Effectieve bloeddrukcontrole is een belangrijk doel voor diabetespatiënten. De gevaren van hoge bloeddruk bij diabetici zijn zo ernstig dat sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat een goed gecontroleerde bloeddruk bij diabetespatiënten een krachtiger effect heeft op de gezondheid op de lange termijn (kwaliteit van leven, aantal complicaties, uiteindelijke levensduur) dan strak bloed suiker controle. Hoewel dat niet betekent dat u uw bloedsuikerdoelen moet negeren, versterkt het wel het idee dat het beheersen van de bloeddruk een essentieel doel is.
:max_bytes(150000):strip_icc()/GettyImages-144110412-28280f8b8de44b69a84247847d7dc63a.jpg)
Behandelingsdoelen
Bij diabetes is de beoogde bloeddruk lager dan 130/80. Het onderwerp van de beoogde bloeddruk is goed onderzocht en verschillende grote onderzoeken hebben consequent aangetoond dat significante verbeteringen in de cardiovasculaire en niergezondheid op de lange termijn pas duidelijk worden als de bloeddruk tot dit niveau is verlaagd. Om deze reden zijn zorgverleners vaak erg agressief bij het opstellen van behandelplannen voor diabetespatiënten.
Sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat bepaalde groepen diabetespatiënten – zoals die met reeds bestaande nierproblemen – het meeste baat hebben bij een bloeddruk lager dan 120/80. Gegevens hebben aangetoond dat het risico op cardiovasculaire problemen en verdere nierschade de laagste meetbare waarden binnen dit bereik benadert. Omdat het moeilijk is om de bloeddruk tot dit niveau te verlagen, is het een aanbeveling die meestal alleen voor specifieke patiënten wordt gereserveerd.
Niet-medicamenteuze therapie
De officiële richtlijnen van zowel de American Heart Association als de American Diabetes Association stellen dat bloeddruk in het bereik van 130-139/80-89 eerst moet worden behandeld met “niet-farmacologische” (geen medicijnen) opties. Deze opties omvatten:
- Gewichtsverlies
- Zoutbeperking
- Dieetveranderingen
- Stoppen met roken
- Alcoholgebruik beperken
Bij patiënten zonder diabetes leidt strikte naleving van deze regels vaak tot significante bloeddrukdalingen, voldoende om medicamenteuze behandeling mogelijk niet nodig te hebben. Hoewel hetzelfde kan optreden bij diabetespatiënten, komt het minder vaak voor en is medicamenteuze behandeling meestal nodig. Deze veranderingen zijn echter nog steeds de moeite waard, omdat ze de effectiviteit van medicamenteuze therapie verhogen en uiteindelijk leiden tot een betere bloeddrukcontrole.
Drugs therapie
Medicamenteuze therapie is op een bepaald moment tijdens de behandeling voor de meeste patiënten een noodzakelijke stap. Er is enorm veel onderzoek gedaan om te bepalen welk medicijn of welke medicijncombinatie het “beste” is voor de behandeling van hoge bloeddruk bij patiënten met diabetes. Hoewel de onderzoeksresultaten enigszins variëren, is er een bijna universele consensus dat de beste medicijnen om te gebruiken bij diabetes zijn:
- Angiotensine-receptorblokkers (ARB’s)
- Diuretica (thiaziden)
Deze medicijnen pakken specifiek verschillende problemen aan die verband houden met hoge bloeddruk bij diabetes, waaronder volumevergroting, stijfheid van bloedvaten en nierbeschadiging. Hoewel sommige zorgverleners in eerste instantie met de therapie beginnen door alleen een diureticum te proberen, is het gebruikelijker om met een ACE-remmer te beginnen. Uiteindelijk is een combinatie van ACE-remmer / ARB meestal de voorkeursbehandeling, indien nodig met een diureticum. Hoewel dit het meest voorkomende type medicamenteuze behandeling is, kunnen andere medicijnen worden gebruikt, afhankelijk van specifieke patiëntfactoren.
Als uw zorgverlener ervoor kiest om de behandeling met een diureticum te starten, moet u er rekening mee houden dat dit geen slechte keuze is en dat er bewijs is om deze beslissing bij bepaalde soorten patiënten te ondersteunen. Het is heel snel duidelijk of de behandeling aanslaat of niet, en indien nodig wordt er bijgestuurd.
Nazorg
Wat de specifieke behandeling ook is die wordt toegediend, goede nazorg is essentieel voor het succes van uw therapie op de lange termijn. In het begin zult u uw zorgverlener waarschijnlijk maandelijks of zelfs tweewekelijks zien, totdat er een effectief plan is opgesteld. Dan zullen veel zorgverleners u het eerste jaar vragen om elke drie maanden terug te komen. Deze nauwkeurige follow-up wordt gebruikt om veranderingen in bloeddruk te volgen en een basislijn vast te stellen voor bepaalde fysieke parameters zoals elektrolytniveaus (kalium en natrium in het bloed) en nierfunctie.
Na het eerste jaar kan uw zorgverlener ervoor kiezen om over te stappen naar een halfjaarlijkse afspraak, of u wilt misschien dat u doorgaat met het driemaandelijkse schema. Als u wordt gevraagd om het driemaandelijkse schema voort te zetten, is dit geen reden tot ongerustheid, het betekent alleen dat er meer tijd nodig is om ervoor te zorgen dat alles volgens plan verloopt. Een groeiend aantal zorgverleners vraagt alle diabetespatiënten met hoge bloeddruk om elke drie maanden langs te komen. Het is belangrijk om deze afspraken na te komen. De behandeling is het meest effectief in combinatie met een schema van goede nazorg.
Discussion about this post