Therapeutische beëindiging van een zwangerschap

Als uw arts u vertelt dat u om gezondheidsredenen moet overwegen om een ​​zwangerschap te beëindigen – ook wel therapeutische beëindiging genoemd – is erg moeilijk nieuws. Therapeutische afbreking wordt ook wel medisch geïndiceerde afbreking of medisch geïndiceerde abortus genoemd. Het wordt alleen aanbevolen in gevallen waarin:

• De foetus heeft een medische aandoening die zeker zal leiden tot de dood vóór of kort na de geboorte.
• De moeder riskeert de dood door de zwangerschap voort te zetten.

De beslissing om door te gaan met een beëindiging is meestal erg pijnlijk voor ouders. Er zijn veel dingen waarmee u rekening moet houden, van uw persoonlijke morele overtuigingen tot religieuze wetten, staatswetten en verzekeringsdekking. Zoals altijd is de keuze persoonlijk en uw arts mag u niet onder druk zetten om een ​​beslissing te nemen waardoor u zich ongemakkelijk voelt.In de meeste gevallen kunt u rustig de tijd nemen om te beslissen.

Voordat er beslissingen kunnen worden genomen, willen de meeste ouders goed begrijpen waarom een ​​beëindiging wordt aangegeven.De redenen kunnen het best worden onderverdeeld in twee soorten: problemen met de zich ontwikkelende foetus of problemen die verband houden met de zwangerschap.

Problemen met de foetus

Het proces waarbij een foetus zich ontwikkelt is complex en ingewikkeld. Zelfs kleine veranderingen in het proces kunnen de gezondheid en het welzijn van een baby dramatisch beïnvloeden. Als bij uw baby een van deze aandoeningen wordt vastgesteld tijdens routinematige prenatale tests, bespreek de diagnose dan grondig met uw arts. Vraag indien mogelijk om een ​​ontmoeting met een perinatoloog die ervaring heeft met de diagnose.

Merk op dat er voor sommige aandoeningen spectrums van ernst zijn. Zo kan het vruchtwaterbandsyndroom in het ene geval resulteren in een kleine misvorming van de vingers of tenen, terwijl in een ander geval de vruchtwaterband de navelstreng kan vernauwen, wat mogelijk fataal is. Niet elke aandoening is levensbedreigend, maar sommige zijn dodelijk.

Het is belangrijk om te weten dat voor geen van deze aandoeningen een therapeutische beëindiging vereist is. Sommige vrouwen kiezen ervoor om zo lang mogelijk zwanger te worden, mogelijk tot voldragen, en laten de natuur zijn gang gaan.

Als u besluit een zwangerschap voort te zetten terwijl uw baby een aandoening heeft waarvan bekend is dat deze dodelijk is, wilt u misschien een programma zoeken dat gespecialiseerd is in palliatieve zorg voor zuigelingen. U kunt ook een neonatoloog raadplegen die de diagnose en prognose volledig kan uitleggen.

anencefalie

Vroeg in de ontwikkeling van een embryo kan een fout in de vorming van de neurale buis (die uiteindelijk de hersenen en het ruggenmerg worden) ertoe leiden dat de hersenen, schedel en hoofdhuid zich niet ontwikkelen, een aandoening die anencefalie wordt genoemd.Bij een foetus met anencefalie ontwikkelen de voorhersenen en de grote hersenen zich niet, en de overige delen van de hersenen zijn mogelijk niet bedekt door bot of huid.

Hoewel baby’s met anencefalie mogelijk voldragen en levend geboren worden, zijn alleen basisfuncties zoals ademhalen mogelijk. Ze zullen nooit volledig bij bewustzijn zijn. De meeste van deze baby’s overleven slechts enkele uren of dagen na de geboorte.

Chromosomale afwijkingen

Chromosomale afwijkingen zijn de genetische veranderingen die verantwoordelijk zijn voor de meeste miskramen en veel doodgeboorten. Ze zijn over het algemeen willekeurig en herhalen zich niet bij volgende zwangerschappen, tenzij de vader of moeder is getroffen door een genetische aandoening die gebalanceerde translocatie wordt genoemd. Chromosomale afwijkingen zijn een frequente indicatie voor therapeutische beëindiging.

Hydrocephalus

Hydrocephalus, of “water in de hersenen”, treedt op wanneer hersenvocht niet goed tussen de ventrikels in de hersenen kan stromen, wat resulteert in een opbouw van druk.Op zichzelf is het meestal niet levensbedreigend, maar als blijkt dat uw baby overtollig vocht in de hersenen heeft, moet u verder worden onderzocht om te zoeken naar gerelateerde aandoeningen en bijbehorende oorzaken.

Meckel-Gruber-syndroom

Meckel-Gruber-syndroom is een zeldzame genetische aandoening die alleen optreedt wanneer beide ouders het recessieve gen ervoor dragen. Het resulteert in een combinatie van aangeboren afwijkingen, waaronder een te grote fontanel (zachte plek), polycysteuze nieren, polydactylie (te veel vingers of tenen) en verminderde lever- en longontwikkeling. Het is altijd dodelijk.

Pentalogie van Cantrell

Dit is een zeldzame genetische aandoening met vijf mogelijke misvormingen. De meeste aangetaste foetussen hebben niet alle vijf, maar de aandoening kan zelfs zonder alle vijf levensbedreigend zijn.

Deze defecten omvatten omphalocele (een defect in de buikwand waardoor de darmen buiten het lichaam kunnen uitsteken), voorste diafragmatische hernia (een intern spierdefect waardoor lagere organen in de borstholte kunnen binnendringen), sternale spleet (een groef of spleet in het borstbeen), ectopia cordis (waar het hart buiten het lichaam kan uitsteken) en een intracardiaal defect (een gat of defect in een van de wanden van het hart).

Een echografische diagnose van een van de mogelijke misvormingen moet worden doorverwezen naar een perinatoloog voor een volledige beoordeling en om een ​​behandelplan op te stellen.

Potter’s syndroom

Deze term kan verwijzen naar het karakteristieke uiterlijk van een baby zonder voldoende vruchtwater (het vocht of “water” dat de baby in de baarmoeder omringt) tijdens de zwangerschap. Het wordt meer specifiek toegepast op een foetus met bilaterale renale agenese (BRA, nierfalen om zich te ontwikkelen).In gevallen van BRA is de aandoening dodelijk en kan een indicatie zijn voor een therapeutische beëindiging.

Thanatofore dysplasie

Deze genetische aandoening veroorzaakt ernstige misvormingen van het skelet. De schedel, lange botten en romp worden aangetast. Hoewel er zeldzame gevallen zijn geweest van getroffen mensen die tot in de vroege kinderjaren overleefden, wordt de aandoening nog steeds grotendeels als dodelijk beschouwd.Deze aandoening is een indicatie voor een therapeutische beëindiging.

Problemen tijdens de zwangerschap

Soms, tijdens de zwangerschap, bedreigen onverwachte gebeurtenissen het leven van de foetus of de moeder. Hoewel deze aandoeningen niet altijd leiden tot zwangerschapsverlies, bestaat de mogelijkheid dat u uw zwangerschap niet wilt of kunt voortzetten.

Vruchtwaterbandsyndroom

Wanneer strengen van de vruchtzak loskomen van de zak, kunnen ze rond elk deel van een zich ontwikkelende foetus worden gewikkeld. Complicaties van het vruchtwaterbandsyndroom kunnen amputaties van vingers of tenen, gefuseerde vingers, geknuppelde voeten en een gespleten lip zijn. In meer ernstige gevallen kunnen vruchtwaterbanden zich om het hoofd of de navelstreng wikkelen en levensbedreigend worden.

Gezondheidsvoorwaarden voor moeders

Voor mensen met bepaalde ernstige medische problemen kan de biologische stress van de zwangerschap gevaarlijk of dodelijk zijn. Deze situaties kunnen een ernstig aangetast hart omvatten of een nieuwe diagnose van gevaarlijke kanker die onmiddellijke behandeling vereist.

Deze gevallen zijn ongebruikelijk en het aanbevelen van een beëindiging is niet lichtvaardig gedaan. Uw arts moet de risico’s en voordelen van het voortzetten van uw zwangerschap grondig beoordelen, inclusief uw wensen, en samen met u een bevredigend behandelplan kiezen.

Het is belangrijk op te merken dat het voor sommige vrouwen mogelijk is om tijdens de zwangerschap chemotherapie te krijgen, in ieder geval tijdens het tweede en derde trimester. Als u tijdens de zwangerschap kanker krijgt, is het belangrijk om samen te werken met zowel een verloskundige die gespecialiseerd is in risicovolle zwangerschappen als een oncoloog die zich op uw gemak voelt bij de behandeling van zwangere vrouwen.

Voortijdige breuk van membranen

Voortijdige breuk van de vliezen (PROM) is een aandoening waarbij de zak met water (vruchtzak) breekt voordat de zwangerschap voldragen is.Er zijn veel redenen waarom dit gebeurt.

Als PROM optreedt vóór een zwangerschapsduur van 24 weken, kunnen artsen een therapeutische beëindiging aanbevelen omdat het gebrek aan vocht de normale ontwikkeling van de organen van de baby ernstig zal schaden. Er is ook een hoog risico op infectie voor de zwangere persoon. Als u besmet raakt, kan het beëindigen van uw zwangerschap de enige remedie zijn.

Selectieve reductie

Bij meerlingzwangerschappen kan uw arts een selectieve vermindering of beëindiging van een of meer van de foetussen aanbevelen. Dit is bedoeld om het risico voor de andere baby’s of de moeder te verminderen. Als bijvoorbeeld in-vitrofertilisatie wordt uitgevoerd en zeven embryo’s worden geïmplanteerd, kan een vrouw ervoor kiezen dit te verminderen tot twee of drie om het waarschijnlijke verlies van alle embryo’s te voorkomen.

Ernstige pre-eclampsie

In zeldzame gevallen kan een vrouw ernstige pre-eclampsie ontwikkelen voordat een foetus levensvatbaar is (kan buiten de baarmoeder leven). Omdat de enige bekende remedie voor pre-eclampsie de bevalling is, kan het nodig zijn om een ​​zwangerschap te beëindigen om het leven van een moeder te redden.Voortzetting van een zwangerschap met ernstige pre-eclampsie kan leiden tot epileptische aanvallen, nierfalen, beroerte, levercomplicaties en overlijden.

De beslissing nemen om te beëindigen

Nadat u de redenen begrijpt waarom uw arts een beëindiging kan aanbevelen, wilt u misschien enkele van de voor- en nadelen bekijken van het beëindigen van een zwangerschap om medische redenen of een slechte prognose.Als u vragen of opmerkingen heeft, bespreek deze dan met uw arts. Een consult bij een perinatoloog kan helpen.

Dit kan een zeer emotionele tijd zijn, vooral als een van uw dierbaren een mening heeft die afwijkt van de uwe, of pleit voor een andere keuze. Misschien moet je vrienden en geliefden er stevig aan herinneren dat je hun gedachten en inbreng op prijs stelt, maar dat je de beslissing moet nemen die zowel jij als je partner het beste vinden.

Wanneer u uw beslissing neemt, moet u ook beslissen aan wie u het gaat vertellen. Als je besluit om met anderen te delen, kies dan mensen die volledig niet-oordelend zijn over je keuze. Op dit moment heb je alle steun nodig die je dierbaren kunnen delen, niet een discussie over wat ze zouden doen in een situatie die ze niet hebben meegemaakt.