Wat is een keizersnede (keizersnede)?

Een keizersnede, of C-sectie, is een chirurgische ingreep die wordt gebruikt om een ​​baby ter wereld te brengen door een incisie in de buik te maken. Uw arts kan deze operatie in bepaalde situaties aanbevelen, zoals wanneer de gezondheid van de zwangere of de foetus in gevaar is, zich bepaalde zwangerschapscomplicaties voordoen en de bevalling niet vordert.

C-secties kunnen worden gepland of gedaan op basis van noodgevallen. Meestal gebruiken artsen een epidurale of spinale anesthesie om sensaties tijdens een C-sectie te blokkeren. Dat komt omdat u met dit type regionale anesthesie wakker en alert bent voor de geboorte van uw baby.

Een keizersnede kan een levensreddende procedure zijn, maar zoals bij alle operaties, brengt het ook risico’s met zich mee. Dit artikel legt het doel van C-secties uit, hoe de procedure wordt uitgevoerd, de risico’s en complicaties en de verwachtingen bij het herstellen.

Doel

C-secties kunnen levensreddende operaties zijn die artsen gewoonlijk uitvoeren in noodsituaties of omstandigheden waarin een baby anders niet veilig zou worden geboren. Aangezien een C-sectie een grote operatie is, beveelt het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) aan om ze te reserveren voor situaties waarin ze medisch noodzakelijk zijn.

Deze situaties kunnen zijn:

• Arbeid gaat niet vooruit
• Gecomprimeerde navelstreng
• Abnormale foetale hartslag
• Zwangerschap van veelvouden
• Placenta previa (de placenta ligt over de baarmoederhals)

• Placenta accreta (de placenta groeit te diep in de baarmoederwand)

• Een foetus die te groot is om vaginaal geboren te worden
• Een foetus in een ongunstige positie (stuitligging of dwarsligging)
• HIV-infectie
• Actieve herpesinfectie
• suikerziekte
• Hoge bloeddruk

Volgens ACOG geeft de drastische toename van het aantal keizersneden tussen 1996 en 2011 zonder gelijktijdige afname van de maternale en neonatale morbiditeit en mortaliteit aan dat C-secties te veel werden gebruikt. Hoewel de Wereldgezondheidsorganisatie geen streefcijfer voor keizersneden aanbeveelt, maakt zij zich zorgen over het toenemende aantal keizersneden wereldwijd en erkent dat niet alle keizersneden om medische redenen worden uitgevoerd.

C-secties op verzoek leveren geen significante bijdrage aan het hoge aantal keizersneden. In feite wordt slechts 2,5% van de keizersneden uitgevoerd op verzoek van de zwangere. In deze situaties adviseert ACOG het volgende:

• Artsen moeten zwangere mensen adviseren over de risico’s van de procedure.
• Artsen moeten zwangere mensen adviseren over andere opties, waaronder beschikbare anesthesie voor vaginale geboorte.
• Als een persoon nog steeds electieve chirurgie wenst, moet dit plaatsvinden na 39 weken of later.

risico’s

Zoals alle medische procedures, brengt een C-sectie bepaalde risico’s met zich mee. Sommige risico’s zijn specifiek voor de persoon die bevalt, en sommige zijn voor de baby.

Risico’s voor de zwangere persoon zijn onder meer:

• Infectie
• Bloedverlies
• Bloedproppen
• Verwonding aan darm of blaas
• Vruchtwaterembolie
• Reactie op anesthesie

Risico’s voor de baby zijn onder meer:

• Veranderde immuunontwikkeling
• Verhoogde kans op het ontwikkelen van allergieën en astma
• Verminderde diversiteit in het darmmicrobioom

Het belangrijkste risico van C-secties is het risico voor toekomstige zwangerschappen. Hoe meer keizersneden een persoon heeft, hoe groter het risico op complicaties.

Risico’s voor toekomstige zwangerschappen zijn onder meer:

• Behoefte aan toekomstige keizersneden
• Baarmoederbreuk
• Placenta problemen

• Buitenbaarmoederlijke zwangerschap, een zwangerschap die buiten de baarmoeder plaatsvindt

• Doodgeboorte

• Vroeggeboorte, waarbij een baby wordt geboren vóór 37 weken zwangerschap

Procedure

Een verloskundige voert meestal een C-sectie uit in een operatiekamer. De operatie zelf duurt meestal ongeveer 45 minuten.

In de meeste gevallen mag uw partner of begeleider bij u op de kamer. Tijdens de operatie snijdt uw arts door de buik en de baarmoeder om de baby te baren.

Voor de operatie

Voorafgaand aan de operatie bereiden een verpleegkundige en anesthesioloog u voor op de operatie. Voorbereiding kan zijn:

• Een infuuslijn in uw arm of hand plaatsen
• De operatieplaats (uw buik) wassen
• Je schaamhaar knippen
• Een katheter in uw urethra plaatsen, de buis waardoor urine uit het lichaam kan stromen

Daarnaast zal een anesthesioloog de anesthesie toedienen. Soms wordt in geval van nood algemene anesthesie gebruikt. Meestal heeft echter een epidurale of spinale blokkering de voorkeur. Dit type regionale blokkade stelt de ouder in staat wakker en alert te zijn voor de geboorte van hun baby.

Voor het toedienen van een ruggenprik zal de anesthesist u vragen heel stil te zitten terwijl hij de medicatie injecteert en een buisje in een ruimte in uw onderrug inbrengen. Dankzij de lijn kan de anesthesioloog tijdens de operatie meer anesthetica blijven toedienen als dat nodig is.

Tijdens de operatie

Tijdens de procedure maakt uw arts een incisie in de buik- en baarmoederwand. Het type incisie op de huid kan anders zijn dan de incisie op de baarmoeder. De huidincisie en de baarmoederincisie kunnen transversaal, horizontaal en onder de navel worden geplaatst, of verticaal.

Nadat uw arts de incisies heeft gemaakt, zullen zij uw baby ter wereld brengen. Daarna zullen ze de navelstreng doorknippen en de placenta verwijderen. Ten slotte sluiten ze de incisies met hechtingen. Soms worden andere sluitingstechnieken zoals nietjes op de huid gebruikt.

Na de operatie

Als u wakker bent voor de operatie, kunt u uw baby waarschijnlijk meteen vasthouden. Nadat uw arts de operatie heeft voltooid, wordt u naar een verkoeverkamer gebracht, waar zij uw vitale functies zullen controleren en uw buik regelmatig zullen controleren.

Kort na de operatie zal een verpleegkundige uw katheter verwijderen. U kunt pijn voelen rond uw incisie en uw arts kan medicijnen voorschrijven om u op uw gemak te laten voelen terwijl u herstelt.

Herstel

Ziekenhuisverblijven na een C-sectie zijn meestal tussen de twee en vier dagen. Vergeet niet dat u niet alleen herstelt van de bevalling, maar ook van een grote operatie. Sommige dingen die u na een C-sectie kunt ervaren, zijn onder meer:

• Milde kramp
• Bloeden uit de vagina gedurende vier tot zes weken
• stolsels passeren
• Pijn op de incisieplaats

Ook al ben je bevallen via een keizersnede, het is nog steeds belangrijk om gedurende enkele weken niets in je vagina te plaatsen (en seks te hebben) om je kansen op infectie te beperken. Praat met uw arts voor specifieke instructies.

Overzicht

Een C-sectie, of keizersnede, houdt in dat u een incisie in uw buik maakt om uw baby te verlossen. Het is meestal gereserveerd voor situaties waarin een C-sectie medisch noodzakelijk is. Voorbeelden zijn onder meer dat de bevalling niet doorgaat en wanneer uw gezondheid of de gezondheid van uw baby in gevaar is.

Tijdens deze procedure wordt een epidurale of spinale anesthesie gegeven om regionale anesthesie te geven, zodat u wakker kunt blijven nadat uw baby is geboren. Het kan zijn dat u na de operatie twee tot vier dagen in het ziekenhuis moet blijven.

Als u denkt dat u een keizersnede nodig heeft, kunt u zich zorgen maken. Wees gerust, hoewel een C-sectie een grote operatie is, is het ook een veel voorkomende operatie. Bovendien is het voor sommige mensen de veiligste manier om te bevallen.

Het belangrijkste risico van C-secties is het risico dat ze vormen voor uw toekomstige zwangerschappen. Houd er rekening mee dat deze C-sectie-risico’s toenemen naarmate u meer C-secties heeft. Dus als u eerder een keizersnede heeft gehad, kunt u met uw arts overleggen of u een goede kandidaat bent voor een vaginale bevalling na een keizersnede (VBAC).