De slagader die bloed aan de achterkant van de hoofdhuid levert
De occipitale slagader maakt deel uit van het occipitale gebied van de schedel. Het bevindt zich in het vaste bindweefsel van het achterhoofdsbeen. Het is een van de achterste takken van de externe halsslagader tegenover de gezichtsslagader. De externe halsslagader is een belangrijke slagader van het hoofd en de nek die bloed aan het gezicht en de nek levert, terwijl de occipitale slagader bloed levert aan de achterkant van de hoofdhuid, de sternomastoïde spieren en de diepe spieren van de nek en rug.
Anatomie
De occipitale slagader loopt net achter de achterkant van de maagspier, een kleine spier die zich net onder de kaak bevindt. De occipitale slagader kruist dan de halsslagader, de interne halsader, de hypoglossus, de nervus vagus en de accessoire zenuw.
De interne halsader verzamelt bloed van de hersenen naar de oppervlakkige delen van het gezicht en de nek. De hypoglossale zenuw is de twaalfde hersenzenuw (schedelzenuw) en is verantwoordelijk voor de motoriek.
De nervus vagus is de langste van alle hersenzenuwen en bestuurt het parasympathische zenuwcentrum waar alle communicerende motorische functies en impulsen plaatsvinden en naar elk orgaan van het lichaam gaan. Als laatste levert de accessoire zenuw (de elfde hersenzenuw) een deel van de spieren in de nek en schouders.
Plaats
De occipitale slagader stijgt op tussen het processus transversus van de atlas in de nek en het processus mastoideus in het achterste deel van het slaapbeen, net achter het oor. De slaapbeenderen bevinden zich aan de zijkanten (tempels) en botten van de schedel. Ze huisvesten ook de structuren van de oren. Het mastoïde proces is een aanhechting aan sommige van de nekspieren.
De occipitale slagader bereikt uiteindelijk de zijrand van de rectus capitis lateralis, een gepaarde spier van de bovenste nek net onder de achterkant van het hoofd aan elke kant. Deze spieren helpen de laterale flexie te beheersen, de beweging die nodig is om het uiteinde naar beide kanten te kantelen.
Na het passeren van de rectus capitis lateralis passeert de occipitale slagader het occipitale bosje van het slaapbeen. Dit deel van het slaapbeen wordt bedekt door veel belangrijke spieren, waaronder de sternocleidomastoideus– de spier aan de basis van de schedel aan weerszijden van de nek die helpt bij het bewegen van de nek – en de splenius capitis, de brede riemachtige spier in de achterkant van de nek.
De occipitale slagader zal dan van koers veranderen, omhoog draaiend in de diepe cervicale fascia in de nek en gaat dan omhoog in de dichte oppervlakkige fascia van de hoofdhuid. Eenmaal in de hoofdhuid verdeelt het zich in takken om de huid aan de achterkant van de hoofdhuid te voeden.
Structuur
De occipitale slagader bestaat uit twee hoofdtakken: de bovenste en onderste takken. De bovenste tak passeert de accessoire zenuw die afdaalt in het diepe deel van de sternocleidomastoïde. De onderste tak bevindt zich aan het begin van de occipitale slagader en daalt achterwaarts in de sternocleidomastoïde.
De occipitale slagader is ook verbonden met de mastoïde tak van het slaapbeen die het achterste deel van de schedelfossa binnengaat – de depressies die zich in de bodem van de schedelholte bevinden – via de mastoïde voorman, het gat in de achterkant van het slaapbeen, om de dura mater – het taaie buitenmembraan dat de hersenen en het ruggenmerg bedekt.
Functie
De belangrijkste functie van de occipitale slagader is het leveren van zuurstofrijk bloed aan de spieren van de bovenste nek en hoofdhuid, maar het is niet de enige functie. In feite is de occipitale slagader verantwoordelijk voor meer dan het occipitale gebied, omdat het verschillende takken heeft, naast de bovenste en onderste.
De afzonderlijke takken van de occipitale slagader leveren bloed aan verschillende delen van de nek, het gezicht, het hoofd en de oren.
-
De spiertakken leveren de digastric onder de kaak en longus capitis, een pre-vertebrale spier in de nek.
-
De oortak levert bloed aan de achterkant van de oren.
-
De meningeale tak levert de dura mater van de achterste schedelfossa.
-
De sternocleidomastoïde tak verdeelt de bovenste en onderste takken.
-
De dalende tak is de grootste van alle takken van de occipitale slagader die in de achterkant van de nek begint en zich in twee delen verdeelt: een die de trapeziusspier voorziet (de grote spierbundel die zich uitstrekt van de achterkant van het hoofd en de nek tot de schouder ) en een ander deel dat aansluit op de wervelslagader (een slagader van de nek die een belangrijke bron van bloed naar de hersenen is).
Klinische betekenis
Hoewel de occipitale slagader een belangrijke rol speelt bij het leveren van bloed aan verschillende delen van het hoofd, de nek, de schedel en het gezicht, wordt in de medische literatuur zelden vermeld dat het verband houdt met een gezondheidstoestand of als de oorzaak ervan. Er zijn echter gevallen van aneurysma’s die verband houden met de occipitale slagader en de betekenis ervan bij chirurgische ingrepen aan de schedel.
aneurysma’s
Aneurysma’s van de occipitale slagader zijn zeer ongebruikelijk en van de gevallen die er zijn, zijn ze meestal het gevolg van een infectie, auto-immuunziekte of trauma – stompe kracht, penetratie of chirurgie.BEr zijn echter een handvol gevallen geweest die niet het gevolg waren van trauma, maar de meeste hiervan zijn pseudo-aneurysma’s – valse aneurysma’s waarbij bloed zich verzamelt in de buitenste lagen van een slagader.
Een artikel uit 2018 in de International Journal of Surgery Case Reports rapporteerde over het geval van een aneurysma van de occipitale slagader waarbij de patiënt ongemak en tongproblemen meldde waarvan uiteindelijk werd vastgesteld dat ze werden veroorzaakt door compressie op de hypoglossale zenuw.BHet aneurysma werd operatief behandeld en de patiënt had geen symptomen meer.
In 2017 rapporteerde Surgical Neurology International over een geval van een gigantisch pseudo-aneurysma van de occipitale slagader. De zaak betrof een 76-jarige patiënt met een gigantisch pseudo-aneurysma van de occipitale slagader dat waarschijnlijk het gevolg was van een hoofdletsel dat hij een maand eerder had opgelopen.BHet pseudo-aneurysma werd operatief verwijderd en de patiënt herstelde volledig.
The Journal of Medical Case Reports in 2014 berichtte over het geval van een 14-jarige jongen die vier maanden eerder een pijnlijke hoofdhuidmassa had als gevolg van een basketbalaanval op het hoofd.BDe pijn was dagen na het trauma verdwenen, maar de massa hield maanden aan. Na onderzoek en beeldvorming bleek de patiënt een getromboseerd (geklonterd) traumatisch aneurysma van de occipitale arterie te hebben. De massa werd operatief verwijderd en het kind had geen herhaling.
Medisch onderzoek
De occipitale slagaders van kadavers zijn geoogst voor gebruik bij bypassoperaties van de achterste fossa om tumoren te behandelen. De achterste fossa is een kleine ruimte in de schedel, gevonden in de buurt van de hersenstam en het cerebellum.
Een artikel uit 2014 in het tijdschrift World Neurosurgery rapporteerde over het belang van het op de juiste manier oogsten van de occipitale slagader die moet worden gebruikt voor revascularisatie van de achterste fossa, waar de bloedstroom goed moet worden hersteld.BOnderzoekers merkten op dat gedetailleerde kennis van de occipitale slagader nuttig is bij het ontleden van de slagader voor intracraniële bypasses en voor het vermijden van rampzalige complicaties.
Discussion about this post