Autisme is een ‘spectrumstoornis’, wat betekent dat de diagnose een breed scala aan milde, matige of ernstige symptomen omvat. Ondanks de nuances die bij de stoornis zijn betrokken, krijgt iedereen met symptomen van autisme dezelfde diagnose van autismespectrumstoornis (ASS). Dit is het geval sinds 2013, toen de vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) werd gepubliceerd.BB
Daarvoor erkende de DSM-IV vijf verschillende autismespectrumdiagnoses, waaronder het syndroom van Asperger, pervasieve ontwikkelingsstoornis, pervasieve ontwikkelingsstoornis niet anderszins gespecificeerd (PDD-NOS), Rett-syndroom en desintegratiestoornis bij kinderen.BB
Hoewel ASS wordt gebruikt als de officiële diagnose, maar ook voor het coderen van verzekeringen, kunnen zorgverleners nog steeds een van de eerder erkende diagnoses gebruiken in de medische dossiers van een patiënt.
Hier is een uitleg van wat deze verouderde diagnoses betekenden en hoe hun specifieke symptomen worden verklaard binnen de bredere ASS-diagnose.
Om de alomvattende diagnose van ASS te helpen verfijnen, identificeert de DSM-5 drie niveaus van de stoornis. Degenen met niveau 1 functioneren het best, waarbij niveau 2 en 3 respectievelijk matige en ernstige tekortkomingen in het functioneren aangeven.
Het syndroom van Asperger
Het Asperger-syndroom was de diagnose die werd gesteld aan mensen aan de hoogst functionerende kant van het autismespectrum. Volgens de DSM-5 zou iemand met symptomen die overeenkomen met de diagnose Asperger de diagnose ASS van niveau 1 krijgen.
Kinderen met deze diagnose ontwikkelen taalvaardigheden op dezelfde tijdlijn als zich normaal ontwikkelende kinderen, maar hebben moeite met gepaste sociale communicatie; deze problemen worden duidelijker naarmate ze ouder worden en de sociale verwachtingen toenemen. Kinderen met ASS hebben ook vaak zintuiglijke problemen.
Veel mensen in de autismegemeenschap blijven zich identificeren met het Asperger-syndroom vanwege het nut ervan bij het beschrijven van een zeer specifieke groep mensen.BB
Pervasieve ontwikkelingsstoornis (PDD)
Pervasieve ontwikkelingsstoornis (PDD) was een algemene term die een groep stoornissen in de ontwikkeling van socialisatie en communicatie beschreef; PDD omvatte de andere diagnoses die in dit artikel worden besproken. Als zodanig was het ongeveer gelijk aan een autismespectrumstoornis en de DSM-5 verving PDD door ASS. Met andere woorden, PDD omvatte, net als ASS, een reeks taal-, sociale en gedragsverschillen, variërend van mild tot ernstig.BB
Desintegratiestoornis bij kinderen
De diagnose desintegratiestoornis bij kinderen (CDD) werd gegeven aan kinderen met een zeldzame, laat optredende vorm van ernstig autisme. Met behulp van DSM-5-terminologie zou CDD worden beschouwd als ‘laagfunctionerend autisme’ of ASS-niveau 3.
Hoewel ASS van niveau 3 van toepassing is op alle kinderen met ernstige achterstanden in taal (waaronder volledig non-verbaal zijn), sociale functies en soms motorische vaardigheden, werd CDD gebruikt om een specifieke groep kinderen te beschrijven die zich normaal ontwikkelde tot ongeveer 3 jaar en daarna – soms plotseling – verloor de meeste of al die verworven vaardigheden en vaardigheden.BB
Pervasieve ontwikkelingsstoornis niet anders gespecificeerd (PDD-NOS)
Pervasieve ontwikkelingsstoornis niet anderszins gespecificeerd (PDD-NOS) beschreef kinderen die niet volledig voldeden aan de criteria voor andere specifieke autismediagnoses (zoals het Asperger-syndroom) maar toch enkele symptomen van autisme hadden. In wezen was PDD-NOS een “catchall” -term voor aandoeningen met autisme-achtige symptomen die niet voldeden aan de volledige criteria voor een andere diagnose.
Omdat er geen gemakkelijke manier was om de symptomen van PDD-NOS te definiëren, die kunnen variëren van zeer mild tot zeer ernstig, bestaat de diagnostische categorie niet meer, hoewel een nieuwe diagnose geïntroduceerd in de DSM-5, sociale (pragmatische) communicatiestoornis, kan een vergelijkbare verzamelcategorie worden.
Rett-syndroom
Het Rett-syndroom is een genetische aandoening die vooral meisjes treft.B Omdat het syndroom symptomen van autisme kan omvatten, werd het opgenomen in de DSM-IV. De DSM-5 herkent het Rett-syndroom niet meer. Het is slechts een van de voormalige autismespectrumstoornissen die kan worden gediagnosticeerd met behulp van een bloedtest, daarom wordt het als een lichamelijke aandoening beschouwd.BB
Kinderen met het Rett-syndroom ontwikkelen tal van lichamelijke symptomen, zoals toevallen, en een ernstig onvermogen om hun handen nuttig te gebruiken.
Discussion about this post