Waarom longoedeem een ​​probleem is?

Longoedeem is een ernstige medische aandoening die optreedt wanneer overtollig vocht de luchtzakjes van de longen (de longblaasjes) begint te vullen. Wanneer de longblaasjes gevuld zijn met vloeistof, kunnen ze onvoldoende zuurstof toevoegen aan of koolstofdioxide verwijderen uit het bloed. Longoedeem veroorzaakt dus aanzienlijke ademhalingsmoeilijkheden en kan vaak een levensbedreigend probleem worden.

Waarom longoedeem een ​​probleem is?

In de longblaasjes vindt het echte werk van de longen plaats. In de alveolaire luchtzakjes komt de frisse lucht die we inademen dicht bij de haarvaten die zuurstofarm bloed uit de lichaamsweefsels vervoeren. (Dit zuurstofarme bloed is zojuist van de rechterkant van het hart via de longslagader naar de longen gepompt.)

Door de dunne wanden van de longblaasjes vinden kritische gasuitwisselingen plaats tussen de lucht in de alveolaire zak en het “opgebruikte” bloed in de haarvaten. Zuurstof uit de longblaasjes wordt opgenomen door het capillaire bloed en kooldioxide uit het bloed diffundeert in de longblaasjes. Het bloed, dat nu weer zuurstofrijk is, wordt naar de linkerkant van het hart gevoerd, waar het naar de weefsels wordt gepompt. De “gebruikte” alveolaire lucht wordt uitgeademd naar de atmosfeer, terwijl we ademen.

Het leven zelf is afhankelijk van de efficiënte uitwisseling van gassen in de longblaasjes.

Bij longoedeem raken sommige alveolaire zakjes gevuld met vloeistof. In de met vocht gevulde longblaasjes kan de kritische uitwisseling van gassen tussen ingeademde lucht en capillair bloed niet meer plaatsvinden. Als voldoende aantallen longblaasjes worden aangetast, treden ernstige symptomen op. En als het longoedeem uitgebreid wordt, kan de dood volgen.

Symptomen

Longoedeem kan acuut optreden, in welk geval het vaak ernstige dyspnoe (kortademigheid) veroorzaakt, samen met hoesten (die vaak roze, schuimig sputum produceert) en piepende ademhaling.Plotseling longoedeem kan ook gepaard gaan met extreme angst en hartkloppingen. Plotseling ontstaan ​​longoedeem wordt vaak “plotseling longoedeem” genoemd en duidt meestal op een plotselinge verergering van een onderliggend hartprobleem. Acuut coronair syndroom kan bijvoorbeeld plotseling longoedeem veroorzaken, evenals acute stresscardiomyopathie.

Acuut longoedeem is altijd een medisch noodgeval en kan dodelijk zijn.

Chronisch longoedeem, dat vaak wordt gezien bij hartfalen, heeft de neiging symptomen te veroorzaken die in de loop van de tijd toenemen en afnemen, omdat er meer of minder longblaasjes worden aangetast. Veel voorkomende symptomen zijn kortademigheid bij inspanning, orthopneu (moeite met ademhalen terwijl u plat ligt), paroxysmale nachtelijke dyspneu (’s nachts ernstig kortademig wakker worden), vermoeidheid, beenoedeem (zwelling) en gewichtstoename (door vochtophoping).

Oorzaken van longoedeem

Artsen verdelen longoedeem gewoonlijk in een van de twee soorten: hartlongoedeem en niet-cardiaal longoedeem.

Cardiaal longoedeem

Hartaandoeningen zijn de meest voorkomende oorzaak van longoedeem. Cardiale longoedeem treedt op wanneer een onderliggend hartprobleem ervoor zorgt dat de druk aan de linkerkant van het hart verhoogd wordt. Deze hoge druk wordt via de longaderen naar achteren overgebracht naar de alveolaire haarvaten. Vanwege de verhoogde pulmonale capillaire druk lekt vloeistof uit de haarvaten in de alveolaire luchtruimte en treedt longoedeem op.

Bijna elke vorm van hartziekte kan uiteindelijk leiden tot verhoogde linkerhartdruk en dus tot longoedeem. De meest voorkomende soorten hartaandoeningen die longoedeem veroorzaken, zijn:

• coronaire hartziekte (CAD)
• hartfalen door welke oorzaak dan ook
• hartklepaandoening, met name mitralisstenose, mitralisinsufficiëntie, aortastenose of aortaklepinsufficiëntie
• ernstige hypertensie

Bij chronisch hart-longoedeem kan een verhoogde druk in de haarvaten uiteindelijk leiden tot veranderingen in de longslagaders. Als gevolg hiervan kan een hoge pulmonale arteriële druk optreden, een aandoening die pulmonale hypertensie wordt genoemd. Als de rechterkant van het hart bloed moet pompen tegen deze verhoogde druk in de longslagader, kan uiteindelijk rechtszijdig hartfalen ontstaan.

Niet-cardiaal longoedeem

Bij sommige medische aandoeningen kunnen de longblaasjes vollopen met vloeistof om redenen die geen verband houden met verhoogde hartdruk. Dit kan gebeuren wanneer de haarvaten in de longen beschadigd raken en als gevolg daarvan “lekken” en vloeistof de longblaasjes laten binnendringen.

De meest voorkomende oorzaak van dit soort niet-cardiaal longoedeem is het acute respiratoire distress syndroom (ARDS), dat wordt veroorzaakt door een diffuse ontsteking in de longen.De ontsteking beschadigt de alveolaire wanden en zorgt ervoor dat vocht zich ophoopt. ARDS wordt meestal gezien bij ernstig zieke patiënten en kan worden veroorzaakt door infectie, shock, trauma en verschillende andere aandoeningen.

Naast ARDS kan niet-cardiaal longoedeem ook worden veroorzaakt door:

• Longembolie
• Hoogteziekte
• Drugs (vooral heroïne en cocaïne)
• Virale infecties
• Toxines (bijvoorbeeld inademen van chloor of ammoniak)
• Neurologische problemen (zoals hersentrauma of subarachnoïdale bloeding)
• Rook inademen
• Bijna verdrinken

Diagnose

Het snel stellen van de juiste diagnose van longoedeem is van cruciaal belang, en vooral van cruciaal belang is het correct diagnosticeren van de onderliggende oorzaak.

Het diagnosticeren van longoedeem wordt meestal relatief snel bereikt door een lichamelijk onderzoek uit te voeren, het zuurstofgehalte in het bloed te meten en een thoraxfoto te maken.

Zodra longoedeem is gevonden, moeten onmiddellijk stappen worden ondernomen om de onderliggende oorzaak te identificeren. De medische geschiedenis is erg belangrijk bij deze inspanning, vooral als er een voorgeschiedenis is van hartaandoeningen (of verhoogd cardiovasculair risico), drugsgebruik, blootstelling aan toxines of infecties, of risicofactoren voor longembolie.

Een elektrocardiogram en een echocardiogram zijn vaak heel nuttig bij het opsporen van onderliggende hartaandoeningen. Als hartziekte wordt vermoed maar niet kan worden aangetoond door niet-invasieve testen, kan een hartkatheterisatie nodig zijn. Een reeks andere tests kan nodig zijn als een niet-cardiale oorzaak wordt vermoed.

Niet-cardiaal longoedeem wordt gediagnosticeerd wanneer longoedeem aanwezig is in afwezigheid van verhoogde linkerhartdruk.

Behandeling van longoedeem

De directe doelen bij de behandeling van longoedeem zijn het verminderen van de vochtophoping in de longen en het herstellen van het zuurstofgehalte in het bloed naar normaal. Zuurstoftherapie wordt vrijwel altijd direct gegeven.Als tekenen van hartfalen aanwezig zijn, worden diuretica ook acuut gegeven. Geneesmiddelen die de bloedvaten verwijden, zoals nitraten, worden vaak gebruikt om de druk in het hart te verminderen.

Als het zuurstofgehalte in het bloed ondanks dergelijke maatregelen kritisch laag blijft, kan mechanische ventilatie nodig zijn. Mechanische ventilatie kan worden gebruikt om de druk in de longblaasjes te verhogen en een deel van de opgehoopte vloeistof terug in de haarvaten te drijven.

De uiteindelijke behandeling van longoedeem – of het nu te wijten is aan een hartaandoening of aan een niet-cardiale oorzaak – vereist het identificeren en behandelen van het onderliggende medische probleem.

Longoedeem is een ernstige medische aandoening die wordt veroorzaakt door overtollig vocht in de longblaasjes. Het is meestal te wijten aan hartaandoeningen, maar kan ook worden veroorzaakt door een reeks niet-cardiale medische problemen. Het wordt behandeld door de onderliggende oorzaak snel aan te pakken, met behulp van diuretica en soms met mechanische ventilatie.