Een overzicht van de stadiëring van slokdarmkanker

Na een diagnose van slokdarmkanker richten artsen zich op het bepalen van het stadium en de graad van kanker. Het stadiërings- en beoordelingsproces van slokdarmkanker kan uw arts helpen bij het nemen van beslissingen over de behandeling en het inschatten van uw kans op herstel (prognose).

Dit artikel behandelt het stadiëringsproces van slokdarmkanker, hoe slokdarmkanker wordt gestadiëerd en beoordeeld, hoe het type kanker de stadiëring beïnvloedt en enkele veelgestelde vragen over stadiëring van slokdarmkanker.

Doel van kankerstadiëring

Slokdarmkanker is een groei die begint in de slokdarm, de buis die van je keel naar je maag leidt waardoor voedsel en vloeistoffen reizen. Een kankergezwel in de slokdarm groeit ongecontroleerd en kan zich naar andere delen van het lichaam gaan verspreiden.

Als kanker vroeg wordt ontdekt, is het gemakkelijker te behandelen en te genezen. Nadat kanker is gegroeid en zich heeft verspreid, is het moeilijker te behandelen en is de kans groter dat het dodelijk is.

Wanneer artsen voor het eerst een kankergezwel diagnosticeren, beoordelen ze hoeveel het is gegroeid, hoe ver het zich in het lichaam heeft verspreid en hoe abnormaal of wild de kankercellen in de tumor eruitzien.

Dit proces wordt enscenering genoemd. Kankerstadia worden bepaald door de grootte en locaties van de slokdarmtumor en enkele specifieke kenmerken van het type kanker. Ze gaan van stadium 0 (vaak precancer genoemd) naar stadium 4, het meest geavanceerde stadium.

De indeling van kanker wordt bepaald door hoe abnormaal of wild de cellen in de kanker eruitzien. De cijfers gaan van graad 1 (meestal normaal) tot graad 4 (zeer abnormaal).

Artsen gebruiken de stadiëringsinformatie om behandelingsopties en patiëntresultaten te vergelijken. Ze zijn ook belangrijk bij het bepalen of u in aanmerking komt voor klinische onderzoeken naar kankerbehandeling.

Hoe artsen de stadia van slokdarmkanker bepalen

Kankers worden geënsceneerd op basis van informatie die is verzameld door middel van testen. Deze tests kunnen bloedonderzoeken, biopsieën (verwijderen van een monsterweefsel voor analyse in een laboratorium) en beeldvormende onderzoeken zoals een computertomografie (CT) -scan, positronemissietomografie (PET) -scan, magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of echografie omvatten .

Onderzoeken hoe ver kanker zich heeft verspreid, is een belangrijk onderdeel van de diagnose en de stadiëring. Een van de belangrijkste tests voor het opsporen van slokdarmkanker is de endoscopische echografie, ook wel endosonografie genoemd. Deze test maakt gebruik van een verlichte buis die door de mond wordt ingebracht om de slokdarm te onderzoeken en monsters te nemen.

De buis heeft een punt waarmee de arts een echo van het gebied kan maken. Bij een echografie worden hoogenergetische geluidsgolven het weefsel ingestuurd en de computer analyseert hoe ze terugkaatsen om een ​​beeld van het gebied te maken.

Een thoracoscopie is een andere procedure die artsen kunnen aanvragen om monsters van het gebied of nabijgelegen organen en lymfeklieren te krijgen. Bij dit type endoscopische chirurgie wordt een kleine incisie gemaakt tussen de ribben om een ​​buis in te brengen met een camera, licht en gereedschap om monsters te nemen van de slokdarm, longen en lymfeklieren in de borstkas.

Laparoscopische chirurgie, een minimaal invasieve procedure, kan ook worden gebruikt om monsters te nemen. Bij een laparoscopie brengt de chirurg instrumenten in via kleine incisies in de zijkant van uw buik.

Het TNM-beoordelings- en faseringssysteem

Zodra de chirurgen monsters van de tumoren nemen, worden ze geanalyseerd door een medisch specialist, een patholoog genaamd, die onderzoekt hoe kanker er onder de microscoop uitziet. Deze arts neemt stukjes van de tumor, scheert ze dun en kleurt ze met speciale kleurstoffen om structuren in de cellen te accentueren.

Door de kankercellen te vergelijken met de normale cellen om hen heen, bepaalt de patholoog de graad van kanker. Hoe hoger de graad, hoe abnormaler de cellen eruitzien en hoe sneller ze groeien.

Deze informatie over de graad van kanker en andere testresultaten worden gebruikt om het stadium van kanker te bepalen. Slokdarmkanker wordt geënsceneerd volgens de zevende editie van de “AJCC Staging Manual” van de American Joint Committee on Cancer, het TNM-stadiëringssysteem genoemd.

Het TNM-systeem bestaat uit drie delen. Elk van deze letters wordt gescoord van 0 tot 4, afhankelijk van hoe ernstig de kanker is. Een X betekent dat artsen die eigenschap niet konden meten. Een 0 betekent dat de kanker niet aanwezig is, en een 4 duidt over het algemeen op uitgebreide verspreiding.

• T staat voor tumor: Dit getal geeft aan hoe groot de tumor is en hoeveel deze is uitgegroeid tot in de slokdarmwand en daarbuiten. T1-tumoren zijn de eerste lagen in de slokdarm binnengedrongen, terwijl T4-tumoren zich hebben verspreid naar andere organen en weefsels die niet kunnen worden verwijderd.

• N staat voor knooppunten: dit getal geeft aan of kanker zich heeft verspreid naar nabijgelegen lymfeklieren. N0-kankers zijn niet uitgezaaid naar lymfeklieren, terwijl N3-kankers worden gevonden in meer dan zeven lymfeklieren.

• M staat voor metastase: dit getal geeft aan of kanker zich heeft verspreid naar andere organen. M0 betekent dat kanker het gebied waarin het is ontstaan ​​niet heeft verlaten, terwijl M1 betekent dat het zich heeft verspreid naar verre organen.

De artsen bepalen eerst het stadium van kanker op basis van de TNM-nummers, vervolgens voegen ze de graad, het type kanker en de locatie in het bovenste, middelste of onderste derde deel van de slokdarm toe. Hoe hoger het stadium, hoe verder gevorderd kanker.

• Stadium 1 slokdarmkanker bevindt zich nog steeds dicht bij de binnenste laag van de slokdarm waar ze zich ontwikkelden.
• Stadium 2-slokdarmkankers hebben zich dieper door de slokdarmlagen verspreid dan stadium 1-kankers en kunnen zich naar de lymfeklieren hebben verspreid.
• Stadium 3 slokdarmkanker heeft zich verspreid naar nabijgelegen lymfeklieren en mogelijk andere nabijgelegen weefsels en lokale organen.
• Stadium 4 slokdarmkanker heeft zich wijd verspreid naar andere organen en weefsels rond het lichaam.

Adenocarcinoom versus plaveiselcelcarcinoom Staging

Er zijn enkele variaties in de stadia tussen de twee soorten slokdarmkanker: adenocarcinoom en plaveiselcelcarcinoom. Beide vormen van kanker beginnen in de binnenwand van de slokdarm.

Adenocarcinomen zijn kankers die afkomstig zijn van normale cellen die deel uitmaken van onze klieren (structuren die stoffen produceren en afgeven). In het slijmvlies van de slokdarm bevinden zich veel klieren die slijm produceren om ons spijsverteringskanaal vochtig te houden. Wanneer cellen van deze klieren in de slokdarm ongecontroleerd beginnen te groeien en zich verspreiden, worden ze slokdarmkanker.

Esophageal plaveiselcelcarcinoom (SCC) is een kanker die begint in de binnenwand van de slokdarm. De cellen die de slokdarmwand vormen (en vele andere organen, waaronder de huid) zijn dunne, platte cellen die plaveiselcellen worden genoemd.

De stadia voor SCC en adenocarcinomen variëren enigszins, afhankelijk van uw TNM-scores en -graad. Een belangrijk kenmerk voor de stadiëring van een plaveiselcelcarcinoom van de slokdarm is de locatie van de tumor. Kankers die zich in de middelste of bovenste slokdarm ontwikkelen, krijgen een verder gevorderd stadium dan kankers die zich met dezelfde kenmerken in de onderste slokdarm ontwikkelen.

Als u in de war bent over de stadiëring van uw kanker, vraag dan uw arts om uit te leggen waarom er voor een stadium is gekozen. Deze faseringscriteria zijn in de loop van de tijd veranderd.

Reseceerbare versus niet-reseceerbare slokdarmkanker

Een van de belangrijke factoren die artsen ook meenemen bij het vaststellen van slokdarmkanker, is de kans dat een chirurg het kan verwijderen.

De term die artsen gebruiken voor deze procedure voor het verwijderen van een tumor is ‘resectie van de tumor’. Als een tumor reseceerbaar is, kunnen chirurgen deze uit de slokdarm verwijderen. Als het niet-reseceerbaar is, zullen artsen het niet met succes kunnen verwijderen met een operatie.

Kankers die in stadia 0, 1 of 2 vallen, kunnen operatief worden verwijderd. Ze zijn waarschijnlijk of potentieel reseceerbaar. De patiënt moet ook gezond genoeg zijn om een ​​operatie te ondergaan om zijn tumor als reseceerbaar te classificeren.

Inoperabele kankers zijn meestal uitgegroeid tot essentiële nabijgelegen structuren, zoals de luchtwegen, aorta of wervelkolom. Niet-reseceerbare tumoren zijn moeilijker te behandelen en hebben een slechtere prognose, omdat een operatie om de oorspronkelijke tumor te verwijderen niet langer een behandelingsoptie is.

Overzicht

Kankerstadia geven aan hoe geavanceerd een kanker is. Ze helpen uw arts om te bepalen hoe u het beste wordt behandeld en wat uw prognose is. De manier waarop uw kanker wordt vastgesteld, kan ook bepalen of u in aanmerking komt voor klinische proeven met veelbelovende behandelingen die nog niet op de markt zijn.

Uw artsen zullen bloedonderzoeken uitvoeren, tumormonsters verwijderen en testen, en u beeldvormende onderzoeken laten ondergaan om het stadium en de graad van uw kanker te bepalen.

Stadia van slokdarmkanker worden bepaald door hoe ver de kanker zich heeft verspreid door de lagen van de slokdarm, naar nabijgelegen lymfeklieren en weefsels, en naar verre locaties in het lichaam zoals de longen en de lever.

De diagnose kanker van welke aard dan ook kan een traumatische ervaring zijn. Als u een deel van de terminologie beter begrijpt en waarom deze stappen belangrijk zijn in het kankerdiagnoseproces, kunt u verder gaan met uw behandeling met minder angst voor het onbekende.

Zorg ervoor dat u uw arts vragen stelt over de stadiëring van uw kanker en wat het betekent.