Besmettelijke en niet-infectieuze oorzaken van een jeukende urethra
urethritis is een ontsteking van de urethra. De urethra is de buis waardoor urine het lichaam verlaat.
Urethritis zelf is geen ziekte. Het is eerder een kenmerk van een andere aandoening, zoals een infectie.
Veel van de symptomen van urethritis bij mannen zijn hetzelfde als bij vrouwen. Bij mannen kunnen ze echter duidelijker zijn. Er kan bijvoorbeeld zichtbare afscheiding of pijn zijn tijdens het plassen.
De oorzaken van urethritis kunnen ook bij mannen verschillen. Dit komt omdat de urethra ook sperma uit het lichaam transporteert. Dit is de reden waarom u urethrale pijn kunt hebben na de ejaculatie.
Dit artikel bespreekt de symptomen en oorzaken van urethritis bij mannen. Ook wordt gekeken naar diagnose en behandeling.
Symptomen van urethritis
Veel voorkomende symptomen van urethritis zijn:
- Afscheiding uit de urethra
- Jeuk of tintelingen van de penis of urethra
- Pijn of branderig gevoel tijdens het plassen, genaamd dysurie
- Zwelling en gevoeligheid van de penis
- Pijn tijdens seks, genaamd dyspareunie
- Rozeachtige urine of sperma als gevolg van urethrale bloeding
De meeste eenvoudige gevallen omvatten geen koorts. Als de infectie die de urethritis veroorzaakt ernstig is of het hele lichaam betreft, kunnen de volgende symptomen optreden:
- Hoge koorts
- Misselijkheid
- braken
- Rugpijn
- Buikpijn
- Gewrichts- of spierpijn
-
Gezwollen lymfeklieren in de lies
samenvatten
Symptomen van urethritis zijn jeuk, branderig gevoel, pijn tijdens seks en afscheiding. Ernstige infecties kunnen ook andere symptomen omvatten, zoals hoge koorts, braken of pijn in de rug, buik of gewrichten.
Oorzaken van urethritis
Er zijn veel redenen waarom de mannelijke urethra ontstoken kan raken. De oorzaken kunnen worden gegroepeerd als:
- Gonokokken urethritis
- Niet-gonokokken urethritis
- Niet-specifieke urethritis
Gonokokken urethritis
Gonokokken-urethritis is een symptoom van gonorroe. Deze seksueel overdraagbare aandoening (soa) wordt veroorzaakt door de bacterie Neisseria gonorrhoeae.
Mannen met de diagnose gonorroe kunnen pijnlijk urineren en melkachtige afscheiding uit de penis hebben.
Ze kunnen ook pijn in de testikels hebben, veroorzaakt door epididymitis. Dit is een ontsteking van de buizen die sperma uit de testikels opslaan en vervoeren.
Vrouwen met gonorroe hebben vaak geen symptomen.
Niet-gonokokken urethritis
Niet-gonokokken-urethritis (NGU) wordt veroorzaakt door andere pathogenen dan gonorroe. Een ziekteverwekker is een micro-organisme of kiem die ziekte kan veroorzaken.
De meest voorkomende pathogenen die urethritis veroorzaken, zijn onder meer:
- adenovirus
-
Chlamydia (Chlamydia trachomatis)
- Cytomegalovirus (CMV)
- Escherichia coli
- Groep B streptokokken
- Herpes simplex-virus (HSV)
- Meticilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA)
-
Mycoplasma genitalium (Mgen)
-
Trichomoniasis (Trichomonas vaginalis)
Niet-specifieke urethritis
Niet-specifieke urethritis (NSU) wordt niet altijd veroorzaakt door een infectie. In plaats daarvan lijkt het misschien geen duidelijke oorzaak te hebben.
In sommige gevallen kunnen artsen bepaalde ziekteverwekkers vermoeden. Soms kunnen de specifieke pathogenen echter niet worden geïdentificeerd.
In sommige gevallen wordt NSU helemaal niet veroorzaakt door een ziekteverwekker. In plaats daarvan kan het worden veroorzaakt door lichte verwondingen. Krachtige seksuele activiteit of masturbatie kan leiden tot NSU. Zo kan contact met chemische irriterende stoffen, zoals:
- Zeep
- Lotions
- Keulen
- Latex
- Zaaddodende smeermiddelen
- anticonceptie gelei
Zelfs ruwe stof kan urethritis veroorzaken. Dit kan gebeuren als de stof de opening van de urethra irriteert.
Andere aandoeningen kunnen urethritis als symptoom hebben. Deze omvatten:
-
Chronische prostatitis, een ontsteking van de prostaat
-
Interstitiële cystitis, een infectie van de blaas
-
Nefrolithiase, nierstenen
-
Reactieve artritis, ook wel het syndroom van Reiter genoemd
-
Urineweginfectie van de blaas of nieren
- uitdroging
Ernstige of gecompliceerde gevallen kunnen worden doorverwezen naar een uroloog.
samenvatten
Urethritis kan vele mogelijke oorzaken hebben. Sommige, zoals bepaalde bacteriën en virussen, worden seksueel overgedragen. Andere oorzaken zijn chemische irriterende stoffen en aandoeningen zoals urineweginfectie of nierstenen. Soms wordt er geen oorzaak gevonden.
Complicaties van urethritis
Bij mannen kan onbehandelde urethritis het risico op het krijgen of overdragen van HIV verhogen. Dit komt door iets dat virale shedding wordt genoemd.
Bij virale shedding trekt een ontsteking immuuncellen naar de plaats van de infectie. HIV richt zich op CD4-T-cellen, een soort immuuncellen die het lichaam beschermen tegen infectie. De aanwezigheid van deze cellen in de urethra trekt HIV aan.
Dit gebeurt zelfs bij mensen die hiv-therapie ondergaan met niet-detecteerbare virale ladingen. Virale uitscheiding kan ervoor zorgen dat iedereen met hiv detecteerbare virale ladingen in de urethra heeft.
Als u urethritis heeft, vermijd dan seks totdat de infectie is verdwenen. Dit is ook belangrijk als u geen hiv heeft.
Het behandelen van urethritis is nog belangrijker bij mannen met hiv. Behandeling vermindert de besmettelijkheid en het risico op seksuele overdracht.
Diagnose van urethritis
Om urethritis te diagnosticeren, worden twee gehandschoende vingers gebruikt om de opening van de urethra te spreiden. Zichtbare tekenen van roodheid, afscheiding en andere afwijkingen kunnen wijzen op urethritis.
Vervolgens wordt een droog wattenstaafje in de urethra gestoken. Het wattenstaafje wordt eenmaal gedraaid om een celmonster te verkrijgen. U wordt ook gevraagd om een urinemonster in te leveren.
Een patholoog neemt het uitstrijkje en smeert het uit op een glasplaatje. Het kan dan onder een microscoop worden bekeken.
Een nucleïnezuuramplificatietest (NAAT) op het urinemonster kan gonorroe of chlamydia bevestigen. Andere tests kunnen worden besteld als de oorzaak onduidelijk is.
Urethritis kan worden gediagnosticeerd, ongeacht of de oorzaak bekend of onbekend is. Dit kan op basis van een of meer van de volgende zaken:
- De aanwezigheid van urethrale afscheiding
- Tien of meer granulocyten, een specifiek type witte bloedcel, in het uitstrijkje van het uitstrijkje
- De aanwezigheid van leukocyten, of witte bloedcellen, in een urinemonster
samenvatten
Raadpleeg een arts als u symptomen van urethritis heeft. De diagnose is gebaseerd op een lichamelijk onderzoek en laboratoriumtests.
Behandeling van urethritis
Behandeling van urethritis hangt af van de oorzaak. Bacteriële oorzaken worden meestal behandeld met antibiotica. Als de oorzaak niet kan worden gevonden, maar er is wel afscheiding of ontsteking, dan kunt u toch antibiotica krijgen.
Voor urethritis zijn de meest voorkomende antibiotica:
- Monodox (doxycycline) tweemaal daags ingenomen gedurende zeven dagen
- EryPed (erytromycine) viermaal daags gedurende zeven dagen
- Floxin (ofloxacine) tweemaal daags ingenomen gedurende zeven dagen
- Levaquin (levofloxacine) eenmaal daags gedurende zeven dagen
- Zithromax (azitromycine) ingenomen als een eenmalige dosis
Bepaalde bacteriestammen kunnen resistent zijn tegen sommige antibiotica. Dit omvat stammen van de bacteriën die gonorroe, chlamydia en Mgen veroorzaken. Dit kan de behandeling bemoeilijken.
Virale oorzaken zoals HSV en CMV kunnen worden behandeld met antivirale geneesmiddelen. Dergelijke geneesmiddelen zijn Zovirax (aciclovir) en Famvir (famciclovir).
Een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID), zoals Aleve (naproxen) of Advil (ibuprofen), kan pijn helpen verlichten. Pyridium (fenazopyridine) kan ook worden gebruikt om pijn te behandelen en de drang om te plassen te verminderen. Pyridium is zonder recept of op recept verkrijgbaar.
Mannen met de diagnose chlamydia, gonorroe of trichomoniasis moeten drie maanden na het voltooien van antibiotica een vervolgafspraak maken. Dit komt omdat deze ziekten een hoge mate van herinfectie hebben. Tijdens de follow-up wordt u herhaald op soa’s getest.
Als u de diagnose urethritis heeft, is het belangrijk om al uw seksuele partners te informeren. Uw partners moeten een arts raadplegen voor diagnose en behandeling. Vermijd seks totdat de onderliggende infecties zijn verdwenen.
Overzicht
Urethritis is een symptoom van een infectie of een andere aandoening. Het kan jeuk, branderigheid, pijn en afscheiding veroorzaken. Als de infectie ernstig is, kan deze ook koorts en andere symptomen veroorzaken.
Urethritis kan bacteriële of virale oorzaken hebben. Dit geldt ook voor bepaalde soorten soa’s. Het kan ook worden veroorzaakt door chemische irriterende stoffen, lichte verwondingen of aandoeningen zoals nierstenen.
Wanneer urethritis wordt veroorzaakt door een infectie, kan het gemakkelijker zijn om HIV te krijgen of over te dragen. Seks moet worden vermeden totdat de infectie verdwijnt.
Urethritis wordt gediagnosticeerd met een examen en laboratoriumtests. De behandeling is afhankelijk van de oorzaak. Bacteriële oorzaken worden behandeld met antibiotica. Virale oorzaken worden behandeld met antivirale middelen.
Voorzorgsmaatregelen kunnen het risico op urethritis verminderen. Zorg ervoor dat u externe of interne condooms of andere barrièremethoden gebruikt bij seksuele activiteiten.
Het is ook belangrijk om het aantal sekspartners te beperken. Dit kan soa’s zoals chlamydia, gonorroe en hiv helpen voorkomen.
Als u urethritis ontwikkelt, moet u geen seks hebben totdat u uw hele antibioticakuur hebt voltooid. U kunt nog steeds besmettelijk zijn, zelfs als uw symptomen verdwijnen voordat u klaar bent met de behandeling.
Als u uw antibiotica niet afmaakt, kan dit leiden tot antibioticaresistentie. Dit kan het moeilijker maken om uw infectie te behandelen als deze terugkeert.
Discussion about this post