Een stemmingsstabilisator die wordt gebruikt om een bipolaire stoornis te behandelen
Lithium is een stemmingsstabilisator die wordt gebruikt voor de behandeling van een bipolaire stoornis, een aandoening die gepaard gaat met episodes van depressie, manie en hypomanie. Lithium wordt gebruikt als een acute behandeling van stemmingsepisodes en als een langdurige behandeling om verdere manische en depressieve recidieven te voorkomen.
De fysiologische effecten zijn talrijk, maar het is nog steeds onduidelijk welke van hen verantwoordelijk zijn voor de therapeutische effecten. Wat wetenschappers wel weten, is dat lithium de pieken van manie en de dieptepunten van depressie bij mensen met een bipolaire stoornis verzacht door de balans van neurotransmitters in de hersenen te herstellen.
Neurotransmitters zijn chemische boodschappers die signalen tussen neuronen (zenuwcellen) en doelcellen door het hele lichaam stimuleren, vervoeren en in evenwicht brengen. Te veel of te weinig van een neurotransmitter kan de balans van hersenactiviteit verstoren, wat zich uit in veranderingen in de manier waarop mensen denken, voelen of gedragen.
Het is een eerstelijnsbehandeling voor een bipolaire stoornis die de frequentie van manische episodes kan verminderen en manische episodesymptomen zoals verhoogde of prikkelbare stemming, snelle gedachten, agitatie en verminderde slaap kan verminderen. De laatste jaren wordt lithium echter steeds minder voorgeschreven. Redenen daarvoor zijn onder meer de bijwerkingen, de beschikbaarheid van andere stemmingsstabilisatoren en de hoge toxiciteitsbelasting van lithium.
Lithium is een chemisch element dat in de natuur voorkomt. Lithium is een licht, zacht metaal dat in verschillende vormen wordt gebruikt. Sommige van deze vormen, zoals lithiumcarbonaat, worden gebruikt om de medicijnen te maken die een bipolaire stoornis behandelen.
Geschiedenis
Het gebruik van lithium in psychiatrische behandelingen voor stemmingsstoornissen dateert uit de 19e eeuw. Het werd niet veel gebruikt, maar de voordelen ervan voor metabole stoornissen en jicht, waarvan werd aangenomen dat ze verband hielden met stemmingsstoornissen, en terugkerende stemmingsstoornissen waren goed gedocumenteerd in medische artikelen.
Wijdverbreide acceptatie en adoptie van lithium in de Verenigde Staten vond plaats in de jaren zeventig. Het gebruik ervan in Amerika nam eind jaren tachtig echter geleidelijk af met de introductie van anticonvulsiva en atypische antipsychotica, die categorieën medicijnen zijn die worden gebruikt om andere aandoeningen te behandelen en die ook in toenemende mate worden gebruikt om bipolaire stoornis te behandelen.
Stemmingsstoornissen, ook wel affectieve stoornissen genoemd, zijn een groep psychische stoornissen die worden gekenmerkt door dramatische veranderingen of extreme stemmingen.
Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat lithium effectief is bij het voorkomen van stemmingsepisodes, manische episodes en depressieve episodes.B Lithium is beter dan anti-epileptica in het voorkomen van manische episodes. En het vermindert de terugval van stemmingssymptomen, vermindert agressie en mogelijk ook impulsiviteit. Lithium kan ook het risico op zelfmoord verminderen bij mensen met stemmingsstoornissen.BB
Hoe werkt lithium?
Lithium behoort tot een klasse medicijnen die stemmingsstabiliserende middelen worden genoemd, dit zijn medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van bipolaire stoornissen en andere affectieve stoornissen. Het is moeilijk vast te stellen welke van de vele effecten van lithium verantwoordelijk is voor de stemmingsstabiliserende eigenschappen, maar het is bekend dat lithium de onregelmatige activiteit in de hersenen vermindert door het metabolisme van neurotransmitters, met name dopamine en serotonine, te veranderen.
De niveaus van dopamine en serotonine kunnen de stemming, angst en vele andere hersenfuncties beïnvloeden. Andere neurotransmitters waarvan is vastgesteld dat ze betrokken zijn bij de pathofysiologie van een bipolaire stoornis zijn noradrenaline, GABA en glutamaat.
Toepassingen
Lithium wordt voornamelijk gebruikt om de symptomen van een bipolaire stoornis te behandelen: manie, depressie en schommelingen tussen de twee toestanden. Het kan worden ingenomen in de vorm van een tablet, vloeistof of capsule en moet precies worden ingenomen zoals voorgeschreven door een zorgverlener.
Lithium is bedoeld om te worden gebruikt als een langdurige behandeling. Degenen die lithium gebruiken, mogen niet stoppen met het innemen van de medicatie, zelfs als ze zich beter voelen. Het ontbreken van doses lithium kan het risico op een terugval van stemmingssymptomen vergroten. Om het medicijn goed te laten werken, moeten degenen die lithium gebruiken de instructies van hun zorgverleners volgen over wanneer, hoeveel en hoe vaak het moet worden ingenomen.
Naast een bipolaire stoornis kan lithium off-label worden voorgeschreven voor een verscheidenheid aan aandoeningen zoals niet-bipolaire depressie, vasculaire hoofdpijn en neutropenie. Het is belangrijk om te onthouden dat off-label gebruik niet is goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration.
Voordelen
Lithium wordt niet zo vaak voorgeschreven als in het verleden vanwege de toxiciteit en de beschikbaarheid van nieuwere stemmingsstabilisatoren.B Maar onderzoek toont aan dat het nog steeds een betrouwbare en effectieve behandeling is voor bipolaire stoornissen en positieve effecten kan hebben bij de behandeling of preventie van enkele andere aandoeningen, waaronder:BB
- Andere stemmingsstoornissen
- Zelfmoordpreventie
- Bepaalde neurodegeneratieve ziekten
Preventieve maatregelen
Degenen die lithium gebruiken, kunnen de volgende voorzorgsmaatregelen nemen om ervoor te zorgen dat hun medicatie zijn werkzaamheid niet verliest en om bijwerkingen van de medicatie te minimaliseren:
- Vermijd het drinken van alcohol of het gebruik van illegale drugs
- Vermijd natriumarme diëten en uitdroging
- Vermijd vrij verkrijgbare pijnstillers op recept die niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (NSAID’s) bevatten, zoals ibuprofen of naproxen
- Vermijd overmatige inname van cafeïnehoudende dranken, zoals koffie en thee
Wanneer u deze behandelingsoptie bespreekt, moet u uw zorgverlener laten weten welke medicijnen op recept en vrij verkrijgbare medicijnen, evenals kruiden en supplementen u momenteel gebruikt om een nadelige geneesmiddelinteractie te voorkomen. Gebruik lithium altijd zoals precies is voorgeschreven door uw zorgverlener en vermijd te veel van de medicatie.
Bijwerkingen en risico’s
Omdat de therapeutische niveaus van lithium zeer dicht bij de toxiciteitsniveaus liggen, zijn nadelige bijwerkingen gecorreleerd met de dosering. Als gevolg hiervan moet een patiënt die lithium gebruikt nauwlettend worden gevolgd door zijn zorgverlener. Lithium-bloedspiegels worden uitgevoerd om de optimale dosering te bepalen.
Vaak voorkomende bijwerkingen van lithium zijn:
- Diarree of indigestie
- Acne-achtige uitslag
- Droge mond of overmatig speeksel
- Haaruitval of dunner wordend
- Milde trillingen
- Gewichtstoename
De volgende tekenen kunnen wijzen op toxiciteit en de noodzaak van medische noodhulp:
- Ongewone vermoeidheid
- Frequent urineren (mogelijke diabetes insipidus)
- Tremoren die schokkerig of moeilijk onder controle te houden zijn
- Onregelmatige hartslag
- Duizeligheid of verwarring
In een aantal onderzoeken is gekeken naar manieren om de bijwerkingen van lithium te beheersen. Voor de meeste mensen zijn deze effecten mild. Meer intense bijwerkingen kunnen worden aangepakt door de dosering of het medicatieschema aan te passen, de lithiumformulering te wijzigen en bijwerkingen te behandelen met de juiste medicijnen.
Een zorgverlener kan iemand die lithium gebruikt, vragen om periodiek een bloedmonster af te staan om er zeker van te zijn dat het juiste niveau van medicatie in hun lichaam is en om te beoordelen op bijwerkingen, zoals veranderingen in het aantal bloedcellen, schildklier- of nierfunctie.
Wie mag geen lithium gebruiken?
Lithium moet met voorzichtigheid worden gebruikt of wordt mogelijk niet aanbevolen voor patiënten met nierinsufficiëntie, hart- en vaatziekten en kinderen jonger dan 12 jaar.
Het gebruik ervan tijdens de zwangerschap wordt in verband gebracht met aangeboren handicaps bij zuigelingen, zoals de anomalie van Ebstein, een hartklepdefect. Hoewel het risico op de afwijking van Ebstein door het gebruik van lithium in het eerste trimester erg laag is, wordt een echografie van het hart van de baby aanbevolen bij 16 tot 20 weken zwangerschap als iemand lithium gebruikt tijdens de zwangerschap. De lithiumspiegels moeten in het begin van de zwangerschap en in de buurt van de bevalling nauwlettend worden gecontroleerd.
Degenen die zwanger zijn, moeten de risico’s en voordelen van het nemen van lithium afwegen met hun zorgverleners. Borstvoeding wordt over het algemeen niet aanbevolen omdat lithium wordt uitgescheiden in de moedermelk.
Lithium kan een veilige en effectieve behandelingsoptie zijn voor mensen met een bipolaire stoornis of andere soorten stemmingsstoornissen. Als u zich houdt aan het doserings- en medicatieschema dat door uw zorgverlener is opgesteld, zorgt u ervoor dat u optimaal profiteert van lithium en ongewenste bijwerkingen van de medicatie voorkomt. Als uw zorgverlener lithium als optie aanbiedt, zorg er dan voor dat u een grondige beschrijving van uw medische geschiedenis geeft en al uw zorgen uitspreekt.
Discussion about this post