksueel actieve volwassenen is dit meestal te wijten aan de seksueel overdraagbare aandoeningen chlamydia en gonorroe. Bij mannen van andere leeftijdsgroepen kunnen andere bacteriën en virussen verantwoordelijk zijn. Hoewel orchitis pijnlijk kan zijn, neemt de pijn meestal langzaam toe in plaats van plotseling op te komen, zoals bij testiculaire torsie.

Testiculaire kanker treft jaarlijks duizenden mannen in de Verenigde Staten. Gelukkig is het zeer goed te genezen en zijn de sterftecijfers laag. In tegenstelling tot veel andere vormen van kanker komen teelbalkankers echter vaker voor bij jongere mannen. Behandeling kan mogelijk een aanzienlijke invloed hebben op de vruchtbaarheid en de kwaliteit van leven. Daarom is het belangrijk om de mogelijkheden te bespreken met een arts die goed bekend is met de ziekte.

testen

Echografie is de meest gebruikte techniek om de teelballen te onderzoeken. Deze test gebruikt geluidsgolven om in het scrotum te kijken naar eventuele afwijkingen in de teelballen. Het kan ook worden gebruikt om te bepalen of er een normale, gezonde doorbloeding is. Echografie wordt gebruikt bij de diagnose van een verscheidenheid aan testiculaire gezondheidsproblemen, waaronder testiculaire torsie, teelbalkanker en varicocele. Het is geen invasieve test en het mag niet pijnlijk zijn.

Lichamelijk onderzoek van de teelballen kan ook worden gebruikt om tumoren en andere afwijkingen van het orgaan op te sporen. Het is echter onduidelijk of het voor mannen gunstig is om regelmatig zelfonderzoeken van de testikels uit te voeren. Hoewel dit wordt aanbevolen door sommige professionele medische organisaties, zijn anderen het daar niet mee eens.BEr is geen consensus dat zelfonderzoeken nuttig zijn voor mannen met een laag risico op zaadbalkanker. Het is echter iets dat met uw arts moet worden besproken.

Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kan ook worden gebruikt om de teelballen te screenen. Het is de test bij uitstek voor het diagnosticeren van cryptorchisme bij zowel kinderen als volwassenen, omdat het beeldvorming van de buik mogelijk maakt. MRI van het scrotum kan ook worden gebruikt om soorten testiculaire laesies te karakteriseren, waaronder verschillende soorten zaadbalkanker. Het kan nuttig zijn in bepaalde gevallen van testiculaire trauma’s of acute problemen.BB