Een veel voorkomende complicatie na een hoofdtrauma is hydrocephalus, een aandoening waarbij er een ophoping van cerebrospinale vloeistof (CSF) in de ventrikels van de hersenen is. Een behandeling voor hydrocephalus is het plaatsen van een shunt.
Een shunt is een lange, flexibele buis met een eenrichtingsklep.
Nadat is vastgesteld waar zich vochtophoping in de hersenen bevindt, wordt de shunt geplaatst en vervolgens getunneld naar een deel van het lichaam waar het de overtollige vloeistof kan afvoeren.
Soorten shunts
Ventriculoperitoneal: voert de vloeistof af uit het aangetaste ventrikel van de hersenen en in de buikholte. Dit is het meest voorkomende type shunt.
Ventriculoatriale: afvoert vloeistof uit de hersenen en in het atrium van het hart.
Ventriculopleuraal: afvoert vloeistof uit de hersenen en in een gebied rond de longen. Dit is het minst voorkomende type shunt.
In gespecialiseerde gevallen zijn er enkele aanvullende drainagemogelijkheden voor shunts. Deze worden van geval tot geval bepaald door de neurochirurg die zal beslissen over de beste chirurgische behandeling.
Afvoer beheren
Het doel van de behandeling wanneer een shunt wordt geplaatst, is om de juiste hoeveelheid vloeistof uit de ventrikels van de hersenen af te voeren en er ook voor te zorgen dat er geen vloeistof terugstroomt via de shunt en in de hersenen.
Dit wordt bereikt door een eenrichtingsklep. Naarmate cerebrospinale vloeistof zich ophoopt in het aangetaste ventrikel van de hersenen, neemt de druk toe. De eenrichtingsklep opent wanneer een bepaald drukniveau in het ventrikel wordt bereikt en sluit vervolgens weer wanneer die druk normaliseert. Dit helpt voorkomen dat er te veel vloeistof wordt afgevoerd.
De eenrichtingsklep zorgt ervoor dat er bij het liggen, voorover leunen of ondersteboven hangen geen vloeistof in de hersenen terechtkomt.
Er zijn veel typen shuntontwerpen. Sommigen van hen hebben een reservoir dat specialisten kunnen gebruiken om vloeistof af te tappen voor toekomstige tests of om medicijnen zoals antibiotica te injecteren, indien nodig.
Shuntcomplicaties
Wanneer artsen beslissen om al dan niet een shunt te plaatsen, moeten ze de voordelen tegen de risico’s afwegen. Overtollig vocht in de hersenen kan levensbedreigend zijn. In deze gevallen wegen de voordelen van het plaatsen van een shunt op tegen de risico’s.BDit dient voorafgaand aan de plaatsing volledig met het behandelteam te worden besproken. Enkele veelvoorkomende risico’s van shuntplaatsing zijn:BB
- Falen van de shunt om goed te werken
- Toevallen na plaatsing van een shunt
- Infectie
- Bloeden rond de shunt en in de hersenen
- Afvoer van te veel vloeistof uit de hersenen
Als een shunt faalt, kan het nodig zijn om de shunt te verwijderen en eventuele onderliggende complicaties, zoals infectie of bloeding, te behandelen. Plaats vervolgens, afhankelijk van of hydrocephalus een probleem blijft of niet, een nieuwe shunt of onderzoek andere behandelingsopties.
Tekenen van shuntcomplicatie
Als er een shunt aanwezig is, is het belangrijk om te letten op de volgende tekenen van shuntproblemen:
- Hoofdpijn
- Prikkelbaarheid
- Verwarring
- lethargie
Afhankelijk van waar de shunt zich bevindt, kan er ook buikpijn zijn of het vermogen om een vergroting te voelen rond de drainageplaats van de shunt in de buik. Radiologische tests kunnen helpen bij het diagnosticeren van de aanwezigheid van een infectie, een cyste rond het drainage-uiteinde van de shunt, verhoogde vloeistof in de hersenen, wat aangeeft dat de shunt niet goed werkt, en andere complicaties.BB
De beste beslissing nemen
Wanneer u probeert te beslissen of een shunt de beste optie is, is het belangrijk om te praten met het behandelteam en specialisten die bekend zijn met het onderliggende hoofdtrauma. Leer waarom hydrocephalus zich ontwikkelde en hoe de shunt zal helpen. Hydrocephalus is een ernstige aandoening die tot de dood kan leiden. Een shunt is een behandelingsoptie die het risico op overlijden door hydrocephalus kan verminderen.BB
Discussion about this post