Wat is identiteitsstoornis?

Identiteitsverstoring wordt gebruikt om een ​​inconsistent of onsamenhangend zelfgevoel te beschrijven. Het wordt geassocieerd met borderline persoonlijkheidsstoornis, aangezien identiteitsstoornis een van de criteria voor de aandoening is.

Identiteitsstoornis manifesteert zich vaak als consistente en opmerkelijke veranderingen in iemands overtuigingen, waarden en gedragingen die een significante invloed hebben op hun leven, zoals moeilijkheden bij het behouden van banen of relaties.

Onderzoek naar identiteitsverstoring is aan de gang. Er is meer onderzoek nodig om de complexiteit te ontrafelen van hoe identiteitsstoornissen worden geïnterpreteerd en verbonden met persoonlijkheidsstoornissen.

Definitie

Identiteitsverstoring wordt door de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) gedefinieerd als “duidelijk en aanhoudend onstabiel zelfbeeld of zelfgevoel”. Dit kan zich uiten als dramatische, merkbare veranderingen in het zelfbeeld, uitgedrukt door veranderende doelen, waarden en ambities.

Identiteitsstoornis is een van de negen criteria voor het diagnosticeren van borderline persoonlijkheidsstoornis. Er zijn echter nog enkele hiaten in de manier waarop identiteitsstoornis wordt gedefinieerd en hoe deze bij mensen varieert.

Symptomen

Identiteitsverstoring is moeilijk te definiëren omdat een zelfgevoel en identiteit op zichzelf complex zijn. Met andere woorden, wat het betekent om een ​​’instabiel zelfbeeld’ te hebben, kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Sommige tekenen kunnen echter wijzen op identiteitsstoornissen, zoals:

• Tegenstrijdige overtuigingen, gedachten en gedragingen
• Veranderingen in waarden
• Gebrek aan toewijding (bijvoorbeeld voor banen of waarden)
• Gevoelens van leegte
• Een pijnlijk gebrek aan consistentie in het zelf voelen
• Rolabsorptie (dwz zichzelf definiëren in termen van een enkele rol en het gevoel hebben altijd een rol te spelen)

Natuurlijk is het normaal om gedurende het hele leven veranderende overtuigingen, gedragingen en verplichtingen te hebben. Wat identiteitsstoornis onderscheidt, is dat het zich manifesteert als een zeer merkbaar en consistent patroon van instabiliteit in iemands zelfgevoel, en het heeft een aanzienlijke invloed op iemands leven, inclusief hun richting in het leven of het ontbreken daarvan.

In een casestudy van iemand met identiteitsstoornissen merkten onderzoekers bijvoorbeeld op dat hun identiteitsproblemen hun interpersoonlijke relaties en onderwijscarrière beïnvloedden.

Oorzaken

Onderzoek naar hoe identiteitsverstoring tot stand komt is aan de gang. Er is geen bekende oorzaak van identiteitsstoornis zelf. Identiteitsstoornis is echter een van de criteria voor het diagnosticeren van borderline persoonlijkheidsstoornis, en geen van de andere persoonlijkheidsstoornissen deelt hetzelfde criterium.

Dit suggereert dat identiteitsverstoring een belangrijk symptoom is van borderline persoonlijkheidsstoornis, hoewel het onduidelijk is of identiteitsverstoring op zichzelf kan bestaan. Het is dus moeilijk te ontleden wat de identiteitsstoornis precies veroorzaakt.

Het kan zijn dat de belangrijkste componenten van een borderline-persoonlijkheidsstoornis, zoals emotionele instabiliteit, die op zichzelf kan leiden tot onstabiele stemmingen, gedragingen en relaties, ervoor zorgen dat iemand worstelt met identiteit.

Als iemand bijvoorbeeld onstabiel gedrag en emoties ervaart, is het onderhouden van relaties en een dagelijkse routine (bijvoorbeeld een baan) moeilijk. Dit kan leiden tot een gevoel van onstabiel zelfbeeld, omdat interpersoonlijke relaties en verplichtingen van invloed zijn op hoe we onszelf zien.

Sommige oorzaken van borderline-persoonlijkheidsstoornis kunnen ook worden gedeeld in identiteitsstoornissen, aangezien de twee met elkaar verweven zijn. Oorzaken van borderline persoonlijkheidsstoornis zijn onder meer:

• Familiegeschiedenis
• Hersenfactoren (dwz veranderingen in delen van de hersenen die impulsen en emotionele regulatie beheersen)
• Omgevingsfactoren, culturele en sociale factoren (bijv. traumatische gebeurtenissen in het leven; onstabiele, invaliderende relaties; vijandige conflicten)

Over het algemeen is een exacte oorzaak van identiteitsstoornis niet goed begrepen, maar het feit dat het een belangrijk onderdeel is van borderline-persoonlijkheidsstoornis geeft een idee van hoe het komt. Meer onderzoek naar identiteitsverstoring zal helpen om de complexiteit van het concept te ontrafelen.

Behandeling

Aangezien identiteitsstoornis een belangrijk onderdeel is van borderline-persoonlijkheidsstoornis, kunnen sommige behandelingen voor borderline-persoonlijkheidsstoornissen ook werken voor identiteitsstoornissen, waaronder:

• Dialectische gedragstherapie
• Cognitieve gedragstherapie (CGT)
• medicatie

Het doel van dialectische gedragstherapie is om emotionele instabiliteit te verminderen door het concept van mindfulness te gebruiken. Werken aan emotionele regulatie kan iemand met identiteitsstoornissen helpen, omdat emotionele instabiliteit het moeilijker kan maken om een ​​stabiel zelfgevoel te behouden.

Cognitieve gedragstherapie kan nuttig zijn om identiteitsstoornissen te behandelen, omdat het zich richt op het veranderen van patronen van nutteloze gedachten en gedragingen.

Aangezien identiteitsstoornissen duidelijk tegenstrijdige gedachten en gedragingen met zich meebrengen, kan CGT iemand helpen de gedachten of het gedrag te identificeren en te veranderen die een onnauwkeurige perceptie van zichzelf en anderen veroorzaken. Dit kan het gemakkelijker maken om een ​​stabieler zelfbeeld te behouden en daardoor beter met anderen om te gaan.

Medicatie wordt meestal niet gebruikt om borderline-persoonlijkheidsstoornis te behandelen, omdat de voordelen onduidelijk zijn. Medicatie is dus mogelijk ook geen geschikte behandeling voor identiteitsstoornissen.

Een arts of specialist in de geestelijke gezondheidszorg kan echter medicijnen voorschrijven om te helpen bij bepaalde symptomen, zoals depressie en stemmingswisselingen (dwz emotionele instabiliteit).

Maatschappelijke betekenis

Iemand met persoonlijkheidsstoornissen kan een voortdurend veranderend zelfgevoel van binnen voelen. Anderen kunnen zien dat de persoon moeite heeft om relaties, banen of consistent gedrag te behouden vanwege hun moeilijkheid om identiteit te behouden.

Persoonlijkheidsstoornissen worden sterk gestigmatiseerd en identiteitsstoornissen vormen daarop geen uitzondering. Hoewel niet bekend is wat identiteitsverstoring precies veroorzaakt, kunnen sociale oorzaken, zoals verlating en ongeldige relaties, een rol spelen.

Daarom is het, net als bij veel psychische stoornissen, van cruciaal belang om rekening te houden met de externe factoren die iemands problemen kunnen veroorzaken om een ​​zelfgevoel te behouden, in plaats van aan te nemen dat er iets inherent mis is met de persoon. Net zoals identiteit persoonlijk is, is ze ook sociaal.

Overzicht

Identiteitsstoornis is een aanhoudend en merkbaar onstabiel zelfgevoel. Het is een diagnostisch criterium voor borderline persoonlijkheidsstoornis. Het kan leiden tot problemen bij het onderhouden van relaties, banen en een sociaal leven. Het kan worden behandeld met psychotherapie.

Het hebben van een identiteitsstoornis kan verontrustend zijn. Het kan het moeilijker maken om door het dagelijkse leven te gaan als je worstelt met het vasthouden aan een gevoel van eigenwaarde. Naast een interne strijd van tegenstrijdige waarden en gedragingen, kunnen relaties met anderen moeilijk vol te houden zijn, aangezien je relatie met jezelf altijd verandert.

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat een identiteitsstoornis een persoon niet definieert. Het kan een gevolg zijn van externe factoren en factoren buiten uw controle. Dus, hoewel het als een persoonlijk probleem kan aanvoelen, kan het niet worden toegeschreven aan de getroffen persoon.

Als u of iemand die u kent een identiteitsstoornis heeft, neem dan contact op met een arts of specialist in de geestelijke gezondheidszorg. Psychotherapie kan een effectief hulpmiddel zijn bij het helpen veranderen van nutteloze gedachten en gedragingen. Dat zou op zijn beurt kunnen helpen om het zelfgevoel te stabiliseren.

Veel Gestelde Vragen

Wat is een identiteitsstoornis?

Een identiteitsstoornis is een merkbaar en aanhoudend onstabiel zelfbeeld of zelfgevoel.

Waar is identiteitsstoornis een symptoom van?

Identiteitsstoornis kan een symptoom zijn van borderline persoonlijkheidsstoornis, omdat het een van de criteria is voor het diagnosticeren van de aandoening. Vanaf nu is het geen criterium voor een andere persoonlijkheidsstoornis, maar diagnostische criteria voor psychische aandoeningen veranderen wel.

Hoe voelt identiteitsstoornis aan?

Iemand met een identiteitsstoornis kan het gevoel hebben dat hij geen ‘ik/ik/mezelf’-gevoel heeft en kan gevoelens van leegte of een gebrek aan kernbestaan ​​hebben.

Een cruciaal aspect van identiteitsstoornis is het hebben van consistente en duidelijke veranderingen in waarden, overtuigingen en ambities die het dagelijks leven ernstig beïnvloeden, zoals moeite met het onderhouden van relaties of verplichtingen en het niet hebben van een gevoel van richting in het leven.

Gebeurt er bij een borderline persoonlijkheidsstoornis identiteitsstoornissen?

Ja. Identiteitsstoornis is een van de negen criteria voor het diagnosticeren van borderline persoonlijkheidsstoornis. Het is echter niet duidelijk dat identiteitsstoornis alleen wordt geassocieerd met borderline persoonlijkheidsstoornis; meer onderzoek nodig.