Wat veroorzaakt ophoping van vocht in het oor?

Sereuze middenoorontsteking (SOM) is een ophoping van vocht achter het trommelvlies. Het is ook bekend als otitis media met effusie (OME). Het gebeurt wanneer de gehoorbuis wordt geblokkeerd.

De gehoorbuis is ook bekend als de Eustachius buis. Het zorgt ervoor dat vloeistof uit het oor naar de achterkant van de keel kan lopen. Als de stroom wordt geblokkeerd, kan vloeistof worden opgesloten in de ruimte van het middenoor. Deze vloeistof wordt effusie genoemd.

Oorinfecties, verkoudheid en allergieën kunnen allemaal ontstekingen of slijmvliezen veroorzaken om de gehoorbuis te blokkeren.

In dit artikel wordt uitgelegd wat er nog meer vochtophoping kan veroorzaken, hoe u dit kunt voorkomen en hoe u de aandoening kunt diagnosticeren en behandelen.

Oorzaken

Iedereen kan vocht in zijn oren krijgen. Het komt veel vaker voor bij kinderen omdat hun gehoorbuizen kleiner zijn. In de oren van een kind lopen de buisjes ook meer horizontaal dan in een volwassen oor.

Vocht in de oren wordt veroorzaakt door een of andere vorm van disfunctie van de gehoorbuis. Veelvoorkomende oorzaken zijn:

• allergieën
• Congestie door een verkoudheidsvirus, infectie of zelfs zwangerschap
• Vergroot sinusweefsel, neuspoliepen, amandelen, adenoïden of andere gezwellen die de gehoorbuis blokkeren (meestal veroorzaakt door chronische sinusitis)
• Chemische irriterende stoffen zoals sigarettenrook
• Schade door bestraling voor hoofd-halskanker
• Operaties die dwars door de gehoorbuis snijden (zeldzaam)

• Barotrauma aan de oren (snelle veranderingen in de luchtdruk om je heen, zoals wanneer je in een vliegtuig vliegt of aan het duiken bent)

• Orale verschillen die kunnen optreden bij het syndroom van Down of een gespleten gehemelte

Symptomen

De symptomen variëren in ernst van persoon tot persoon. Kleine kinderen hebben mogelijk geen symptomen of kunnen deze niet uiten. Als de oorpijn van het kind niet ernstig is, merken verzorgers het probleem misschien niet eens op.

Voor volwassenen kan pijn subtiel, constant of zelfs slopend zijn. Als u eerder vocht in uw oor heeft gehad, kunt u misschien zien dat het weer is opgebouwd en dat u behandeling nodig heeft.

Symptomen van vocht in de oren kunnen zijn:

• Oorpijn
• Het gevoel hebben dat de oren “verstopt” zijn
• Toenemende oorpijn bij het veranderen van hoogte en het niet kunnen “knallen” van de oren
• Tinnitus (oorsuizen)
• Gehoorverlies of het gevoel dat geluiden gedempt worden
• Een vol gevoel in de oren
• Evenwichtsverlies of duizeligheid (zeldzaam)
• Gedragsproblemen
• Slechte schoolprestaties gerelateerd aan gehoorverlies

Sommige aandoeningen veroorzaken vergelijkbare symptomen als vocht in het oor. Sommige kunnen tegelijkertijd met vocht in het oor aanwezig zijn, waaronder:

• Middenoorontstekingen
• gehoorgang
• Oorbarotrauma
• Oorpijn

Diagnose

Omdat OME niet altijd symptomen vertoont, wordt het vaak niet gediagnosticeerd. Als uw kind symptomen van vocht in het oor heeft, kunt u het het beste naar een zorgverlener, kinderarts of een KNO-arts (oor, neus, keel specialist of KNO).

Een specialist heeft wellicht betere diagnostische apparatuur. Nog belangrijker is dat hun ervaring hen in staat stelt om subtiele aanwijzingen te herkennen die kunnen betekenen dat er vloeistof in het oor zit.

Otoscoop examen

De beste methode voor het diagnosticeren van deze aandoening is een ooronderzoek met behulp van een handheld-tool genaamd een otoscoop of otomicroscoop. Otoscopen komen vaker voor omdat ze minder duur zijn. Otomicroscopen kunnen een nauwkeurigere diagnose mogelijk maken.

Het controleren van het oor met een otoscoop is heel eenvoudig. De zorgverlener trekt het oor terug en brengt voorzichtig de punt van de otoscoop in. De scope brengt het trommelvlies in beeld. Ervaren artsen kunnen een luchtbel of vloeistofniveau achter het trommelvlies zien. Ze kunnen ook zien dat het trommelvlies niet beweegt zoals het zou moeten.

Soms is het enige dat op vocht in het oor wijst, een lichte terugtrekking van het trommelvlies of een enigszins abnormale kleur. Daarom is er een bekwame arts nodig om de aandoening te diagnosticeren.

Tympanometrie examen

Vocht in het oor kan worden bevestigd door een andere test genaamd tympanometrie. Deze test is vergelijkbaar met een otoscooponderzoek, maar de zorgverlener gebruikt een hulpmiddel dat een speculum wordt genoemd. Het wordt in de buitenste gehoorgang geplaatst. Het is belangrijk om tijdens deze test heel stil te blijven en indien mogelijk te voorkomen dat u spreekt of slikt.

Het instrument meet de druk in het oor en genereert vervolgens een toon. Het trommelvlies (trommelvlies) reflecteert een deel van het geluid terug in de tympanometer. Als er vocht in het oor zit, zal het trommelvlies verstijven en een abnormale hoeveelheid geluid weerkaatsen.

Behandeling

Mogelijk heeft u geen behandeling nodig voor vocht in de oren. De vloeistof loopt meestal binnen een paar weken vanzelf weg. Als dit niet het geval is, is de behandeling afhankelijk van verschillende factoren.

• Als de vloeistof zes weken aanwezig is, kan de behandeling een gehoortest, een antibioticakuur of verdere observatie omvatten.
• Als de vloeistof na 12 weken aanwezig is, moet u een gehoortest ondergaan. Als er sprake is van aanzienlijk gehoorverlies, kan een zorgverlener antibiotica overwegen of buisjes in de oren plaatsen.
• Als de vloeistof na vier tot zes maanden nog steeds aanwezig is, moet u mogelijk operatief buisjes in uw oren laten plaatsen, zelfs als u niet veel gehoorverlies heeft.
• Als uw adenoïden zo groot zijn dat ze uw gehoorbuizen blokkeren, moeten ze mogelijk worden verwijderd.

U kunt vocht in uw oren hebben met of zonder een actieve infectie. Als u geen oorontsteking heeft, zal uw zorgverlener geen antibiotica voorschrijven. Antihistaminica kunnen helpen voorkomen dat allergiesymptomen en chronische sinusitis uw oren verstoppen, maar ze zullen uw oren niet noodzakelijkerwijs ontdoen van vocht dat al aanwezig is.

Kinderen met een hoger risico op complicaties, inclusief kinderen met ontwikkelingsachterstanden, hebben mogelijk een eerdere behandeling nodig. Als uw kind geen behandeling nodig heeft, is het misschien het beste om de symptomen te beheersen en te wachten tot de vloeistof vanzelf oplost. Of een kind nu wel of niet geopereerd wordt, deze aandoening verdwijnt meestal volledig.

preventie

Deze stappen kunnen helpen om vocht in het oor te voorkomen:

• Vermijd sigarettenrook.
• Vermijd allergenen (stoffen die uw allergieën veroorzaken).
• Als uw kind in de kinderopvang zit, overweeg dan om over te stappen naar een kleinere kinderopvang als oorvocht een veel voorkomend probleem is.
• Was regelmatig uw handen en het speelgoed van uw kind.
• Vermijd overmatig gebruik van antibiotica.
• Overweeg indien mogelijk borstvoeding te geven, al is het maar voor een paar weken. Baby’s die borstvoeding krijgen, worden minder vaak ziek en hebben zelfs jaren later minder kans op oorontstekingen.
• Blijf op de hoogte van vaccins. Het pneumokokkenvaccin (Prevnar) helpt de meest voorkomende oorontstekingen te voorkomen. Het griepvaccin kan ook helpen.

Overzicht

Otitis media met effusie is de medische term voor vochtophoping achter het trommelvlies. Het gebeurt omdat iets – een ontsteking, slijmvlies, een groei of een structureel probleem – de afvoer van vloeistof uit uw gehoorbuis blokkeert.

U kunt al dan niet symptomen hebben. Als u dat doet, kunt u pijn voelen of veranderingen opmerken in hoe dingen klinken. Vaak verdwijnt vocht in het oor geleidelijk vanzelf. Als u een infectie heeft, heeft u mogelijk antibiotica nodig. Als het probleem aanhoudt, moet u mogelijk een operatie ondergaan om de vloeistof af te voeren.

Eenvoudige strategieën kunnen vochtophoping helpen voorkomen: Vermijd irriterende stoffen en allergenen. Was je handen. Houd speelgoed en speelplekken schoon. En zorg ervoor dat u alle aanbevolen vaccins krijgt.

Vocht in het oor is een veelvoorkomend probleem, vooral bij jonge kinderen. Of u nu een volwassene of een kind bent, de vloeistof in uw oor zal waarschijnlijk verdwijnen zonder behandeling.

Als uw symptomen langer dan zes weken aanhouden of significante symptomen veroorzaken, moet u een zorgverlener raadplegen. Onbehandelde vloeistof in het oor kan van invloed zijn op uw kwaliteit van leven en prestaties op school of op het werk.