Oorzaken van schouder- en armpijn (niet als gevolg van letsel)

Schouder- en armpijn kan om verschillende redenen optreden, zelfs als er geen specifiek letsel is. Deze aandoening komt vaak voort uit onderliggende medische problemen of herhaalde belasting die de spieren, pezen, gewrichten of zenuwen in de schouder en arm aantast. De pijn zal moeilijkheden veroorzaken bij het bewegen en bij dagelijkse activiteiten.

Veel voorkomende oorzaken van schouder- en armpijn (niet als gevolg van letsel)

1. Peesontsteking van de rotatorenmanchet

Rotator cuff tendinitis treedt op wanneer de pezen van de rotator cuff ontstoken of geïrriteerd raken. De rotator cuff bestaat uit vier spieren en hun pezen die zorgen voor stabiliteit en beweging van de schouder. Overmatig gebruik, repetitieve bewegingen of veroudering kunnen leiden tot microscheurtjes in de pezen, waardoor ontstekingen en pijn ontstaan.

Diagnose

Een arts zal symptomen beoordelen zoals doffe, pijnlijke pijn in de schouder die verergert bij armbewegingen. Beeldvormende onderzoeken, zoals een MRI of echografie, kunnen ontstekingen of kleine scheurtjes in de pezen bevestigen. Lichamelijke onderzoeken, zoals de impingement-test van Neer, kunnen ook worden gebruikt.

Behandeling van tendinitis van de rotator cuff

– Aanpassing van rust en activiteit: het verminderen van activiteiten die de schouder verergeren, helpt de pezen genezen.

– Fysiotherapie: versterkende oefeningen richten zich op de rotator cuff en schouderspieren om de mobiliteit te herstellen.

– Medicijnen: Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) verlichten pijn en ontstekingen.

– Steroïdinjecties: In ernstige gevallen kunnen corticosteroïde-injecties de ontsteking verminderen.

2. Frozen shoulder (adhesieve capsulitis)

Frozen shoulder ontstaat wanneer het schouderkapsel dikker en strakker wordt, waardoor de beweging wordt beperkt. De exacte oorzaak is onbekend, maar deze aandoening treedt vaak op na langdurige immobiliteit als gevolg van andere aandoeningen of operaties. Deze aandoening komt vaker voor bij personen van 40 tot 60 jaar en bij mensen met diabetes of schildklieraandoeningen.

Diagnose

Om een ​​frozen shoulder (adhesieve capsulitis) te diagnosticeren, zal de arts uw symptomen bespreken en uw medische geschiedenis beoordelen. De arts zal ook een lichamelijk onderzoek van uw armen en schouders uitvoeren. De arts zal:

• Beweeg uw schouder in alle richtingen om uw bewegingsbereik te controleren en of er pijn is bij het bewegen. Dit type onderzoek, waarbij de arts uw arm beweegt, wordt het bepalen van uw ‘passieve bewegingsbereik’ genoemd.
• Kijk hoe u uw schouder beweegt om uw ‘actieve bewegingsbereik’ te zien.
• Vergelijk de twee soorten bewegingen. Mensen met een frozen shoulder hebben een beperkt bereik van zowel actieve als passieve bewegingen.

De arts zal waarschijnlijk röntgenfoto's van de schouder bestellen om er zeker van te zijn dat de oorzaak van uw symptomen niet te wijten is aan een ander probleem met uw schouder, zoals artritis. Normaal gesproken heb je geen geavanceerde beeldvormingstests nodig, zoals magnetische resonantie beeldvorming (MRI) en echografie om een ​​frozen shoulder te diagnosticeren. Maar de arts kan deze beeldvormende tests aanvragen om andere problemen op te sporen, zoals een scheur in de rotator cuff.

Behandeling van frozen shoulder (adhesieve capsulitis)

– Fysiotherapie: Rek- en versterkingsoefeningen zijn belangrijk voor het herstel van de schoudermobiliteit.

– Medicijnen: NSAID’s helpen pijn in de vroege stadia te beheersen.

– Steroïdinjecties: Corticosteroïden kunnen ontstekingen verminderen en de beweging verbeteren.

– Manipulatie onder narcose: In ernstige gevallen kan de schouder worden gemanipuleerd om verklevingen te verbreken terwijl de patiënt onder sedatie is.

3. Cervicale radiculopathie (beknelde zenuw)

Cervicale radiculopathie treedt op wanneer een zenuw in de nek samengedrukt of geïrriteerd raakt, vaak als gevolg van hernia's, sporen van botten of degeneratieve veranderingen in de cervicale wervelkolom. Deze aandoening kan leiden tot pijn die uitstraalt naar de schouder, arm of zelfs de hand.

Diagnose

Symptomen zijn onder meer scherpe pijn, tintelend gevoel, gevoelloosheid of zwakte in de arm. De diagnose wordt uitgevoerd met:

• Neurologisch onderzoek: tests voor spierkracht, reflexen en gevoel.
• Beeldvormende onderzoeken: MRI- of CT-scans onthullen zenuwcompressie.
• Elektromyografie (EMG): meet de zenuw- en spierfunctie.

Behandeling van cervicale radiculopathie

– Conservatieve zorg: Rust, fysiotherapie en NSAID’s zijn de eerstelijnsbehandelingen.

– Epidurale steroïde-injecties: steroïde-injectie kan ontstekingen rond de zenuw verlichten.

– Chirurgische interventie: In gevallen van ernstige zenuwcompressie kan een operatie zoals discectomie of foraminotomie nodig zijn.

4. Bursitis

Bursitis komt vaak voor in de schouder als gevolg van repetitieve bewegingen of druk. Veroudering, reumatoïde artritis en infecties zijn vaak voorkomende factoren.

Diagnose

Symptomen zijn onder meer zwelling en pijn die verergeren bij beweging. De diagnose wordt uitgevoerd met:

• Lichamelijk onderzoek: controleren op zwelling en verminderd bewegingsbereik.
• Beeldvormingstests: Echografie of MRI kan slijmbeursontsteking bevestigen.
• Aspiratie: In sommige gevallen kan vloeistof uit de slijmbeurzen worden gehaald om infectie uit te sluiten.

Behandeling van slijmbeursontsteking:

– Rust- en ijstoepassing: helpt zwelling en pijn te verminderen.

– NSAID's: Beheer ontstekingen effectief.

– Fysiotherapie: Verbetert de gewrichtsfunctie.

– Aspiratie of injecties met corticosteroïden: in gevallen van ernstige ontsteking.

5. Thoracic outlet-syndroom

Thoracic outlet-syndroom treedt op wanneer bloedvaten of zenuwen in de thoracale uitlaat (de ruimte tussen het sleutelbeen en de eerste rib) worden samengedrukt. Oorzaken zijn onder meer een slechte houding, repetitieve armbewegingen of anatomische afwijkingen. Thoracic outlet-syndroom kan leiden tot pijn, gevoelloosheid en zwakte in de schouder en arm.

Diagnose

Artsen beoordelen symptomen zoals pijnlijke pijn, tintelend gevoel of verkleuring in de arm. Tests omvatten:

• Lichamelijk onderzoek: controleren op polsveranderingen bij het bewegen van de arm.
• Beeldvormende onderzoeken: röntgenfoto's of MRI's om compressie te identificeren.
• Elektrodiagnostische tests: Beoordeel de zenuwfunctie.

Behandeling van het thoracic outlet-syndroom

– Houdingscorrectie: het verbeteren van de houding vermindert de compressie.

– Fysiotherapie: richt zich op het strekken en versterken van de schouder- en nekspieren.

– Chirurgie: In ernstige gevallen kan een decompressieoperatie nodig zijn.

6. Artritis

Artrose of reumatoïde artritis kan het schoudergewricht aantasten en pijn en gewrichtsstijfheid veroorzaken. Artrose is het gevolg van slijtage van het kraakbeen, terwijl reumatoïde artritis een auto-immuunziekte is die leidt tot gewrichtsontsteking.

Diagnose

Symptomen zijn onder meer gewrichtspijn, zwelling van de gewrichten en verminderde beweging. Diagnostische methoden omvatten:

• Röntgenfoto's: onthullen vernauwing van de gewrichtsspleet en botveranderingen.
• Bloedonderzoek: Identificeer markers van reumatoïde artritis, zoals reumatoïde factor (RF) en anti-CCP-antilichamen.
• MRI: Biedt gedetailleerde beelden van gewrichtsstructuren.

Behandeling van artritis

– Medicijnen: NSAID’s, corticosteroïden of ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen (DMARD’s) voor RA.

– Fysiotherapie: Behoudt de beweeglijkheid van de gewrichten.

– Chirurgie: In gevorderde gevallen kan gewrichtsvervanging noodzakelijk zijn.

7. Perifere neuropathie

Perifere neuropathie is de schade aan perifere zenuwen, vaak veroorzaakt door diabetes, vitaminetekorten of alcoholmisbruik. Symptomen zijn onder meer brandende pijn, gevoelloosheid of tintelend gevoel in de armen.

Diagnose

Tests voor diagnose omvatten:

• Zenuwgeleidingsstudies: Beoordeel elektrische signalen in zenuwen.
• Bloedonderzoek: Controleer op onderliggende oorzaken zoals diabetes of vitaminetekorten.
• Biopsie: In zeldzame gevallen kan een zenuwbiopsie worden uitgevoerd.

Behandeling van perifere neuropathie

– Behandeling van de onderliggende oorzaak: diabetes onder controle houden of vitaminetekorten behandelen.

– Medicijnen: Anticonvulsiva of antidepressiva kunnen neuropathische pijn behandelen.

– Veranderingen in levensstijl: voeg een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging toe.

Schouder- en armpijn zonder letsel kan het gevolg zijn van verschillende aandoeningen. Veel voorkomende behandelingen zijn rust- en activiteitsaanpassing, vrij verkrijgbare pijnstillers, fysiotherapie en ijs- of warmtetherapie. Maar deze aandoening kan soms ernstig zijn, vooral als deze aanhoudt of verergert. Het is belangrijk om een ​​zorgverlener te raadplegen om onderliggende aandoeningen zoals artritis, bursitis of zelfs hartproblemen uit te sluiten.