Warfarine Dosering

Als u bent behandeld voor diepe veneuze trombose, kunt u na het verlaten van het ziekenhuis ten minste drie maanden anticoagulantia of bloedverdunnende medicijnen, zoals warfarine, verwachten.

Diepe veneuze trombose (of diepe veneuze trombose) is een gevaarlijke aandoening waarbij uw lichaam een ​​stolsel vormt, meestal in het been, dat mogelijk kan afbreken en naar de longen kan reizen, waar het de bloedsomloop zal verstoppen. Deze dodelijke gebeurtenis staat bekend als longembolie.

Door de behandeling met anticoagulantia voort te zetten nadat u het ziekenhuis hebt verlaten, minimaliseert u het risico op het opnieuw vormen van dergelijke dodelijke bloedstolsels. Merk op dat antistollingstherapie niet alleen wordt gegeven bij diepe veneuze trombose. Als u bijvoorbeeld momenteel wordt behandeld voor een beroerte of een aandoening heeft die uw risico op bloedstolsels verhoogt (een hypercoaguleerbare aandoening), kunt u een levenslange antistollingstherapie verwachten.

Antistolling kan worden gehandhaafd door verschillende medicijnen, waaronder heparine met een laag molecuulgewicht (subcutane injectie), fondaparinux (subcutane injectie) of orale Xa-remmers zoals dabigatran.

In dit artikel zullen we ons concentreren op warfarine (merknaam Coumadin), dat algemeen verkrijgbaar is als orale medicatie. Houd er bij het kiezen van een antistollingstherapie rekening mee dat er opties zijn en dat uw zorgverlener deze opties verder met u kan bespreken. Veel warfarineklinieken worden gerund door andere zorgverleners, zoals apothekers en verpleegkundigen.

Hoe warfarine werkt

Warfarine interfereert met de hepatische synthese van stollingsfactoren, die afhankelijk zijn van vitamine K. Het voorkomt het stollingsproces en de vorming van nieuwe stolsels. Totdat het tot rust komt en je er een tijdje mee bezig bent geweest, wordt warfarine gecombineerd met een parenteraal of injecteerbaar anticoagulans zoals Lovenox (enoxaparine-injectie).

Warfarine is beschikbaar in zowel orale als intraveneuze vormen – de meeste mensen nemen orale warfarine. Mensen beginnen de eerste dagen met ongeveer 5 milligram warfarine per dag. Uw dosis warfarine wordt vervolgens aangepast om de therapeutische INR-waarden (international normalized ratio), maatstaven voor de stollingsstatus, te handhaven. (De Warfarine Dosing-website biedt een gratis warfarine-dosiscalculator.)

Wie heeft hogere doses nodig?

Voor de volgende populaties kunnen hogere doses warfarine nodig zijn:

• Afrikaanse Amerikanen
• Mensen die zwaarlijvig zijn
• Mensen met hypothyreoïdie (traag werkende schildklier)
• Mensen die afhankelijk zijn van alcohol

Wie heeft lagere doses nodig?

Omgekeerd zouden de volgende populaties lagere doses warfarine moeten krijgen:

• Oudere volwassenen
• Mensen van Aziatische afkomst
• Mensen met hyperthyreoïdie (overactieve schildklier) aandoeningen
• Mensen met hartfalen
• Mensen met een leverziekte
• Iedereen met een voorgeschiedenis van een grote operatie
• Iedereen met polymorfismen in de CYP2C9- of VKORC1-genen

Naast de bovengenoemde patiëntkenmerken, wordt de dosering van warfarine ook aangepast afhankelijk van de medicijnen die u gebruikt. Dilantin (fenytoïne, een anti-epilepticum of anti-epilepticum) verhoogt bijvoorbeeld de werking van warfarine en verlaagt zo de INR-spiegels.

De laboratoriummeting INR wordt gebruikt om uw stollingsstatus te bepalen, die nodig is om uw dosering van warfarine aan te passen. Bij de meeste mensen variëren de normale INR-waarden van 0,8 tot 1,2. Mensen die warfarine gebruiken, worden doorgaans op een INR-niveau tussen 2 en 3 gehouden, wat betekent dat deze patiënten significant meer anticoagulantia hebben (dunner bloed hebben) dan gemiddelde mensen. Terwijl u warfarine krijgt, moeten de INR-waarden regelmatig worden gecontroleerd door uw zorgverlener.

Hoe voeding de dosering beïnvloedt?

Omdat warfarine een vitamine K-antagonist is, kan een dieet dat rijk is aan vitamine K uw INR-waarden verlagen. Met name groene bladgroenten zoals boerenkool en spinazie bevatten vaak veel vitamine K. Aan de andere kant bevatten aardappelen, fruit en granen weinig vitamine K. Je kunt nog steeds voedzame porties groene bladgroenten blijven eten, maar probeer te blijven consistent zijn in uw dagelijkse consumptie, zodat uw INR-waarden niet fluctueren.

risico’s

Bijwerkingen van behandeling met warfarine zijn doorgaans beperkt tot misselijkheid en krampen. Warfarine verhoogt echter uw risico op bloedingen of bloedingen, die behoorlijk ernstig kunnen zijn. In geval van ernstige bloedingen als gevolg van warfarine, kunnen zorgverleners vitamine K toedienen om uw bloed te helpen stollen.

Mensen met een voorgeschiedenis van bloedingen moeten voorzichtig zijn bij het gebruik van warfarine. Verder kun je bij het gebruik van warfarine het beste een elektrisch scheerapparaat en een elektrische tandenborstel gebruiken om het risico op bloedingen te beperken. Zorg er ook voor dat u uw tandarts informeert dat u warfarine gebruikt voordat er tandheelkundig werk wordt gedaan.

Als u of een geliefde warfarine moet gebruiken voor diepe veneuze trombose, beroerte of een hypercoaguleerbare aandoening, onthoud dan dat antistollingstherapie met dit medicijn een ingewikkeld proces is. Om de juiste antistollingsstatus vast te stellen en te behouden, moet u nauw samenwerken met uw zorgverlener en bij voorkeur met een diëtist.

Breng uw zorgteam op de hoogte van eventuele wijzigingen in uw dieet. Als u bijvoorbeeld salades wilt gaan eten, maar dat in het verleden niet hebt gedaan, zal uw diëtist of andere zorgverlener met u samenwerken om ervoor te zorgen dat uw Coumadin-dosis indien nodig wordt aangepast. Het is de sleutel om uw dieet consistent te houden. Denk eraan waakzaam te blijven, uw INR-waarden regelmatig te laten controleren en samen te werken met uw zorgteam.