De verschillende soorten bloedarmoede

Er zijn veel verschillende soorten bloedarmoede, een aandoening waarbij er een laag aantal rode bloedcellen (RBC’s) of een lage hemoglobineconcentratie in het lichaam is. Hemoglobine is een ijzerrijk eiwit in de rode bloedcellen dat zich bindt aan zuurstof en het naar weefsels door het hele lichaam transporteert.

Bloedarmoede kan ontstaan ​​als gevolg van voedingstekorten, bloedverlies of chronische ziekten. Bloedarmoede bij chronische ziekten is een specifiek type bloedarmoede dat gepaard gaat met ontstekingen. En bloedarmoede komt vaak voor bij mensen met inflammatoire vormen van artritis, zoals reumatoïde artritis (RA).

De soorten bloedarmoede kunnen van elkaar worden onderscheiden met diagnostische tests, zoals een volledige bloedtelling. En de behandeling van bloedarmoede is afgestemd op het type.

Symptomen van bloedarmoede

Veel voorkomende symptomen die gepaard gaan met bloedarmoede zijn vermoeidheid, kortademigheid, duizeligheid, snelle hartslag, hoofdpijn, het koud hebben en een bleke of gelige huid. U kunt een combinatie van deze symptomen ervaren, maar het kan zijn dat u geen symptomen van bloedarmoede opmerkt.

Vaak wordt de aandoening eerst ontdekt met een bloedtest, vooral als de bloedarmoede mild is.

Soorten bloedarmoede

Bloedarmoede door ijzertekort: het meest voorkomende type bloedarmoede, microcytaire anemie (kleine rode bloedcellen), ontwikkelt zich wanneer u onvoldoende ijzer in uw lichaam heeft om normale hoeveelheden rode bloedcellen aan te maken. Meestal treedt bloedarmoede door ijzertekort op als gevolg van bloedverlies of verminderde ijzerabsorptie.

Vitamine-deficiëntie bloedarmoede: Lage niveaus van vitamine B12 of foliumzuur in het lichaam veroorzaken macrocytische anemie (vergrote rode bloedcellen) en lage aantallen rode bloedcellen. Vitamine B12-tekort ontstaat vaak wanneer deze vitamine niet goed wordt opgenomen. Pernicieuze anemie is een van de vele oorzaken van B12-tekort.

Aplastische anemie: dit zeldzame type bloedarmoede ontwikkelt zich wanneer het lichaam stopt met het produceren van voldoende aantallen rode bloedcellen. Virale infecties, blootstelling aan giftige chemicaliën, auto-immuunziekten en bepaalde medicijnen behoren tot de oorzaken.

Hemolytische anemie: Abnormale afbraak van rode bloedcellen in de bloedbaan of de milt wordt meestal geassocieerd met sikkelcelanemie.. Andere oorzaken zijn een kunstmatige hartklep, infectie of auto-immuunziekte.

Bloedarmoede bij chronische ziekte: Kanker, nierziekte, leverziekte, schildklierziekte en RA kunnen de aanmaak van rode bloedcellen verstoren.

Bloedarmoede bij chronische ziekte versus bloedarmoede door ijzertekort

Chronische ontstekingsziekte kan zowel ijzertekort als bloedarmoede bij chronische ziekten veroorzaken.

Mensen met artritis nemen bijvoorbeeld vaak een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID) als onderdeel van hun behandelingsregime. NSAID’s zijn in verband gebracht met een verhoogd risico op gastro-intestinale bloedingen.

Als een bloeding wordt vermoed, is het belangrijk dat de bron van de bloeding wordt geïdentificeerd.

Bloedarmoede door chronische ziekte

Bloedarmoede van chronische ziekte kan stabiel zijn. Over het algemeen schommelt het hemoglobinegehalte iets lager dan het normale bereik, meestal niet lager dan 9,5 mg/dl.

Bij bloedarmoede door chronische ziekte is het ijzermetabolisme veranderd. Wanneer een ontsteking wordt veroorzaakt door het immuunsysteem, wordt minder ijzer door het lichaam opgenomen, wordt vrij ijzer in het lichaam opgeslagen in levercellen en neemt het ferritinegehalte in het serum toe.

Bij zowel bloedarmoede door ijzertekort als bloedarmoede bij chronische ziekten is het serumijzer laag. Maar er zijn enkele verschillen in bloedonderzoek die kunnen helpen de aandoeningen te onderscheiden.

Totale ijzerbindende capaciteit (TIBC): Transferrine, een eiwit dat ijzer transporteert, is verhoogd bij bloedarmoede door ijzertekort – een teken dat het lichaam meer ijzer nodig heeft. De TIBC, een indirecte meting van transferrine, is meestal hoog wanneer de ijzervoorraden zijn verlaagd en laag wanneer de ijzervoorraden zijn verhoogd. TIBC is laag of normaal bij bloedarmoede door chronische ziekten – een teken dat er voldoende ijzer is, maar dat het niet direct beschikbaar is. Bij bloedarmoede door ijzertekort is TIBC doorgaans hoog, vaak meer dan 400 mcg/dl omdat de ijzervoorraden laag zijn.

Serumferritine: dit eiwit bevat ijzer en het zou een lage bloedarmoede door ijzertekort moeten hebben. Ferritine kan verhoogd zijn in aanwezigheid van een ontsteking. Bij sommige chronische ziekten kan het serum-ferritine tot normale niveaus worden verhoogd, zelfs als er bloedarmoede door ijzertekort bestaat.

Serumtransferrinereceptortest: Bij bloedarmoede door ijzertekort zal de serumtransferrinereceptor hoog zijn. Bij bloedarmoede bij chronische ziekte is de serumtransferrinereceptor gewoonlijk laag of aan de lage kant van normaal.

Bloedarmoede bij chronische ziekte wordt niet behandeld met ijzersuppletie. Extra ijzer kan zelfs schadelijk zijn, afhankelijk van de onderliggende chronische ziekte. IJzersuppletie kan echter geïndiceerd zijn bij bloedarmoede door ijzertekort.