Behandeling van bijnierschorscarcinoom (volwassen)

Microfoto van een bijnierschorscarcinoom (links van de afbeelding – donkerblauw) en de bijnierschors waaruit het is ontstaan (rechtsboven van de afbeelding – roze / lichtblauw). Goedaardige bijniermerg is aanwezig (rechts in het midden van de afbeelding – grijs / blauw).

Overzicht behandelingsopties

Kernpunten

Er zijn verschillende soorten behandeling voor patiënten met bijnierschorscarcinoom.
Er worden drie soorten standaardbehandeling gebruikt:
- Chirurgie
- Bestralingstherapie
- Chemotherapie
In klinische onderzoeken worden nieuwe soorten behandelingen getest.
- Biologische therapie
- Gerichte therapie
Behandeling voor bijnierschorscarcinoom kan bijwerkingen veroorzaken.
Patiënten willen misschien nadenken over deelname aan een klinische proef.
Patiënten kunnen voor, tijdens of na het starten van hun kankerbehandeling deelnemen aan klinische onderzoeken.
Vervolgonderzoek kan nodig zijn.

Er zijn verschillende soorten behandeling voor patiënten met bijnierschorscarcinoom.

Er zijn verschillende soorten behandelingen beschikbaar voor patiënten met bijnierschorscarcinoom. Sommige behandelmethoden zijn standaard (de momenteel gebruikte behandeling) en sommige methoden worden getest in klinische onderzoeken. Een klinische studie naar de behandeling is een onderzoeksstudie die bedoeld is om de huidige behandelingen te helpen verbeteren of om informatie te verkrijgen over nieuwe behandelingen voor patiënten met kanker. Als uit klinische onderzoeken blijkt dat een nieuwe behandeling beter is dan de standaardbehandeling, kan de nieuwe behandeling de standaardbehandeling worden. Patiënten willen misschien nadenken over deelname aan een klinische proef. Sommige klinische onderzoeken staan alleen open voor patiënten die nog niet met de behandeling zijn begonnen.

Er worden drie soorten standaardbehandeling gebruikt:

Chirurgie

Een operatie om de bijnier te verwijderen (adrenalectomie) wordt vaak gebruikt om bijnierschorscarcinoom te behandelen. Soms wordt een operatie uitgevoerd om de nabijgelegen lymfeklieren en ander weefsel te verwijderen waar de kanker zich heeft verspreid.

Bestralingstherapie

Stralingstherapie is een kankerbehandeling waarbij gebruik wordt gemaakt van hoogenergetische röntgenstralen of andere soorten straling om kankercellen te doden of te voorkomen dat ze groeien. Er zijn twee soorten bestralingstherapie:

Externe bestralingstherapie gebruikt een machine buiten het lichaam om straling naar de kanker te sturen.
Interne bestralingstherapie maakt gebruik van een radioactieve stof die is verzegeld in naalden, zaden, draden of katheters die direct in of nabij de kanker worden geplaatst.

De manier waarop de bestralingstherapie wordt gegeven, is afhankelijk van het type en het stadium van de kanker die wordt behandeld. Externe bestralingstherapie wordt gebruikt om bijnierschorscarcinoom te behandelen.

Chemotherapie

Chemotherapie is een kankerbehandeling waarbij medicijnen worden gebruikt om de groei van kankercellen te stoppen, hetzij door de cellen te doden, hetzij door te voorkomen dat ze zich delen. Wanneer chemotherapie via de mond wordt ingenomen of in een ader of spier wordt geïnjecteerd, komen de medicijnen in de bloedbaan en kunnen ze kankercellen door het hele lichaam bereiken (systemische chemotherapie). Wanneer chemotherapie rechtstreeks in de hersenvocht, een orgaan of een lichaamsholte zoals de buik wordt geplaatst, tasten de medicijnen voornamelijk kankercellen in die gebieden aan (regionale chemotherapie). Combinatiechemotherapie is een behandeling waarbij meer dan één antikankermedicijn wordt gebruikt. De manier waarop de chemotherapie wordt gegeven, is afhankelijk van het type en het stadium van de kanker die wordt behandeld.

In klinische onderzoeken worden nieuwe soorten behandelingen getest.

Dit samenvattende gedeelte beschrijft behandelingen die worden bestudeerd in klinische onderzoeken. Het vermeldt misschien niet elke nieuwe behandeling die wordt bestudeerd. Informatie over klinische onderzoeken is beschikbaar op de NCI-website.

Biologische therapie

Biologische therapie is een behandeling waarbij het immuunsysteem van de patiënt wordt gebruikt om kanker te bestrijden. Stoffen die door het lichaam worden gemaakt of in een laboratorium worden gemaakt, worden gebruikt om de natuurlijke afweer van het lichaam tegen kanker te versterken, te sturen of te herstellen. Deze vorm van kankerbehandeling wordt ook wel biotherapie of immunotherapie genoemd.

Gerichte therapie

Gerichte therapie is een type behandeling waarbij medicijnen of andere stoffen worden gebruikt om specifieke kankercellen te identificeren en aan te vallen zonder de normale cellen te beschadigen.

Patiënten willen misschien nadenken over deelname aan een klinische proef.

Voor sommige patiënten kan deelname aan een klinische studie de beste behandelingskeuze zijn. Klinische onderzoeken maken deel uit van het kankeronderzoeksproces. Klinische proeven worden gedaan om erachter te komen of nieuwe kankerbehandelingen veilig en effectief zijn of beter zijn dan de standaardbehandeling.

Veel van de huidige standaardbehandelingen voor kanker zijn gebaseerd op eerdere klinische onderzoeken. Patiënten die deelnemen aan een klinische proef kunnen de standaardbehandeling krijgen of behoren tot de eersten die een nieuwe behandeling krijgen.

Patiënten die deelnemen aan klinische onderzoeken, helpen ook bij het verbeteren van de manier waarop kanker in de toekomst zal worden behandeld. Zelfs als klinische onderzoeken niet tot effectieve nieuwe behandelingen leiden, beantwoorden ze vaak belangrijke vragen en helpen ze het onderzoek vooruit.

Patiënten kunnen voor, tijdens of na het starten van hun kankerbehandeling deelnemen aan klinische onderzoeken.

Sommige klinische onderzoeken omvatten alleen patiënten die nog niet zijn behandeld. Andere onderzoeken testen behandelingen voor patiënten bij wie de kanker niet beter is geworden. Er zijn ook klinische onderzoeken die nieuwe manieren testen om te voorkomen dat kanker terugkeert (terugkomt) of om de bijwerkingen van kankerbehandeling te verminderen.

Vervolgonderzoek kan nodig zijn.

Sommige tests die zijn uitgevoerd om de kanker te diagnosticeren of om het stadium van de kanker te achterhalen, kunnen worden herhaald. Sommige tests zullen worden herhaald om te zien hoe goed de behandeling werkt. Beslissingen over het al dan niet voortzetten, veranderen of stoppen van de behandeling kunnen gebaseerd zijn op de resultaten van deze tests.

Sommige tests zullen van tijd tot tijd worden uitgevoerd nadat de behandeling is beëindigd. De resultaten van deze tests kunnen aantonen of uw toestand is veranderd of dat de kanker is teruggekeerd (terugkomen). Deze tests worden soms vervolgtests of check-ups genoemd.