Hoe hartaandoeningen worden gediagnosticeerd

De manieren waarop zorgverleners hartaandoeningen diagnosticeren, kunnen nogal verschillen, afhankelijk van het soort hartaandoening waar we het over hebben. Het is echter mogelijk om de algemene methode te schetsen die de meeste zorgverleners gebruiken om een ​​diagnose te stellen wanneer ze vermoeden dat u een hartaandoening heeft. Het ziet er zo uit:

• Neem eerst een zorgvuldige medische geschiedenis.
• Ten tweede, voer een gericht lichamelijk onderzoek uit.
• Bepaal ten slotte welke medische tests waarschijnlijk zullen helpen om de diagnose te voltooien.

Medische geschiedenis

“Een medische geschiedenis opnemen” betekent eenvoudigweg dat uw zorgverlener u zal interviewen om te weten te komen wat voor soort symptomen of medische klachten u heeft (indien aanwezig) en om eventuele kenmerken te plagen die verband houden met die symptomen en die op hun oorzaken kunnen wijzen.

Afhankelijk van de symptomen die u beschrijft, kan uw zorgverlener u veel vragen stellen over die symptomen – waardoor ze lijken te ontstaan, waardoor ze stoppen, hoe lang ze duren, wanneer ze zijn opgetreden en alle andere gerelateerde omstandigheden.

Fysiek onderzoek

Het hartonderzoek kan ook enkele belangrijke aanwijzingen geven over de aanwezigheid, afwezigheid of het type cardiovasculair probleem dat een persoon kan hebben. Hartritmestoornissen, hartklepaandoeningen, congestief hartfalen, aorta-aneurysma, en posturaal orthostatisch tachycardiesyndroom (POTS), zijn slechts enkele van de soorten cardiovasculaire problemen waarvoor het lichamelijk onderzoek vaak zeer belangrijke aanwijzingen geeft, of zelfs de diagnose bevestigt.

Gespecialiseerde tests

Er is een breed scala aan geavanceerde tests ontwikkeld voor het diagnosticeren van hartproblemen. Hoewel gespecialiseerde cardiovasculaire tests vaak de “gouden standaard” zijn voor het stellen of bevestigen van een hartdiagnose, zijn ze over het algemeen het nuttigst wanneer uw zorgverlener al een heel goed idee heeft – van het uitvoeren van een anamnese en lichamelijk onderzoek – van wat de juiste diagnose is is.

Met andere woorden, zorgaanbieders moeten vertrouwen op de informatie die ze verkrijgen tijdens hun eerste klinische evaluatie om te beslissen waar ze in het bijzonder naar moeten zoeken, welke test of tests het meest geschikt zijn om ernaar te zoeken, en als er meer dan één test nodig is, welke volgorde ze zouden moeten worden uitgevoerd. Op deze manier kan uw zorgverlener, als u een hartprobleem heeft, zo snel mogelijk het juiste antwoord krijgen, zonder u bloot te stellen aan onnodige kosten of risico’s.

Het elektrocardiogram (ECG)

Het ECG registreert de elektrische activiteit van het hart en kan informatie onthullen over het hartritme en belangrijke aanwijzingen over structurele hartaandoeningen die aanwezig kunnen zijn (zoals een eerdere hartaanval of ventriculaire hypertrofie.

Ambulante bewaking

Er zijn verschillende systemen beschikbaar waarmee een elektrocardiogram voor dagen of weken kan worden opgenomen om het hartritme over een langere periode vast te leggen. Met deze systemen kunnen zorgverleners hartritmestoornissen diagnosticeren die slechts zelden en sporadisch voorkomen.

Echocardiogram of cardiale echografie

De echocardiogramstudie is een niet-invasieve test die geluidsgolven gebruikt om een ​​beeld van het kloppende hart te construeren. Het echo-onderzoek is zeer nuttig voor het detecteren van de vergroting van hartkamers, hartklepaandoeningen en hartspierproblemen zoals gedilateerde cardiomyopathie of restrictieve cardiomyopathie.

Het is een relatief snelle studie om uit te voeren, is niet-invasief en vereist geen bestraling. Dit maakt het echocardiogram een ​​bijna ideaal screeningsinstrument als er structurele afwijkingen van het hart worden vermoed of als u een hoog risico loopt op hartaandoeningen, maar geen symptomen heeft. Het is ook een test die in de loop van de tijd herhaaldelijk kan worden uitgevoerd om de status van een hartprobleem te controleren.

Cardiale CT-scan

Een cardiale CT-scan, zoals elke CT-scan, maakt gebruik van computergestuurde röntgenapparatuur om een ​​beeld van het hart te maken. Deze techniek kan ook worden gebruikt om te zoeken naar calciumafzettingen in de kransslagaders, wat een indicatie is dat atherosclerose aanwezig is. CT-scans gebruikten vroeger een aanzienlijke hoeveelheid straling, maar de hoeveelheid straling die nu wordt gebruikt, is aanzienlijk verminderd en kan minder zijn dan de hoeveelheid die wordt gebruikt voor een nucleaire stresstest.

Cardiale MRI-studie

De cardiale MRI-studie maakt gebruik van magnetische velden om een ​​beeld te construeren van het hart en de omliggende structuren. Deze test kan indrukwekkende anatomische details laten zien en kan in bepaalde omstandigheden zeer nuttig zijn bij het diagnosticeren en karakteriseren van structurele hartziekten.

Stress testen

Cardiale stresstests hebben verschillende mogelijke toepassingen, maar het wordt voornamelijk gebruikt om te helpen beoordelen of coronaire hartziekte cardiale ischemie veroorzaakt die verantwoordelijk kan zijn voor angina, en zo ja, om de ernst van het probleem te helpen beoordelen.

Een stresstest wordt vaak gecombineerd met een thalliumscan, waarbij een kleine dosis radioactief materiaal wordt gebruikt om een ​​beeld van het hart te maken dat aangeeft of de hartspier de bloedstroom krijgt die hij nodig heeft. Stresstesten kunnen ook erg nuttig zijn bij het controleren van de effectiviteit van anti-angineuze therapie.

Hartkatheterisatie

Bij deze invasieve test worden kleine katheters in de bloedvaten ingebracht en in het hart en/of de kransslagaders gebracht. De druk kan in het hart worden gemeten en er kan kleurstof in bloedvaten en hartkamers worden geïnjecteerd om een ​​bewegend röntgenbeeld van de bloedstroom te maken.

Het katheterisatieonderzoek heeft veel potentiële toepassingen, maar wordt het meest gebruikt om de kransslagaders te visualiseren bij mensen met een bekende of vermoede coronaire hartziekte. Hartkatheterisatie wordt ook gebruikt om therapie te geven, meestal door het uitvoeren van angioplastiek en het plaatsen van stents bij mensen met arteriële blokkades.

Studie elektrofysiologie

Dit is een andere vorm van hartkatheterisatie, maar in dit geval zijn de katheters geïsoleerde draden in plaats van holle buizen. Deze test wordt gebruikt om het elektrische systeem van het hart te bestuderen om de aan- of afwezigheid en het mechanisme van verschillende soorten hartritmestoornissen te bepalen. Deze techniek wordt ook gebruikt om ablatietherapie toe te dienen om verschillende soorten aritmieën te behandelen.

Kanteltafelstudie

Een kanteltafelstudie wordt uitgevoerd door een persoon vast te binden aan een tafel met een voetbord erop en de tafel vervolgens rechtop te zetten. Bij bepaalde cardiovasculaire aandoeningen kan een rechtopstaande kanteling gedurende 20 minuten of langer bepaalde vormen van cardiovasculaire instabiliteit reproduceren, vooral bij mensen bij wie het vermoeden bestaat dat ze vasovagale syncope hebben. Het kantelonderzoek kan helpen om de diagnose te bevestigen.