Overzicht
Wat is restrictieve cardiomyopathie?
Restrictieve cardiomyopathie, de zeldzaamste vorm van cardiomyopathie, is een aandoening waarbij de wanden van de onderste kamers van het hart (de ventrikels) abnormaal stijf zijn en niet de flexibiliteit hebben om uit te zetten als de ventrikels zich vullen met bloed.
De pomp- of systolische functie van het ventrikel kan normaal zijn, maar de diastolische functie (het vermogen van het hart om zich met bloed te vullen) is abnormaal. Daarom is het moeilijker voor de ventrikels om zich met bloed te vullen, en na verloop van tijd verliest het hart het vermogen om bloed goed rond te pompen, wat leidt tot hartfalen.
Symptomen en oorzaken
Wat zijn de symptomen van restrictieve cardiomyopathie?
Veel mensen met restrictieve cardiomyopathie hebben geen of slechts lichte symptomen en leiden een normaal leven. Andere mensen ontwikkelen symptomen die erger worden naarmate de hartfunctie verslechtert.
Symptomen komen op elke leeftijd voor en kunnen zijn:
- Kortademigheid (aanvankelijk bij inspanning, maar na verloop van tijd in rust)
- Vermoeidheid (oververmoeid voelen)
- Onvermogen om te oefenen
- Zwelling van de benen en voeten
- Gewichtstoename
- Misselijkheid, opgeblazen gevoel en slechte eetlust (gerelateerd aan vochtretentie)
- Hartkloppingen (fladderen in de borst als gevolg van abnormale hartritmes)
Minder vaak voorkomende symptomen:
- Flauwvallen (veroorzaakt door onregelmatige hartritmes, abnormale reacties van de bloedvaten tijdens inspanning, of er kan geen oorzaak worden gevonden)
- Pijn of druk op de borst (komt meestal voor bij inspanning of lichamelijke activiteit, maar kan ook optreden bij rust of na de maaltijd)
- Meer informatie over symptomen van hartfalen
Wat veroorzaakt restrictieve cardiomyopathie?
Restrictieve cardiomyopathie wordt meestal niet geërfd en de oorzaak is vaak onbekend. Bekende oorzaken zijn onder meer:
- Ophoping van littekenweefsel (idiopathische is de meest voorkomende oorzaak)
- Ophoping van abnormale eiwitten (amyloïdose) in de hartspier
- Chemotherapie of blootstelling aan straling op de borst
- Overtollig ijzer (hemochromatose) in het hart
- Andere systemische ziekten (sarcoïdose)
Diagnose en tests
Hoe wordt restrictieve cardiomyopathie gediagnosticeerd?
De grootte van het hart kan normaal blijven bij restrictieve cardiomyopathie. In sommige gevallen kan restrictieve cardiomyopathie worden verward met constrictieve pericarditis, een aandoening waarbij de lagen van het hartzakje (de zak die het hart omringt) verdikt, verkalkt en stijf worden. Constrictieve pericarditis voorkomt dat de hartspier uitzet tijdens het vullen en beïnvloedt de functie van het hart. Bepaalde diagnostische tests kunnen worden uitgevoerd door artsen met restrictieve cardiomyopathie om pericarditis uit te sluiten en de diagnose van restrictieve cardiomyopathie te bevestigen.
Restrictieve cardiomyopathie wordt gediagnosticeerd op basis van medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en diagnostische tests. Diagnostisch onderzoek kan bestaan uit elektrocardiogram, thoraxfoto, echocardiogram, inspanningstest, hartkatheterisatie, CT-scan, MRI en radionuclidenonderzoeken.
Af en toe wordt een myocardiale biopsie gedaan om de oorzaak van cardiomyopathie te bepalen. Tijdens een myocardiale biopsie wordt een klein weefselmonster uit het hart genomen en onder een microscoop onderzocht om de oorzaak van de symptomen te bepalen.
-
Lees meer over deze testen.
Beheer en behandeling
Hoe wordt restrictieve cardiomyopathie behandeld?
Behandeling van deze aandoening is moeilijk. De behandeling hangt af van de oorzaak van deze aandoening. Bovendien kunnen artsen veranderingen in levensstijl en medicijnen aanbevelen om hartfalen te behandelen.
-
Lees meer over behandelingen voor hartfalen.
Welke veranderingen in levensstijl worden aanbevolen?
-
Eetpatroon. Zodra u symptomen ontwikkelt zoals kortademigheid of vermoeidheid, moet u uw inname van zout (natrium) beperken tot 2.000 tot 3.000 mg per dag. Volg dit natriumarm dieet, zelfs als uw symptomen lijken te zijn verdwenen. Het meeste ingenomen zout is afkomstig van bewerkte voedingsmiddelen. Naast het verwijderen van de zoutvaatje van de tafel en tijdens het koken, moet u alle voedseletiketten lezen voor het natriumgehalte en de portiegrootte, zodat u uw natriuminname kunt bijhouden.
- Lees meer over voedingsrichtlijnen voor hartfalen.
-
Oefening. Uw arts kan u vertellen dat u beweegt zoals wordt getolereerd. Hoewel lichaamsbeweging over het algemeen goed is voor de cardiovasculaire conditie, kunnen sommige mensen vermoeidheid en kortademigheid ervaren, zelfs bij minimale inspanning. Experts raden daarom aan om regelmatig te pauzeren, te sporten op een tijdstip waarop u de meeste energie heeft, en langzaam te beginnen en geleidelijk aan kracht en uithoudingsvermogen op te bouwen. Zwaar gewichtheffen wordt niet aanbevolen.
-
Lees meer over veranderingen in levensstijl bij hartfalen.
-
medicijnen
Om hartfalen te beheersen, kunnen sommige mensen verbeteren door een bètablokker en ACE-remmer te nemen. Als symptomen optreden, kunnen digoxine, diuretica en aldosteronremmers worden toegevoegd. Als u een aritmie heeft, kan uw arts u een medicijn geven om uw hartslag onder controle te houden of het optreden van aritmie te verminderen. Therapie kan ook worden gegeven om bepaalde aandoeningen te behandelen, zoals sarcoïdose, amyloïdose en hemochromatose.
Uw arts zal met u bespreken welke medicijnen voor u het beste zijn.
- Meer informatie over medicijnen
Wat zijn de chirurgische opties?
In sommige gevallen, als de aandoening ernstig is, kan een harttransplantatie worden overwogen.
Bronnen
- Hartfalen
- American Heart Association
- National Heart Lung Blood Institute
- Patiënt up-to-date
Het opnemen van links naar andere websites impliceert geen goedkeuring van het materiaal op die websites, noch enige associatie met hun exploitanten.
Discussion about this post