7 verrassende feiten over multiple sclerose

Multiple sclerose (MS) is een auto-immuunziekte. Auto-immuunziekten treden op wanneer het immuunsysteem per ongeluk gezonde cellen aanvalt, wat leidt tot schade in het aangetaste deel van het lichaam.

Bij MS valt het immuunsysteem de beschermende myelineschede aan die de zenuwvezels van het centrale zenuwstelsel (CZS) bedekt. Het CZS bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. Het is het deel van het lichaam dat de signalen verwerkt die van de hersenen naar alle andere delen van het lichaam gaan.

Bij mensen met MS beschadigt het immuunsysteem het ruggenmerg en de hersenen, waardoor het moeilijker wordt voor de hersenen om met de rest van het lichaam te communiceren. Verstoorde communicatie leidt tot symptomen zoals vermoeidheid, pijn, cognitieve en stemmingswisselingen en blaas- of darmstoornissen.

Hieronder volgen enkele andere interessante feiten over MS die u misschien niet kent.

Een “onzichtbare ziekte”

Onzichtbare ziekten (ook wel stille toestanden en handicaps genoemd) zijn op het eerste gezicht niet door andere mensen te zien. Mensen met een onzichtbare ziekte lijken misschien niet ziek, ook al hebben ze symptomen van een chronische ziekte. Deze symptomen kunnen zelfs slopend zijn.

MS kan worden beschouwd als een onzichtbare ziekte. De symptomen van de ziekte kunnen het dagelijkse leven van een persoon aanzienlijk beïnvloeden, maar deze impact is misschien niet meteen duidelijk voor anderen.

Volgens de National Multiple Sclerosis Society kan het hebben van symptomen die niet gemakkelijk door anderen worden gezien, een negatief effect hebben op iemands zelfvertrouwen en zijn relaties. Het kan mensen ook ontmoedigen om hulp te vragen wanneer ze die nodig hebben of om hulp te zoeken.

Komt vaker voor in koudere klimaten

Geografie is een omgevingsfactor die bijdraagt ​​aan de ontwikkeling en progressie van MS. Een recensie uit 2012, gepubliceerd in het International Journal of Molecular Sciences, keek naar verschillende delen van de wereld met een hogere prevalentie van MS en probeerde te bepalen wat deze plaatsen gemeen hebben.

Uit de studie bleek dat mensen die op hogere breedtegraden wonen – of delen van de wereld die verder van de evenaar liggen – meer MS hebben dan mensen die in andere delen van de wereld wonen. Voorbeelden van plaatsen met een hogere prevalentie van MS zijn Finland en Scandinavië.

Vitamine D kan helpen

Vitamine D speelt een rol bij de gezondheid van het immuunsysteem. Er wordt gedacht dat een tekort aan de voedingsstof het risico op het ontwikkelen van MS kan verhogen. Veranderingen in vitamine D-spiegels kunnen ook de activiteit van de ziekte beïnvloeden, wat betekent dat lage vitamine D-spiegels zowel het risico op het ontwikkelen van MS kunnen verhogen als het verloop van de ziekte kunnen beïnvloeden.

Studies hebben onderzocht of het verkrijgen van meer vitamine D via natuurlijke middelen (de zon) of suppletie mensen met MS zou kunnen helpen. Een studie uit 2018 wees uit dat mensen met MS die risico lopen op vitamine D-tekort baat kunnen hebben bij het nemen van supplementen van de voedingsstof.

Er is echter meer onderzoek nodig om te bepalen hoeveel voordeel het kan hebben om vitamine D te nemen als u MS heeft. De belangrijkste conclusie uit de onderzoeken is dat mensen met MS moeten proberen te voorkomen dat ze een tekort aan vitamine D krijgen.

De oorzaak is een mysterie

De oorzaak van MS is, net als veel andere auto-immuunziekten, niet bekend. Medische onderzoekers moeten er nog achter komen waarom het immuunsysteem gezonde cellen aanziet voor gevaarlijke en ze aanvalt.

Hoewel er enkele triggers van MS zijn geïdentificeerd, is de reden waarom MS zich ontwikkelt en vordert niet goed begrepen.

Genetica wordt beschouwd als een risicofactor voor MS. Onderzoek heeft andere mogelijke bijdragen aan het ontstaan ​​van MS geïdentificeerd, waaronder vitamine D-tekort, het seizoen waarin een persoon wordt geboren, virale infecties zoals Epstein-Barr en het roken van tabak.

Zwangerschap kan de symptomen verlichten

Volgens de National Multiple Sclerosis Society kunnen de symptomen afnemen wanneer een persoon met MS zwanger wordt. Veranderingen in het lichaam die plaatsvinden tijdens het tweede en derde trimester van de zwangerschap kunnen leiden tot minder algehele ontsteking, wat de symptomen van een persoon kan verlichten en zelfs tot minder opflakkeringen kan leiden.

Er wordt gedacht dat MS-symptomen direct na de zwangerschap zullen oplaaien. Recent onderzoek heeft echter aangetoond dat dit misschien niet waar is. MS-opflakkeringen eb en vloed sporadisch, en er is geen bewijs dat een persoon meer kans heeft op een opflakkering postpartum dan op enig ander moment in de loop van hun ziekte.

Het komt vaker voor bij vrouwen

Elke persoon kan MS hebben, maar vrouwen hebben vier keer meer kans om de aandoening te ontwikkelen dan mannen. Onderzoek heeft gesuggereerd dat verschillen in de hersenen van mannen en vrouwen hun risico op MS kunnen beïnvloeden.

Een studie in 2014 keek naar de niveaus van een type bloedvatreceptoreiwit dat bekend staat als S1PR2 en ontdekte dat vrouwen hogere niveaus van het specifieke eiwit hadden dan mannen. Het eiwit werd ook in grotere hoeveelheden aangetroffen in de hersengebieden die door MS zijn beschadigd.

De reden dat dit specifieke receptoreiwit interessant was voor onderzoekers, is dat het bepaalt hoeveel immuuncellen (die het lichaam helpen bij het afweren van infectie en ziekte) door bloedvaten kunnen gaan en in de hersenen terecht kunnen komen. Wanneer de immuuncellen in de hersenen komen, veroorzaken ze een ontsteking, wat op zijn beurt leidt tot de ontwikkeling van MS.

1 op de 5 nieuwe patiënten krijgt een verkeerde diagnose

Het komt vrij vaak voor dat MS een verkeerde diagnose krijgt. Ongeveer 18% van de MS-gevallen wordt uiteindelijk geclassificeerd als een verkeerde diagnose. Meestal wordt MS gediagnosticeerd met behulp van de McDonald-criteria, een reeks diagnostische criteria die zijn ontworpen om te bepalen of een persoon de veelbetekenende tekenen van de ziekte vertoont.

MS kan moeilijk te diagnosticeren zijn omdat het niet-specifieke symptomen heeft die niet noodzakelijkerwijs op dezelfde manier voorkomen bij elke persoon met de aandoening. Het is bijvoorbeeld typisch voor MS-patiënten om discrete neurologische symptomen te hebben die snel opkomen, verdwijnen (oplossen) en maanden of jaren later weer terugkomen.

Er is veel dat we nog steeds niet begrijpen over multiple sclerose. We weten dat bepaalde factoren kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van ziekten en dat er enkele effectieve manieren zijn om deze te behandelen. In sommige gevallen kan de progressie van de ziekte worden vertraagd en kunnen mensen hun symptomen effectief beheersen.