Helicobacter pylori (H. pylori) bacterie-infectie

Overzicht

Helicobacter pylori (H. pylori) -infectie treedt op wanneer H. pylori-bacteriën uw maag infecteren. Meer dan de helft van de mensen in de wereld is besmet met deze bacterie. Deze infectie treedt meestal op tijdens de kindertijd. H. pylori-infectie is een veel voorkomende oorzaak van maagzweren.

De meeste mensen realiseren zich niet dat ze een H. pylori-infectie hebben, omdat ze er nooit ziek van worden. Als u symptomen van een maagzweer ontwikkelt, zal uw arts u waarschijnlijk testen op H. pylori-infectie. Als u een H. pylori-infectie heeft, kunt u worden behandeld met antibiotica.

Symptomen van infectie met Helicobacter pylori

De meeste mensen met H. pylori-infectie hebben geen symptomen. Het is niet duidelijk waarom dit is, maar veel mensen kunnen geboren worden met resistentie tegen de schadelijke effecten van H. pylori.

Wanneer symptomen van H. pylori-infectie optreden, kunnen deze zijn:

• Een pijnlijke of brandende pijn in uw buik
• Buikpijn die erger is als uw maag leeg is
• Misselijkheid
• Verlies van eetlust
• Regelmatig boeren
• Opgeblazen gevoel
• Onbedoeld gewichtsverlies

Wanneer moet je naar een dokter?

Maak een afspraak met uw arts als u aanhoudende symptomen opmerkt die u zorgen baren. Zoek onmiddellijk medische hulp als u last krijgt van:

• Ernstige of aanhoudende buikpijn
• Moeite met slikken
• Bloederige of zwarte ontlasting
• Bloederig of zwart braaksel, of braaksel dat op koffiedik lijkt

Oorzaken van infectie met Helicobacter pylori

H. pylori-bacteriën kunnen van persoon op persoon worden overgedragen door direct contact met speeksel, braaksel of ontlasting. H. pylori kan ook worden verspreid via besmet voedsel of water.

Risicofactoren

H. pylori-infectie wordt vaak opgelopen in de kindertijd. Risicofactoren voor H. pylori-infectie zijn gerelateerd aan de leefomstandigheden in uw kindertijd, zoals:

• Wonen in drukke omstandigheden. U heeft een groter risico op H. pylori-infectie als u samen met veel andere mensen in een huis woont.
• Leven zonder een betrouwbare toevoer van schoon water. Het hebben van een betrouwbare toevoer van schoon, stromend water helpt het risico op H. pylori te verminderen.
• Wonen in een ontwikkelingsland. Mensen die in ontwikkelingslanden wonen, waar overvolle en onhygiënische levensomstandigheden vaker voorkomen, hebben een hoger risico op H. pylori-infectie.
• Samenwonen met iemand die een H. pylori-infectie heeft. Als iemand met wie je samenwoont een H. pylori-infectie heeft, is de kans groter dat je ook een H. pylori-infectie hebt.

Complicaties van Helicobacter pylori-infectie

Complicaties van H. pylori-infectie zijn onder meer:

• Zweren. H. pylori kan de beschermende bekleding van uw maag en dunne darm beschadigen. Op de beschadigde plek zal maagzuur een open zweer veroorzaken. Ongeveer 10% van de mensen met H. pylori krijgt een maagzweer.
• Ontsteking van de maagwand. H. pylori-infectie kan uw maag irriteren en een ontsteking (gastritis) veroorzaken.
• Maagkanker. H. pylori-infectie is een sterke risicofactor voor bepaalde soorten maagkanker.

Preventie van Helicobacter pylori-infectie

In de gebieden waar H. pylori-infectie en de complicaties daarvan veel voorkomen, zullen artsen gezonde mensen testen op H. pylori. Of het testen op H. pylori-infectie voordelen heeft als u geen symptomen van infectie heeft, is controversieel onder artsen.

Als u zich zorgen maakt over een H. pylori-infectie, of denkt dat u een hoog risico op maagkanker heeft, neem dan contact op met uw arts.

Diagnose

Tests die worden gebruikt om te bepalen of u een H. pylori-infectie heeft, zijn onder meer:

• Bloed Test. Analyse van een bloedmonster kan bewijs opleveren van een actieve of eerdere H. pylori-infectie in uw lichaam. Adem- en ontlastingstesten zijn echter beter in het detecteren van actieve H. pylori-infecties dan een bloedtest.

• Ademtest. Tijdens een ademtest slik je een pil, vloeistof of pudding in die koolstofmoleculen bevat. Als u een H. pylori-infectie heeft, komt er koolstof vrij wanneer de oplossing in uw maag wordt afgebroken.

Je lichaam neemt de koolstof op en stoot deze uit wanneer je uitademt. U ademt uit in een zak en uw arts gebruikt een speciaal apparaat om de koolstofmoleculen te detecteren.

Zuuronderdrukkende medicijnen, zoals protonpompremmers (PPI’s), bismutsubsalicylaat (Pepto-Bismol) en antibiotica kunnen de nauwkeurigheid van deze test verstoren. Uw arts zal u vragen om een ​​week te stoppen met het gebruik van deze medicijnen voordat u de test krijgt. Deze test is beschikbaar voor volwassenen en kinderen.

• Ontlastingstest. Een laboratoriumtest, een ontlastingantigeentest genaamd, zoekt naar vreemde eiwitten (antigenen) die geassocieerd zijn met H. pylori-infectie in uw ontlasting. Net als bij de ademtest kunnen PPI’s en bismutsubsalicylaat de resultaten van deze test beïnvloeden, dus uw arts zal u vragen om twee weken voor de test te stoppen met het gebruik van deze geneesmiddelen.

• Endoscopie. U wordt verdoofd voor deze test. Tijdens het onderzoek voert uw arts een lange flexibele buis met een kleine camera (endoscoop) door uw keel en slokdarm naar uw maag en twaalfvingerige darm. Met dit instrument kan uw arts eventuele onregelmatigheden in uw bovenste spijsverteringskanaal bekijken en weefselmonsters nemen (biopsie).

Deze monsters worden geanalyseerd op H. pylori-infectie. Deze test wordt niet alleen aanbevolen om een ​​H. pylori-infectie te diagnosticeren, omdat het invasiever is dan een adem- of ontlastingstest, maar het kan worden gebruikt om H. pylori-zweren te diagnosticeren, of als het nodig is om andere spijsverteringsaandoeningen uit te sluiten.

Behandeling van H. pylori-infectie

H. pylori-infectie wordt gewoonlijk behandeld met ten minste twee verschillende antibiotica tegelijk, om te helpen voorkomen dat de bacteriën resistentie tegen een bepaald antibioticum ontwikkelen. Uw arts zal ook een zuuronderdrukkend medicijn voorschrijven of aanbevelen om uw maagwand te helpen genezen.

Geneesmiddelen die zuur kunnen onderdrukken, zijn onder meer:

• Protonpompremmers (PPI’s). Deze medicijnen voorkomen dat er zuur in de maag wordt geproduceerd. Enkele voorbeelden van PPI’s zijn omeprazol (Prilosec), esomeprazol (Nexium), lansoprazol (Prevacid) en pantoprazol (Protonix).
• Histamine (H-2) blokkers. Deze medicijnen blokkeren een stof die histamine wordt genoemd. Histamine veroorzaakt de zuurproductie. Een voorbeeld is cimetidine (Tagamet HB).
• Bismutsubsalicylaat. Dit medicijn, beter bekend onder de merknaam Pepto-Bismol, werkt door de zweer te bedekken en te beschermen tegen maagzuur.

Uw arts kan u aanraden om ten minste vier weken na uw behandeling een test op H. pylori te ondergaan. Als uit de tests blijkt dat de behandeling niet succesvol was, kunt u nog een behandelingsronde ondergaan met een andere combinatie van antibiotica.